Drenaż metoda polska.doc

Chwyty z drenażu metodą polską
Drenaż limfatyczny klatki piersiowej Pacjent leży na plecach kończyny górne ułożone pod głową, nogi ugięte w kolanach w celu rozluźnienia mięśni brzucha.
Opracowanie klatki piersiowej rozpoczynamy od wykonywania głaskań dwoma rękoma. Jednocześnie w trzech pasmach.

1. Wzdłuż mostka i pod obojczykiem. W kierunku do barków.
2. Od linii żeber za gruczołem piersiowym aż do wyrostków barkowych.
3. Od kąta żeber w kierunku pachwin.
Właściwy drenaż rozpoczynamy od dołów nadobojczykowych.
AD1. Drenaż dołów pachowych. Opracowujemy w trzech pasmach wykonując: Głaskania, rozcierania koliste, spiralne, uciski
AD2. Drenaż w kierunku równoległym do mostka.
Wykonujemy w czterech pasmach [po każdej stronie. Drenaż mostka Wykonujemy jedną ręką zaś pozostałe pasma opracowywane są Prawa ręka w prawą stronę a lewa w lewą stronę.
Po opracowaniu mostka opracowuje się następujące pasma:
- Od wyrostka mieczykowatego do rękojeści.
- Od łuku żeber za gruczołem piersiowym do wyrostków barkowych.
- Od łuku żeber nad linią pachową, w kierunku dołu pachowego.
AD3. Drenaż dołów nadobojczykowych.
4. Drenaż dołów pachowych.
Wykonujemy tu techniki
Głaskanie, rozcieranie koliste, spiralne, uciski.
5. Drenaż wzdłóż przebiegu żeber.
Rozpoczynamy od trzonu mostka jedną ręką, wykonujemy 4 techniki poruszając się w kierunku dogłowowym.
Omijając gruczoł piersiowy opracowujemy wzdłuż przebiegu żeber.
6. Drenaż w liniach pachowych.
7. Drenaż dołów nadobojczykowych.
8. Drenaż dołów pachowych.
Drenaż klatki piersiowej kończymy przegłaskaniem klatki piersiowej.
Drenaż limfatyczny brzucha metodą polską
Pacjent leży na plecach kończyny dolne zgięte w stawach kolanowych pod kątem 90 stopni w celu rozluźnienia powłok brzusznych.
Drenaż wykonujemy w dwóch pasmach.
- Nadpempkowym.
- Podpempkowym.
Obszar nadpępkowy opracowujemy w kierunku dogłowowym a podpępkowy do węzłów pachwinowych. Przy opracowywaniu obydwu regionów stosujemy te same techniki
Głaskania, rozcierania koliste, spiralne, uciski.
Opracowując okolicę nadpępkową rozpoczynamy od pasm znajdujących się w liniach pachowych pasmach przesuwamy się w kierunku lini białej.
Opracowując okolicę nadpępkową masażysta stoi tyłem do pacjenta i dwoma rękami wykonuje wymienione wcześniej techniki rozpoczynając od lini bocznych, w kolejnych pasmach posówamy się w kierunku lini białej.
Drenaż limfatyczny twarzy metodą polską Pacjent leży na plecach głowa uniesiona na podgłówku pod kątem 40 stopni. Masażysta jest z tyłu pacjenta.
1. Drenaż dołów nadobojczykowych.
Wykonujemy kolejno 4 techniki.
- Głaskanie dołów nadobojczykowych.
- Rozcieranie koliste dołów nadobojczykowych.
- Rozcieranie spiralne koliste dołów nadobojczykowych.
- Uciski dołów nadobojczykowych.
Ruch rozpoczynamy od okolicy stawów mostkowoobojczykowych i posuwamy się do wyrostków barkowych. Ręce masażysty pracują jednocześnie.
2. Drenaż od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych.
W kierunku od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych.
Wykonujemy w kolejności:
- Głaskanie.
- Rozcieranie koliste.
- Rozcieramie spiralne.
- Uciski.
3. Drenaż dołów nadobojczykowych.
4. Drenaż okolicy podżuchwowej.
Etap pierwszy.
Opracowanie tkanek w okolicy od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych.
W obydwu przypadkach stosujemy kolejno techniki:
Głaskanie, rozcieranie koliste i spiralne, uciski.
5. Drenaż wzdłóż krawędzi żuchwy.
Od środka żuchwy do kątów żuchwy.
Wzdłóż krawędzi wykonujemy kolejno techniki.
- Głaskanie.
- Rozcieranie koliste.
- Rozcieranie spiralne.
Ugniatanie szczypcowe.
- Uciski.
6. Drenaż od środka wargi dolnej do dołów nadobojczykowyych.
- Od środka wargi dolnej przez policzki do kątów żuchwy stosując.
Głaskanie.
- Rozcieranie koliste.
- Rozcieranie spiralne.
- Ugniatamie szczypcowe.
- Uciski.
- Od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych. Stosując:
Głaskanie. rozcieranie koliste i spiralne, uciski.
7. Drenaż od kącików ust do dołów nadobojczykowych.
- Od kącików ust przez policzki do kątów żuchwy stosując:
- Głaskanie.
- Rozcieranie koliste.
- Rozcieranie spiralne.
- Ugniatanie szczypcowe.
- Uciski.
- Od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych.
8. Drenaż od środka wargi górnej do dołów nadobojczykowych.
- Od środka wargi górnej przez policzki do kątów żuchwy stosując techniki z ugniataniem szczypcowym. - Od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych stosując wszystkie techniki bez ugniatania szczypcowego.

