EsencjaSercaPadmasambhawy.pdf

Padmasambhawa

ESENCJA MĄDROŚCI USTNYCH WYJAŚNIEŃ STANÓW NA ŚCIEŻCE

Esencja Serca Padmasambhawy

Według Praktyki Serca

Guru Dordże Drakpo Tsel,

Potężnego Gniewu Wadżry

przełożył Jacek Sieradzan

Kraków 2123

w Roku Ognistej Myszy

WSTĘP

Poniższy tekst, Lamrim Jeszie Njingpo, został spisany przez

partnerkę Padmasambhawy, Jeszie Tsogyal. W XIX w. odkryli go i odcyfrowali

Dziamjang Khjentse Wangpo i Czogjur Lingpa. Należy on do czwartego cyklu

zdumiewającego zbioru nauk, znanego jako Cztery cykle sadhany guru.

W swoim Kluczu, który otwiera sto drzwi do realizacji, Dziamgon

Kongtrul opisuje linię tych czterech cyklów:

Mówiąc ogólnie, zewnętrzne, wewnętrzne, tajemne i najgłębsze Cztery cykle sadhany guru

jako pierwszy otrzymał Padma Osel Dongak Lingpa. Później, osobistym przeznaczeniem

Czogjura Lingpa stało się odkrycie Barczie Kynsel itd., a następnie wprowadzenie tych nauk z

term jako doskonale godnych zaufania, dzięki połączeniu matki i dziecka, tak jak dwie rzeki

łączą się w jedną.

Lamrim Jeszie Njingpo należy do czwartego z czterech cyklów,

najgłębszego cyklu gniewnej formy Padmasambhawy, Dordże Drakpo Tsel czyli

Potężnego Gniewu Wadżry'. Lamrim Jeszie Njingpo został - według

Życia i nauk Czogjura Lingpy Orgjena Tobgjala Rinpocze - odkryty w

następujący sposób:

Czogjur Lingpa ponownie udał się w podróż do Dege we wschodnim Tybecie, teraz już jako

wielki lama. Wszyscy uważali go za ucieleśnienie Guru Rinpocze. Był kimś, kto sprowadza

wielki pożytek dla ludzi. W owym czasie został zaproszony do klasztoru Dzongsar, skąd

wyruszył do Rongmey. W Rongmey, Khjentse Rinpocze i Czogjur Lingpa posłali po

Dziamgona Kongtrula. Czogjur Lingpa powiedział do Khjentse: 'Zostanie odkryty cenny skarb

termy, ale musisz zawezwać króla Dege'. Khjentse Rinpocze napisał list i król Dege przybył

wraz z wieloma naczelnikami, wypełniając teren końmi i ludźmi. Wszyscy udali się do Karmo

Taktsang. Na końcu miasta znajdowała się duża jaskinia, gdzie Guru Rinpocze objawił się w

gniewnej formie Dordże Drollo. Tam Czogjur Lingpa zaśpiewał wiele pieśni i powiedział:

'Teraz wydobędę kilka term. Jeśli wszystko będzie przebiegać pomyślnie, będę miał coś do

zrobienia w Tybecie'. Nawet Khjentse Rinpocze był zdziwiony i zaśpiewał wiele pieśni.

Czogjur Lingpa powiedział wszystkim, aby recytowali mantrę Wadżra Guru i modlitwę Dusum

Sandzie. Powiedział: 'Jeśli troje z nas pracuje razem, możemy naprawdę coś zrobić'. Udając się

do miejsca, gdzie znajdował się skarb termy, Czogjur Lingpa Rinpocze położył na drzewie sosny

notatkę, mówiąc strażnikowi termy, aby mu ją podał. Następnie podeszli do skały. Czogjur Lingpa

otworzył skałę i do połowy wyciągnął wadżrę, a następnie wyjął pudełko z termą i pozwolił

każdemu podejść i dotknąć go swoją głową. W środku znajdował się tekst Lamrim Jeszie

Njingpo.

Wkrótce po odkryciu tekstu, Dziamjang Khjentse Wangpo nauczał go

szczegółowo. Najpierw prezentował zarys tekstu, który płynął z jego

rozległego urzeczywistnienia. W Kluczu, który otwiera sto drzwi do

spełnienia, Dzimagon Kongtrul powiada:

Najbardziej tajemny cykl dla urzeczywistnienia guru w formie Potężnego Gniewu Wadżry, został

odkryty przez [Dziamjanga Khjentse Wangpo i Czogjura Lingpę] w Rongmey Karmo Taktsang.

Z tego cyklu Wszechwiedzący Guru [Dziamjang Khjentse Wangpo] odcyfrował tylko Lamrim

Jeszie Njingpo, podczas gdy inne cykle nauk były wówczas niedostępne.

W Wyjaśnieniu aspektów pomyślnej melodii [będącej obszerną biografią

Czogjura Lingpy], Kyncziok Gjurme Tenpe Gjaltsen, druga inkarnacja

Czogjura Lingpy, wyjaśnia:

Trzydziesta pierwsza terma, cykl tajemnej sadhany Dordże Drakpo Tsel, została odkryta po

lewej stronie Tajemnej Jaskini w Karmo Taktsang, po złamaniu trzynastu pieczęci. Jednak z

powodu okoliczności nie mogła zostać w całości spisana. Tym niemniej, Czogjurowi Deczien

Lingpie udało się odkryć Lamrin Jeszie Njingpo, będącej czymś więcej niż sto ładunków nauk z

term. Jako sama istota tantr, oświadczeń i wyjaśnień, stanowi podstawę nauczania wszystkich

skarbów z term w ogólności, a Czterech cyklów sadhany guru w szczególności. Padma Osel

Dongak Lingpa (= Dziamjang Khjentse Wangpo) odcyfrował ją z żółtego pergaminu, a Czime

Tennji Jungdrung Lingpa (= Dziamgon Kongtrul Lodro Thaje) napisał do niej komentarz. W ten

sposób ustanowił tradycję wyjaśniania i studiowania tych głębokich nauk, które niweczą

samsaryczną egzystencję już samym dźwiękiem swej nazwy, powodując dojrzewanie

nieuwarunkowanej uważności, kiedy studiuje się je i rozmyśla nad nimi, i które - po

zastosowaniu jej w praktyce - obdarzają owocem stanu buddy. Komentarz również stanowi naukę

termy, która powstała z poszerzenia wzniosłej mądrości, a zwykła osoba, bez względu na to,

jak by nie była uczona, nie byłaby w stanie napisać takiej książki.

W Sznurze klejnotów Tekcziok Tenphel, trzeci tulku Neten Czokling,

podsumował to następująco:

Cykl tajemnej sadhany Dordże Draktsel został odkryty przez Czogjur Lingpę jako jego

trzydziesta pierwsza terma, z lewej strony Tajemnej Jaskini w Czime Taktsang, lecz wskutek

braku pomyślnych okoliczności, nie spisano jej w całości. Tym niemniej, Czogjur Lingpa wyjął

termę Lamrim Jeszie Njingpo, a Dziamjang Khjentse Wangpo odcyfrował ją z żółtego pergaminu.

Natychmiast po odcyfrowaniu, ta głęboka nauka, którą wyjaśnił Dziamgon Rinpocze [Lodro

Thaje], została dwukrotnie szczegółowo wyjaśniona przez wszechwiedzącego Dordże Zidżi (=

Dziamjanga Khjentse Wangpo). [Później Dziamgon Kongtrul] udzielił przekazu do komentarza

Rozchodzenia się światła mądrości, jak również cztanego przekazu (lung) w połączeniu z

wyjaśnieniami rdzennego tekstu i komentarza.

Sam Padmasambhawa w następujący sposób opisał Lamrim Jeszie Njingpo:

Ta esencja pojazdów przyczyny i rezultatu,

Przede wszystkim zaś sedno realizacji trzech sekcji

Wewnętrznych tantr, wiążących podstawę ze ścieżką,

Sprawia, że porzuca się powierzchowne splamienia i ich tendencje.

Urzeczywistnia rezultat i szybko spełnia pożytek swój i innych.

Dlatego pozostaje ona w zgodzie ze innymi, mimo iż wznosi się ponad nie.

Ta ścieżka istoty mądrości, skrót wszystkich [ścieżek],

Jest magicznym środkiem urzeczywistnienia rezultatu.

Samo tylko ujrzenie jej powoduje otrzymanie wielu błogosławieństw.

Słysząc o niej, rozumie się znaczenie,

A doświadczenie i realizacja pojawiają się spontanicznie.

Jeśli praktykuje się ją bez rozproszenia przez sześć miesięcy,

W sposób naturalny zamanifestuje się mądrość trzech wadżry.

Ponieważ Samantabhadra, Wadżrasattwa i Padmakara

Są ostatecznie nierozdzielni i spontanicznie całkowici jako jedno,

Jestem podstawą emanacji dla wszystkich niezliczonych tantr,

Istotnego znaczenia i ustnych wyjaśnień.

Jednak w najrozmaitszy sposób magicznie przejawiam swoje czyny,

Wyłaniając się w niezwykły sposób w Dhanakośi lub rodząc z łona itp.

Aby prowadzić uczniów na kontynencie Dżambu.

Pan Amitajus jako Maratika a Śri Heruka jako Janglesho

Obdarzyli mnie naturalnym dźwiękiem dharmaty,

Tę jedyną kwintesencją wszystkich ustnych wyjaśnień.

Gdyby Garab Dordże, Śri Simha, ośmiu vidjadharów

I wszyscy najwyżsi siddhowie, od których otrzymałem nauki,

Prowadzili z sobą wielką dyskusję na temat Dharmy,

Nie byłoby innego podręcznika, oprócz tego, który gromadził by ich

realizacje.

We wszystkich krajach: Uddijanie, Indii, Tybecie i gdzie indziej,

Jest to bezbłędne, streszczone znaczenie

Wszystkich nieskończonych, głębokich i rozległych kół Dharmy,

Takich jak: guru joga, dzogczen, [praktyka] Awalokiteśwary i osiem sadhan.

Krótko mówiąc, poza tym nie ma żadnego ostatecznego wyjaśnienia.

Wyrażonego w kilku słowach, obejmujących jednak to wszystko,

Co należy wyrazić, łatwych do zrozumienia i wygodnych w praktyce.

Nie bazując na niczym innym, ukazuje doskonałą ścieżkę dla wszystkich.

Oto rozbrzmiewająca z siebie tantra dharmaty, niezniszczalna istota,

W przestrzeni świetlistości pięciobarwnego thigle w moim sercu,

Tutaj znajduje się ścieżka, którą przemierzali buddowie trzech czasów.

Eric Pema Kunsang

ESENCJA SERCA PADMASAMBHAWY

WEDŁUG PRAKTYKI SERCA

GURU DORDŻE DRAKPO TSEL

POTĘŻNEGO GNIEWU WADŻRY

Pokłon Dordże Drakpo Tsel, Potężnemu Gniewowi Wadżry, ucieleśniającemu

Trzy Korzenie.

Istota wszystkich buddów trzech czasów, najwyższy monarcha wszystkich

posiadających moc vidjadharów, wszechobejmujący pan oceanu łagodnych i

gniewnych jidamów, szef zgromadzonych wszystkich daków i dakiń, wielka

istota, która swoim splendorem zaćmiewa wszystkich strażników Dharmy i

wyniosłe siły egzystencji, jest sławna w nieskończonych krainach

nauczycieli trzech kaji jako Mahaguru Padmasambhawa.

Zaproszony przez inkarnację Mańdziuśri, podtrzymującego Dharmę króla

Trisong Detsena, przybył do tej ośnieżonej krainy Tybetu, sfery

szlachetnego, Wielkiego Współczującego. Majestatyczną pieczęcią swego

nadzoru objął wszystkie złośliwe siły elementalne, wzniósł potrójnie

Niezmienną i Spontanicznie Doskonałą Świątynię, pałac z gompami i

rozrzucił kwiaty poświęcenia. Wprowadził wielką tradycję wyjaśniania i

praktykowania wszystkich nauk Buddy, a w szczególności obrócił niezliczoną

ilość Kół Dharmy tantr, nauk i wyjaśnień wadżrajany.

Osobiście odwiedził wszystkie święte miejsca: ośnieżone góry, jaskinie i

jeziora, pobłogosławił je i uktył niezliczoną ilość nazwanych i

nienazwanych skarbów. Dzięki temu jego niezmierzona dobroć przeniknęła

cały Tybet, zarówno centralne jak i okoliczne kraje, i pozostanie aż do

ostatniego dnia ostatniej epoki w przyszłości. SAMAYA.

Wówczas nadszedł czas, kiedy dojrzały rezultaty wypaczonych dążeń, jakie

podejmowano w wielu żywotach. Pojawiły się one jako wrogo nastawieni

ministrowie o złych umysłach i królowa Margjenma, angażujący się w

najrozmaitsze wypaczone myśli i czyny. W obecności króla powiedzieli:

- Ten czarownik z pogranicznego kraju Mon zwodzi cię, królu, wszelkimi

rodzajami oszustw, sztuczek i złudzeń optycznych. Najgorsze jest to, że

pozbawi cię życia buntu ludu, rzuci oszczerstwa na króla, ministrów i królowe.

Na oczach wszystkich trzeba go więc wrzucić do rzeki.

Kiedy nalegali na króla, mówiąc te słowa, władca posmutniał i szczegółowo

opowiedział Guru Rinpocze historię, jaka się kiedyś wydarzyła. "Co byś z

tym zrobił?", spytał. Łzy popłynęły królowi z oczu i na krótko stracił

przytomność z powodu silnego oddania. Kiedy powrócił do zmysłów, Guru

Rinpocze zaśmiał się i z promiennym uśmiechem powiedział nieustraszonym

głosem ryczącego lwa:

- Wielki królu, nie powinieneś czuć nawet najdrobniejszego przygnębienia.

Poprzednio Mara i tirthikowie również próbowali skrzywdzić doskonałego

Buddę, lecz zamiast wyrządzić choćby najdrobniejszą krzywdę Trzem

Klejnotom, mogli jedynie ujawnić jego najwyższe, oświecone właściwości.

Podobnie jest ze mną. Ponieważ opanowałem umysł, mogę przekształcić

zjwiskowy świat w to co zechę. Ponieważ zrealizowałem niezniszczalną formę

tęczowego ciała, cztery elementy nie mogą mi wyrządzić nawet

najdrobniejszej szkody. Nawet gdyby wszystkie trzy światy powstały

przeciwko mnie, pandita z Uddijany i sukcesor wszystkich zwycięskich i

bodhisattwów trzech czasów posłużą tylko pomocą w ujawnieniu moich

najwyższych cudownych mocy, i z pewnością nie znajdą żadnej sposobności,

by wyrządzić mi szkodę lub choćby wstrząsnąć czubkiem mego włosa.

Kiedy Guru Rinpocze mówił w ten sposób, wielki król poczuł głębokie

oddanie i ucieszył się. Zrobił wiele pokłonów i zwrócił się [do Guru] z

poniższym błaganiem:

Jakże wspaniały, Guru nirmanakaji!

Nie ma żadnego oszustwa

Bez względu na to, jakie słowa wadżry wypowiesz,

To ponieważ jesteś ucieleśnieniem wszystkich mistrzów,

Wielkim panem obejmującym ocean jidamów,

I przywódcą zgromadzenia dakiń,

Okiełznaj, proszę, ministrów o złych umysłach

Wspaniałą mocą swego współczucia,

Abyśmy my, twoi oddani uczniowie,

Cieszyli się i odczuwali inspirację, a ta cenna Dharma

Buddy, Dharmy i sanghi - mogła rozkwitnąć.

Ponieważ król wypowiedział swe błaganie w ten sposób, guru radośnie

obiecał: "Zrobię to!" W środku dziewięciu regionów Tybetu i Kham, na

dziedzińcu Samotnej Złotej Świątyni w Chwalebnym Samye, wszedł w samadhi,

które uspokaja hordy Mary.

Wówczas, na środku wielkiego dziedzińca, pośród zgromadzonego tam jego

orszaku - panditów, tłumaczy, mnichów, mantrików, króla, ministrów,

królowych i zwykłych poddanych - guru, siedząc, wykonał miliony

niepojętych i wspaniałych pokazów, aby okiełznać istoty zgodnie z ich

potrzebami. Ujawnił np. niewidzialność [swego ciała], przemianę w płonący

ogień, dokonał trzęsienia ziemi, zamanifestował łagodne i gniewne bóstwa

wraz z ich orszakami, i wypełnił niebo podobnymi do grzmotów dźwiękami

mantr.

W owym czasie, wszystkie klasy mar zostały okiełznane i straciły siły

wyrządzania szkód. Moc ufności całkowicie zakorzeniła się u istot

pośrednich i tych, które nie mają zaufania do Dharmy. Ufność tych

ostatnich wzrosła nawet bardziej: zapragnęły pić nektar jego słów. Wszyscy

ludzie, których umysły dojrzały, osiągnęli najwyższe siddhi wyzwolenia, a

wyzwoleni osiągnęli stan urzeczywistnienia samego Guru Rinpocze, w którym

orszak jest nieoddzielny od nauczyciela.

Dzięki tym wspaniałym i niepojętym czynom, Jego Wysokość król poczuł

jeszcze większą ufność i oddanie. Zwłaszcza wtedy, kiedy Guru Rinpocze

przebywał w świątyni Lśniącego Turkusu, w połowie opowieści o Samye,

myśląc o przyszłych uczniach w epoce degeneracji, król ułożył na złotym

talerzu mandali lśniące stosy cennych turkusów, przypominające ogromne,

promienne gwiazdy. Król i książęta wykonali niezliczone pokłony, i wraz z

inkarnowanym tłumaczem Wajroczaną i mną, która byłam jego duchową

partnerką, zwrócili się z poniższym błaganiem:

Jesteś w pełni doskonałym ciałem, mową, umysłem, właściwościami i

aktywnościami

Wszystkich buddów i ich synów dziesięciu kierunków i czterech czasów.

Lotosowe ciało wadżry, nieskalane przez łono,

Mahaguru, skłaniamy się do twoich stóp.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: