dydaktyka odpowiedzi na pytania2.doc

(168 KB) Pobierz
1

 

 

1.      przedmiot i zadania dydaktyki.

Przedmiotem badań dydaktyki jest proces kształcenia i samokształcenia.

Proces nauczania i uczenia się.

Zadania:

2.pojęcia:             

kształcenie:

-to nauczanie i uczenie się

-jest organizowane w instytucjach wyższych np.: studia

-jest to działanie planowe, wielostronne, ukierunkowane na realizację określonych celów i wymagające  systematycznego i długotrwałego wysiłku

-rezultatem kształcenia jest wykształcenie, które odnosi się do całej osobowości

nauczanie:

-może być domowe lub zinstytucjonalizowane

-jest systematyczne, planowe, bezpośrednie kierowane procesem uczenia się

-jest organizowane przez szkołę

-powinno być organizowane aby uczenie się pod kierunkiem nauczyciela było aktywne

-jest to samodzielne dochodzenie do wiedzy i umiejętności

uczenie się:

-planowy, zamierzony, złożony proces, którego siłą napędową są motywy uczenia się a rezultatem wiadomości, umiejętności, nawyki

-opiera się na bezpośrednim poznaniu lub doświadczeniu w toku którego powstają nowe formy zachowania się i działania lub ulegają modyfikacji zachowania wcześniej nabyte

-uczenie się wymaga aktywności jednostki

-może przybrać różne formy: indywidualne, grupowe, zbiorowe

-rezultatem uczenia się są umiejętności, wiadomości, postawy

samokształcenie:

-kształcenie bez udziału instytucji

-nabywanie wykształcenia w toku działalności własnej

 

3.Dydaktyka herbartowska (tradycyjna)

-nauczyciel jest aktywny, układa pytania i zadania

-nauczyciel decyduje

-najważniejszy cel to wychowanie silnego człowieka

-występują kary a także dyscyplina(jeżeli uczeń się nie podporządkował to był karany)

-jest to dydaktyka pamięci

-przedmioty humanistyczna

-ważna jest wiedza

 

4.Dydaktyka deweyowska (progresywistyczna)

-aktywny jest uczeń

-jest to dydaktyka myślenia

-dominuje wiedza użyteczna tzn potrzebna w życiu

-zadawanie prac problemowych

-ważne są umiejętności

.Etapy myślenia wg Dewey`a (rozwiązywanie problemów):

· odczucie trudności

· określenie, nazwanie trudności

· wyszukiwanie pomysłu rozwiązania

· formułowanie hipotezy

· rozwiązywanie problemu

 

5. Tendencje przemian w dydaktyce współczesnej:

-jest różnorodność jeżeli chodzi o wybór szkoły

-dydaktykę współczesną łączy się z wartościami

-traktowanie człowieka jako całej osobowości

-odchodzi się od dydaktyki technicznej na rzecz podmiotowości, szacunku

6. Cele edukacyjne. Wartości.

-źródłem celów kształcenia jest system wartości

Wartości- to co jest dla nas ważne, to co kieruje naszym życiem.

Aksjologia- to nauka, która zajmuje się wartościami

-wartości ważne dla człowieka to te, które  służą prawidłowemu rozwojowi człowieka

Cele kształcenia: to cele nauczania i cele uczenia się

 

Wartości uniwersalne- to takie które przetrwały wiele lat:

a)      dobro- należy odróżnić dobro od zła, dobro kształci wolę dziecka.

b)     Piękno(moralne, duszy), prawidłowy rozwój emocjonalny jest wtedy kiedy dziecko jest otoczone „pięknem”

c)      Prawda- kształci, doskonali intelekt, człowiek dąży do prawdy.

Wartości i przekonania człowieka stanowią jego ideały.

 

Cele nauczania- dotyczą uczniów i opisują zmiany jakie chcemy w nich uzyskać charakteryzując stan końcowy.

Cele nauczania określa się w dydaktyce jako zamierzone wartości uczniów. W skład tych właściwości wchodzą wiadomości, umiejętności, nawyki, postawy. To zamierzony wynik nauczania.

Rodzaje celów:

a)      Ogólne:

-wskazują kierunki dążeń pedagogicznych (kształtowanie dumy narodowej, szacunku dla ludzi starszych)

-jest to wychowanie w kierunku pomocy

b)     operacyjne:

-są bardziej sprecyzowane

-stanowią dokładny opis wyników, które maja być uzyskane

-są formułowane jako zamierzone osiągnięcia

-cel ogólny rozkładany jest na cel operacyjny

-cele operacyjne są łatwe do osiągnięcia

 

Dlaczego operacjonalizujemy cele ogólne?

-dlatego, że łatwo je sprawdzić

-dlatego, że łączą cele z materiałem nauczania

 

Klasyfikacja celów nauczania:

Wyróżniamy 3 ujęcia:

1.      Ujęcie tradycyjne- przedstawia się charakterystykę jednego lub więcej celów nie stosując żadnej klasyfikacji(np. szkoła herbartowska)

2.      Ujęcie opisowe- W. Okoń wyróżnia dwie strony:

a) rzeczową:

-są to wiadomości, umiejętności, nawyki

-to przede wszystkim poznawanie świata w społeczeństwie, technice, sztuce

-to przygotowanie uczniów do działalności praktycznej

-to kształtowanie u uczniów nawykowych przekonań i poglądów

c)      osobowościową:

-to poznawanie samego siebie, rozwijanie sprawności umysłowych, zdolności poznawczych(myślenie, wyobraźnię, pamięć, uwagę, zdolności obserwacyjne)

-to kształtowanie potrzeb, motywacji, zainteresowań, zamiłowań

-to wdrażanie do samoedukacji (samokształcenia)

-to potrzeby duchowe, intelektualne

-to rozwijanie motywacji

 

7. Na czym polega operacjonalizacja celów nauczania?

 

OPERACJONALIZACJA- to zamiana celów ogólnych na cele operacyjne

w toku operacjonalizacji cele ogólne ulegają następującym zmianom:

1.Cele są jasno sprecyzowane (tzn. pozbawione luźnych wyrażeń)

2.Cele są konkretne (potrafię coś zrobić, wyliczyć)

3.Cele są uszczegółowione

4.Cele są upodmiotowane (tzn. dotyczą konkretnego dziecka)

 

Dlaczego operacjonalizujemy cele ogólne?

-dlatego, że łatwo je sprawdzić

-dlatego, że łączą cele z materiałem nauczania

 

8. taksonomia celów Niemierski

 

Zaproponowana przez B. Niemierkę taksonomia obejmuje dwa poziomy i cztery kategorie.

Taksonomia celów nauczania

Określenie wieloznaczne czynności ucznia

Określenie konkretnych czynności ucznia

I Poziom

wiadomości

A. Zapamiętanie wiadomości

Uczeń powinien wiedzieć ...............

Uczeń potrafi nazwać, zdefiniować, wymienić,

Zidentyfikować, wyliczyć

B. Zrozumienie wiadomości

Uczeń powinien rozumieć ...............

Uczeń potrafi streścić, wyjaśnić, zilustrować, rozróżniać, zinterpretować, uporządkować

II Poziom umiejętności

C. Stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych

Uczeń potrafi praktycznie wykorzystać wiadomości, przy czym cel nie może być zbyt odległy od celów osiąganych w czasie ćwiczeń

Uczeń potrafi rozwiązać, skonstruować, zastosować, porównać, sklasyfikować, narysować, scharakteryzować, zmierzyć, wybrać sposób, zaprojektować, wykreślić

D. Stosowanie wiadomości w sytuacjach problemowych

Uczeń potrafi formułować problemy, dokonywać analizy i syntezy nowych zjawisk.

Uczeń potrafi dowieść, przewidzieć, zanalizować, wykryć, ocenić, zaproponować, zaplanować, wnioskować

 

 

9.Taksonomia celów praktycznych.

 

-To Umiejętności praktyczne, inaczej psychomotoryczne są czynnościami łączącymi myślenie z ruchem fizycznym. Są to, np.: pisanie, rysowanie, taniec itp..

*B. Niemierski swoją taksonomię celów praktycznych oparł na dwóch poziomach celów: „działania” i „umiejętności”.

 

*Taksonomia celów działania praktycznego powstała, by ułatwić nauczycielowi i uczniowi ustalenie płaszczyzny działania       i określenia, o jakie działanie dokładnie chodzi.

 

10. nie mam

11. Plan i program nauczania są dokumentami stanowiącymi podstawę

organizacji pracy dydaktyczno – wychowawczej danego typu szkoły oraz nauczycieli

poszczególnych przedmiotów. Na bazie programu nauczania każdy nauczyciel jest

zobowiązany do opracowania rozkładu materiału nauczania o następującym układzie

I. numer lekcji, dział, liczba zaplanowanych godzin, tematy jednostek lekcyjnych, okres

Nauki, środki dydaktyczne, uwagi

II. numer lekcji, tematy jednostek metodycznych, liczba godzin, metody, środki

dydaktyczne , uwagi

 

 

PLAN NAUCZANIA

PROGRAM NAUCZANIA

1) Zawiera:

- Wykaz przedmiotów

realizowanych w danej szkole,

- Liczbę godzin przeznaczonych

na realizację każdego

przedmiotu,

- Rozkład przedmiotu na

poszczególne lata nauki

1) Zawiera:

- Uwagi wstępne dotyczące celów

i zadań nauczania danego

przedmiotu,

- Materiał nauczania w postaci

kolejnych haseł programowych,

- Uwagi o realizacji programu.

2) Czas nauki poszczególnych

przedmiotów zależy od:

- Zakresu materiału,

- Korelacji z innymi

przedmiotami

2) Każdy nauczyciel zobowiązany jest

znać:

- Program nauczanego przez siebie

przedmiotu w danej klasie,

- Program nauczania tego

przedmiotu w klasach niższych i

wyższych,

- Program nauczania przedmiotów

pokrewnych.

3) Rozkład przedmiotu na poszczególne lata nauki zależy od:

- Znaczenia danego

przedmiotu dla uczenia się

innych przedmiotów,

- Konkretnego zawodu,

- Stopnia złożoności treści

danego przedmiotu.

3) Ustala, jakie umiejętności, wiadomości

i nawyki uczniowie powinni opanować

w ramach nauczania danego przedmiotu

i w jakiej kolejności

4) Kolejność wprowadzania przedmiotu

zależy też od wymagań stawianych

danemu profilowi kształcenia oraz od

struktury organizacyjnej nauczania,

która obejmuje:

- Szczebel propedeutyczny –

klasy I – III,

- Szczebel wstępnej systematyki

– klasy IV – VIII,

- Szczebel systematyczny – szkoły średnie

4) Podobnie jak plan, program jest

dokumentem zatwierdzonym przez

władze oświatowe, ale z możliwością

wprowadzenia zmian przez zespoły

przedmiotowo – metodyczne. Istnieje

możliwość tworzenia programów

autorskich. W szkołach niepublicznych

tworzą je sami nauczyciele, w szkołach

publicznych zespoły nauczycieli. Taki

program można realizować tylko po

zatwierdzeniu przez ministerstwo.

 

 

12.Autorski program nauczania

Każdy program autorski, mimo swojego indywidualnego charakteru, musi spełniać wymogi określone w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 6 stycznia 2009 r.

-każdy program autorski musi uzyskać:

·         ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin