Najważniejsze metody w terapii manualnej pacjentów geriatrycznych cz I.pdf

(130 KB) Pobierz
172049510 UNPDF
ZASADY TERAPII MANUALNEJ U PACJENTÓW W III OKRESIE ŻYCIA
NAJWAŻNIEJSZE METODY
W TERAPII MANUALEJ
Metoda Hartmana
Badanie
Ocena stanu klinicznego tej metodzie bazuje na trzech podstawowych elementach:
- wywiad – podczas wywiadu poszukujemy odpowiedzi na pytania:
• jaki rodzaj dysfunkcji jest obecny
• jakie tkanki powodują dolegliwości
• co było bezpośrednią przyczyną urazu
• jakie wystąpiły czynniki predysponujące, a które z nich podtrzymują
stan aktywacji nociceptorów do chwili obecnej
- badanie funkcjonalne - określa czynne jak i bierne możliwości ruchowe pacjenta.
Szczególna uwagę zwraca się na przebieg ruchu (jego jakość), nieco mniejsze
znaczenie ma dostępny zakres kątowy.
Badanie rozpoczyna się od
Obręcz biodrowa-kręgosłup-obręcz barkowa-stawy biodrowe
172049510.002.png
ZASADY TERAPII MANUALNEJ U PACJENTÓW W III OKRESIE ŻYCIA
NAJWAŻNIEJSZE METODY
W TERAPII MANUALEJ
- diagnoza – w tym przypadku diagnozę określa badanie palpacyjne. Opukiwanie lub
dotyk tkanek powierzchownych umożliwia rozpoznanie wzmożonego napięcia tkanki
przeciążonej.
Terapia
Celem zabiegów jest przywrócenie równowagi czynnościowej organizmu oraz likwidacji
bądź zmniejszenie objawów subiektywnych. Główne procedury lecznicze
wykorzystywane przez Hartmana to:
- techniki rytmiczne – ruchy powtarzane są kilkakrotnie, w wolnym tempie, nakierowane
głównie na skórę, powięzie, mięśnie. Przeznaczenie ćwiczeń zależy od szybkości ich
wykonywania i głębokości nacisku. Stosowane są one najczęściej dla:
- rozluźnienia, zmniejszenia napięcia mięśniowego,
- zmniejszenie dolegliwości bólowych,
- zwiększenie zakresu ruchomości.
172049510.003.png
ZASADY TERAPII MANUALNEJ U PACJENTÓW W III OKRESIE ŻYCIA
NAJWAŻNIEJSZE METODY
W TERAPII MANUALEJ
-techniki pchnięć – przebiegają z wykorzystaniem większej siły, w osteopatii zwykle
wykonuje się je w końcowym zakresie ruchomości. Podczas wykonywania powyższych
manipulacji w miarę często uzyskuje się charakterystyczny efekt trzasku, co
spowodowane jest rozprężeniem w mazi stawowej dwutlenku węgla.
- technika nacisku – wykonywane są bardzo delikatnie i powoli. Stosuje się je
najczęściej jako zabiegi o charakterze przeciwbólowym. W swym działaniu
przypominają podobne sposoby stosowane w innych metodach: mobilizacje uciskowe
według Maitlanda, masaż poprzeczny przedstawiony przez Cyriaxa.
Dla potrzeb terapeutycznych Hartman opracował zasadę tzw. „ogniskowania”.
172049510.004.png
ZASADY TERAPII MANUALNEJ U PACJENTÓW W III OKRESIE ŻYCIA
NAJWAŻNIEJSZE METODY
W TERAPII MANUALEJ
Zasadę tę twórca metody wykorzystuje również i w terapii tkanek miękkich. W obu
przypadkach zabiegi wykonuje się w stronę najmniejszego oporu tkankowego. Duże
znaczenie dla poprawnego przeprowadzenia zabiegu ma spełnienie kilku
podstawowych warunków. Najważniejsze z nich to:
- dobór pozycji wyjściowej- stabilna, maksymalnie wygodna,
ułatwiająca wykonanie mobilizacji,
-pełne rozluźnienie- im większe rozluźnienie mięśni pacjenta, tym
większa precyzja i skuteczność zabiegu.
- odpowiedni chwyt – nie za mocny, zapewniający bezpieczeństwo,
- brak pośpiechu i spokój – szczególnie ważny w etapie przygotowania do
właściwej mobilizacji.
Bardzo ważne w terapii jest proporcjonalne połączenie siły i szybkości impulsu,
długości ramienia wykorzystanej dźwigni oraz amplitudy ruchu. W dużym uogólnieniu
zabiegi osteopatyczne scharakteryzować można jako wykonywane szybko z
wykorzystaniem minimalnej siły przykładanej za pomocą jak najkrótszej dźwigni.
172049510.005.png
ZASADY TERAPII MANUALNEJ U PACJENTÓW W III OKRESIE ŻYCIA
NAJWAŻNIEJSZE METODY
W TERAPII MANUALEJ
Metoda Maigne`a
Robert Maigne`a – francuski lekarz - za główną przyczynę czynnościowych zaburzeń
narządu ruchu uznał zaburzenia równowagi statycznej stawów i mięśni. Jego zdaniem,
powyższe uszkodzenia mogą powstać lub ujawnić się w wyniku:
- długotrwałe utrzymanie nieprawidłowej pozycji,
- wykonania gwałtownego, niekontrolowanego ruchu,
- przykurczów mięśniowych i więzadłowo-torebkowych,
- osłabienie siły mięśni,
- chorób narządów wewnętrzynych,
- ogólne przemęczenie organizmu,
- zadziałania czynnika psychicznego,
- zmiany warunków pogodowych.
172049510.001.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin