W .DYKCIK (red) - Pedagogika specjalna(1).pdf

(2714 KB) Pobierz
216959402 UNPDF
UNIWERSYTET IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU
PEDAGOGIKA SPECJALNA
Praca zbiorowa pod redakcją
WŁADYSŁAWA DYKCIKA
Wydanie II
poszerzone i uaktualnione
1
216959402.002.png
POZNAŃ 2001
Spis treści
Wstęp
Informacja o autorach ................................................................................................
Część l
WPROWADZENIE W PRZEDMIOT PEDAGOGIKI SPECJALNEJ JAKO NAUKI
(Władysław Dykcik)
1. Podstawowe pojęcia - pedagogika specjalna, norma, normalność, niepełnosprawność, upośledzenie, dysfunkcjonalność,
kalectwo, inwalidztwo, wyrównywanie szans ...
2. Pedagogika specjalna jako teoria i praktyka......................................................................... .
2.1. Miejsce pedagogiki specjalnej w systemie nauk o człowieku........................................ .
2.2. Pedagogika specjalna w systemie nauk pedagogicznych ............................................... .
2.3. Tożsamość pojęciowo-naukowa i nowe paradygmaty ................................................... .
2.4. Wielokontekstowość, interdyscyplinarność i integracyjność teorii i praktyki ... .
2.5. Humanizm treści, działań i efektów specjalnej edukacji oraz samopomocy ....
2.6. Upodmiotowienie i obiektywizacja niepełnosprawności podstawą życiowej normalizacji
3. Historyczno-kulturowe i społeczne uwarunkowania opieki, edukacji, rehabilitacji oraz wartościowania życia osób niepełnosprawnych
3.1.Zmiana tradycji kulturowej dotyczącej osób niepełnosprawnych, ich roli i miejsca w społeczeństwie polskim..
3.2.Problemy edukacji i integracji niepełnosprawnych ze społeczeństwem w perspektywie światowej i europejskiej.
3.3.Standardowe zasady wyrównywania szans osób niepełnosprawnych opracowane i przyjęte przez ONZ ...
3.4.Aktywność lokalnych środowisk osób niepełnosprawnych szansą na integrację i życiowe ukierunkowanie
4. Współczesne cele rozwoju pedagogiki specjalnej i strategie reform w edukacji ....
4.1.Nowe typy i kategorie racjonalności założeń teorii i praktyki edukacyjnej .... ..
4.2.Problemy medyczne, psychologiczne, społeczne i zawodowe osób niepełnosprawnych
4.3.Zagadnienia metodologiczne: procedury i metody badawcze ...................................
5. Stare i nowe orientacje programowo-badawcze pedagogiki specjalnej wynikające z jej..
społecznego zaangażowania.................................................................................................
Część 2
TENDENCJE ROZWOJOWE PEDAGOGIKI SPECJALNEJ W ZAKRESIE OPIEKI, EDUKACJI I REHABILITACJI
Zakres i przedmiot zainteresowań pedagogiki specjalnej (Władysław Dykcik) ................
1. Indywidualne i społeczne potrzeby, cele i zadania ................................................
2. Specyfika programowo-metodyczna .......................................................................
3. Podstawowe zasady edukacji i rewalidacji osób niepełnosprawnych w systemowym układzie ich potrzeb życiowych i
społecznego wsparcia ..................................................................................................
2
216959402.003.png
Formy postępowania terapeutyczno-wychowawczego( Władysław Dykcik) .................
1. Wczesna, rozwinięta diagnoza i interwencja............................................................
2. Wielostronna stymulacja i uaktywnianie .............................................................
3. Usprawnianie...........................................................................................................
4 . Korektura (korekcja, korygowanie) .........................................................
5. Kompensacja ........................................................................................................
6. Indywidualizacja......................................................................................................
7. Profilaktyka i prewencja ..........................................................................................
8. Wspieranie i wspomaganie .....................................................................................
Bibliografia .......................................................................................................................
Pedagogika specjalna w Polsce u progu XXI wieku (Jan Pańczyk) ..................................
