Pochwycenie.pdf

Czy porwanie Kościoła nastąpi przed Wielkim Uciskiem?

Na podstawie poprzednich listów przekonałeś

mnie, że Biblia uczy, o widzialnym przyjściu

Chrystusa, który przyjdzie zabrać swych wiernych

naśladowców tam, gdzie On jest. Mój problem

jednak do końca nie został rozwiązany. Ostatnio

spotkałem ludzi, którzy jeszcze bardziej mi to

zagmatwali, a chodzi mi o tzw. porwanie

Kościoła, kiedy ono nastąpi — przed, w trakcie,

czy pod koniec "Wielkiego Ucisku "?

Ponieważ nigdy się na ten temat nie

wypowiadałeś wprost, a z Twoich listów wynikało

raczej, że uczniowie Chrystusa będą przechodzić

Wielki Ucisk , dlatego proszę o odpowiedź.

Lepiej mówić prawdę, która boli, ale potem

uzdrawia, niż łechcące kłamstwa, które

zabijają. Jak wiesz interesują mnie tylko

wypowiedzi Biblii, a nie wnioski jakie Ci się będą

nasuwać. Po tych logicznych wnioskach z nauk

Towarzystwa Strażnica nie mogę się pozbierać.

Zaskoczył mnie artykuł ze Strażnicy, z którego

wynika, że "niewolnik doskonale jest zapoznany z

naukami innych wyznań. Oto niektóre z nich:

Chrystusowi, a później te, które są silnie

związane ze światem .

Porwani na spotkanie Pana w jaki sposób?

A skoro Jezus stał się obecny jako Król,

należałoby przypuszczać , iż rozpoczęło się

zmartwychwstanie niebiańskie, obejmujące w

pierwszej kolejności tych, z Izraela duchowego,

którzy wcześniej umarli, dochowując prawości (1

Kor. 15:23). Teraz służą oni w niebie u boku

Jezusa. A co powiedzieć o stosunkowo

nielicznym gronie pomazańców żyjących jeszcze

na ziemi? Czy czekają na pochwycenie?

Każdy wierny członek ostatka Izraela

duchowego, który umiera podczas obecności

Chrystusa, natychmiast otrzymuje nagrodę

niebiańską. "W oka mgnieniu" zostaje

wskrzeszony do życia jako stworzenie duchowe i

"porwany" na spotkanie Jezusa, aby usługiwać w

roli współwładcy w Królestwie Niebios. 1

Wiele ucisków, a — wielki ucisk

Wiele nieporozumień pośród chrześcijan bierze

się z łączenia dwóch słów, ( wiele od wielkiego )

które Biblia wyraźnie rozróżnia. Apostoł Paweł,

rozgranicza wiele ucisków , od wielkiego

ucisku . Sam zniósł ich mnóstwo: był bity,

kamienowany, odrzucony, prześladowany przez

fałszywych braci i "samozwańczych apostołów ".

Utwierdzając dusze uczniów i zachęcając, aby

trwali w wierze, i mówiąc, że musimy przejść

przez wiele ucisków (Dz. 14:22) . Jego przykład

jest godny naśladowania. Nie pozostawił swoich

uczniów w błędzie dla świętego spokoju, ale

ostrzegał, że zanim przyjdzie Chrystus musi się

jeszcze wiele wydarzyć: Co się zaś tyczy

przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa i

spotkania naszego z nim, prosimy was, bracia,

Abyście nie tak szybko dali się zbałamucić i

nastraszyć, czy to przez jakieś wyrocznie, czy

przez mowę, czy przez list, rzekomo przez nas

pisany, jakoby już nastał dzień Pański . Niechaj

was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie

nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie

odstępstwo i nie objawi się człowiek

niegodziwości, syn zatracenia ( 2 Tes. 2:1-3).

Proroctwa Biblijne przekonują nas, że na arenie

świata muszą zajść wielkie zmiany, zanim

powtórnie przyjdzie Pan Jezus. Jesteśmy

świadkami tragicznych wydarzeń jakie miały

miejsce w Ameryce (11 września 2001 roku),

która została zaatakowana w taki sposób, że

żaden politolog, ani strateg obronności tego kraju

w ogóle nie brał pod uwagę. Co prawda

zagrożenie przyszło z zewnątrz, ale samoloty

wystartowały z lotnisk amerykańskich. Co

Czy zostaniesz porwany do nieba?