9. Drenaż dołów nadobojczykowych.
Wykonujemy kolejno 4 techniki. Głaskanie, rozcieranie koliste i spiralne, uciski. Ruch rozpoczynamy od stawów mostkowoobojczykowych posuwamy się do wyrostków barkowych. Ręce masażysty pracują jednocześnie.
10. Drenaż od skrzydełek nosa do skroni. Wykonujemy od skrzydełek nosa przez policzki do skroni stosując wszystkie techniki z ugniataniem szczypcowym.
11. Drenaż od skrzydełek nosa do kątów żuchwy. Kierunek opracowania od skrzydełek nosa przez policzki do kątów żuchwy. Stosując wszystkie techniki z ugniataniem szczypcowym

12. Drenaż od wewnętrznych kącików oczu do dołów nadobojczykowych.
- Od wewnętrznych kącików oczu wzdłóż bocznych nosa do skrzydełek nosa i dalej do skroni stosując wszystkie techniki bez ugniatania szczypcowego.
- Od skroni do żuchwy.
- Od kątów skroni do kątów żuchwy stosując wszystkie techniki z ugniataniem szczypcowym.
- Od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych.
13. Drenaż od zewnętrznych kącików oczu do dołów nadobojczykowych.
- Od zewnętrznych kącików oczu do skroni i dalej do kątów żuchwy stosując techniki z ugniataniem szczypcowym.
- Ponownie opracowujemy tkanki od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych stosując wszystkie techniki bez ugniatania szczypcowego.
14. Drenaż od wewnętrznych kącików oczu do kątów żuchwy.
Rozpoczynamy od wewnętrznych kącików oczu przesuwając się w kierunku czoła dalej wzdłóż łuków brwiowych przez skronie do kątów żuchwy. Stosujemy techniki bez ugniatania szczypcowego.
15. Drenaż od środka czoła do skroni.
Stosujemy wszystkie techniki oprócz ugniatań. Posuwając się od środka czoła do skroni.

16. Drenaż od środka czoła do dołów nadobojczykowych.
- Rozpoczynamy od środka czoła w kierunku lini owłosienia posuwamy się przez skronie do kątów żuchwy.
- Od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych. W obu przypadkach stosujemy wszystkie techniki oprócz ugniatań.
17. Drenaż dołów nadobojczykowych.
Stosujemy wszystkie technijki oprócz ugniatań.
Posuwając się od stawów mostkowoobojczykowych w kierunku wyrostków barkowych.
Drenaż limfatyczny metodą polską karku i głowy

Pacjent leży na grzbiecie z głową uniesioną opartą o podgłówek kozetki.
Masażysta stoi z boku pacjenta.
1. Drenaż dołów nadobojczykowych.
2. Drenaż od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych.
W obu chwytach wykonujemy w kolejności Głaskanie. rozcieranie koliste i spiralne, uciski.
3. Drenaż 2 i 3 kręgu szyjnego.
Do dołów nadobojczykowych.
Posuwając się do wyrostków kolczystych 2 kręgu szyjnego a potem 1 do dołów nadobojczykowych wykonujemy Głaskanie, rozcieranie koliste i spiralne, uciski.

4. Drenaż wyrostków kolczystych kręgów szyjnych do dołów nadobojczykowych. Rozpoczynając od 7 kręgu szyjnego C7 posówamy się w kierunku dołów nadobojczykowych. Kolejne pasmo rozpoczynamy C6, C5, C4, C3, i kończymy w dole nadobojczykowym.
Stosujemy techniki Głaskania, rozcierania koliste i spiralne, uciski.
5. Drenaż od otworu potylicznego do dołów nadobojczykowych. Faza 1 od otworu potylicznego po kresach karkowych dolnych, do wyrostków sudkowatych i do kątów żuchwy.
Faza 2 od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych. Stosujemy te same techniki jak w poprzednich chwytach.
6. Drenaż od guzowatości potylicznej do dołów nadobojczykowych. Faza 1 Opracowujemy pasmo od guzowatości kości potylicznej po kresach karkowych górnych, za uszy i dalej do kątów żuchwy. Faza 2 Od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych. Stosujemy 4 techniki jak w poprzednich chwytach.

7. Drenaż po szwach kości potylicznej do dołów nadobojczykowych.
Faza 1 Rozpoczynając od połączenia kości ciemieniowej i potylicznej posuwamy się po szwach czaszki do uszu, a następnie do kątów żuchwy. Faza 2 Od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych. Stosujeny te same techniki jak w poprzednich chwytach.
8. Drenaż od czubka głowy do dołów nadobojczykowych. Faza 1 Od czubka głowy po kościach za uszami i dalej do kątów żuchwy. Faza 2 Od kątów żuchwy do dołów nadobojczykowych. Stosujemy 4 znane już techniki.

Drenaż limfatyczny grzbietu metoda polska Pacjent leży na brzuchu ręce ma odwiedzione w stawach ramiennych i zgięte w stawach łokciowych. Pod stopami umieszczony niewielki wałek, masażysta stoi z boku kozetki. Jeżeli rozpoczynamy masaż grzbietu to należy najpierw opracować doły nadobojczykowe w leżeniu na grzbiecie a dopiero później przejść do opracowania grzbietu. Faza 1

