Prysznic bez brodzika.pdf

Remont i modernizacja

oszczędność, zarówno miejsca, jak i wo-

dy. Nawet dość duża kabina natryskowa

zajmuje mniej miejsca niż wanna i zmieści

się nawet w najmniejszej łazience. Poza tym

podczas 10 min kąpieli pod prysznicem zu-

żywa się tylko 60 l wody, podczas gdy w wan-

nie od 150 do nawet 300 l. Plusem jest także

komfort kąpieli na stojąco, istotny zwłaszcza

dla osób starszych, którym trudność spra-

wia wchodzenie i wychodzenie z wanny. Nie

bez znaczenia jest również aspekt zdrowotny.

Kąpiel pod prysznicem (najlepiej naprzemien-

nie – raz ciepły, raz zimny strumień wody)

odpręża, pobudza krążenie i poprawia kolo-

ryt oraz napięcie skóry. Wszystko to sprawia,

że obecnie trudno wyobrazić sobie nowocze-

sną łazienkę bez kabiny prysznicowej.

Wyposażając łazienkę, zwykle wybiera-

my standardowe rozwiązania i gotowe pro-

dukty. Często kopiujemy bezmyślnie wystawy

salonów łazienkowych lub łazienki naszych

znajomych, nie biorąc pod uwagę, że nasze

pomieszczenie przeznaczone na łazienkę

ma inny kształt lub powierzchnię.

Kupujemy brodzik i ściany kabiny, dobie-

ramy rodzaj szkła, profile, sposób otwiera-

nia drzwi. Trzeba przyznać, że oferta jest bar-

dzo bogata, więc bez kłopotu można znaleźć

kabinę o kształcie i wielkości, które pasują

do pomieszczenia. Jednak naprawdę kom-

fortowa, duża i nowoczesna kabina to nie-

mały wydatek. Warto więc uświadomić so-

bie, że nie jest wcale niezbędna do urządzenia

natrysku w łazience.

Rezygnacja z gotowej kabiny pomaga

przede wszystkim dostosować układ natry-

sku do wymiarów pomieszczenia. Tym samym

może on przyjmować niestandardowe wy-

miary. Nie jest wtedy ważne, czy odległości

między ścianami wynoszą 90, 100, czy 130 cm

– tę przestrzeń traktuje się w całości jako wnę-

kę na natrysk. W małych pomieszczeniach

brak kabiny może dodatkowo dobrze wpły-

nąć na wrażenia przestrzenne – zasłonka lub

szklane przesuwne drzwi nie stanowią całko-

witego zamknięcia, podczas gdy kabina nie-

odwołalnie „zabiera miejsce”. Wnęki na na-

trysk są często specjalnie zaprojektowane,

bo jest to sposób na efektywne wykorzystanie

powierzchni w niedużym domu. Takie dys-

kretne wydzielenie strefy kąpielowej jest bar-

dzo wygodne. W ścianach można zainstalo-

wać baterie i dysze do hydromasażu. Natrysk,

który ograniczają ściany, a nie przesłony ka-

biny, jest bardziej fragmentem łazienki, miej-

scem do kąpieli, a nie rodzajem „urządze-

nia do kąpieli”. Ścianka natrysku może być

przeszklona częściowo lub całkowicie. Może

mieć murowane półki, wnęki na kosmetyki

lub tworzyć murowane siedziska. Wydziela-

nie natrysku ścianką lub ściankami daje do-

datkowe możliwości ciekawego urządzenia

wnętrza. Dużą praktyczną zaletą ściany od-

dzielającej natrysk jest to, że ma dwie stro-

ny do wykorzystania. Jedna ogranicza mo-

krą strefę kąpieli, natomiast druga może być

oparciem dla rozmaitych urządzeń. Można

powiesić na niej lustro albo oprzeć o nią me-

bel. Ukrywając w ściance stelaże instalacyjne

do podwieszenia sedesu lub umywalki, stwa-

rzamy zupełnie nowe możliwości rozmiesz-

czania urządzeń i dzielenia stref w łazience.

Oczywiście na taką aranżację możemy pozwo-

lić sobie jedynie w dość dużym pomieszcze-

niu. Bywa, że przegrodą oddzielającą natrysk

jest zwykła tafla hartowanego szkła. To roz-

wiązanie najbardziej przypomina efekt eks-

kluzywnych kabin natryskowych, a jest dużo

mniej kosztowne w realizacji. Wnęka natry-

skowa może mieć także nieregularny kształt.

Murowane ściany natrysku na planie musz-

li lub trójkąta stworzą w łazience półotwar-

te miejsca kąpieli. Przestrzeń natrysku może

być dowolnie ukształtowana. Takie rozwią-

zanie jednak uniemożliwia, lub co najmniej

znacznie utrudnia, znalezienie brodzika lub

tzw. tacy o odpowiednim kształcie.

Kabiny prysznicowe bez brodzika,

wydzielone przeszklonymi ściankami,

są prawie niewidoczne, dzięki czemu

optycznie „zabierają” niewiele miejsca.

Prysznic bez brodzika

Kabiny prysznicowe bez brodzika to rozwiązanie coraz

bardziej popularne. Są nie tylko efektowne, lecz przede

wszystkim wygodne w użyciu, zwłaszcza dla osób starszych

lub niepełnosprawnych.

Tomasz Wojtynek

Jeśli rezygnujemy

z gotowej kabiny

prysznicowej, mamy

większe możliwości

ciekawego urządzenia

wnętrza łazienki.

Remont i modernizacja

P rysznic to nie tylko wygoda, lecz także

Remont i modernizacja

Tradycyjne kratki odpływowe, umieszczone centralnie, burzą układ posadzki i wymagają

wyprofilowania spadków w wielu kierunkach.

nia mocuje się na odpowiednich nóżkach,

umożliwiających regulację jej wysokości,

a potem łączy z przewodami odpływowy-

mi i zanurza całkowicie w warstwie betonu

(posadzki). Następnie zakłada się specjal-

ny mankiet uszczelniający, pokryty w dalszej

części prac powłoką izolacyjną, gwarantują-

cą hermetyczne i pewne połączenie. W syste-

mach takich woda poprzez niewielkie szcze-

liny jest odprowadzana do umieszczonej pod

posadzką rynny, przykrytej ozdobnymi listwa-

mi lub kamienną wkładką. Ozdobne listwy

montuje się pomiędzy płytkami, na obrze-

żu stanowiska prysznicowego, co pozwala

skutecznie oddzielić strefę mokrą i suchą

w łazience. W przeciwieństwie do tradycyj-

nych kratek odpływowych, które umieszczane

centralnie burzą układ posadzki, odwodnienia

liniowe komponują się z nią i mogą być nie-

mal niewidoczne. Dobrze dobrane mogą wręcz

wprowadzać dodatkowy element dekoracyjny.

wielka ilość wody przeniknie przez te war-

stwy, powodując potencjalne zagrożenie

przed zalaniem dla pomieszczeń znajdują-

cych się poniżej.

Hydroizolację możemy wykonać w dwo-

jaki sposób. Pierwszy z nich polega na uło-

żeniu tradycyjnego materiału izolacyjne-

go, np. papy, folii lub powłoki bitumicznej.

Tego typu izolacja wymaga jednak dodatko-

wej warstwy dociskowej z betonu, a na ścia-

nach – warstwy tynku zbrojonego siatką.

Warstwa betonu powinna mieć nie mniej

niż 3,5 cm grubości, a to prowadzi do po-

ważnego podwyższenia posadzki, co trzeba

uwzględnić przy projektowaniu wnętrza ła-

zienki. Dopiero na tak przygotowanym pod-

łożu, po jego związaniu i wyschnięciu, moż-

na układać ostateczną okładzinę.

Znacznie łatwiejszym i mniej czasochłon-

nym sposobem wykonania hydroizolacji jest

ułożenie warstw folii w płynie, nanoszonej

pędzlem, wałkiem lub pacą stalową na pod-

łoże bezpośrednio pod przyklejaną okładzi-

nę. W narożnikach dodatkowo układa się ta-

śmy uszczelniające, które zapewniają ciągłość

izolacji. Folie w płynie są nowoczesnymi ma-

teriałami chemii budowlanej, pozwalający-

mi na bezpośrednie przyklejenie do ich po-

wierzchni okładzin ceramicznych. Izolacja

z płynnej folii jest bardzo elastyczna, więc nie

zagraża przeciekaniem nawet w razie spęka-

nia podłoża. Jest też niezastąpiona przy izo-

lowaniu ścianek zbudowanych z suchej zabu-

dowy (płyt gipsowo-kartonowych na stelażu

aluminiowym).

Nowoczesne

systemy odwodnień

pozwalają na ukrycie

odpływu wody pod

estetyczną listwą,

która niekiedy może

być także elementem

dekoracyjnym.

Listwy dostępne

są w wielu wzorach,

także w wersji

narożnikowej. Pasują

do każdej posadzki,

a dzięki możliwości

wypełnienia jej

płytką ceramiczną

są niemal niewidoczne

na podłodze.

A może bez brodzika?

Temat braku brodzika w nowo powsta-

jących łazienkach poruszany jest coraz czę-

ściej. Rezygnacja z tego elementu nie wynika

tylko z oszczędności, lecz także z chęci este-

tycznego i niekonwencjonalnego wykończenia

posadzki i ściany wnętrza natrysku. Z czysto

technicznych powodów łatwiej „pozbyć się

brodzika” w nowo projektowanych łazien-

kach, gdyż likwidacja już istniejącego wiąże

się z większym remontem łazienki.

Planując prace musimy zastanowić się naj-

pierw, w jaki sposób zostanie odprowadzona

woda spod natrysku do kanalizacji. O ile w go-

towych akrylowych brodzikach jest to dość

łatwe do wykonania, ponieważ kratka odpły-

wu jest już wydzielona i zamontowana w dnie

brodzika, a sama obudowa pozwala na ukry-

cie zarówno syfonu, jak i pozostałej armatu-

ry odprowadzającej wodę, tak w przypadku

natrysku bez brodzika może to powodować

pewne trudności. Żeby posadzka natrysku

mogła znajdować się na poziomie podłogi,

podłączenie odpływu do kanalizacji – wraz

z zasyfonowanym odpływem – musi się mie-

ścić w grubości stropu i podkładu podłogowe-

go. Jednocześnie należy pamiętać, by spadek

rur odpływowych wynosił 2,5%, a odległość

odpływu od pionu kanalizacyjnego nie po-

winna przekraczać 1,5 m. W zależności od ro-

dzaju stropu łazienki, takie podłączenia moż-

na różnie rozwiązać.

W najbardziej popularnych stropach

gęstożebrowych, których grubość zwykle

przekracza 25 cm, zmieszczą się wszystkie

niezbędne elementy przyłączeniowe, ale

trzeba je albo montować na etapie wykony-

wania stropu, albo przed jego zabetonowa-

niem. Inaczej jest w cienkich stropach mo-

nolitycznych. Grubość tych konstrukcji nie

przekracza 12–15 cm, a warstwy podkładu

podłogowego nie są grube. W takiej kon-

strukcji mogą nie zmieścić się syfon oraz

zostać przez nas dopracowany w najdrobniej-

szych szczegółach. Musimy się liczyć z tym,

że kamień naturalny jest droższy niż tradycyj-

ne płytki, ale z ostatecznego wyglądu łazien-

ki z pewnością będziemy zadowoleni. Jeżeli

chodzi o rozmiar płytek, to najefektowniej wy-

glądają te o skrajnie różnych wymiarach: bar-

dzo drobna mozaika lub duże płyty ceramicz-

ne (pow. 60 x 60 cm) układane bezspoinowo.

Jeśli montujemy kratkę ściekową po ułożeniu

płytek, pamiętajmy o dokładnym jej dopaso-

waniu tak, by nie wystawała ponad okładzinę.

Ewentualne spoiny między płytkami najlepiej

wypełnić elastyczną zaprawą wodoodporną

lub silikonem. Bardzo dobrze sprawdzają się

epoksydowe zaprawy do fugowania. Poza wy-

maganą wodoodpornością oraz elastycznością

mają bardzo dużą odporność mechaniczną,

są łatwe do utrzymania w czystości, odpor-

ne na czynniki biologiczne (pleśnie, glony),

a także czynniki chemiczne (detergenty i in-

ne silne środki czyszczące).

Drewno to przyjazny materiał, który doda-

je wnętrzu ciepła, jest niezmiernie dekoracyjny,

przyjemny w dotyku, szczególnie dla mokrych

stóp. Często wykorzystuje się je jako dodatek

w prostych wnętrzach, jako ażurowy pomost

w brodziku lub materiał na całą podłogę ła-

zienki. Do tego typu miejsc polecane są głów-

nie egzotyczne gatunki drewna, a szczegól-

nie drewno teakowe, jako jedno z najbardziej

odpornych na wilgoć. Wilgotne drewno jed-

nak jest bardziej niż innego rodzaju okładziny

podatne na rozwój mikroorganizmów (glo-

nów, pleśni), co sprawia większe problemy

w utrzymaniu odpowiedniej czystości i higie-

ny miejsca kąpielowego. Pomocna staje się

powszechna dostępność rozmaitych prepara-

tów i impregnatów, co sprawia, że ten rodzaj

materiału coraz częściej trafia także do tak

trudnych pomieszczeń, jak natryski, otocz-

ki wanien, brodzików lub sauny.

Szkło jest coraz powszechniej stosowane

w łazienkach, niestety, często w sposób nie

tyle efektowny, ile efekciarski. Jako przegro-

da – zarówno w formie pustaków, jak i pełnej

tafli – szkło znakomicie zdaje egzamin, za-

trzymuje wodę i przepuszcza światło. Posta-

wienie dwóch lub trzech tafli szkła na środku

łazienki i stworzenie swoistej kabiny pozwala

na niestandardową aranżację pokoju kąpie-

lowego, w którym urządzenia nie stoją tra-

dycyjnie przy ścianach. Prosta tafla szkła jest

elementem skrajnie nowoczesnym i jest czę-

sto niesłusznie łączona z innymi bardziej ru-

stykalnymi elementami łazienki.

Rezygnacja z typowego brodzika daje du-

żą swobodę kształtowania i aranżowania wnę-

trza, niesie ze sobą jednak pewne zobowiąza-

nia: trzeba odprowadzić wodę do kanalizacji,

wykonać stosowną izolację przeciwwodną.

Zatem oprócz dobrych materiałów wykończe-

niowych należy zainwestować w dobre mate-

riały izolacyjne i... w fachowca. W przypadku

błędów grozi nam bardzo bolesne zrywanie

ładnej i kosztownej podłogi...

Niewielka liczba elementów systemu liniowego sprawia, że instalacja jest niezwykle prosta.

Łatwy montaż i jego właściwe uszczelnienie może bez problemu wykonać każdy glazurnik,

a jednokierunkowy spadek jest praktycznie niezauważalny.

Czym wykończyć…?

Ceramika nadal jest najbardziej popu-

larną formą wykańczania wnętrz natrysków.

Spowodowane jest to bogactwem form, wymia-

rów i faktur dostępnych płytek i materiałów

okładzinowych. Cała sztuka polega na odpo-

wiednim jej ułożeniu i zadbaniu o wykończe-

nie detalu. Istotne dla wyglądu brodzika jest

usytuowanie odpływu. Centralnie ustawiony

– wymusza spadek z czterech stron. To z kolei

wiąże się z cięciem płytek po skosie na krawę-

dziach spadków i koniecznością precyzyjnego

ich spasowania, tak by nie powstały zbyt sze-

rokie fugi. Znacznie lepiej wygląda podłoga

z jednostronnym spadkiem i odpływem pod

ścianą, w formie wąskiej rynny czy odpływu

liniowego. Ciekawy efekt wizualny dadzą pły-

ty o dużym formacie. Niewielka liczba łączeń

lub zupełny ich brak przy układaniu bezspo-

inowym pozwala wyeksponować naturalne

piękno okładziny. Nie będzie też tyle pro-

blemów z czyszczeniem brudu gromadzące-

go się w fugach. Podstawową zaletą kamienia

naturalnego jest duża jego trwałość i odpor-

ność na działanie wody. Jest też bardzo wy-

trzymały, a ślady naturalnego zużycia dodają

mu tylko uroku. W zbyt małych pomieszcze-

niach może jednak powodować efekt „ciężko-

ści”, dlatego projekt takiej łazienki powinien

rury odprowadzające. Podłączenie odpły-

wu trzeba wtedy poprowadzić pod stropem

i właściwie je osłonić, np. częściowym sufitem

podwieszanym, lub też odpowiednio podwyż-

szyć poziom dna natrysku, a wszystko ukryć

w warstwie dodatkowej posadzki. Na parte-

rze domu niepodpiwniczonego nie ma pro-

blemów ze zmieszczeniem podejścia kanali-

zacyjnego pod posadzkę natrysku, ale trzeba

je ułożyć przed wylewaniem podłogi.

Do niedawna wszelkie odpływy z natry-

sków dostępne były jedynie w formie mniej

lub bardziej dekoracyjnych kratek ścieko-

wych. Obecnie odpływ w posadzce może

być bardzo elegancki – np. modny ostatnio

odpływ liniowy, który niczym nie przypomi-

na tradycyjnej kratki ściekowej wmontowa-

nej między okładziną w posadzce natrysku.

Nowoczesne systemy odwodnień pozwala-

ją na ukrycie odpływu wody bezpośrednio

pod posadzką. Specjalną rynnę odwodnie-

Podłogę z tak ukrytym odpływem może-

my wykończyć nie tylko tradycyjnymi płyt-

kami, lecz także marmurem, granitem lub

trawertynem.

Likwidacja brodzika wymusza zastoso-

wanie odpowiedniej izolacji przeciwwodnej

tak, by w 100% uszczelnić mokrą strefę na-

trysku. Przed rozlewaniem się wody po całej

podłodze łazienki chroni odpowiednie nachy-

lenie podłogi w obrysie natrysku w kierunku

odpływu. Jednak dodatkowo bezwzględnie

potrzebna jest skuteczna izolacja przeciw-

wodna. Należy ją wykonać nie tylko w ob-

rębie kabiny, ale również na całej podłodze

łazienki oraz na ścianach osłaniających na-

trysk. Warto zwrócić uwagę, że zarówno spo-

iny między płytkami, jak i sam klej, którym

zostały te płytki przyklejone, są zwykle wy-

robami wodoodpornymi. Nie znaczy to jed-

nak, że muszą być jednocześnie wyrobami

wodoszczelnymi. Możliwe jest więc, że nie-

Remont i modernizacja

mOntaż rynny OdpływOwej

1. Rynnę odpływową (na zdjęciu Quick-drain) trzeba

wypoziomować i unieruchomić. Model przyścienny

wystarczy przytwierdzić do ściany za pomocą dwóch śrub.

2. Odpływ musi mieć odpowiednie rozmiary, by mógł

odprowadzać wodę z wystarczającą prędkością. Zwykle

stosuje się rury odpływowe średnicy 50 mm. Jeśli

syfon odpływu jest mniejszy, do połączenia elementów

używamy złączki redukcyjnej. Nie należy zmniejszać

średnicy rury odpływowej!

3. Posadzka natrysku musi być wodoszczelna. By uzyskać

pewność, że taka będzie, na całej powierzchni układamy

specjalną matę izolującą. Połączenie z krawędzią

rynny odpływowej wykonujemy zgodnie z zaleceniami

producenta.

trudne prZypadki prZy mOderniZacji

ZeStaw OdpływOwy

– łatwa drOga dO prySZnica beZ brOdZika

Zanim zdecydujemy się na kabinę prysznicową z posadzką natrysku wykonaną

z płytek, najpierw musimy sprawdzić, czy w podkładzie podłogowym i stropie jest

wystarczająco dużo miejsca na zamontowanie odpływu do kanalizacji. Jeśli możemy

zrezygnować z gwarancji udzielanej przez profesjonalnego wykonawcę i czujemy się

na siłach wykonać całą pracę samodzielnie, musimy pamiętać o podstawowej

zasadzie: wszystkie połączenia między ścianami, podłogą i odpływem prysznica

muszą być wykonane wodoszczelnie. Praca będzie łatwiejsza i wykonamy ją szybciej,

jeśli do uszczelnienia użyjemy specjalnych mat z miękkiego polietylenu pokrytego

obustronnie włókniną wzmacniającą (np. Schlüter-Kerdi), które układa się w miejscu

mającym tworzyć posadzkę natrysku. Po położeniu maty układamy na niej płytki.