1. Rozwój pedagogiki specjalnej .................................................................................
2. Dokonania w latach 1970-1996 ....................................................................................
3. Współpraca z instytucjami krajowymi i zagranicznymi.............................................
4. Stan polskiej pedagogiki specjalnej w końcu XX wieku .........................................
5. Komu służy polska pedagogika specjalna? .................................................................
6. Słabości systemu kształcenia specjalnego ..............................................................
7. Oczekiwania i perspektywy.........................................................................................
Bibliografia .......................................................................................................................
Kształcenie pedagogów specjalnych (Jan Pańczyk) .............................................................
1. Wprowadzenie .............................................................................................................
2. Osobowość pedagogów specjalnych .....................................................................
3. Studia w ramach kierunku studiów pedagogika specjalna ........................................
4. Studia poza kierunkiem studiów pedagogika specjalna ............................................
Zakres studiów na kierunku pedagogika specjalna (Jan Pańczyk) ................................
Kształcenie specjalne w Polsce w końcu XX wieku (Jan Pańczyk) ..................................
Część 3
SZCZEGÓŁOWE DZIEDZINY PEDAGOGIKI SPECJALNEJ
Pedagogika osób z lekkim upośledzeniem umysłowym (Janina Wyczesany) ................
Pedagogika osób z umiarkowanym, znacznym i głębokim upośledzeniem umysłowym (Jolanta Lausch-Żuk) ..
Pedagogika niesłyszących i niedosłyszących -surdopedagogika (UrszH/aEc/cert) .
Pedagogika niewidomych i niedowidzących (Roman Ossoivski ..
Pedagogika dzieci głuchoniewidomych (Tadeusz Majeioski) .........................................
Pedagogika osób z niepełnosprawnością ruchową (Barbara Szychoiuiak) ........................
Pedagogika terapeutyczna dzieci przewlekle chorych (Aleksandra Maciarz) ...................
Pedagogika osób odmiennych somatycznie (Barbara fugowar) ....................................
Pedagogika osób z trudnościami w uczeniu się (Władysława Pilecka)..............................
Pedagogika osób z zaburzeniami mowy -logopedia (Elżbieta Minczakiewicz)
Pedagogika dzieci z autyzmem i zespołami psychozopodobnymi (Joanna Kruk-Lasocka)
Pedagogika osób ze sprzężonymi upośledzeniami (Andrzej Twardowski).........................
Pedagogika osób niedostosowanych społecznie (Bronisław Urban) ............................
Pedagogiczne problemy funkcjonowania i opieki osób w starszym wieku (Stanisław Kowalik)
3
216959402.004.png
Pedagogika dzieci zdolnych i uzdolnionych (Eugeniusz Piotrowski) ................................
Część 4
WSPÓLNE PROBLEMY SPECJALNEJ OPIEKI, EDUKACJI I SPOŁECZNEGO WSPARCIA
Problemy rehabilitacji i pomocy niepełnosprawnym w domu rodzinnym, przedszkolu i szkole (Halina Borzyszkowska) ..
Problemy autonomii, integracji społecznej i normalizacji życia osób niepełnosprawnych w środowisku (Władysłaiv Dykcik)
Problemy poradnictwa w procesie rewalidacji osób niepełnosprawnych (Franciszek Wojciechowski)
Problemy rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych (Tadeusz Majewski)
Problemy podkultur i sekt wśród młodzieży (Teresa Sołtysiak) .........................................
Andragogika specjalna (Jerzy Stochmiałek) .........................................................................
Wstęp
Osoby o nietypowym rozwoju, jednostki trudne w wychowaniu, a także osoby niepełnosprawne istnieją na całym
świecie, ich liczba wciąż rośnie we wszystkich środowiskach społecznych w każdym kraju, stanowiąc swego rodzaju
paradoks rozwoju cywilizacji oraz postępu naukowego naszych czasów. Ludzie różnią się miedzy sobą pod wieloma
4
216959402.005.png
względami, różne mają predyspozycje ułatwiające i utrudniające życiową samorealizacje, rozmaite są też ich rzeczywiste
i potencjalne zdolności rozwoju poprzez edukację jako wartość życiową, dającą realne szansę człowiekowi na to, aby
godnie zaistnieć w społeczeństwie obywatelskim. Przyczyny, przejawy i skutki odmienności rozwojowych oraz
niepełnej sprawności ludzi są na świecie zróżnicowane m. in. z powodu różnych warunków ekologicznych,
cywilizacyjnych, społeczno-ekonomicznych i odrębnych rozwiązań w polityce społecznej realizowanej w poszczególnych
krajach.
Pedagogika specjalna jest jedną z tych dyscyplin naukowych i dziedzin praktyki społeczno-wychowawczej, które
zmierzają do poprawy sytuacji psychologicznej i społecznej jednostek z różnymi odchyleniami od normy, dążą do
zmiany, wyrównania ich szans życiowych bez względu na jednostkowe biologiczne zaburzenia i ograniczenia oraz
społeczne utrudnienia.
Podmiotowe traktowanie rozwoju człowieka podkreśla pedagogiczny optymizm, pozytywne myślenie o szansach
rozwoju jednostki, a nastawienie na możliwości realizacyjne każdej osoby jest przesłaniem, prawem i obowiązkiem
dostrzeganym w wymiarze jednostkowym i społecznym. Powinno ono stać się podstawą kreowania nowej polityki
społecznej wobec osób niepełnosprawnych z jeszcze wyraźniejszym wyodrębnieniem zadań również dla
interdyscyplinarnych rozwiązań w teorii i praktyce edukacji i rehabilitacji.
W założeniach autorów i wydawnictwa podręcznik ten stanowić ma kompendium aktualnej wiedzy z pedagogiki
specjalnej ze szczególnym uwzględnieniem współczesnych tendencji przemian teorii i praktyki tej subdyscypliny
pedagogiki w nowej rzeczywistości społeczno-ustrojowej i edukacyjnej w Polsce i świecie.
Inspiracje i motywacje do podjęcia niniejszego opracowania wynikały z kilku przyczyn:
1) od 1982 roku nie ukazał się nowy podręcznik akademicki pedagogiki specjalnej, a niniejsze zbiorowe
opracowanie 22 autorów z różnych ośrodków akademickich w kraju oraz dwa autorskie podręczniki Z. Sękowskiej
(1998) oraz J. Sowy (1997) są dobitnym potwierdzeniem dynamicznego w ostatnich latach rozwoju tej dyscypliny
oraz twórczego współdziałania w obszarze nauk pokrewnych;
2) upowszechnianie aktualnej wiedzy praktycznej z pedagogiki specjalnej w procesie kształcenia nauczycieli
wychowawców stanowić ma na wszystkich kierunkach studiów stacjonarnych, zaocznych i podyplomowych w
zakresie pedagogiki, psychologii, socjologii i pracy socjalnej inspirację do aktywnego oraz kompetentnego
włączania się w proces edukacji osób o specjalnych potrzebach i możliwościach rozwojowych w integracji
społecznej z instytucjami całego systemu oświatowo-wychowawczego i innymi;
3) najnowsza, bogata wiedza medyczna, psychologiczna i pedagogiczna z tego zakresu rozproszona jest w
wielu specjalistycznych monografiach i czasopismach, do których dostęp jest ograniczony.
Wobec upowszechniającego się integracyjnego systemu opieki, pomocy i edukacji dla wszystkich, uznania
potrzeby normalizacji życia osób niepełnosprawnych, istnieje pilna potrzeba udostępnienia i upowszechnienia
nowoczesnej wiedzy dotyczącej możliwości wczesnej diagnozy i wielospecjalistycznej interwencji, wsparcia
społecznego w przypadku pojawienia się rozmaitych, wciąż nowych, syndromów zaburzeń i ograniczeń rozwojowych,
w szczególności u dzieci i młodzieży. W rezultacie dość powszechnie potwierdzanych osiągnięć osób
niepełnosprawnych w procesie edukacji i rehabilitacji nastąpiła ewolucyjna zmiana postaw i zachowań społecznych
wobec tych jednostek, które wykazały się nieznanymi dotąd możliwościami adaptacyjno-integracyjnymi oraz
samorealizacyjno-emancypacyjnymi.
Zaprezentowana szerokiej grupie odbiorców Pedagogika specjalna eksponuje przede wszystkim podejście
5
216959402.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin