LIST ŚW. JUDY.pdf

William Barclay

LIST ŚW. JUDY

Poznań 2002

Tłumaczył: Konstanty Wiazowski

Wydanie poprzednie ukazało się nakładem

Wydawnictwa „Słowo Prawdy” w 1982 r.

Redakcja: Adam Ciorga

WPROWADZENIE DO LISTU ŚW. JUDY

Trudny i zaniedbany List

Ogólnie należy stwierdzić, że dla większości współczesnych czytelni-

ków mały List Judy sprawia większe zakłopotanie niż zbudowanie. Są w

nim dwa, dobrze znane wszystkim, wiersze, stanowiące końcową dokso-

logię:

„A temu, który was może ustrzec od upadku i stawić nieskalanych z

weselem przed obliczem swojej chwały, jedynego Boga, Zbawicielowi

naszemu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, niech będzie chwała,

uwielbienie, moc i władza przed wszystkimi wiekami, teraz, i po

wszystkie wieki. Amen.”

Jednak poza tymi dwoma wielkimi wierszami List Judy dla większo-

ści jest mało znany i bardzo rzadko czytany. Istotna trudność tego Listu

tkwi w tym, że jego główne tło, główne myśli, obrazy i cytaty są nam zu-

pełnie obce. Mimo to jest on mocnym uderzeniem dla tych, którzy czytają

go po raz pierwszy. Jest on głosem trąbki wzywającej do obrony wiary.

Moffatt nazywa List Judy „ognistym krzyżem budzącym zbory”. Zaś J. B.

Mayor, jeden z największych jego wydawców, powiedział: „Z wyjątkiem

początku i końca jest to bardziej dziwny niż budujący List”.

Z tego właśnie powodu powinniśmy się zabrać do solidnego studio-

wania tego Listu. Jeżeli bowiem zrozumiemy myśl Judy i dokładnie przyj-

rzymy się sytuacji, w jakiej został on napisany, List ten stanie się jednym

z najciekawszych dokumentów pierwotnego Kościoła, List, który nigdy

nic nie stracił na aktualności. W historii Kościoła były takie okresy, szcze-

gólnie w czasie przebudzeń, gdy List Judy stawał się najbardziej aktualną

księgą Nowego Testamentu. Zwróćmy więc uwagę na ogólną treść tego

Listu, pozostawiając jego szczegóły na później.

Przeciwstawianie się zagrożeniu

Najpierw Juda zamierzał napisać rozprawę na temat wspólnej wiary

wszystkich chrześcijan, jednak odłożył to zadanie w związku z tym, że do

zboru wkradli się pewni ludzie, których zachowanie i słowa zagrażały

istocie i podstawom chrześcijańskiego Kościoła (w. 3). W takiej sytuacji

bardziej chodziło o obronę chrześcijańskiej wiary, aniżeli o jej wyjaśnie-

nie. Ludzie ci, zasłaniając się łaską Bożą, otwarcie praktykowali niemo-

ralny styl życia i przez to zapierali się jedynego Boga i Pana Jezusa Chry-

stusa (w. 4). Głosili więc herezję i prowadzili niemoralne życie.

Ostrzeżenia

Przeciwko tym ludziom Juda kieruje swoje ostrzeżenia. Niech przypo-

mną sobie los Izraelitów. Zostali oni wyzwoleni z niewoli egipskiej, lecz

ze względu na swoją niewiarę nie mogli wejść do Ziemi Obiecanej (w. 5).

Wzmianka ta odnosi się do tekstu w 4 Mjż 13,26–14,29. Po otrzymaniu

łaski Bożej człowiek może ją stracić, a wraz nią i wieczne zbawienie, je-

żeli pogrąży się w nieposłuszeństwie i niewierze. Niektórzy aniołowie,

uczestnicy chwały niebios, zstąpili na ziemię i swoją pożądliwością zwo-

dzili córki ludzkie (1 Mjż 6,2). Teraz są oni trzymani w wiecznych pętach

w ciemnicy w oczekiwaniu na wielki dzień sądu (w. 6). Kto buntuje się

przeciwko Bogu, musi oczekiwać na sąd. Mieszkańcy Sodomy i Gomory

ulegli pożądliwościom i nienaturalnym instynktom, dlatego ich śmierć w

ogniu jest straszliwym ostrzeżeniem dla wszystkich, którzy postępują po-

dobnie (w. 7).

Złe życie

Ludzie ci ulegają zwodniczym urojeniom, kalają grzechem swoje cia-

ła i bluźnią aniołom (w. 8). Tymczasem archanioł Michał nie odważył się

wypowiedzieć złego słowa nawet przeciwko upadłym aniołom. Gdy sza-

tan starał się przeszkodzić mu w pochowaniu ciała Mojżesza, roszcząc so-

bie prawo do tego ciała, Michał nie odważył się powiedzieć złego słowa

nawet przeciwko szatanowi i to w takiej sytuacji, a jedynie oświadczył:

„Niech cię Pan potępi” (w. 9). Aniołów należy szanować, nawet złych i

wrogo usposobionych. Ludzie źli potępiają wszystko, czego nie potrafią

zrozumieć, a rzeczy duchowe są poza zasięgiem ich zrozumienia. Nato-

miast rozumieją oni swoje cielesne instynkty i jak nierozumne zwierzęta

ulegają im (w. 10).

Są oni podobni do Kaina, cynika i mordercy; są podobni do Balaama,

który dla własnego zysku prowadził lud do grzechu; są podobni do Kora-

cha, który zbuntował się przeciwko legalnemu autorytetowi Mojżesza i

został pochłonięty przez ziemię (w. 11).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: