SCENARIUSZ ZAJĘĆ RUCHOWYCH DLA 5 LATKÓW
Temat: Poznajemy nowych kolegów i koleżanki.
Cel główny: Poznanie dzieci i integracja grupy.
Cele operacyjne zajęć:
Umiejętności: Dziecko zna imiona dzieci ze swojej grupy, doskonali umiejętność zapamiętywania szczegółów, doskonali umiejętność posługiwania się zmysłem słuchu i dotyku.
Psychomotoryka: dziecko kształtuje orientację przestrzenną oraz sprawność manualną w zabawach z chustą, rozwija małą motorykę (umiejętność rzucania, chwytania i zwijania) wyrabia i rozwija wrażliwość zmysłową, uczy się koncentracji uwagi i skupienia na wykonywanej czynności a także zapamiętywania szczegółów, rozwija koordynację wzrokowo-ruchową.
Wiadomości: dziecko wie, w jaki sposób można wykorzystać chustę do zabaw ruchowych, rozpoznaje i utrwala pojęcia matematyczne (figury geometryczne i stosunki przestrzenne – wyżej, niżej, nad, pod).
Akcent wychowawczy: dziecko stosuje zasady współdziałania w zespole podczas ćwiczeń.
Miejsce ćwiczeń: sala gimnastyczna
Liczba ćwiczących : dowolna,
Przybory: chusta animacyjna, magnetofon i płytka CD „W co się bawić z dziećmi” M. Bogdanowicz, kłębek grubej włóczki, duża apaszka, gumowa piłeczka, arkusz papieru A3, grube flamastry.
Czas zajęć : 20 -30 minut
Część wstępna:
„ Dziś zajęcia fajna sprawa,dla nas wszystkich to zabawa,ręce w górę, w przód i w bok,skłon do przodu, w górę skok!Głowa, ramiona,
kolana, pięty / 3 razyGłowa, ramiona, kolana, piętyOczy, uszy, usta, nos
( śpiewamy i pokazujemy coraz szybciej)
a) marsz w miejscu z woreczkiem na głowie, przejście do siadu skrzyżnego, siadu prostego, leżenia przodem (staramy się utrzymać woreczek na głowie);
b) wyrzuty woreczka do góry i jego chwyty z wykonywaniem różnych zadań: klaśnięcie, przysiad, obrót, podskok;
c) stanie na jednej nodze, woreczek kładziemy na kolanie nogi wzniesionej, zgiętej – RR wyprostowane w bok zataczają małe kółka. Potem zmiana NN;
d) stanie obunóż, woreczek leży na stopie P.N., podrzucenie woreczka do góry i chwyt rękoma. Potem zmiana nogi;
e) leżenie przodem – przekładanie woreczka z P.R do L.R.;
f) leżenie przodem – przekładanie woreczka z tyłu z P.R. do L.R;
g) siad prosty – skłon w przód, woreczek kładziemy między stopami, przejście do leżenia tyłem i przekładamy woreczek do RR staramy się go nie upuścić. Nogi wracają na podłogę, następnie przekładamy woreczek z rąk do stóp;
h) leżenie tyłem – woreczek kładziemy między stopami - unoszenie NN ok.10 cm nad podłogę i wytrzymanie ok. 5 sek.
i) leżenie tyłem, nogi zgięte w kolanach, stopy skierowane częścią podeszwową do sufitu, a na nich kładziemy woreczek. Następnie prostowanie i zginanie nóg tak, aby woreczek nie spadł;
j) marsz w koło z woreczkiem na stopie, w połowie koła zmiana nogi; siad skrzyżny z woreczkiem na głowie, zrzucanie woreczek głową w przód, w tył, w lewo, w prawo;
Część główna:
Dzieci kładą chustę na ziemi i siadają wokół niej siadem skrzyżnym.
Jak się nazywasz,
My ciebie pytamy?
Nazywam się … (imię).
Ty jesteś … (imię),
My ci zaklaskamy!
(1,2 – grupa zwraca się do wybranej osoby, 3 – dziecko przedstawia się, 4 – grupa powtarza jego imię, 5 – cała grupa klaszcze)
Mało nas, mało nas do pieczenia chleba,
Tylku nam, tylko nam … (imię) tu potrzeba.
(Dwoje dzieci stoi w kole, trzyma się za ręce i naśladuje ruch młynka. Dziecko, którego imię wypowiadają dołącza do nich, po czym wymienia imię następnego dziecka. Zabawa kończy się, gdy wszystkie dzieci utworzą koło – wielki młyn).
Baloniku nasz malutki,
rośnij duży okrąglutki,
balon rośnie, że aż strach,
przebrał miarę, no i trach!
(Na słowo „trach” dzieci wyrzucają chustę mocno do góry i pozwalają jej wylądować w dowolnym miejscu, a sami siadają w siadzie skrzyżnym).
Część końcowa:
5
Frytusia