Mnóstwo osób wierzy, że po śmierci pójdzie do

nieba. Jednakże niektórzy sądzą, iż zostaną

porwani do nieba, co bywa powszechnie

nazywane pochwyceniem. Czy i Ty się tego

spodziewasz?

Jedni umiejscawiają pochwycenie przed tym

wielkim uciskiem , drudzy — w trakcie trwania .

Zdaniem jeszcze innych nastąpi to dopiero po tej

bezprzykładnej udręce. Teoria głosząca

pochwycenie po wielkim ucisku przeważała do

początku XIX wieku. Wówczas powstał w Anglii

pewien ruch, na czele którego stanął były

duchowny Kościoła irlandzkiego, John Nelson

Darby. Wraz z podzielającymi jego poglądy

Anglikami przyjęli nazwę "braci plymuckich". Z

ośrodka w Plymouth odbywał Darby podróże

kaznodziejskie do Szwajcarii oraz innych krajów

europejskich. Utrzymywał, że powrót Chrystusa

będzie miał dwie fazy. Rozpocznie się od

potajemnego pochwycenia "świętych" przed

siedmioletnim uciskiem, który spustoszy ziemię.

Później Chrystus pojawi się widzialnie w

towarzystwie owych "świętych i razem z nimi

będzie panować na ziemi przez tysiąc lat.

Członkowie innego odłamu, kierowanego przez

B.W. Newtona, wierzyli w pochwycenie, ale

umiejscawiali je po wielkim ucisku . Aleksander

Reese, będący rzecznikiem tego poglądu,

twierdził, iż teorie Potajemnego Pochwycenia

mocno zagrażają nadziei na Przyjście Chrystusa.

Inni pokładają ufność w "teorii pochwycenia

częściowego" , utrzymując, iż w pierwszej

kolejności dostąpią go osoby najbardziej oddane

1 Strażnica 1993/2 s. 3-7 (podkreślenie autor)

wyniknie z tego? Jeżeli żyjemy w czasie o którym

mówią proroctwa, to wielki ucisk może

rozpocząć się od każdego konfliktu

militarnego na świecie.

Jednak rozpoczęcie wielkiego ucisku nie jest

jednoznaczne z porwaniem Kościoła. Po tych

wydarzeniach w Ameryce pojawiły się pierwsze

komentarze, (wypowiedzi), które odwoływały się

do prywatnych proroctw, w których zabrakło

wykładni Słowa Bożego. Taki sam błąd zrobiło

Towarzystwo Strażnica, dopatrzyło się w

Objawieniu XIII rozdziale szkarłatno-czerwoną

bestię w Lidze Narodów , a gdy ona upadła,

zastosowano to samo proroctwo do potęgi

Anglo-Amery-kańskiej (ONZ), choć wcześniej w

tych wersetach Russell obserwując wydarzenia

historyczne, dopatrzył się, Napoleona, który

odnosił wielkie zwycięstwa, podbił wiele krajów, a

w końcu dotarł też do prześlicznej góry , (Izraela).

Jednak proroctwa te koncentrują się na dniach

ostatecznych: W czasach ostatecznych zetrze się

z nimi król południa. Lecz król północy uderzy na

niego z wozami, jeźdźcami i wieloma okrętami;

wtargnie do kraju i zalej je jak powódź (Dan

11:40). Musi zaistnieć taka sytuacja

geopolityczna, która będzie odpowiadać treści

proroctwa. Dziś jest jeszcze nieczytelna.

Niewiadomo do końca, kto jest królem północy, a

kto królem południa, oczywiście geograficznie od

Izraela. Jaką rolę odegra Ameryka — to będzie

zleżało od tego z jakim królestwem się połączy?

niemożliwością, gdyż Syn Boży nigdy nie mógł

wziąć na siebie ludzkiego ciała.

Dzieci, nadeszła już ostatnia godzina: tak jak

słyszeliście, Antychryst przychodzi. Teraz wielu

jest antychrystów, po tym właśnie poznajemy, że

nadeszła ostatnia godzina ( 1 Jana 2: 18).

Ostatnia godzina — to czas poprzedzający

bezpośrednio przyjście Pana . Autor nie określa

jednak czasu trwania tej godziny. Data

powtórnego przyjścia Chrystusa jest tajemnicą

(Mat. 24: 36). Z kontekstu tego rozdziału jak i

innych wersetów zajmujących się wprost tym

tematem, pokazują nam ostatnią fazę historii

zbawienia, która rozciąga się od pierwszego

przyjścia aż do Jego paruzji. Znakiem ostatniej

godziny jest przyjście antychrysta. Chrystus i

apostołowie za znak końca świata uważali

ukazanie się przeciwnika, któremu nadawali

różne imiona. 2

Jan nazywa go antychrystem. Trzeba tu

stwierdzić, że duch antychrysta oznacza

zbiorowość, a nie jednostkę, która jest

uosobieniem sił przeciwnych Chrystusowi.

Pochodzi i działa przez konkretne jednostki, tzn.

przez chrześcijan apostatów , którzy nie mieli

prawdziwej wspólnoty z Bogiem i braćmi. To

przez tego zwodniczego ducha, który cały czas

stara się zwodzić chrześcijan z drogi prawdy.

Jednak kiedy pojawi się antychryst w dniach

ostatecznych, zbierze niewyobrażalne żniwo (Obj.

13:8).

Obietnica Chrystusa dotycząca zachowania

wiernych jest identyczna z obietnicą Pawła

zawartą w Liście Tesaloniczan: I oczekiwać Syna

jego z niebios, którego wzbudził z martwych,

Jezusa, który nas ocalił przed nadchodzącym

gniewem (1 Tes. 1:10). Większość biblistów

twierdzi, że nadchodzący gniew , mówi o

przyszłym sądzie nad światem, który nastąpi w

czasie wielkiego ucisku .

Począwszy od Ewangelii Mateusza. 24:15 Jezus

mówił o szczególnych znakach, jakie wystąpią w

tym czasie. Podane przez Słowo Boże proroctwa

przekonują nas, że Jego uczniowie żyjący w

czasie wielkiego ucisku , będą mogli przewidzieć z

dużą dozą prawdopodobieństwa termin

zakończenia go i nadejścia Chrystusa jako

władcy. Tak jak to miało miejsce w roku 70 n.e.

gdy chrześcijanie zobaczyli nadciągające wojska

rzymskie, mieli uchodzić w góry. Jezus często

powtarzał: Tak i wy, gdy ujrzycie to wszystko ,

wiedzcie, że zbliża się wasze odkupienie (Mat.

24;33).

Kto i co ma ujrzeć? Przede wszystkim Ci, którzy

uwierzą Jego słowom doczekają żywi przyjścia

swego Pana i odkupienia ich. A zatem słowa te

skierowane są do Kościoła, do uczniów

Chrystusa, nie tylko do Żydów, którzy dopiero

uwierzą w Syna Bożego w końcowej fazie tego

ucisku (Mat. 23:37-39). Od rozpoczęcia wielkiego

ucisku do jego końca czterokrotnie podany jest

Lekcja ze zboru w Tesalonice

Na pociechę tym, którzy pragną jak najszybciej

ujrzeć przychodzącego w chwale Chrystusa, i

wziąć udział w Jego triumfie, Apostoł mógł

powiedzieć tylko, że " tajemnica nieprawości już

się dokonuje . Moc, która miała za zadanie

powstrzymać paruzję Chrystusa już wtedy

działała. Działa jednak powoli, w ukryciu,

przygotowując stopniowo grunt do przeszłego

odstępstwa. apostoł Jan pisał: Wszelki zaś duch,

który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przeszedł

w ciele , nie jest z Boga. Jest to duch

antychrysta, o którym słyszeliście, że ma przyjść,

i teraz już jest na świecie (1 Jan 4;3 ).

Rozpoznawczym znakiem Ducha Bożego jest

wiara we wcielenie Jezusa, w to, że Jezus

przyszedł na świat w ciele, jako prawdziwy

człowiek (w gr. semityzm: (zobacz też 2 Jana

2:7). (Pierwszym i niepodważalnym argumentem

jaki zarzuci szatan Jezusowi, to to, że nie

przyszedł w ciele. Coraz więcej książek i różne

artykuły w gazetach, przygotowują niejako

podwalinę do odrzucenia Chrystusa jako

prawowiernego Mesjasza. Chrystus nie jest

jakimś bytem czysto duchowym, ani też jakąś

eteryczną emanacją bóstwa, lecz prawdziwym

człowiekiem, który mógł oddać za nas swe życie

(zobacz 1 Jan 5:6). Gnostycy nigdy nie mogli się

z tym pogodzić. W ich przekonaniu materia była

elementem złym, rzeczywiste wcielenie było

2 Mar. 13:6; Mat. 24:5,24; Dz. 20:30; 2 Tes. 2:3; 1 Tym. 4;1.

okres: 1260 dni. (Dan. 9:25-27; Obj. 11:1-2;

