OBRABIARKI STEROWANE NUMERYCZNIE
Obrabiarką sterowaną numerycznie (NC) nazywa się obrabiarkę zautomatyzowaną, wyposażoną w numeryczny układ sterowania programowego, który steruje w sposób programowy wszystkimi ruchami w procesie obróbki, parametrami obróbki i czynnościami pomocniczymi w celu uzyskania przedmiotu o żądanym kształcie, wymiarach i chropowatości powierzchni.
Obrabiarką sterowaną komputerowo (CNC), nazywa się obrabiarkę NC, ale ze sterowaniem komputerowym CNC. Zintegrowany z systemem mikrokomputer przejmuje wszystkie funkcje maszyny.
Dane liczbowe (program) zawierają informacje dotyczące:
· toru narzędzia w odpowiednio przyjętym układzie współrzędnych, ,
· parametrów technologicznych obróbki (prędkości skrawania, głębokości skrawania, wartości posuwu, ilości przejść narzędzia),
· rodzaju zabiegu (np. toczenie, wiercenie, rozwiercanie, frezowanie, nacinanie gwintu )
· włączanie, wyłączania chłodziwa, obrotu stołu, itp.
Cechy współczesnych obrabiarek CNC:
· oddzielny napęd (silnik, siłownik) i układ pomiarowy każdej osi sterowanej numerycznie,
· bezstopniowa regulacja prędkości obrotowej i posuwów,
· napęd przenoszony za pomocą śrub tocznych,
· eliminowanie prowadnic ślizgowych na rzecz tocznych,
· eliminowanie przekładni zębatych,
· kompaktowa konstrukcja o zamkniętej przestrzeni roboczej,
· mała podatność statyczna i dynamiczna,
· automatyczny nadzór i diagnostyka,
· duża moc (jako suma mocy poszczególnych napędów),
· osiąganie znacznych wartości parametrów obróbki (np. duże prędkości obrotowe),
· głowice i magazyny wielonarzędziowe,
· magazyny narzędziowe z automatyczną wymianą narzędzi,
· zmieniacze narzędzi,
· systemy narzędziowe z narzędziami składanymi,
· sterowanie osią C,
· narzędzia obrotowe napędzane,
· jeden lub więcej suportów narzędziowych,
· obróbka równoległa z wykorzystaniem wielu wrzecion lub suportów narzędziowych,
· złożona kinematyka pracy (uchylne głowice narzędziowe, stoły obrotowo-uchylne, obróbka pięcioosiowa, obrabiarki o strukturze równoległej),
· automatycznie i zdalnie sterowany konik,
· automatyczny pomiar narzędzi,
· kodowanie narzędzi,
· automatyczna wymiana przedmiotu obrabianego,
· automatyczny pomiar przedmiotu obrabianego,
· automatyczne, mechaniczne usuwanie wiórów.
Występowanie powyższych cech w konkretnej obrabiarce często zależy od tego, w jak dużym stopniu jest ona przystosowana do pracy autonomicznej (bez obsługi człowieka).
Budowa obrabiarek wyposażonych w system sterowania CNC w ogólnym zarysie jest podobna do obrabiarek konwencjonalnych. Najistotniejszą różnicą jest możliwość komputerowego sterowania zespołami odpowiedzialnymi z obróbkę. Wszystkie ruchy poszczególnych zespołów obrabiarki niezbędne przy obróbce są obliczane, sterowane i kontrolowane przez wewnętrzny komputer. Dla każdego kierunku ruchu istnieje osobny system pomiarowy, wykrywający aktualne położenie zespołów i przekazujący je do komputera.
Różnice pod względem obsługi
Obrabiarki konwencjonalne
Obrabiarki CNC
Dane wejściowe
Pracownik na podstawie zlecenia i rysunku ręcznie nastawia maszynę, zakłada i zdejmuje przedmiot obrabiany i narzędzia
Programy obróbki mogą być wprowadzane do układu sterowania CNC z klawiatury, poprzez dyskietki, złącze bezpośrednie. Poszczególne programy mogą być gromadzone w pamięci wewnętrznej lub na twardym dysku maszyny.
Sterowanie
Sterowanie ręczne – pracownik ręcznie ustawia wszystkie parametry obróbkowe i ręcznie struje całą praca maszyny przy pomocy dźwigni, pokręteł czy przycisków.
Sterowanie CNC – wszystkie funkcje sterownicze i regulacyjne (dane technologiczne, dane odnośnie narzędzi i ich wymiarów korekcyjnych itp.) maszyny przejmuje mikrokomputer, często umożliwiający również diagnozowanie błędów.
Kontrola
Pracownik mierzy i sprawdza ręcznie przedmiot obrabiany pod względem dokładności wymiarowo-kształtowej.
Dzięki ciągłej informacji zwrotnej zespołu pomiarowego i zespołów napędowych z silnikami o regulowanej liczbie obrotów, obrabiarka podczas pracy zapewnia dokładność wymiarową przedmiotu obrabianego. Możliwa jest czynna kontrola przedmiotów obrabianych.
Różnice pod względem budowy
1. Duża sztywność i dobre tłumienie drgań
Własności te są szczególnie ważne w przypadku zastosowania wysokich parametrów obróbki. Osiąga się je przez:
· bezluzowe łożyskowania WR,
· wyrównoważenie silników,
· prowadnice zapewniający mały współczynnik tarcia,
· stosowanie śrub pociągowych tocznych, co zapewnia małe straty cieplne. Umożliwia to utrzymanie dokładności skoku gwintu. Przekładnie te maja dużą nośność i sztywność,
· korpusy o dużej sztywności,
· minimalizowanie liczby kół zębatych,
· eliminowanie skrzynek posuwów,
· eliminowanie oddziaływań cieplnych wiórów.
2. Eliminowanie napędów ze wspólnym silnikiem centralnym i zakleszczaniem prowadnic w żądanym położeniu (pozycjonowanie jest w pełni zapewnione przez serwomechanizmy).
3. Eliminowanie nieregulowanych silników prądu przemiennego z napędów głównych.
Dawniej stosowano w obrabiarkach NC nieregulowane (pod względem prędkości obrotowej) silniki asynchroniczne trójfazowe + skrzynki prędkości. Obecnie spotykane są silniki prądu stałego umożliwiające bezstopniową regulację prędkości oraz silniki prądu przemiennego regulowane przy pomocy napędów falownikowych, które umożliwiają regulację prędkości przez zmianę częstotliwości prądu przemiennego.
1
madafak1