Każdy producent maty ma własne wskazówki co do sposobu montażu, do których

należy się stosować. Niektóre zestawy odpływów prysznicowych mają już wklejoną

matę izolującą, co czyni montaż jeszcze łatwiejszym.

Jeśli podczas remontu łazienki zdecydujemy się

wykonać kabinę prysznicową bez brodzika,

możemy napotkać kilka problemów, których

nie da się rozwiązać bez większej ingerencji

w konstrukcję budynku. To co daje się

łatwo zrobić na podpiwniczonym parterze,

w niektórych sytuacjach, zwłaszcza w przypadku

stropów starego typu, może prowadzić

do poważnego problemu: gdzie umieścić

odpływ? W takiej sytuacji, gdy nie ma innego

rozwiązania, możemy wybrać wyjście awaryjne:

umieścić posadzkę natrysku 10–15 cm wyżej,

tak by nie było potrzeby naruszania konstrukcji

stropu.

Zbyt cienka warstwa

podkładu podłogowego :

by móc zamontować

element z płyty polistyrenu

ekstrudowanego albo

rynnę odpływową, należy

wkuć się w warstwę

podkładu podłogowego

(wylewki betonowej).

Czasami, gdy podkład jest

zbyt cienki, trzeba wkuć się

także w betonowy strop.

Zanim przystąpimy do tych

prac, powinniśmy uzyskać

akceptację konstruktora albo

architekta.

Odpływy duże i małe

Wybierając system odpływowy dla naszego

prysznica, koniecznie zwróćmy uwagę

na syfon i średnicę przyłącza odpływu. Jeśli

podczas remontu mamy zamiar na przykład

zamontować dużą słuchawkę prysznicową,

odpływ musi sprawnie odprowadzać od 40

do 50 l wody na minutę. Posadzka natrysku

musi mieć wówczas spadek 2% (= 2 cm/m),

a króciec przyłączeniowy syfonu średnicę

50 mm. Taki odpływ odprowadza 0,8 l wody

na sekundę (= 48 l/min), przy średnicy

króćca 40 mm – tylko 36 l/min.

Strop drewniany:

w przypadku stropu

drewnianego z belek

posadzkę natrysku możemy

zbudować na poziomie

podłogi tylko wtedy, gdy

rury odpływu zostaną

poprowadzone równolegle

do belek stropu i gdy

podłoga nad belkami jest

wystarczająco gruba. Jeśli nie

– pozostaje nam tylko opcja

z podwyższoną posadzką

natrysku.

1. Odpływ często jest już nieco zagłębiony w stropie,

ponieważ nad rurami odpływu w warstwie

podkładu podłogowego musi zmieścić się jeszcze

płyta z polistyrenu ekstrudowanego

o grubości 4 cm. Gdy odpływ jest gotowy,

powierzchnię podkładu podłogowego wyrównujemy

jastrychem betonowym.

2. Przed zabudowaniem odpływu warto sprawdzić,

czy jest wodoszczelny. Najłatwiej zrobimy to,

wlewając do syfonu wodę i sprawdzając, czy nigdzie

nie pojawiają się przecieki.

3. Płyta z polistyrenu ekstrudowanego ma już

odpowiednio uformowane spadki. Klejem

montażowym przyklejamy do płyty przyciętą

na wymiar matę izolacyjną i osadzamy te elementy

w zagłębieniu nad odpływem.

4. Uszczelnienie z maty izolującej między posadzką

natrysku a podkładem podłogowym na brzegach

zatapiamy w warstwie kleju do płytek.

5. Fałda w narożniku zapewnia wodoszczelne

połączenie na styku ze ścianą. Absolutnie nie wolno

nacinać maty izolującej w tym miejscu! Fałdę

wklejamy w ścianę.

6. Warto zadbać o to, by fuga na styku posadzki

natrysku a resztą podłogi była elastyczna. Można

użyć do tego specjalnej szyny (np. Schlüter-Systems).

Zamiast brodzika:

jeśli podczas remontu

rezygnujemy z brodzika

i w jego miejscu montujemy

na poziomie podłogi

posadzkę natrysku,

musimy ją pokryć płytkami.

Z reguły nie mamy rezerwy

starych płytek. Dobrym

rozwiązaniem jest wykonanie

na obwodzie posadzki

natrysku obramowania

z płytek mozaikowych.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: