Temat: O uczuciach
Dla dzieci w 4 klasie szkoły podstawowej
Wstęp: Wszyscy siedzą z zamkniętymi oczami. Nauczyciel objaśnia, że ta osoba, która poczuje jego dotyk na ramieniu ma wyjść na środek i zaśpiewać drugą zwrotkę „Hymnu”. Po paru sekundach chodzenia między ławkami nauczyciel każe uczniom otworzyć oczy.
Nauczyciel zadaje pytanie:
Jak się czuliście w czasie tej zabawy?
(Uczniowie nazywają swoje uczucia np. strach, lęk, niepewność itp.)
Nauczyciel objaśnia, że to co odczuwali w czasie tej zabawy to są emocje. Emocje mogą być pozytywne i negatywne.
Przebieg:
1. recytacją wierszyka (tekstu przygotowanego) głosem wyrażającym uczucie strachu, zdziwienia, zmęczenia, radości, złości.
2. Praca w grupach (uczniowie podzieleni są na 2 grupy)
Uczniowie zastanawiają się jakie uczucia ogrywają ważną rolę w życiu człowieka. Jedna grupa wypisuje uczucia przyjemne a druga przykre. Zapisują je na arkuszu papieru i prezentują je drugiej grupie.
3. odgrywanie ról
Kilku uczniów losuje kartki z nazwami emocji. Kolejno za pomocą mowy ciała prezentują nazwy zapisane na kartkach. Pozostali uczniowie zgadują, jakie emocje przedstawia dana osoba.
4. Zabawa w uczucia
Prowadzący trzyma w ręku malutkiego motylka ( rekwizyt, maskotka, kotek) i prosi o podanie z rąk do rąk tak, aby go nie zranić.
Następnie podaje kostkę lodu, igły, noża, czegoś co wzbudza strach i prosi o szybkie przekazanie kolejnym uczniom. W następnej kolejności toczy piłkę owiniętą w brudną szmatę do podłogi, coś co wzbudza wstręt, odrazę, np. chusteczkę zużytą ( ubrudzoną farbami). Czwartym prezentem jest kubek pełen wody. Uczeń ostrożnie podaje następnemu. Ostatnim podarunkiem jest duże serce – maskotka. Uczeń podając dalej musi powiedzieć coś miłego, radosnego lub wesołego.
Po skończeniu uczniowie wypowiadają się na temat różnych emocji wywołanych podczas zabawy.
5 Łańcuch uczuć
Uczniowie zastanawiają się i piszą na pasku papieru uczucie, którym chcą obdarować innych, które częściej gościłoby na Ich twarzy lub częściej byłoby wypowiadane.
Łączą paski ( ogniwa ) ze sobą i tworzą łańcuch uczuć pozytywnych na tablicy przypinając magnesami
6. Kosz
Następnie myślą o zły uczuciu, o którym chcieliby zapomnieć, z którego są niezadowoleni i które przeszkadza im w kontaktach z innymi. Trzymając kartkę papieru, niszczą ją na drobne strzępy wyobrażając sobie, że pozbywają się tego uczucia. Porwane kartki papieru wyrzucają do „Kosza” albo spalają w metalowym wiadrze.
Jedna strona w gazecie powinna mieć takie slogany: dobre słowo ma wielką moc, okazywanie złych uczuć czy emocji wiąże się z jakimś ryzykiem
Ostatnie zdanie na osobnej kartce w ramach podsumowania:
Słowa i gesty służące wyrażaniu uczuć, stają się puste i bez znaczenia,
jeśli nie są poparte konkretnymi działaniami.
Podsumowanie.
Uczniowie zapisują na tablicy różne sposoby wyrażania emocji np.
1. słowa (mowa, pismo)
2. ton i modulacja głosu
3. mowa ciała
4. mimika twarzy
5. działanie
Uczeń potrafi po tych zajęciach:
- zdobywanie umiejętności nazywania i dostrzegania własnych uczuć
- rozwijanie umiejętności interpretowania „ mowy ciała”
- rozwijanie empatii
- poznanie sposobów wyrażania uczuć
- uświadomienie znaczenia kontroli w ekspresji uczuć
Oczywiście trzeba włożyć te umiejętności i inne kryteria w tę cudowną ramkę, która nas obowiązuje. Ja mogę zacząć (wstęp i punkt pierwszy) a resztą się podzielcie, myślę ze 15 min spokojnie będzie, trzeba to tylko wsadzić w ramy METODY GAZETY. Ale jak już będziemy miały jakiekolwiek treści, przygotowane to łatwiej będzie nam ruszyć, co potrzeba wykonać, napisać, przynieść....
Stronę tytułową gazety mogę zrobić (kartka z dużego bloku), a poszczególne zadania już we własnym zakresie. Oczywiście jak macie jakieś pomysły, co zmienić, wykasować, dodać..... to nanoście poprawki. Jak się podzielicie to już każda będzie udoskonalała swój pomysł. I tak jak już będziemy wiedziały jak to ma dokładniej wyglądać to zweryfikujemy J
Drugim poleceniem zajmijcie się już Wy ;)
karolina.s1604