carmen.pdf

Aby rozpocząć lekturę,

kliknij na taki przycisk ,

który da ci pełny dostęp do spisu treści książki.

Jeśli chcesz połączyć się z Portem Wydawniczym

LITERATURA.NET.PL

kliknij na logo poniżej.

Prosper Mérimée

Carmen

Tłumaczył TADEUSZ ŻELEŃSKI-BOY

Tower Press 2000

Carmen

Zawsze podejrzewałem geografów, że sami nie wiedzą, co plotą, mieszcząc pole bitwy pod

Munda w okolicy Bastuli Poeni, w pobliżu nowoczesnej Monda, o jakie dwie mile na północ

od Marbella. Wedle moich własnych wniosków z tekstu anonimowego autora „Bellum Hi-

spaniense”, oraz kilku wskazówek, zebranych w doskonałej bibliotece księcia d'Ossuna, są-

dziłem, że to raczej w okolicy Montilla trzeba szukać pamiętnego miejsca, gdzie po raz ostat-

ni Cezar zagrał w cetno i licho przeciw obrońcom republiki. Znalazłszy się w Andaluzji z

początkiem jesieni 1830 r., podjąłem dość daleką wycieczkę, aby rozjaśnić ostatnie wątpliwo-

ści. Memoriał, który ogłoszę niebawem, nie zostawi już, mam nadzieję, żadnej niepewności w

umyśle rzetelnych archeologów. W oczekiwaniu, aż moja praca rozwiąże wreszcie problem

geograficzny, trzymający w zawieszeniu całą naukową Europę, opowiem wam małą powiast-

kę; nie przesądza ona zresztą w niczym zajmującej kwestii położenia Mondy.

Nająłem w Kordowie przewodnika i dwa konie i puściłem się w drogę z ,,Komentarzami”

Cezara i paroma koszulami za cały pakunek. Pewnego dnia, błądząc w dolinie Kaszena, wy-

czerpany zmęczeniem, umierając z pragnienia, spalony słońcem z ołowiu, słałem z całego

serca do diaska Cezara i synów Pompejusza, kiedy spostrzegłem, dość daleko od mojej ścież-

ki, zieloną polankę zarosłą sitowiem i trzcinami. Zwiastowało to bliskość źródła. W istocie,

skorom się zbliżył, spostrzegłem, że mniemany trawnik to było bajoro, do którego wpadał

strumyk, wypływający, jak się zdawało, z ciasnej gardzieli między dwoma skałami. Wywnio-

skowałem stąd, iż idąc pod prąd strumienia, znajdę wodę chłodniejszą, mniej żab i pijawek i

może nieco cienia. Przy wejściu do skalnej gardzieli koń mój zarżał, na co inny koń, niewi-

doczny, odpowiedział natychmiast. Ledwie uszedłem jakieś sto kroków, przesmyk, rozsze-

rzając się nagle, odsłonił mi rodzaj naturalnego amfiteatru, doskonale zacienionego wysokimi

ścianami. Niepodobna o miejsce, które by przyrzekało podróżnemu rozkoszniejszy postój! U

stóp kończystych skał tryskało spienione źródło i spadało do małej sadzawki wyścielonej pia-

skiem białym jak śnieg. Kilka pięknych dębów, zasłonionych od wiatru i odwilżanych źró-

dłem, wznosiło się nad brzegiem i okrywało je swym gęstym cieniem: wreszcie dokoła sa-

dzawki delikatna i lśniąca trawa przyrzekała lepsze łoże, niżby je można znaleźć w jakiejkol-

wiek gospodzie na dziesięć mil wkoło.

Nie mnie przypadł zaszczyt odkrycia tak pięknego miejsca. W chwili gdy w nie zaszedłem,

jakiś człowiek spoczywał tam już: prawdopodobnie spał. Obudzony rżeniem, wstał i podszedł

do swego konia, który skorzystał ze snu pana, aby sobie uczynić dobry popas w okolicznej

trawie. Był to młody chwat, średniego wzrostu, ale silnie zbudowany, o spojrzeniu dumnym i

posępnym. Cera jego, niegdyś może piękna, stała się pod wpływem słońca ciemniejsza niż

jego włosy. Jedną ręką trzymał za uzdę konia, w drugiej miał mosiężną rusznicę. Wyznaję, iż

zrazu rusznica i sroga mina jej właściciela zaskoczyły mnie nieco, ale nie wierzyłem już w

bandytów, tyle się o nich nasłuchawszy, a nie spotkawszy ich nigdy. Zresztą, widziałem tylu

uczciwych rolników zbrojących się od stóp aż do głowy, aby iść na targ, iż widok palnej broni

nie uprawniał mnie do wątpienia o czci godności nieznajomego. A wreszcie, mówiłem sobie:

cóż by począł z mymi koszulami i moimi ,,Komentarzami” w elzewirze?

Pozdrowiłem tedy właściciela rusznicy poufnym skinieniem głowy, pytając z uśmiechem,

czym nie zakłócił jego snu. Nie odpowiedział nic i zmierzył mnie bystro wzrokiem; po czym,

jak gdyby rad z egzaminu, przyjrzał się równie bacznie memu przewodnikowi, który właśnie

się zbliżał. Ujrzałem, iż ten zbladł i zatrzymał się z oznakami widocznej grozy. ,,Głupie spo-

tkanie!”, rzekłem sobie. Ale roztropność radziła mi nie okazywać niepokoju. Zsiadłem z ko-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: