Zasady żywienia osób w starszym wieku.pdf

(79 KB) Pobierz
02_gabrowska.p65
Gerontologia Polska
PRACA POGLĄDOWA
tom 14, nr 2, 57–62
ISSN 1425–4956
Elżbieta Gabrowska 1 , Mikołaj Spodaryk 2
1 Szkoła Policealna Pracowników Służb Medycznych i Społecznych nr 3 w Krakowie
2 Klinika Pediatrii, Gastroenterologii i Żywienia Polsko-Amerykańskiego Instytutu Pediatrii Collegium
Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie
Zasady żywienia osób w starszym wieku
Nutrition guidelines for the elderly
Abstract
Physiological and pathological changes appearing at the elderly age as factors modifying a demand for energy
and nutritious ingredients have been discussed. General diet recommendations for the elderly respecting social
and economic feeding conditions as well as nutrition standards estabilished by The Institute of Food and Nutri-
tion in Warsaw have been presented. In the article a list of low — fat diet protein substitutes has been placed. It
has been focused that feeding should be individualised and food preferences of the elderly staying at hospital
should be taken into account.
key words : the nutrition of the elderly, nutrition standards, physiological and pathological
changes
Wstęp
Starzenie się organizmu jest zjawiskiem nieodwra-
calnym, a jego przebieg może być modyfikowany
przez wiele czynników wpływających na organizm
przez cały okres życia. Istotne znaczenie mają między
innymi nałogi i nieprawidłowe odżywianie się [1–6].
Istnieje ścisła zależność między rodzajem pożywie-
nia a rozwojem organizmu, odpornością na choroby
oraz długością życia człowieka. Przez wiele wieków
o sposobie odżywiania decydowało pierwotne śro-
dowisko człowieka, a także wierzenia religijne lub
przesądy [7, 8]. Obecnie na sposób żywienia się spo-
łeczeństw wpływają czynniki ekonomiczne kształtu-
jące styl życia. Warunki socjo-ekonomiczne mogą wy-
muszać nieprawidłowy model odżywiania wynikają-
cy z ograniczeń finansowych lub braku pełnej spraw-
ności fizycznej umożliwiającej samodzielne przygo-
towywanie posiłków. W tych sytuacjach dieta zależy
od tego, co można tanio kupić w najbliższym sklepie
lub co przyniosą opiekunowie. Pośpiech, korzystanie
z przemysłowo przygotowywanych posiłków typu fast
food oraz niewłaściwy dobór składników pokarmo-
wych w długotrwale stosowanej diecie mogą nieko-
rzystnie wpływać na organizm człowieka i prowa-
dzić do powstawania chorób dietopochodnych [9, 10].
Wśród czynników wpływających na wybór pokarmu
przez osoby w podeszłym wieku należy wymienić
reakcje warunkowe, wynikające z upodobań diete-
tycznych i awersji do niektórych pokarmów. Reakcje
te mogą się zmieniać pod wpływem prozdrowotnych
porad żywieniowych lub mody na określony sposób
odżywiania się. Należy pamiętać, że niektóre zacho-
wania żywieniowe związane z doborem produktów,
sposobem przygotowywania potraw czy samym zwy-
czajem ich spożywania wykształciły i utrwaliły się
w okresie młodości. Nie bez znaczenia są także okresy
poszczenia wynikającego z zaleceń religijnych, pro-
wadzące do ograniczenia liczby posiłków, okreso-
wego wykluczania niektórych pokarmów lub do cał-
kowitej głodówki. W świadomości społecznej funk-
cjonują także różnorodne diety poprawiające funk-
cję narządów, wśród których można spotkać zalece-
nia okresowego ograniczania lub zaniechania jedze-
nia w ogóle, z przypisywaniem tym zaleceniom re-
witalizującego wpływu na organizm. Świadoma re-
zygnacja z niektórych produktów czy potraw może
być u osób w podeszłym wieku następstwem przy-
krych doświadczeń, na przykład zatrucia pokarmo-
wego, niedostatku w okresie wojny i tym podobnych.
Adres do korespondencji:
dr med. Elżbieta Gabrowska
Szkoła Policealna Pracowników Służb Medycznych
i Społecznych nr 3 w Krakowie
Os. Teatralne 4a, 31–945 Kraków
tel.: (012) 644 28 72
57
52368373.002.png
Gerontologia Polska 2006, tom 14, nr 2
Wiadomo, że w każdym wieku, a zwłaszcza pode-
szłym, spożycie składników odżywczych powinno być
zgodne z zapotrzebowaniem metabolicznym orga-
nizmu. Występująca w starszym wieku zwiększona
chorobowość o charakterze przewlekłym wiąże się
często z koniecznością stosowania wielu ograniczeń
pokarmowych.
Ze względu na systematyczny wzrost liczebności po-
pulacji osób w podeszłym wieku żywienie tej grupy
ludzi jest znaczącym, ale również złożonym proble-
mem w nauce o żywieniu człowieka [11].
stolca [16]. Częściej niż u osób młodych stwierdza
się także refluks żołądkowo-przełykowy, który jest od-
powiedzialny za uczucie zgagi i w istotny sposób
wpływa na łaknienie, jest także przyczyną niewska-
zanego ograniczania spożycia niektórych składników
odżywczych. Zmiany zanikowe w błonie śluzowej
żołądka prowadzą do zmniejszania wydzielania soku
żołądkowego, zwłaszcza kwasu solnego i w mniej-
szym stopniu pepsyny, oraz wzrostu sekrecji gastry-
ny jako mechanizmu regulacyjnego. Postępująca
z wiekiem utrata około 20% masy wątroby z towa-
rzyszącą redukcją jej zdolności regeneracyjnych przy-
czynia się do obniżenia syntezy białek oraz zdolności
biotransformacji przyjmowanych leków. Aktywność
enzymów trzustkowych w podeszłym wieku jest wy-
raźnie ograniczona, co pogarsza tolerancję posiłków.
Wyczerpywanie się zdolności wydzielniczych komó-
rek beta trzustki i upośledzenie wydzielania insuliny
prowadzi do częstszego występowania cukrzycy typu
2 w tej grupie. Dodatkowo stwierdza się obniżoną
wrażliwość na insulinę, przejawiającą się mniejszym
wychwytywaniem glukozy w komórkach mięśni, tkan-
ki tłuszczowej i wątroby. Częstym zjawiskiem są cho-
roby jamy ustnej i zębów. Braki w uzębieniu ograni-
czają żucie i rozdrabnianie pokarmów, są także przy-
czyną znacznego ograniczenia spożycia niektórych
produktów. Proces starzenia się prowadzi do zmian
funkcjonowania zmysłów smaku i węchu. W wyniku
zaniku kubków smakowych może dochodzić do utra-
ty łaknienia, co sprzyja postępującemu niedożywie-
niu. Nieprawidłowe odczuwanie smaku/zapachu
potraw jest przyczyną niekorzystnego nadmiernego
spożycia przypraw, w tym soli kuchennej i cukru, co
może sprzyjać rozwojowi nadciśnienia i otyłości [17].
Dodatkowymi zjawiskami mogącymi wpływać na
zaburzenie prawidłowych nawyków żywieniowych są
samotność, depresja i zaburzenia funkcji układu ner-
wowego.
Odmienność patofizjologiczna
wieku podeszłego
U osób w starszym wieku znacznie zmniejsza się ak-
tywność fizyczna. Stwierdza się redukcję liczby i wiel-
kości włókien mięśniowych powodującą spadek siły
masy mięśniowej. W wyniku przebytych chorób i pro-
cesów starzenia zmienia się praca narządów we-
wnętrznych [12–15]. Konsekwencją tego jest zmniej-
szenie przemiany materii w porównaniu z osobami
w średnim wieku. Przewodzenie bodźców nerwowych
u osób starszych zmniejsza się średnio o 10–15%.
Często upośledzona lub ograniczona jest czynność
nerek, których masa zmniejsza się o około 25–30%.
Przesączanie kłębkowe może się zmniejszyć nawet
do 60% w porównaniu z osobami młodymi. Spada
reninowa aktywność osocza o około 30–50%, cze-
mu towarzyszy obniżenie stężenia aldosteronu. Na-
stępuje także obniżenie zdolności konwersji witami-
ny D 3 do jej postaci aktywnych metabolicznie. Rów-
nolegle ze starzeniem się zmniejsza się pojemność
oddechowa płuc do 70–80% wartości stwierdzanych
u osób młodszych. Zmienia się także skład ciała, wzra-
sta zawartość tłuszczu ustrojowego z około 20% do
36% (w wieku 70 lat) i zmniejsza się zawartość masy
mięśniowej. Zawartość składników mineralnych or-
ganizmu zmniejsza się z około 6% do 4%, co powo-
duje demineralizację układu kostnego. Wszystkie te
procesy prowadzą do modyfikacji dobowego zapo-
trzebowania na energię i składniki odżywcze. Zacho-
dzące w procesie starzenia się organizmu zmiany
w przewodzie pokarmowym utrudniają praktyczną
realizację potrzeb metabolicznych. Obserwuje się
zmniejszone wydzielanie śliny i zawartości w niej
enzymów trawiennych, dochodzi do zmian zaniko-
wych błon śluzowych jamy ustnej przełyku, żołądka
i jelit, a także zmniejszenia ilości tkanki gruczołowej.
Zmniejszenie masy mięśniówki przewodu pokarmo-
wego przyczynia się do gorszej sprawności moto-
rycznej przewodu pokarmowego, co może powodo-
wać częste w tym wieku zaparcia lub nietrzymanie
Ogólne zasady żywienia w podeszłym wieku
Niejednorodność grupy osób w podeszłym wieku
oraz różne problemy zdrowotne powodują trudno-
ści w opracowywaniu uniwersalnych zaleceń doty-
czących dietetyki tego okresu życia. Trudno stwo-
rzyć model żywienia akceptowany przez tę grupę lu-
dzi, który jednocześnie byłby optymalny pod wzglę-
dem ekonomicznym, smakowym i zwyczajowym oraz
pozwalałby zrealizować wszystkie zalecenia racjonal-
nego żywienia. Zalecenia żywieniowe propagowane
w krajach europejskich i kierowane do ludzi z grup szcze-
gólnego ryzyka, w tym osób starszych, zdaniem Rosz-
kowskiego [11], można sprowadzić do kilku zasad
58
www.gp.viamedica.pl
52368373.003.png
Elżbieta Gabrowska, Mikołaj Spodaryk, Zasady żywienia osób w starszym wieku
żywienia, według których osoby starsze powinny:
— spożywać codziennie różnorodne produkty spo-
żywcze;
— zwiększyć spożycie niezbędnych nienasyconych
kwasów tłuszczowych, skrobi i błonnika pokar-
mowego;
— zmniejszyć spożycie tłuszczu, cholesterolu, cukru
i soli;
— ograniczać spożycie alkoholu;
— kontrolować masę ciała;
— zwiększyć aktywność fizyczną.
Praktyczne zalecania dotyczą:
— zwiększenia gęstości odżywczej posiłków, czyli
proporcji składników odżywczych do energii (spo-
żywanie przetworów mlecznych odtłuszczonych,
chudego mięsa, drobiu, wędlin i ryb, jeśli nie ma
przeciwwskazań — przetworów zbożowych
z pełnego ziarna, ciemnego pieczywa);
— stosowania do smarowania pieczywa miękkich
margaryn zawierających zwiększoną ilość nie-
zbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych
(NNKT), a do krótkiego smażenia i do sałatek
— olejów roślinnych;
— unikania przejadania się;
— unikania potraw i produktów ciężko strawnych,
na przykład potraw długo smażonych, bigosu,
grzybów;
— codziennego spożycia warzyw i owoców, najle-
piej w postaci surowej;
— częstszego spożywania posiłków (4–5), ale w małej
objętości;
— regularnego przyjmowania posiłków;
— wypijania większej ilości płynów;
— znajdowania przyjemności w jedzeniu;
— zachowania aktywnego trybu życia dostosowa-
nego do indywidualnych możliwości.
Powyższe zalecenia mogą się zmieniać w zależności
od wieku, stanu zdrowia osoby starszej i rodzaju zle-
conej diety. Przy zmianie sposobu żywienia osoby
w podeszłym wieku przydatny jest wykaz zamienni-
ków pokarmowych umożliwiający wybór preferowa-
nych produktów oraz urozmaicanie menu w ramach
zleconej diety. W tabeli 1 zaproponowano listę za-
mienników pokarmowych obliczonych pod wzglę-
dem zawartości białka w diecie niskotłuszczowej
— najczęściej stosowanej w polskich szpitalach.
przemiany materii w porównaniu z 1,8–2,1-krotno-
ścią u ludzi młodszych, pracujących zawodowo.
Oprócz realizacji żywieniowej zapotrzebowania bar-
dzo ważne jest zachowanie właściwych proporcji
substratów energetycznych w diecie. Węglowodany
powinny stanowić 55–60%, tłuszcze 25–30%, a biał-
ka 12–15% całodziennej puli energetycznej. Zalece-
nia dotyczące tłuszczów oprócz ogólnej ilości do-
tyczą konieczności spożycia niezbędnych nienasyco-
nych kwasów tłuszczowych (NNKT) w ilości stano-
wiącej przynajmniej 4% energii. Prawidłowy stosu-
nek kwasów tłuszczowych z rodziny n-6 do kwasów
z rodziny n-3 powinien wynosić 5:1.
Powszechnie wiadomo, że nadmierne spożycie tłusz-
czu oraz cukrów prostych prowadzi do zmniejszenia
gęstości odżywczej diety, a tym samym do poten-
cjalnych niedoborów, zwłaszcza witamin i składni-
ków mineralnych. Uważa się, że w podeszłym wieku
wzrasta zapotrzebowanie na witaminy: D, C, E, A
i b -karoten.
Zalecenia spożycia składników mineralnych dla zdro-
wych osób w podeszłym wieku są zbliżone do zale-
ceń dla osób młodszych z wyjątkiem żelaza, na które
zapotrzebowanie u kobiet po okresie przekwitania
istotnie się zmniejsza. W tabeli 2 przedstawiono nor-
my żywienia dla osób powyżej 60 roku życia o wa-
dze 70 kg i małej aktywności fizycznej.
Podsumowanie
Wspominana różnorodność populacji osób w pode-
szłym wieku wymaga indywidualnego podejścia pod-
czas ustalania zasad żywienia tej grupy. Opisując za-
lecenia, należy uwzględnić występujące choroby, sy-
tuację socjalno-bytową, ale także preferencje żywie-
niowe. Powszechnie wiadomo, że osoby w starszym
wieku często odżywiają się nieprawidłowo. Należy
jednak pamiętać, że nawyki żywieniowe mają u nich
charakter utrwalony i nawet jeśli są nieprawidłowe,
ich zmiana może powodować wiele trudności. Każ-
da zmiana modelu odżywiania się u osób starszych
powinna przebiegać stopniowo, ponieważ z wiekiem
maleje zdolność adaptacji do innego systemu żywie-
nia. Wydaje się to szczególnie istotne w warunkach
szpitalnych, gdzie pacjentowi narzuca się dietę, któ-
rej smak i skład często nie są akceptowane. Za każ-
dym razem w momencie przyjęcia starszego czło-
wieka do szpitala powinno się stawiać pytanie, czy
rygorystycznie przestrzegana, zalecana dieta, lecz
zawierająca niechętnie i niecałkowicie spożywane
posiłki, jest lepsza od diety niedoskonałej, wynikają-
cej z wieloletnich przyzwyczajeń, ale zawierającej
posiłki chętnie zjadane.
Zapotrzebowanie na energię
i składniki odżywcze
Przyjmuje się, że przy aktywności fizycznej typowej
dla tej grupy osób zapotrzebowanie energetyczne
stanowi około 1,5-krotność wartości podstawowej
www.gp.viamedica.pl
59
52368373.004.png
Gerontologia Polska 2006, tom 14, nr 2
Tabela 1. Propozycje zamiany produktów spożywczych ze względu na zawartość białka — w diecie lekko
strawnej z ograniczeniem tłuszczu*
Table 1. The suggestions of food products changes according to protein content — in light diet with
reducet fat
Produkt
Zamiennik białkowy
Uwagi/
podstawowy Produkt
Ilość
/produkty
100 g
w gramach
niezalecane
(ilość białka w g)
Mleko 2%
tłuszczu
(3,4 g)
Mleko zagęszczone niesłodzone
Jogurt naturalny 2%
Jogurt owocowy 1,5%
Kefir 2%
Maślanka 0,5%
Ser twarogowy chudy
Ser twarogowy półtłusty
Ser twarogowy homogenizowany zwykły
Ser twarogowy homogenizowany z
dodatkiem owoców
Ser twarogowy homogenizowany
waniliowy
Ser twarogowy ziarnisty
50
80
90
100
100
18
18
22
Tłuste mleko krowie,
mleko kozie, owcze
Ser Brie pełnotłusty,
Camembert, Cheddar,
Edamski, Ementaler,
Gouda, Myśliwski,
Parmezan, Rokpol,
Salami, Trapistów,
Tylżycki,
Twaróg tłusty, ser Feta,
serki homogenizowane
tłuste, ser Fromage,
sery topione
22
20
28
Jaja kurze całe
— 2 małe sztuki
(12,5 g)
Białko jaja kurzego
Mleko 2%
Mleko zagęszczone niesłodzone
Jogurt naturalny
Kefir
Ser twarogowy chudy
Ser twarogowy półtłusty
Sery twarogowe homogenizowane
Serek twarogowy ziarnisty
Cielęcina bez kości
Wieprzowina bez kości (I klasa)
Wołowina bez kości (I klasa)
Indyk — pierś bez skóry
Indyk — udziec bez skóry
Kurczak — pierś bez skóry
Kurczak — udko bez skóry
Polędwica sopocka
Szynka kanapkowa
Kiełbasa szynkowa z indyka
Szynka z indyka
Szynka z kurczaka
Filety rybne bez skóry (dorsz, sola,
sandacz)
Tuńczyk w wodzie
120
370
190
290
370
63
67
82
100
63
66
58
65
65
58
70
63
90
73
73
60
Jaja całe — kilka razy
w tygodniu
Mleko tłuste
Sery żółte
Sery twarogowe tłuste
Sery homogenizowane
tłuste
Sery topione
Tłuste gatunki mięs:
baranina, wieprzowina,
podroby: wątroba, mózg,
nerki; gęsi, kaczki,
ryby tłuste: węgorz, łosoś,
makrela, śledzie, sardynki
(polecane u chorych
z hiperlipidemią);
konserwy mięsne i rybne,
pasztety; tłuste wędliny,
wędliny wędzone,
mięsa peklowane, solanki
76
60
60
www.gp.viamedica.pl
52368373.005.png
Elżbieta Gabrowska, Mikołaj Spodaryk, Zasady żywienia osób w starszym wieku
Tabela 1. cd.
Mięso bez kości
— udziec cielęcy
lub łopatka
(19,9 g)
Mleko 2%
Mleko zagęszczone niesłodzone
Jogurt naturalny 2%
Jogurty owocowe 1,5%
Kefir 2%
Maślanka 0,5%
Ser twarogowy chudy
Ser twarogowy półtłusty
Ser homogenizowany zwykły
Ser twarogowy ziarnisty
Wieprzowina bez kości (I klasa)
Wołowina bez kości (I klasa)
Indyk — pierś bez skóry
Kurczak — pierś bez skóry
Szynka kanapkowa
Szynka z indyka
Polędwica sopocka
Ryby (filet) bez skóry
Jaja kurze całe
Białko jaja kurzego
580
300
460
540
580
580
100
100
160
160
105
92
104
93
140
120
100
112–120
160
180
Mleko krowie tłuste,
kozie, owcze
Sery twarogowe tłuste,
homogenizowane tłuste,
sery topione, sery żółte
Baranina, wieprzowina,
podroby:
wątroba, mózg, nerki
gęsi, kaczki
Tłuste wędliny:
baleron, boczek,
mielonki, pasztety
Jaja kurze całe: 2–3 sztuk
w tygodniu
*Gramaturę produktów spożywczych w przeliczeniu na 100 g części jadalnej** opracowano na podstawie [18].
**Część jadalna oznacza zawartość składników pokarmowych w produkcie po usunięciu niejadalnych odpadków.
Tabela 2. Zapotrzebowanie na energię i składniki odżywcze u osób starszych z uwzględnieniem płci wg [19]
Table 2. The demand for energy and nutritious elements among elderly people with regard to their sex
according to [19]
Składnik pokarmowy
Kobiety
Mężczyźni
Energia (kcal)
1850
2000
Białko (g)
65–70
65–70
Tłuszcze (%/g)
25/51
25/56
NNKT (%/g)
> 4/8
> 4/9
Węglowodany ogółem [g]
330
365
Cukry proste (%)
< 10
< 10
Błonnik pokarmowy [g]
30–40
30–40
Witamina A [µg]
800
700
Witamina E [mg]
10
10
Witamina D [µg]
10
10
Witamina C [mg]
70
70
Witamina B 1 [mg]
1,4
1,5
Witamina B 2 [mg]
2,0
2,2
Witamina B 6 [mg]
2,2
2,4
Witamina B 12 [µg]
2,5
2,5
Foliany [µg]
320
340
Wapń [mg]
1100
900
Fosfor [mg]
800
700
Magnez [mg]
300
370
Żelazo [mg]
13
15
Potas [mg]
min. 3500
min. 3500
Sód [mg]
min. 575
min. 575
www.gp.viamedica.pl
61
52368373.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin