Russel Bertrand - Kto to jest agnostyk.pdf - Bertrand Russel - himen303

KTO TO JEST AGNOSTYK?

Bertrand Russell 1953

--------------------------------------

Czy agnostycy są ateistami?

Nie. Ateista, tak jak Chrześcijanin, uważa że m o ż n a stwierdzić

czy Bóg istnieje czy też nie. Chrześcijanin uważa że można stwierdzić

że jest Bóg; ateista, że można stwierdzić że nie ma. Agnostyk odracza

osąd, mówiąc że nie ma wystarczających podstaw ani dla potwierdzenia

ani dla zaprzeczenia. Jednocześnie, agnostyk może uważać że istnienie

Boga, chociaż nie niemożliwe, jest bardzo nieprawdopodobne; może uważać

je za tak nieprawdopodobne że nie jest warte rozważania w praktyce. W

takim przypadku on nie jest daleko od ateizmu. Jego stanowisko może być

takie, które ostrożny filozof miałby w stosunku do bogów starożytnej

Grecji. Gdybym był proszony o udowodnienie że Zeus i Posejdon i Hera i

reszta Olimpijczyków nie istnieje, nie wiedziałbym jak znaleźć

rozstrzygające argumenty. Agnostyk może uważać że Chrześcijański Bóg

jest tak samo nieprawdopodobny jak pozostali Olimpijczycy; w takim

przypadku jest on, z praktycznych powodów, w zgodzie z ateistą.

Skoro zaprzeczasz "prawom boskim", jaki autorytet akceptujesz jako

przewodnika postępowania?

Agnostyk nie akceptuje jakiegokolwiek "autorytetu" w tym sensie jak to

robią ludzie religijni. On uważa że człowiek powinien rozważyć kwestię

postępowania dla siebie. Oczywiście będzie starał uczyć się na mądrości

innych, ale będzie musiał wybrać dla siebie ludzi, których ma uważać za

mądrych, i nie będzie uważał nowet to co oni mówią za niepodważalne. On

spostrzeże że to co uchodzi za "prawo boskie" zmienia się od czasu do

czasu. Biblia mówi że zarówno że kobiecie nie wolno poślubić brata jej

zmarłego męża, jak i że w pewnych sytuacjach ona musi to zrobić. Jeśli

masz pecha być bezdzietną wdową z kawalerem szwagrem, jest logicznie

niemożliwe żebyś uniknęła zastosowania się do "boskiego prawa".

Skąd wiesz co jest dobre a co złe ? Co agnostyk uważa za grzech ?

Agnostyk nie jest tak pewny jak niektórzy Chrześcijanie co do tego co

jest dobre a co złe. On nie uważa, tak jak większość Chrześcijan

uważało w przeszłości, że ludzie którzy nie zgadzają się z rządem co do

niejasnych kwestii teologicznych powinni ponieść bolesną śmierć. On

jest przeciwny prześladowaniu, i raczej ostrożny co do moralnego

potępiania.

Co do "grzechu", on uważa za nieużyteczne pojęcie. Przyznaje

oczywiście że niektóre rodzaje zachowania są pożądane a niektóre

niepożądane, ale uważa że karanie tych niepożądanych ma być tylko wtedy

zalecane gdy odstrasza ono przed zakładem poprawczym, a nie kiedy uważa

się że samo to jest dobrą rzeczą że nikczemnik powinien cierpieć. To

właśnie ta wiara w mściwą karę uczyniła że człowiek zaakceptował

piekło. To jest część szkody wyrządzonej przez pojęcie "grzechu".

Czy agnostyk robi co tylko mu się podoba ?

W pewnym sensie nie; w innym sensie każdy robi co mu się podoba.

Przypuśćmy na przykład że nienawidzisz kogoś tak bardzo że chciałbyś go

zamordować. Dlaczego tego nie robisz ? Możesz odpowiedzieć: "Ponieważ

religia mwi mi że morderstwo jest grzechem". Ale zgodnie ze statystyką

agnostycy nie są bardziej skłonni do morerstawa niż inni ludzie,

faktycznie są raczej mniej skłonni. Oni mają ten sam powód dla

powstrzymywania się od morderstwa jaki mają inni ludzie. W dużej mierze

najsilniejszym z tych powodów jest strach przed karą. W warunkach

bezprawia, takich jak gorączka złota, wszyscy ludzie będą popełniać

zbrodnie, choć w zwykłych okolicznościach oni przestrzegaliby prawa.