12:6,14; 13:5-7). Po co i dla kogo zostały podane

te dni? Nie wolno zapominać nam, że Pan Jezus

cały czas ostrzegał przed zwiedzeniem. Czas w

tym bardzo trudnym okresie, będzie wlókł się

bardzo powoli, a ludzie będą spragnieni każdej

wyzwoleńczej wieści, która będzie im ogłaszać

rychłe wybawienie. Biblia ostrzega nas, że to nie

ludzie, a niebiosa ogłoszą nadchodzącego

Syna Bożego , który przyjdzie po swój Kościół.

Jego przyjście będzie zauważalne dla wszystkich

ludzi na całym świecie, jak błyskawica na niebie

zwiastująca nadchodzącą burzę.

Jezus przestrzega wszystkich wierzących w

Niego i Jemu, aby mieli się na baczności

szczególnie przed ludźmi udającymi chrześcijan:

prorokami, nauczycielami i kaznodziejami, przez

których — mimo tego, że są fałszywi — będą się

dokonywały znaki, cuda , uzdrowienia i będzie się

im wydawało, że odnoszą oni wielkie sukcesy w

swej służbie (Mat. 24:24-33). Okres zwodzenia

nie będzie łatwy. Chrystus przekonuje nas, że

oszustwo będzie na tyle powszechne, że

" wybranym" nieraz trudno będzie odróżnić

prawdę od kłamstwa. Ci spośród ludu Bożego,

którzy nie miłują prawdy zostaną zwiedzeni. I

wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec

tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli

miłości prawdy, która mogła ich zbawić. I dlatego

zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą

kłamstwu (2 Tes. 2:10, 11). Zbawienia

doświadczą tylko ci, którzy przez wiarę w

Chrystusa żarliwie i szczerze "kochają prawdę",

którzy z niezachwianym przekonaniem wierzą w

to, co mówi Bóg i odrzucą wszelkie nowe

objawienia i nauczanie zwane tanią prawdą,

(populizmem).

Wielki ucisk będzie okresem straszliwego

cierpienia i niebezpieczeństwa dla wszystkich

ludzi na świecie. Prorok Daniel pisze, że będzie

to okres najtragiczniejszego ucisku w dziejach

ludzkości (Dan. 12:1; Mat. 24: 21). Pan Jezus

szczególnie zwraca naszą uwagę na to

proroctwo: Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym

ohydę spustoszenia, którą przepowiedział prorok

Daniel — kto czyta niechaj uważa (Mat. 24:15).

Kontekst wskazuje na dwutorowość wypełnienia

się tych słów:

 pierwszy — w roku siedemdziesiątym ,kiedy

została zniszczona Jerozolima przez wojska

rzymskie,

 drugi : — okres wielkiego ucisku . Będzie to

okres straszliwego cierpienia dla ludzi

wierzących. I dozwolono mu wszcząć walkę

ze świętymi i zwyciężać ich; dano mu też

władzę nad wszystkimi plemionami i ludami, i

językami, i narodami (Obj. 13:7).

I zawrzał smok gniewem na niewiastę, i odszedł,

aby podjąć walkę z resztą jej potomstwa, które

strzeże przykazań Bożych i trwa przy

świadectwie o Jezusie (Obj. 12:17). Pan Jezus

mówił o skróceniu owych dni — nasuwa się

pytanie jakich dni? Prorok Daniel usłyszał o:

1260,1290 1335 dniach, które dotyczą czasu

ostatecznego, czasu — wielkiego ucisku . A

gdyby nie były skrócone owe dni , nie ocalałaby

żadna istota, lecz ze względu na wybranych będą

skrócone owe dni (Mat. 24:22). Niektórzy

komentatorzy biblijni uważają, że nie należy tych

słów przyjmować jako stwierdzenia, że nastąpi

skrócenie zapowiedzianego okresu 1260 dni, lub

trzech i pół roku. Nie znajduję jednak żadnego

innego wyjaśnienia, oprócz tego, które powiedział

Jezus.

(...) Będzie to trwało czas wyznaczony, dwa

czasy i pól czasu , a gdy doszczętnie będzie

zniszczona, wtedy się to wszystko spełni. Wielu

będzie oczyszczonych, wybielonych i

wypławionych, lecz bezbożni będą postępować

bezbożnie. Żaden bezbożny nie będzie miał

poznania, lecz roztropni będą mieli poznanie. Od

czasu zniesienia stałej ofiary codziennej i

postawienia obrzydliwości spustoszenia upłynie

tysiąc dwieście dziewięćdziesiąt dni.

Błogosławiony, kto wytrwa i dożyje do tysiąca

trzystu trzydziestu pięciu dni. Lecz ty idź swoją

drogą, aż przyjdzie koniec; i spoczniesz, i

powstaniesz do swego losu u kresu dni (Dan.

12:11-13). Prorok Daniel usłyszał, że powstanie

(czyli zmartwychwstanie) u kresu tych dni.

Wcześniej usłyszał, że: ma zapieczętować te

słowa do czasu ostatecznego.

Z wypowiedzi biblijnych wynika jasno, że lepiej

przygotować się na zimę, na trudne chwile jeśli

przyjdzie nam wtedy żyć. Nic na tym nie tracimy,

wprost przeciwnie, trudności i ciężkie warunki

hartują i umacniają wiarę. A zatem twierdzenie,

że Kościół nie będzie przechodził wielkiego

ucisku , jest wnioskiem, a nie przesłaniem

Biblii . Jednak niewłaściwe byłoby spieranie się o

słowa, które do zguby słuchaczy prowadzą:

Wiedza wbija w pychę, miłość buduje (1 Kor.

8:1,2). Z wiedzy nie należy czynić podziałów, ale

wymagana jest mądrość od Boga, i należy ją

użyć, do umacniania wiary innych. Wskazuj na

dane wersety i bądź dobrej myśli, że szczery

czytelnik Biblii kierowany Bożym Duchem otrzyma

poznanie zgodnie z obietnicą (Jan 14:26).

Nie wiedza — ale nasze życie z ludźmi i z

Bogiem jest gwarancją zbawienia w Jezusie

Chrystusie Panu Naszym . Co wcale nie

oznacza, że mamy być podatni na każdą naukę, i

dla świętego spokoju zgodzimy się z każdą teorią.

Taka manipulacja prowadzi do nikąd, ale o tym

już Ci pisałem poprzednio.

Zachowanie rozwagi w interpretacji

" Niewolnik" w Strażnicy, którą zacytowałeś na

początku swego listu przyjął ton szyderczy,

ośmieszając inne wyznania chrześcijańskie .

Zapominając o tym, że to "on" w osobie Russella i

Rutherforda nauczał dokładnie tak samo , a

mianowicie że drugie owoce z (Obj. 7:9) będą

wzbudzenie z martwych później ze względu na

brak swojej gotowości. Ośmieszając innych sami

piszą, że: należałoby przypuszczać , iż

rozpoczęło się zmartwychwstanie niebiańskie w

( 1919 r) (...)

Przypuszczenie nie jest nauką, jest pewnym

założeniem. Jeżeli "niewolnikowi" wolno

przypuszczać (zakładać, że zmartwychwstanie

nastąpiło w 1919 roku) i nadal pozostaje jedyną

prawdziwą religią, dlaczego gdy przypuszczają

inni stają się powodem do szyderstwa i drogą

do nikąd? Przywódcy Towarzystwa Strażnica są

świadomi tego, że będę musieli zrezygnować z

nauki o roku 1914, celowo używają słowa (należy

przypuszczać) aby w słusznym czasie wyjść z

tej pokrętnej nauki z podniesionym czołem

mówiąc: a nie pisaliśmy o tym , że to tylko

przypuszczenia. Na odciągnięcie czytelnika od

swoich krętactw, Towarzystwo Strażnica kierują

uwagę czytelnika na nauki Kościoła

Zielonoświątkowego:

Wiele grup ewangelicznych zwiastuje bliskie już

pochwycenie wiernych chrześcijan. Ponieważ

istnieją na ten temat rozmaite opinie, więc w

broszurze wydanej przez jeden z Kościołów

Zielonoświątkowych w Wielkiej Brytanii napisano:

Chociaż zgadzamy się co do ogólnego zarysu

wydarzeń związanych z powrotem Pana Jezusa

(,,,), to jednak dopuszczalna jest swobodna w

interpretacji proroctwa, w zależności od

osobistych przekonań . Sporo osób zajmuje

stanowisko wolne od dogmatyzmu i cierpliwie

czeka, aż sam bieg wydarzeń odsłoni proroczy

program działania".

Nieuczciwe byłoby z mej strony atakować w tym

temacie wypowiedź Strażnicy aby w jakiś sposób

obronić naukę innych chrześcijan. Wszystkich

obowiązuje ta sama zasada w interpretacji Biblii.

Nikt nie ma prawa jej dopasowywać do własnych

założeń. Każdy z ludzi boi się przykrych

doświadczeń, i wolałby aby ominął go w skutkach

najtragiczniejszy w dziejach świata wielki ucisk ,

ale nasze chcenie nie może zmieniać kolejności

wydarzeń zapisanych w Biblii. Pan Jezus też bał

się haniebnej śmierci, wołał do swego Ojca , o ile

możliwe aby odjął Mu ten kielich goryczy. Czy

Ojciec słyszał wołanie swego Syna — oczywiście,

że tak? Ale gdyby wtedy zmienił to, co zostało

postanowione, ludzkość byłaby bez nadziei, bez

zbawienia. Jeśli Bóg do czegoś dopuszcza,

przynosi to zawsze Jemu chwałę, a ludziom

radość i zbawienie w wyznaczonym przez Niego

czasie. Droga ta często jest bardzo bolesna i

nieraz trudno się z nią pogodzić. Bóg jednak nie

lubuje się w cierpieniach ludzkich, ale pragnie

abyśmy byli blisko Niego. Niestety, gdy nam jest

dobrze, nasza więź z Nim często słabnie i

pozostawia wiele do życzenia.

wyznaniach. W większości w Polsce

chrześcijanie wierzą, że ciężkie chwile wielkiego

ucisku ominą Kościół, a spadnie on na literalny

Izrael i pogan. Pozwól, że rozszerzę trochę

historię tej nauki. "Powstała ona w 1830 roku, z

wypowiedzi pewnej kobiety ze Szkocji, którą to

wypowiedź niektórzy uznali za proroctwo. Jednak

wśród tych chrześcijan nie wszyscy zgodzili się

tym poglądem. Pewien chrześcijanin nazwiskiem

Miller, starał się przekonać zwolennika tej drogi:

"Darby, jesteś w poważnym błędzie i czynisz

Kościołowi wielką krzywdę, nie przygotowując go

na doświadczenia, które będą miały miejsce

podczas wielkiego ucisku". 3

Jednak Ty i ja musimy znaleźć daną naukę w

interpretacji Biblii, która jest głosem Bożym, a nie

przypisem, czy nauką różnych kaznodziei.

Powtórne przyjście Jezusa Chrystusa jest zbyt

poważną nauką biblijną, abyśmy mogli wyciągać

dowolne wnioski. Na ten temat mamy ponad

trzysta proroctw w Starym i Nowym Testamencie,

które przedstawiają go na tyle jasno i wyraźnie,

że nie musimy powoływać się na wypowiedzi

ludzi, ale na autorytet Słowa Bożego.

Osobiście nie wyczytałem wprost z Biblii aby

chrześcijanom, którym przyjdzie przechodzić

wielki ucisk udało się obejść te trudne

doświadczenia. Są to raczej wnioski z

poszczególnych wersetów . Wolałbym aby

wierzących ten gniew Boży ominął. Czytając

jednak historię Kościoła, czytamy tam, że wielu

chrześcijan przechodziło najróżniejsze próby i

doświadczenia, do utraty życia włącznie. Czy byli

gorsi od współczesnego Kościoła? Myślę, że

lepsi! Dlaczego wtedy do nich nie odnosiły się

poniższe słowa z (Obj. 2:10) Nie lękaj się

cierpień, które mają przyjść na cię. Oto diabeł

wtrącił niektórych z was do więzienia, abyście byli

poddani próbie, i będziecie w udręce przez

dziesięć dni. Bądź wierny aż do śmierci , a dam

ci koronę żywota (Obj. 2;10).

Nie znajduję też w Biblii żadnego wytłumaczenia,

że (Objawienie 2:10) dotyczy literalnego

wypełnienia się na uczniach Chrystusa, natomiast

słowa z (Objawienia 3:10) nie dotyczą wiernych

Kościoła dni ostatnich. Ponieważ zachowałeś

nakaz mój, by przy mnie wytrwać, przeto i Ja

zachowam cię w godzinie próby, jaka przejdzie

na cały świat, by doświadczyć mieszkańców

ziemi (Obj. 3:10). Zachowanie kogoś, wcale nie

oznacza nie przeżywania czegoś . To, że z

uczniów Chrystusa zrobiono sobie żywe

pochodnie, byli rozszarpywani przez dzikie

zwierzęta, tępiono ich na każdym kroku, czy nie

jest tego dowodem, że Bóg ich zachował? Ich

niewinnie przelana krew, stała się nasieniem

ewangelicznym. Czas próby, oznacza również

gniew szatana, skierowany wobec bogobojnych,

tzn. tych, którzy w tym strasznym czasie nawrócą

się. Czeka ich wszystko to, co zostało na te czasy

Pytanie wymagające odpowiedzi biblijnej

Strażnica akurat w tym temacie uczciwie

przytacza nauki jakie głosi się w niektórych

3 Dawid Pawson — konferencja w (02-620 Warszawie ul. Puławska

114), która odbyła się 20.10.1998 (kasety do nabycia jak wyżej).

zapowiedziane. Doświadczą nieszczęść, wojen,

głodu i śmierci. Doznają przetrzebienia z ręki

szatana i sił demonicznych (Obj. 9:3-5); 12:13).

Będą torturowani, utracą domy i w popłochu będą

musieli szukać schronienia. Ten czas będzie

szczególnie uciążliwy dla mających rodziny i

dzieci. Biada kobietom brzemiennym i karmiącym

w owym dniach (Mat. 24: 15-20). W tym czasie

ludzie będą pragnęli śmierci , ale jej nie

będzie .

Kto czyta niech uważa . (BW); , niechaj

rozważy (BP);. dobrze rozważy (NT Kowlski ).

Niech czytelnik wykaże rozeznanie . PNŚ.).

niechaj rozumie —(Mat. KUL.) — Słowa te

wskazują na ostrzeżenie skierowane do

wspólnoty wyznawców Jezusowych całego

świata. Jezus zapowiada, że Jego wyznawcy

(wybrani) spotkają się z prześladowaniami na

miarę czasów machabejskich. Zapowiada

powszechny ucisk , strach i popłoch wśród ludzi

— którzy zginą w wielkim ucisku , dopiero od tego

czasu zostaną nazwani błogosławionymi,

ponieważ odpoczywać będą po swym trudzie i

uwolnieniu od prześladowań. (Obj. 14:13). Tych

ludzi Słowo Boże nazywa zwycięzcami . Ocalenie

jest nagrodą dla tych, którzy wytrwają w próbach i

doświadczeniach, zachowując żywą wiarę w Boże

Słowo. Biblia przekonuje nas, że niewielu ludzi

nawróci się w tym okresie. Jednak byłoby to

niemożliwe bez udziału Ducha Świętego (Jan 3:3-

8).

12:38-42). Syn Człowieczy objawi się jako Sędzia

wszystkich ludzi bez wyjątku, i tych również,

którzy są Jego uczniami i wyznawcami (Dan.

7:13). Albowiem Syn człowieczy przyjdzie w

chwale Ojca swego z aniołami swymi, i wtedy

odda każdemu według uczynków jego (Mat.

16:27). Wzmianka o aniołach zwołujących na sąd

Boży wszystkich ludzi przy pomocy trąby, tak jak

zwoływali lewici Izraelitów na święta religijne (3

Mojż. 10:1-10) służy do podkreślenia uroczystości

tej chwili oraz mocy i majestatu Syna

Człowieczego.

Przyjście jest tak pewne, jak pewne jest to,

że zdrowe drzewo wypuści pączki i liście na

wiosnę. Gdy wszystkie znaki, o jakich mówił

Jezus, spełnią się, paruzja nastąpi. A zatem o

czas jej nadejścia nie trzeba się martwić i

niepokoić. Mamy Go oczekiwać z takim spokojem

jak ogrodnicy i rolnicy oczekują nowej wegetacji u

roślin i drzew (Mat. 24: 32-34). Zapowiedź Jezusa

jest bardziej niezmienna niż całe stworzenie, tj.

niebo i ziemia w potocznym ludzkim ujęciu. Niebo

i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą

(Mat. 24:35).

Nie należy zapominać, że głównym źródłem

teologii św. Pawła w ogóle, w tym i nauki

eschatologicznej, jest sam Jezus Chrystus, który

mu się ukazał u wrót Damaszku, aby go oświecić

i przygotować do apostolatu wśród pogan. Na to

nadprzyrodzone źródło powołuje się zresztą sam

Apostoł. Albowiem ja przyjąłem od Pana to, co

wam przekazałem ... (1 Kor. 11:23; Gal. 1:15).

Nauka Boża przyjęta z tego wiarygodnego

źródła pokrywa się oczywiście z tym, co o

rzeczach ostatecznych słyszeli z ust Chrystusa

apostołowie, a co znalazło wyraz w pierwotnej

katechezie chrześcijańskiej. Paweł musiał się z

nią zapoznać. Najpierw bowiem podałem wam to,

co i ja przejąłem, że Chrystus umarł za grzechy

nasze według Pism. I że został pogrzebany, i że

dnia trzeciego został z martwych wzbudzony

według Pism, I że ukazał się Kefasowi, potem

dwunastu; Potem ukazał się więcej niż pięciuset

braciom naraz, z których większość dotychczas

żyje, niektórzy zaś zasnęli; Potem ukazał się

Jakubowi, następnie wszystkim apostołom; A w

końcu po wszystkich, ukazał się i mnie jako

poronionemu płodowi (1` Kor. 15:3-8).

Paweł z całą mocą podkreśla pełną

zgodność swego nauczania z nauką głoszoną

przez pozostałych apostołów (Gal. 2:1-10). Widać

to szczególnie w mowie Piotra wygłoszonej w

domu Korneliusza: Przykazał nam też, abyśmy

ludowi głosili i składali świadectwo, że On jest

ustanowionym przez Boga sędzią żywych i

umarłych. O nim to świadczą wszyscy prorocy, iż

każdy, kto w niego wierzy, dostąpi odpuszczenia

grzechów przez imię jego (Dz. Ap. 10:42,43). A

także w mowie Pawła w Areopagu: Bóg

wprawdzie puszczał płazem czasy niewiedzy,

teraz jednak wzywa wszędzie, wszystkich ludzi,

aby się upamiętali. Gdyż wyznaczył dzień , w

którym będzie sądził świat sprawiedliwie przez

Określony czas trwania sprawi, że ludzkość

w rzeczywistości ocaleje od całkowitej zagłady.

Ale Jezus mówi, iż stanie się to dzięki, lub ze

względu na obecność wybranych, czyli tych,

którzy przyjęli naukę Jego. Wyraz wybrani ma

tu zabarwienie eschatologiczne, ale o charakterze

uniwersalnym, a nie narodowym czy

ezoterycznym. Tragizm czasu ciężkich

doświadczeń, którym zostanę poddani wszyscy

ludzie, powiększy obecność fałszywych proroków

i mesjaszy. (Mat. 24:4,5). Posłużą oni się

znakami i cudami , żeby — o ile możliwe —

wprowadzić w błąd wybranych , tj. wyznawców

Jezusa (Mat. 24:21-23). Jezus przestrzega

uczniów przed łatwowiernością w tym względzie.

Powtórne przyjście Syna Człowieczego —

Jezusa Mesjasza — będzie mieć pewne wyraźne

znamiona. Będzie od początku jawne i

powszechnie znane, a nie ukryte , o którym

miałaby wiedzieć tylko garstka wtajemniczonych.

Stąd przestroga Jezusa, żeby nie być

łatwowiernym i niepotrzebnie Go szukającego.

Przyjdzie nagle jak błyskawica rozjaśniające w

momencie całe niebo. Paruzja będzie łatwo przez

wszystkich rozpoznana, i zbyteczne jest

wkuwanie wielu różnych doktryn w tym temacie.

ważne jest abyśmy wiedzieli co o tym dniu mówi

Pismo. Słowa: ukaże się znak Syna

Człowieczego należy rozumieć, że ukaże się On

sam, tj. uwielbiony Jezus, tak jak literalnie

wypełniło się na Nim proroctwo Jonasza. (Mat.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: