Szczepkowski Antoni - Poradnik rysunkowy.pdf

(7613 KB) Pobierz
951512136.002.png
Poradnik rysunkowy
951512136.003.png
Wstęp
Poradnik rysunkowy jest przeznaczony dla tych, którzy w jakimkolwiek
stopniu stykają się z rysunkiem, a więc dla uczniów, nauczycieli, studentów
wyższych szkół pedagogicznych, pracowników podwyższających swoje
kwalifikacje zawodowe oraz dla tych, którzy interesują się rysunkiem i jego
szerokim zastosowaniem.
Czytelnik nie znajdzie w tej pracy zagadnień odkrywczych i nowych ani też
usystematyzowanych wskazówek metodycznych. Zamieszczone ilustracje
stanowią jedynie wybrane przykłady różnorodnych rozwiązań rysunkowych
i sądzić należy, że Czytelnik pokusi się o samodzielne poszukiwania innych
opracowań, które będą równocześnie przypomnieniem, sprawdzianem
i okazją do rozwijania własnych umiejętności rysunkowych.
Na końcu książki jest podany bogaty wybór literatury przedmiotu, do którego
odsyłamy tych wszystkich, którzy w znacznie szerszym zakresie pragną
uzupełnić i pogłębić swoje wiadomości i umiejętności rysunkowe.
i*
951512136.004.png
951512136.005.png
Złudzenia wzrokowe
rozdział
W Wielkiej Encyklopedii Powszechnej (Tom 8, str. 270; PWN, 1966 r.) podano następującą
definicję złudzeń optycznych:
- Optyczne złudzenia to spostrzeżenia wzrokowe przypisujące oglądanemu przedmiotowi
własności, których w rzeczywistości nie ma. Przyczyny powstawania złudzeń optycznych na
ogól nie są jeszcze znane; wiadomo jedynie, że decydującą rolę odgrywa czynnik
psychologiczny. Większość zjawisk optycznych jest związana z tym, że oko nie odbiera
obrazów poszczególnych przedmiotów (lub ich fragmentów) niezależnie od siebie, lecz
w powiązaniu z innymi otaczającymi go przedmiotami (lub fragmentami przedmiotu).
Rozpatrzmy kilka przykładów, które pomogą nam w zrozumieniu powstawania złudzeń
wzrokowych występujących w grupie zjawisk optycznych.
Na rysunku 1-1 a przedstawiono dwa odcinki zakończone strzałkami. Górny odcinek ma
strzałki zwrócone na zewnątrz, dolny zaś - do wewnątrz. Patrząc na ten rysunek
spostrzegamy, że górny odcinek jest pozornie dłuższy od dolnego. Sprawdzamy długości
odcinków przymiarem (czy nie nastąpiła pomyłka w odmierzaniu ich długości) i stwierdza­
my, że geometrycznie są one sobie równe, wbrew pozornemu złudzeniu wzrokowemu.
Drugi przykład (rys. 1 -1 b). w którym dwa odcinki zostały podzielone na dwie równe części,
lecz układ zaznaczonych strzałek jest różny, potwierdza występowanie pozornych różnic
w długości odcinków.
Zjawisko to, zwane złudzeniem Mii/lera-Lyera (Georg Muller - uczony niemiecki, jeden
z twórców psychologii eksperymentalnej zajmował się, wspólnie z Lyerem, głównie
badaniem wrażeń wzrokowych i warunkami powstawania skojarzeń), można wytłumaczyć
w następujący sposób. Gdy patrzymy na obydwa odcinki, jest rzeczą niemożliwą oddziele­
nie ich od strzałek. W przypadku strzałek zwróconych na zewnątrz widzimy odcinek
o wymiarach znacznie dłuższych aniżeli przy strzałkach skierowanych do środka.
a)
>
<
*
«•
b)
>
<
>
<
>
<
Podobny przykład złudzeń wzrokowych ilustruje rys. 1-2, na którym odcinek prostej
Rys. i-1. Odcinki zakończone strzałkami
poziomej podzielono na dwie równe części, z których pierwszą podzielono na 16 równych
Ry s ,_ 2 Podzia l odcink a n a dwi e równ e
części. Ta podzielona połówka odcinka prostej wydaje się pozornie dłuższa od niepodzie- części i podział połowy odcinka na 16
lonej.
równych części
7
951512136.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin