Kryteria pozwalające rozpoznać działanie złego ducha.doc

Kryteria pozwalające rozpoznać działanie złego ducha


     Głównym celem szatana nie jest opętywanie osób. On chce raczej przechodzić niezauważony, woli, aby w niego nie wierzono. Dlatego głównymi sprzymierzeńcami diabła są ci, którzy w niego nie wierzą i głoszą, że szatan nie istnieje. Diabeł czyni zło dla samego zła, bez żadnej korzyści. Niektórzy ludzie również działają pod wpływem takiej diabelskiej perfidii: czynią zło dla samego zła, bez jakiejkolwiek korzyści. Tak jak Bóg jest Stworzycielem, tak Zły jest niszczycielem. Św. Augustyn mówi, że gdyby Bóg nie powstrzymywał szatana, wszystkich by nas zniszczył, zabił. Głównym celem jego działania jest doprowadzenie człowieka do rozpaczy i samobójstwa. Dlatego osoby, które powierzyły się szatanowi, jeśli nawet pozornie cieszą się sukcesem: posiadaniem bogactwa, przyjemności, sławy, mocy itp., w rzeczywistości doświadczają ogromnego cierpienia, porównywalnego z piekłem na ziemi, a później z piekłem w innym życiu.Szatan zniewala, opętuje, dręczy, walczy z tymi osobami, które odbierają szatanowi ludzkie dusze (np. Ojciec Pio, Matka Teresa z Kalkuty, bł. s. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego).

      Szatan, aby wejść i posiąść duszę stosuje cztery metody

·         inicjatywa kuszenia, aby osoba dążąca do świętości zeszła z Bożych dróg,

·         nieprzekonywanie osoby o powadze jej grzechów; osoba dając się wprowadzić w kompleks grzechów ciężkich, czuje się bezradna i utwierdza się w przekonaniu, że już nie ma dla niej ratunku (np. Judasz Iskariota),

·         praktyki okultystyczne: seanse spirytystyczne, uczestniczenie w czarnych mszach i innych rytuałach satanistycznych, podpisanie cyrografu, wzywanie szatana, konsultowanie się z czarownikami, wróżkami, wróżenie z kart Tarot i innych, wywoływanie duchów, radiestezja, jasnowidztwo, czary, rzucanie uroków, złorzeczenia, przekleństwa rzucone przez inne osoby, amulety oraz spożywanie pokarmów czy napojów, które poświęcono bóstwom za pomocą rytuałów magicznych (czarna magia), słuchanie muzyki satanistycznej, jeśli jedna z osób w rodzinie para się okultyzmem, inne osoby mogą cierpieć tego szkodliwe skutki,

·         bioenergoterapia, uzależnienia: narkomania, alkoholizm, lekomania, erotomania itp., uczucie nienawiści, pragnienie zemsty, głęboka depresja lub długotrwała rozpacz, cierpienie wynikające ze zranienia w relacjach np. z dzieciństwa, również zniewalające więzi np. rodzinne mogą stać się również furtką dla zniewalającego działania Złego.

Dręczenie przez złego ducha dokonuje się przez pokusy, obsesję i opresję. Źródłem obsesji i opresji może być zarówno choroba psychiczna jak i okultyzm. Ważne, aby prawidłowo rozeznać źródło.

·         Pokusa to kuszenie szatana do złego. W wypadku kuszenia człowiek sam przy pomocy łaski Bożej może odrzucić pokusę.

·         Obsesje są to myśli pojawiające się brutalnie w świadomości człowieka, w taki sposób, że nie potrafi się im oprzeć. Zalewają one jakby całe pole świadomości tak, że osoba czuje się wobec tych myśli całkowicie bezradna i wydaje się jej, że nie jest zdolna odrzucić przedmiotu obsesji. Obsesja dotyczy różnych spraw: np. obsesja samobójstwa, obsesja dokonania perwersyjnego aktu seksualnego, obsesja bluźnierstwa, gwałtu, czy nienawiści. Taka osoba nie dysponuje w pełni swoją wolnością, która jest jakby ‘związana’, ale osoba ta nie jest opętana. Ma nadal wolną wolę, natomiast przymuszona diabelską siłą, nie dysponuje już swoją wolnością. Zły bardzo często korzysta z naszych słabości, „wkłada swoje palce głęboko w nasze rany”, by nasilić jakąś patologiczną tendencję.

·         Opresja jest działaniem diabła dotyczącym przedmiotów. W odróżnieniu od obsesji, która dotyka naszego umysłu, wyobraźni lub naszych zdolności psychicznych, opresja jest działaniem na ciałach materialnych, również na naszym ciele. W tej kategorii mówimy o nawiedzonych domach, ruszających się obrazach, przesuwających meblach, urządzeniach, które same się włączają. Są to sztuczki diabła, które mają nas przestraszyć.

·         Opresje wewnętrzne mogą przybrać: postać bólu, dziwnych odczuć duszenia, zadyszki, budzącego nas nagle w nocy uczucia, jak gdyby nas ktoś pchnął nożem w brzuch, napięcia, uczucia palenia w plecach, powtarzającej się bezsenności, koszmarów sennych, nagłego budzenia się w środku nocy, często z krzykiem czy też uczucia, że ktoś zadaje nam cios.

 Kryteriami pozwalającymi rozpoznać dręczenie przez Złego są: trudności na modlitwie, trudności w wyznaniu wiary czy odmówieniu modlitwy do Matki Bożej, niezdolność do przebywania na Eucharystii, a zwłaszcza do przebywania w obecności Najświętszego Sakramentu. W przypadku opętania - trudności te staja się absolutną niemożnością. Przy opętaniu konieczna jest modlitwa kapłana egzorcysty, przy zniewoleniach - modlitwa o uwolnienie.

W opętaniu, czy w zniewoleniu przez szatana zauważana jest pewna reguła: im więcej czasu upływa od momentu wejścia w kontakt ze Złym, tym więcej czasu potrzeba, aby daną osobę uwolnić od niego. Długość modlitw o uwolnienie zależy od wielu czynników:

·         od siły z jaką szatan zniewolił/opętał daną osobę,

·         od zaburzeń, które zły powoduje u osoby dręczonej,

·         od chęci współpracy, jaką wykazuje osoba opętana/dręczona, czasem osoba zniewolona nie chce być uwolniona, ze względu na różne profity (np. zdobywa zainteresowanie, koncentruje na sobie uwagę),

·         od wiary osoby zniewolonej, egzorcysty, osób modlących się za nią, współpracy rodziny. Bardzo ważna jest współpraca i pomoc rodziny i bliskich. Celem dopuszczenia przez Boga zniewolenia demonicznego może być nawrócenie rodziny osoby dręczonej. Nawrócenie najbliższych powoduje wtedy poprawę u osoby zniewolonej.

 Ponieważ Pan często opiera swą interwencję na intensywności modlitwy, zalecenia dla osób, u których konieczne jest powtórzenie egzorcyzmów, modlitwy o uwolnienie są następujące:

·         codzienny różaniec,

·         codzienna Eucharystia i Komunia Święta,

·         częsta spowiedź święta,

·         stałe kierownictwo duchowe,

·         codzienne czytanie i modlitwa słowami Pisma Świętego.

 Jak sobie radzić z mocą Złego?

·         Pamiętajcie, że ‘toczymy walkę przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata ciemności, przeciw duchowym pierwiastkom zła’. /Ef 6,12/

·         Dlatego ‘bądźcie mocni w Panu siłą Jego potęgi’. /Ef 6,10/

·         ‘Przywdziejcie pełną zbroję Bożą: abyście się zdołali przeciwstawić w dzień zły i ostać, zwalczywszy wszystko’. /Ef 6,13/

·         ‘Stańcie więc do walki, przepasawszy biodra wasze prawdą i przyoblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju’./Ef 6,14-15/

·         ‘W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego.’ /Ef 6,16/

·         ‘Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest Słowo Boże - wśród wszelakiej modlitwy i błagania’. /Ef 6,17-18a/

·         ‘Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu!’ /Ef 6,18b/

·         ‘Nad tym właśnie czuwajcie najusilniej’. /Ef 6,18c/