Istnieje nie tylko rzeczywista prawna kara; pojawia się dyskomfort

przerażającego odkrycia, i samotność zdawania sobie sprawy, że dla

uniknięcia nienawiści musi się przybrać maskę, nawet dla twoich

najbliższych przyjaciół. Jest też to co można nazwać "sumieniem": jeśli

kiedykolwiek zamierzałeś popełnić morderstwo, przerażało cię okropne

wspomnienie ostatnich chwil życia nieruchomego ciała twojej ofiary. To

wszystko faktycznie zależy od tego że żyjesz w społeczeństwie

przestrzegającym prawa, ale są dostateczne świeckie powody dla

tworzenia i utrzymywania takiej społeczności.

Powiedziałem że jest inny sens w którym każdy człowiek robi to co mu

się podoba. Nikt oprócz głupca nie pozwala sobie na każde nagłe

pragnienie, ale to co powstrzymuje żądzę w kontroli jest zawsze jakaś

inna żądza. Antyspołeczne pragnienia człowieka mogą być powstrzymane

przez życzenie żeby zadowolić Boga, ale mogą także być powstrzymane

przez życzynie zadowolenia przyjaciół, lub zyskania szacunku

społeczności, lub żeby móc myśleć o sobie bez wstrętu. Ale jeśli

człowiek nie ma takich pragnień, jedynie abstrakcyjne postrzeganie

moralności nie utrzyma go porządnego.

Jak agnostyk postrzega Biblię ?

Agnostyk odnosi się do Biblii dokładnie tak jak oświeceni kapłani ją

postrzegają. On nie sądzi że ona jest natchniona przez Boga; uważa ją

za wczesną historyczną legendę, ani trochę bardziej prawdziwą niż u

Homera; uważa że jej nauki moralne są czasem dobre, ale czasem bardzo

złe. Na przyład: Samuel rozkazał Saulowi w czasie wojny zabić nie tylko

każdego mężczyznę kobietę i dziecko wroga ale także owce i bydło. Saul

jednak pozostawił owce i bydło żywe, i dlatego każą nam go potępiać.

Nigdy nie mogłem podziwiać Elisha za przeklęcie dzieci które śmiały się

z niego, ani nie wierzyłem że ( to co utrzymuje Biblia) łaskawe Bóstwo

ześle dwie niedźwiedzice żeby zabiły dzieci.

Jak agnostyk odnosi się do Jezusa, Niepokalanego Poczęcia i Świętej

Trójcy ?

Ponieważ agnostyk nie wierzy w Boga, nie może on uważać Jezusa za Boga.

Większość agnostyków podziwia życie i nauki Jezusa, tak jak to zostało

przekazane w Ewangelii, ale nie koniecznie bardziej niż nauki innych

ludzi. Niektórzy umieściliby go na jednym poziome z Buddą, niektórzy z

Sokratesem a niekórzy z Abrahamem Linkolnem. Ani też nie uważają oni że

w to powiedział Jezus nie można powątpiewać, jako że agnostycy nie

przyjmują żadnego autorytetu za absolutny. Uważają Niepokalane Poczęcie

za doktrynę wziętą z pogańskiej mitologii, w której takie narodziny nie

były rzeczą niezwykłą (Zoraster był uważany za urodzony przez dziewicę,

Ishtar, babilońska boginii, jest nazywana Świętą Dziewicą). Agnostycy

nie mogą dać temu wiary ani doktrynie Trójcy, ponieważ żadna z tych

rzeczy nie jest możliwa bez wiary w Boga.

Czy agnostyk może być Chrześcijaninem ?

Słowo "Chrześcijanin" miało różne odmienne znaczenia w różnych czasach.

Przez większość wieków od czasów Chrystusa, ono oznaczało osobę która

wierzy w Boga i nieśmiertelność i uważa że Chrystus był Bogiem. Ale

Antytrynitariusze nazywają siebie Chrześcijanami, chociaż nie wierzą w

boskość Chrystusa i wielu ludzi obecnie używa słowa "Bóg" w o wiele

mniej dokładnym sensie niż dawniej uważano. Wielu ludzi którzy teraz

wierzą w Boga nie ma już na myśli osoby lub trójcy osób, lecz tylko

niejasną tendencję lub moc lub zamiar wszechobecny w ewolucji. Inni,

idąc jeszcze dalej, rozumieją przez "Chrześcijanizm" tylko system

etyczny, który, jako że nie znają historii, wyobrażają sobie za

charakterystyczny tylko dla Chrześcijan.