1. Drenaż dołów pachowych. Opracowujemy każdy dół pachowy stosując Głaskania, rozcierania koliste i spiralne, uciski. W dwuch pasmach w lini pachowej.
2. Drenaż w kierunku równoległym do kręgosłupa. Opracowujemy 4 pasma po prawej i 4 po lewej. Pracując dwoma rękami jednocześnie. Wykonuje się kolejno techniki Głaskania, rozcieranie koliste i spiralne, ugniatanie podłóżne, uciski. Szczególnie dokładnie opracowujemy dolny kąt łopatki i mięsień nadgrzebieniowy.
3. Drenaż dołów pachowych.
Faza 2 Stosujemy tylko 4 techniki Głaskanie, rozcieranie koliste i spiralne, uciski.
4. Drenaż w kierunku prostopadłym do kręgosłupa. Rozpoczynamy od kości ogonowej obiema rękami jednocześnie w pasmach od kręgosłupa do lini pachowej wykonujemy kolejno techniki w kolejnych pasmach posówamy się do głowowo. W odcinku piersiowym opracowujemy zgodnie z ruchem żeber.
5. Drenaż w liniach pachowych. Prawa ręka opracowuje prawą linię a lewa lewą linię. Stosujemy techniki Głaskanie, rozcieranie koliste i spiralne, ugniatanie podłużne, uciski.
6. Drenaż dołów pachowych.
Wykonujemy go na zakończenie faz.
Drenaż kończyny dolnej metoda polska Drenaż limfatyczny kończyny dolnej wykonujemy w dwóch fazach.
Faza 1 w ułożeniu pacjenta na grzbiecie.
Faza 2 w ułożeniu pacjenta na brzuchu.
Ponieważ dostępność do niektórych części kończyny tylko w ten sposób jest pełna.
Faza 1 Rozpoczynamy od przegłaskania całej kończyny rozpoczynając od palców a kończąc w okolicy stawu biodrowego.
1. Drenaż pachwin. Wykonujemy go w celu udrożnienia węzła pachwinowego, zarówno pasma pionowego jak i pasma poziomego.
Stosowane tu techniki w kolejności to Głaskanie, rozcieranie koliste i spiralne, uciski. Opracowujemy środkową górną część uda, a następnie pachwinę od wewnętrznej strony w kierunku przyśrodkowym.
2. Drenaż uda. Wykonując techniki w kolejności Głaskanie, rozcieranie koliste i spiralne, ugniatanie podłużne, uciski.
Opracowujemy stronę boczną, przednią, i przyśrodkową uda. Rozpoczynamy od stawu kolanowego a kończymy na okolicy stawu biodrowego.
3. Opracowanie stawu kolanowego.
Opracowanie stawu kolanowego dzielimy na opracowanie w pasmach podłużnych rozpoczynających się po niżej stawu na podudziu, a kończąc po niżej stawu.
Opracowanie w pasmach poprzecznych w kierunku dołu podkolanowego drenaż wykonujemy jedną lub dwoma rękoma.
Kolejno stosujemy techniki Głaskanie podłużne i poprzeczne, rozcieranie koliste podłóżne i poprzeczne, rozcieranie spiralne podłużne i poprzeczne, uciski.
4. Drenaż pachwin. Wykonujemy go w celu udrożniemia węzła pachwinowego zarówno pasma pionowego jak i poziomego.
Stosujemy tu techniki Głaskania, rozcieranie koliste i spiralne, uciski. Opracowujemy przyśrodkową stronę górnej części uda a następnie pachwinę od zewnętrznej strony powieszchni przyśrodkowej uda.
Stosujemy w kolejności techniki jak w poprzednich punktach.
5. Drenaż podudzia. Na podudziu opracowujemy stronę boczną, przednią i przyśrodkową. Stosujemy tu następujące techniki Głaskania, rozcierania koliste i spiralne, uciski. Rozpoczynamy od okolicy stawu skokowego, a kończymy na okolicy stawu kolanowego.

6. Drenaż stawu skokowego. Drenaż limfatyczny stawu skokowego wykonujemy w pasmach podłóżnych i poprzecznych. Pasmo poprzeczne rozpoczyna się na śródstopiu a kończy na podudziu. Pasma poprzeczne rozpoczynają się na podudziu. A kończą w okolicy ścięgna Ahillesa. W kolejności wykonujemy Głaskania podłużne i poprzeczne, rozcierania koliste podłóżne i poprzeczne, rozcierania spiralne podłużne i poprzeczne, uciski.

7. Drenaż stawu kolanowego.
Opracowanie stawu kolanowego dzielimy na opracowanie w pasmach podłóżnych rozpoczynających się po niżej stawu na podudziu a kończących się po niżej stawu. Opracowanie w pasmach poprzecznych w kierunku dołu podkolanowego. Drenaż możemy wykonać jedną lub dwoma rękona. Kolejno stosujemy techniki Głaskanie podłóżne i poprzeczne, rozcieranie koliste podłóżne i poprzeczne, rozcieranie spiralne podłóżne i poprzeczne, uciski.
8. Drenaż śródstopia. Opracowujemy grzbietową stronę stopy wykonując pasma podłóżne począwszy od nasady palców aż do stawu skokowego.
Stosujemy kolejno Głaskania, rozcierania koliste i spiralne, uciski.
9. Drenaż palców.

„Drenaż limfatyczny twarzy głowy”

 Większość limfy głowy i szyi obustronnie odpływa do węzłów szyjnych głębokich i układa się wzdłuż powrózka naczyniowo – nerwowego szyi i dalej do pnia chłonnego szyjnego. Do węzłów nadobojczykowych i dalej częściowo do pnia podobojczykowego, częściowo do pnia szyjnego dochodzi tylko niewielka ilość chłonki. Te dwie drogi odprowadzają chłonkę za pomocą regionalnych grup węzłów.

Węzły potyliczne są w liczbie 2 - 3 usytuowane na kresie karkowej górnej. Do węzłów tych dochodzą naczynia doprowadzające z okolicy potylicznej i z górnej części karku. Naczynia odprowadzające zdążają do głębokich węzłów szyjnych górnych. Tylko część chłonki kieruje się do węzłów szyjnych powierzchownych i dalej do węzłów nadobojczykowych lub do górnych węzłów szyjnych głębokich.

Węzły zamałżowinowe leżą ku tyłowi od małżowiny usznej, na ścięgnie mięśnia mostkowo – obojczykowo – sutkowego w liczbie 1 - 3. Naczynia doprowadzające prowadzą chłonkę z przyśrodkowej powierzchni małżowiny usznej, z ucha środkowego i z komórek sutkowych oraz z tylnej części okolicy skroniowej. Naczynia odprowadzające uchodzą tak, jak poprzednie.

Węzły przyusznicze leżą w komorze ślinianki przyusznej do przodu od małżowiny usznej. Układają się w dwóch warstwach. Węzły powierzchowne leżą na śliniance przyusznej, głębokie - wewnątrz gruczołu. Przyjmują chłonkę z bocznej części powiek i spojówek oka, z nosa zewnętrznego, ślinianki przyusznej, z przewodu słuchowego zewnętrznego i bocznej powierzchni

małżowiny usznej oraz ze środkowej i przedniej części okolicy skroniowej. Naczynia odprowadzające uchodzą głównie do górnej grupy węzłów szyjnych głębokich. Nieliczne mogą wpadać do węzłów szyjnych powierzchownych, a nawet do tylnych węzłów podżuchwowych.

Węzły policzkowe leżą przyśrodkowo od żuchwy na powięzi mięśnia policzkowego. Często włączone są w naczynia doprowadzające węzłów podżuchwowych. Przyjmują chłonkę częściowo z twarzy, oczodołu, jamy nosowej, z dołu podskroniowego, górnej części gardła i podniebienia. Naczynia odprowadzające uchodzą do tylnych węzłów chłonnych podżuchwowych

oraz do górnych węzłów szyjnych głębokich.

Wyróżniamy trzy grupy węzłów chłonnych szyi. Pierwsza grupa to węzły szyjne przednie. Zalicza się tu węzły lub grupy węzłów, które przesączają chłonkę węzłów położonych na dnie jamy ustnej – podżuchwowe, podbródkowe, na krtani – węzły podgnykowe i węzeł przedkrtaniowy, na tchawicy i przełyku – węzły przedtchawicze i przytchawicze oraz węzły przedniej okolicy szyi – węzły nadmostkowe.

Węzły chłonne podżuchwowe leżą w trójkącie podżuchwowym na torebce gruczołu podżuchwowego wzdłuż brzegu żuchwy. Zwykle jest ich 3 - 8 i dzielą się na cztery grupy: przednią, środkową, tylną i grupę węzłów przyżuchwowych. Węzły podżuchwowe zbierają limfę z warg, nosa zewnętrznego i jamy nosowej, policzków, przyśrodkowych części powiek, zębów, dziąseł,

języka i dna jamy ustnej. Wszystkie węzły chłonne podżuchwowe są ze sobą połączone naczyniami

zespolonymi. W dłużej trwających procesach chorobowych należy oczekiwać, że nie tylko najbliższe przynależne węzły będą zajęte, ale, poprzez te połączenia, wszystkie człony łańcucha podżuchwowego. Zespolenia takie występują również pomiędzy tylną grupą węzłów podżuchwowych a węzłami przyuszniczymi tworząc tzw. pasmo kątowe, biegnące wzdłuż tylnego brzegu kąta żuchwy. Tą drogą procesy chorobowe mogą wnikać do komory ślinianki przyusznej. Naczynia odprowadzające tych węzłów uchodzą do węzłów szyjnych głębokich.

Węzły chłonne podbródkowe. Leżą w okolicy podbródkowej przykryte mięśniem szerokim szyi. Przeważnie występują one w liczbie 2 - 3, chociaż może ich być nawet osiem. Im jest ich więcej, tym są mniejsze. Zwykle rozróżnia się węzły przednie i tylne. Zasięg węzłów podbródkowych, oprócz okolicy podbródkowej, obejmuje bródkę, część środkową wargi dolnej, przednie zęby

żuchwy oraz koniec języka. Naczynia doprowadzające zstępują zarówno po stronie zewnętrznej, jak i wewnętrznej żuchwy, przy czym często uchodzą do węzłów podbródkowych przeciwległych. Naczynia odprowadzające tych węzłów uchodzą do węzłów szyjnych głębokich, czasami po stronie przeciwległej.

Węzły chłonne zagardłowe. Leżą do przodu od przedniego łuku kręgu szczytowego lub trzonu kręgu obrotowego, od których oddziela je mięsień długi głowy, i do tyłu od górnej części gardła. Występują w liczbie 1 - 3. Naczynia doprowadzające wiodą chłonkę z jamy nosowej, nosowej części

gardła i trąbki słuchowej. Naczynia odprowadzające uchodzą do górnych węzłów szyjnych głębokich.

Węzły chłonne podgnykowe. Leżą poniżej trzonu kości gnykowej, pod mięśniami podgnykowymi. Naczynia doprowadzające wiodą chłonkę z przedsionka krtani i zachyłku gruszkowatego oraz przylegającej części krtaniowej gardła. Naczynia odprowadzające uchodzą do górnych węzłów szyjnych głębokich.

Węzeł chłonny przedkrtaniowy. Najczęściej występuje jako węzeł nieparzysty. Leży w pobliżu linii pośrodkowej na więzadle pierścienno-tarczowym lub na łuku chrząstki pierścieniowatej. W przypadku kiedy jest parzysty, układa się bardziej bocznie na mięśniu pierścienno-tarczowym. Przyjmuje chłonkę głównie z dolnej części krtani i odprowadza ją do węzłów szyjnych głębokich górnych.

Węzły chłonne przedtchawicze. Umiejscowione są do przodu od tchawicy poniżej węziny gruczołu tarczowego. Odprowadzają chłonkę z gruczołu tarczowego oraz tchawicy i doprowadzają ją albo do węzłów przytchawiczych, albo do węzłów śródpiersiowych przednich.

Węzły chłonne przytchawicze. Składają się z 5 - 6 węzłów po każdej stronie ułożonych w łańcuch, znajdujący się w rowku pomiędzy tchawicą a przełykiem. Pobierają one chłonkę z krtaniowej części gardła, z przełyku, krtani, tchawicy i płatów bocznych gruczołu tarczowego oraz chłonkę odprowadzaną za pośrednictwem węzłów przedkrtaniowego i przedtchawiczych. Naczynia odprowadzające uchodzą częściowo do dolnych węzłów szyjnych głębokich, częściowo za pośrednictwem pnia oskrzelowo-śródpiersiowego tylnego do kąta żylnego.

Węzły chłonne nadmostkowe. Występują w ilości 1 do 2 węzłów w przestrzeni nadmostkowej. Przykryte są blaszką powierzchowną powięzi szyi, zaś od trzewi szyi oddziela je blaszka przedtchawicza tej powięzi. Węzły te przyjmują chłonkę z warstw skórnych przedniej okolicy szyi i

odprowadzają ją wzdłuż łuku szyi do kąta żylnego.

Druga grupa to węzły szyjne głębokie. Zaliczamy tu wszystkie węzły usytuowane wzdłuż żyły szyjnej wewnętrznej. Węzły te zbierają chłonkę z głowy i szyi. W związku z ich bardzo dużym zasięgiem mają wielkie znaczenie. Węzły szyjne głębokie dzielą się na górne

i dolne. Węzły szyjne głębokie górne zbierają prawie całą chłonkę z głowy, chociaż nie bezpośrednio, lecz jako druga lub trzecia stacja za węzłami regionalnymi głowy. Węzły szyjne głębokie dolne stanowią kolejną i ostatnią już stację dla chłonki głowy przed jej ujściem do krwiobiegu.

Węzły szyjne powierzchowne (tylno-boczne). Zaliczamy tu wszystkie węzły bocznego trójkąta szyi, które przyjmują chłonkę z potylicy i karku. Grupa w ilości 4 - 6 węzłów, położonych w

górnej połowie bocznego trójkąta szyi, przykryta jest blaszką powierzchowną powięzi szyi. W związku ze swym powierzchownym położeniem jest dostępna dla badania i drenażu limfatycznego.

Naczynia odprowadzające kierują się dwiema drogami. Główna droga podąża do węzłów nadobojczykowych, natomiast część chłonki odpływa poprzecznymi połączeniami do węzłów szyjnych głębokich.

Węzły chłonne nadobojczykowe. Węzły nadobojczykowe oraz część końcowa pnia podobojczykowego, który uchodzi do kąta żylnego, tworzą nadobojczykową drogę limfy. Biegnie ona wzdłuż obojczyka na podstawie bocznego trójkąta szyi i głównie odprowadza chłonkę z kończyny górnej, z okolicy karku i potylicy oraz częściowo ze ściany klatki piersiowej. Występują w liczbie 8 - 12. Wielkie znaczenie, jakie mają węzły nadobojczykowe w diagnostyce i terapii, polega na ich dopływach pachowych i piersiowych (głównie z okolicy sutkowej), dla których są one ostatnią stacją przed ujściem do kąta żylnego. W głębi dołu nadobojczykowego są one łatwo wyczuwalne, a w stanach zapalnych przy powiększeniu węzłów są widoczne gołym okiem. Naczynia odprowadzające kierują się zarówno do pnia szyjnego, jak i do pnia podobojczykowego.

Polska metoda drenażu limfatycznego opiera się na technikach stosowanych

przez E. Voddera i obejmuje głaskanie, rozcieranie koliste, rozcieranie spiralne, ugniatanie (tylko w niektórych opracowaniach), uciski.

Wyróżniamy tu dwa rodzaje głaskań: głaskanie ogólne, którego celem jest przygotowanie części ciała lub dużego obszaru do wykonywania zabiegu oraz głaskanie miejscowe, stosowane w miejscu wykonywanego w danym momencie zabiegu. Wchodzi ono w skład technik zabiegu.

Technika wykonania rozcierania kolistego jest zbliżona do techniki z masażu segmentarnego. Po trzykrotnym roztarciu w miejscu (uwzględniając zasadę zwiększania nacisku przy poruszaniu się w kierunku wykonywanego drenażu) ruchem posuwistym przesuwamy palce w kierunku proksymalnym, a następnie po zmniejszeniu nacisku powracamy nieznacznie w kierunku miejsca, w którym

wykonywaliśmy rozcieranie koliste. Teraz ponownie wykonujemy trzykrotne rozcieranie w miejscu, przepychamy limfę i powracamy nieznacznie w kierunku miejsca, w którym wykonywaliśmy ruchy okrężne. Tak postępując posuwamy się w kierunku wykonywanego drenażu.

Rozcieranie spiralne wykonujemy podobnie jak w masażu klasycznym. Różnica polega na tym, że w drenażu limfatycznym tempo wykonania tego chwytu jest o wiele wolniejsze oraz należy uwzględnić zwiększanie nacisku przy wykonywaniu części ruchu w kierunku proksymalnym i zmniejszanie - przy wykonywaniu części ruchu w kierunku dystalnym.

W drenażu limfatycznym stosujemy tylko ugniatanie podłużne, którego działanie jest rozluźniające i przepychające. W odróżnieniu od ugniatań podłużnych masażu klasycznego stosowane w drenażu wykonujemy bardzo wolno. Odmianą ugniatania podłużnego jest ugniatanie "szczypcowe" stosowane na twarzy. Polega ono na wykonaniu ugniatania tkanek ujętych pomiędzy palce wskazujący i środkowy. Zastosowane uciski, jedną lub dwoma rękami, również wykonywane są bardzo

wolno i muszą mieć charakter " wyciskający". Jak można zauważyć, ucisk polega na "przetaczaniu" dłoni po masowanej okolicy. Podobnie wygląda technika ucisków wykonywanych dwoma rękami.              ...