Pitagoras (ur. ok. 572 p.n.e. na Samos, zm. ok. 497 p.n.e. w Metaponcie) – grecki matematyk, filozof, mistyk, twórca twierdzenia Pitagorasa. Założył w Krotonie szkołę pitagorejczyków w roku 529 p.n.e.
Wydaje się, że Pitagoras przekazywał swe nauki w postaci maksym, z których część jest dziś dla nas zupełnie niezrozumiała, ze względu na nieznajomość kontekstu kulturowego, a część zachowuje swą aktualność do dziś. Oto kilka przykładów jego maksym:
· Każde twierdzenie filozofa daje się zbić z taką samą łatwością, z jaką można go dowieść, nie wykluczając powyższego twierdzenia.
· Kto mówi, sieje, kto słucha, zbiera.
· Liczba jest istotą wszystkich rzeczy.
· Muzyka budzi w sercu pragnienie dobrych czynów.
· Tak długo jak człowiek będzie zabijał zwierzęta, ludzie będą zabijali się nawzajem. W istocie, ten kto zabija i zadaje ból, nie zazna radości i miłości.
· Najkrótsze wyrazy "tak" i "nie" wymagają najdłuższego zastanowienia.
· Nic w nadmiarze.
· Trudno jest iść przez życie z wieloma drogami jednocześnie.
· Trzeba milczeć albo mówić rzeczy lepsze od milczenia.
· Zły język zdradza złe serce
· Wszystko jest piękne dzięki liczbie.
Miał też Pitagoras zalecać swoim uczniom zadawanie sobie codziennie wieczorem pytań: Jaki błąd popełniłem? Co zdziałałem? Jakiego obowiązku zaniedbałem? Zakazywał jeść mięsa i bobu, ale np. atletom polecał spożywanie mięsa.
Prawdopodobnie wierzył w reinkarnację
Według Pitagorasa z Samos świat jest boskim tworem, gdzie człowiek powinien zwyciężać w sobie naturę zwierzęcą i dążyć do boskiej. Uważał, że podstawą wszelkiego bytu są liczby i związane z nimi dziedziny wiedzy: geometria, arytmetyka i muzyka. Odkryciem Pitagorasa było stwierdzenie, że harmoniczne interwały w muzyce, można przedstawić za pomocą prostych stosunków liczbowych. Początkiem i zasadą miała być jednostka-monada monady miała powstać nieograniczona diada, która miała być podłożem dla swojej przyczyny, czyli monady. Z monady i diady powstają liczby, z liczb punkty, z nich linie, z tych płaszczyzny, z płaszczyzn bryły, a z brył ciała postrzegalne zmysłami.
Uczniowie Pitagorasa swoje dzieła często przypisywali mistrzowi, dzięki czemu otrzymywały one wyższą rangę i były poparte autorytetem wielkiego filozofa. Podobnie mogło być ze słynnym twierdzeniem Pitagorasa nazwanym jego imieniem. Najprawdopodobniej nie zostało stworzone przez niego, lecz przez jednego z przedstawicieli szkoły pitagorejskiej.
Wśród innych osiągnięć Pitagorasa i jego szkoły wymienia się też]:
· dowód, że suma kątów trójkąta równa jest dwóm kątom prostym,
· wprowadzenie średnich: arytmetycznej, harmonicznej i geometrycznej,
· konstrukcje wielościanów foremnych i odkrycie dwunastościanu foremnego,
· strój pitagorejski
karola2012