Kiedy w niedawnej książce powiedziałem że to co świat potrzebuje to

"chrzescijańska miłość czy też współczusie" wielu ludzi sądziło że to

ukazuje pewne zmiany w moich poglądach, choć w rzeczywistości mogłem

powiedzieć to kiedykolwiek. Jeśli rozumiesz przez "Chrześcijanina"

człowieka który kocha swoich sąsiadów, który pomaga w cierpieniu i

który żarliwie pragnie żeby świat był uwolniony od okrucieństw i

obrzydliwości które obecnie zeszpecają go, wtedy oczywiście będziesz

usprawiedliwiony nazywając mnie Chrześcijaninem. I w tym sensie uważam

że znajdziesz więcej "Chrześcijan" pomiędzy agnostykami niż między

ludzmi ortodoksyjnymi. Ale co do mnie, nie mogę zaakceptować takiej

definicji. Niezależnie od innych zastrzeżeń co do tego, wydaje się to

obraźliwe dla Żydów, Buddystów, Mahometan i innych nie będących

Chrześcijanami, którzy do tej pory jak pokazuje historia potrafili co

najmniej tak Chrześcijanie praktykować cnoty które niektórzy nowocześni

Chrześcijanie arogancko uważają za charakterystyczne dla ich własnej

religii.

Sądzę także że wszyscy którzy nazywali siebie Chrześcijanami we

wcześniejszych czasach, i spora większość tych którzy to robią obecnie,

uważałaby że wiara w Boga i nieśmiertelność jest niezbędna dla

Chrześcijanina. Na tej podstawie, nie powinienem nazywać siebie

chrześcijaninem i powinienem powiedzieć że agnostyk nie może być

Chrześcijaninem. Ale jeśli dochodzi do powszechnego użycia słowa

"Chrześcijaństwo", przez które rozumie się tylko moralność, w takim

przypadku agnostyk może być Chrześcijaninem.

Czy agnostyk zaprzecza temu że człowiek ma duszę ?

To pytanie nie ma żadnego sprecyzowanego znaczenia chyba że dostaniemy

definicję słowa "dusza". Przypuszczam że to co ma się na myśli jest w

przybliżeniu czymś niematerialnym co istnieje przez życie człowieka i

nawet, dla tych którzy wierzą w nieśmiertelność, przez całą przyszłość.

Jeżeli tak to rozumieć, to mało prawdopodobne by agnostyk wierzył

żeczłowiek miał duszę. Ale muszę pospiesznie dodać że to nie oznacza że

agnostyk musi być materialistą. Wielu agnostyków (włączając mnie) jest

dość niepewnych co do ciała, tak samo jak co do duszy, ale to jest

długa historia prowadząca do trudnej matafizyki. Umysł jak i materia

powiedziałbym że są jedynie wygodnymi symbolami w dyskusji, a nie

rzeczywiście istniejącymi rzeczami.

Czy agnostyk wierzy w przyszłe życie, niebo lub piekło ?

Kwestia czy ludzie przeżywają śmierć jest tą dla której dowody są

możliwe. Wielu ludzi uważa, że badania naukowe psychiki i spirytualizm

dostarczają takich dowodów. Agnostyk, jako taki, nie ma zdania odnośnie

przeżycia chyba że uważa że istnieją dowody, tak czy inaczej. Co do

mnie nie sądzę żeby istniał jakikolwiek dobry powód do przypuszczenia

że przeżywamy śmierć, ale jestem otwarty na argumentację jeśli

pojawiłyby się wystarczające dowody.

Niebi i piekło to odmienne sprawy. Wiara w piekło wiąże się z

przekonaniem że mściwa kara za grzechy jest dobrą rzeczą, całkiem

niezależnie od jakiegokolwiek ulepszającego lub pogarszającego skutku

jaki ona może mieć. Prawie żaden agnostyk w to nie wierzy. Co do nieba,

nie jest wykluczone, że będą kiedyś dowody na jego istnienie, poprzez

spirytualizm, ale większość agnostyków nie uważa że takie dowody

istnieją i dlatego nie wierzą w niebo.

Czy nie boisz się sądu bożego za zaprzeczanie jego istnieniu ?

Z pewnością nie. Ja również zaprzeczam istnieniu Zeusa, Jowisza, Odyna

i Brahmy, ale to nie wywołuje u mnie niepokoju. Zauważam że bardzo duża

część rasy ludzkiej nie wierzy w Boga i nie ponosi żadnej widocznej

kary w konsekwencji. A gdyby był Bóg, to uważam to za bardzo mało

prawdopodobne że On miałby taką niespokojną pychę co do czucia się

obrażonym przez tych którzy wątpią w Jego istnienie.

Jak agnostyk wyjaśnia piękno i harmonię przyrody ?

Nie rozumiem gdzie można znaleźć "piękno" i "harmonię". Poprzez całe

królestwo zwierząt, zwierzęta bezlitośnie polują na siebie nawzajem.

Większość z nich jest albo okrutnie zabita przez inne zwierzęta albo

powoli umiera z głodu. Co do mnie, nie mogę dostrzec jakiegokolwiek

wielkiego piękna czy harmonii w tasiemcu. Nie mówmy tego, że to

stworzenie jest zesłane jako kara dla nas grzeszników, gdyż jest ono

bardziej rozpowszechnione wśród zwierząt niż wśród ludzi. Przypuszczam,

że pytający myśli o takich rzeczach jak piękno gwiaździstego nieba. Ale

powinno się pamiętać że gwiazdy co jakiś czas eksplodują i zamieniają

wszystko w sąsiedztwie w niewyraźną mgłę. Piękno w każdym razie jest

subiektywne i istnieje tylko w oczach patrzącego.

Jak agnostyk wyjaśnia cudy i inne objawienia boskiej wszechmocy ?

Agnostycy nie uważają że istnieją jakiekolwiek dowody "cudów" w sensie

zdarzeń sprzecznych z prawami przyrody. Wiemy że uleczanie przez wiarę

zdarza się i nie jest w żadnym sensie cudowne. W Lurd pewne choroby

można wyleczyć a inne nie. Te, które można wyleczyć prawdopodobnie mogą

być wyleczone przez jakiegokolwiek lekarza w którego pacjent wierzy. Co

do zapisów innych cudów takich jak Joshua rozkazujący słońcu stanąć

nieruchomo, agnostyk odrzuca je jako legendy i wskazuje na fakty, że

wszystkie religir są pełne takich legend. Jest tyle samo dowodów cudów

greckich bogów u Homera ile chrześcijańskiego boga w Biblii.

Były złe i okrutne pasje, którym religia sprzeciwia się. Jeśli porzucić

zasady religijne to czy ludzkość mogłaby istnieć ?

Istnienie złych i okrutnych pasji jest niezaprzeczalne ale nie znajduję

żadnych dowodów w historii że religia sprzeciwiała się tym passiom.

Wręcz przeciwnie, ona je uświęcała i umożliwiała ludziom pozwalanie

sobie na nie bez skrupułów. Okrutne prześladowania były częstsze w

krajach chrześcijańskich niż gdziekolwiek indziej. To co wydaje się

usprawiedliwiać prześladowanie jest myślenie dogmatyczne. Dobroć i

tolerancja zwyciężają tylko proporcjonalnie gdy myślenie dogmatyczne

upada. Obecnie pojawiła się nowa religia degmatyczna, a mianowicie

komunizm. Jej, tak jak i innym systemom dogmatów, agnostyk jest

przeciwny. Prześladowczy charakter obecnego komunizmu jest dokładnie

taki jak prześladowczy charakter Chrześcijaństwa we wcześniejszych

wiekach. To, że Chrześcijaństwo stało się mniej prześladowcze, jest

głownie dzięki pracy wolnomyślicieli, którzy uczynili dogmatyków mniej

dogmatycznymi. Gdyby oni byli teraz tak dogmatyczni jak w poprzednich

czasach, to wciąż uważaliby za słuszne palenie heretyków na palu. Duch

tolerancji, który niektórzy nowocześni Chrześcijanie uważają za

zasadniczo chrześcijański, jest w rzeczywistości rezultatem stanu

nastroju który pozwala na zwątpienie i jest podejrzliwy co do zupełnych

pewności. Sądzę że ktokolwiek badający przeszłą historię w bezstronny

sposób, dojdzie do wniosku, że religia spowodowała więcej cierpienia

niż mu zapobiegła.

Czym jest sens życia dla agnostyka ?

Czuję się skłonny odpowiedzieć innym pytaniem: Co to znaczy "sens

życia" ? Sądzę że to o co nam chodzi to jakiś ogólny cel. Nie sądzę że

życie ogólnie ma jakikolwiek cel. Ono po prostu się wydarzyło. Ale

poszczególni ludzie mają cele, i nie ma nic takiego w agnostycyzmie co

spowodowałoby że oni by porzucili swoje cele. Oni oczywiście nie mogą

być pewni że osiągną wyniki wtóre zamierzają; ale można pomyśleć źle o

żołnierzu, który odmówiłby walki chyba że zwycięstwo było pewne. Osoba,

która potrzebuje religii by podtrzymać swe własne cele jest osobą

bojaźliwą, i nie mogę oceniać jej tak dobrze jak takiego człowieka

który ryzykuje, przyznając że porażka nie jest niemożliwa.

Czy zaprzeczenie religii oznacza zaprzeczenie małżeństwa i niewinności

Ponownie muszę odpowiedzieć innym pytaniem: Czy człowiek który o to

pyta sądzi że małżeństwo i niewinność przyczyniają się do ziemskiego

szczęścia tu na dole, czy też on sądzi że skoro one powodują niedolę tu

na dole, to mają być polecane jako sposoby na dostanie się do nieba ?

Człowiek który uważa to drugie bedzie bez wątpienia oczekiwał że

agnostycyzm doprowadzi do rozpadu tego co on nazywa prawością, ale

będzie musiał uznać że to co nazywa prawością nie jest tym co kapłani

Russel Bertrand - Kto to jest agnostyk.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: