21. Podstawa wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych oraz metody jej ustalania;
Podstawę opodatkowania stanowi DOCHÓD odpowiadający nadwyżce sumy przychodów nad kosztami uzyskania, osiągnięty w roku podatkowym, po odliczeniu wydatków wymienionych w art. 18 ust. 1 u.p.d.o.p.
Jedynie w dwóch przypadkach podstawą opodatkowania jest PRZYCHÓD, mam to miejsce w odniesieniu do :
A) dywidend i innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych, mających siedzibę na terenie RP;
B) przychodów uzyskiwanych na terenie RP przez nierezydentów z prawa autorskich, wynalazczych, znaków towarowych, udostępnienia receptury i podobnych jeżeli umowa zapobiegająca podwójnemu opodatkowaniu nie przewiduje innych zasad opodatkowania;
Od dochodu mogą być odliczone:
- darowizny przekazane na rzecz użyteczności publicznej oraz darowizny na cele kultu religijnego do wysokości nie przekraczającej 10% dochodu; darowizna może mieć formę pieniężną albo rzeczową ( trochę inne regulacje dotyczą banków – można odliczyć od podstawy opodatkowania 20% kredytów i pożyczek tzw. straconych, które zostały umorzone w ramach programów restrukturyzacji i zaliczone do kosztów uzyskania przychodów);
-wydatki poniesione na nabycie nowych technologii (max. 50 % takich wydatków);
Odliczenia od dochodu mają w podatku od osób prawnych znaczenie marginalne. Podatnik który wykazał stratę ( ujemną różnicę przychodów i kosztów ich uzyskania) może o nią obniżyć dochód w kolejnych ( po wystąpieniu straty) pięciu latach podatkowych. Odliczenie w jednym roku nie może przekroczyć 50% kwoty straty. Jeżeli strata występowała w więcej niż jednym roku podatkowym, każdą stratę roczną odlicza się niezależnie, stosując tę samą zasadę.
Wielkość dochodu reguluje art.9 u.p.d.o.p. Przede wszystkim została tam wyrażona zasada, że podatnicy są obowiązani do prowadzenie ewidencji rachunkowej.
– Wszystkie podmioty będące podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych zobowiązane są do prowadzenia ewidencji księgowej, przede wszystkich pod postacią ksiąg rachunkowych, na zasadach określonych w ustawie o rachunkowości z 1994r. Zapisy rachunkowe, będące sformalizowaną rejestracja zdarzeń gospodarczych, mają stworzyć możliwość ustalania wysokości dochodu lub straty w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,
Naruszenie przez podatnika reguł prowadzenia rachunkowości ( nieudokumentowanie, wystawienie wadliwego dowodu księgowego) nie powoduje zakwestionowania ogólnej zasady obliczania dochodu podatkowego; podatnik może np.: wykazać wszelkimi innymi dowodami że poniósł określone koszty uzyskania przychodów.
Jeżeli ustalenie dochodu (straty) w sposób określony w art.9 nie jest możliwe dochód (stratę) ustala się w drodze szacunkowej,to jest z zastosowaniem wszelkich innych dostępnych dowodów i danych. W nielicznych przypadkach, kiedy przedmiotem podatku jest przychód, wielkość tego przychodu stanowi podstawę opodatkowania. Ewentualne koszty uzyskania takiego przychodu nie są brane pod uwagę
W CIT opodatkowanie jest proporcjonalne. Stawka podatku wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. → to już jest pytanie nr 22 ;)
hakercom