Pytania egzaminacyjne - Psychologia osobowości - 2.doc

(194 KB) Pobierz
39

Internetowa Baza Pomocy Studentów Psychologii - psychol

www.psychobaza.prv.pl

Odwiedź nas!

Co głosi teoria optimum aktywacji Hebba ( reaktywność a zapotrzebowanie na stymulację)

 

-          Jednostka dostarcza sobie stymulacji, po to aby osiągnąć optymalny poziom aktywacji

-          Zbyt intensywna stymulacja prowadzi do tego, że jednostka podejmuje działania obniżające poziom aktywacji i doprowadzające ten poziom do optymalnego

-          Aktywność stanowi właściwość organizmu pełniącą podstawową funkcję regulacyjną w doprowadzeniu lub też utrzymaniu optymalnego poziomu aktywacji

-          ELIAN: optymalny poziom aktywacji, stanowiący standard regulacji stymulacji;  powinien być tak ustawiony jako pewne pasmo, umieszczone w środkowej części continuum poziomu aktywacji

-          Pod względem szerokości pasma optymalnej aktywacji zachodzą różnice indywidualne i różnice te zależą od poziomu reaktywności

-          Jednostki nisko reaktywne posiadają zawsze pasmo, aniżeli osoby o wysokim poziomie reaktywności

 

 

 

1.      Pojęcie cechy i podział wg Cattela

 

-          dynamiczne

o       cechy ergi – źródłowa, wrodzona, psychofizyczna dyspozycja, która skłonna jest do zwracania uwagi na pewną klasę bodźców do reakcji z nimi, mają charakter treściowy ; są utożsamiane z wrodzonymi dyspozycjami : seksualne, bezpieczeństwa i opiekuńcze, ucieczki, głodu

o       sentymenty – środowiskowe, źródłowe, ukształtowane przez środowisko, dynamiczne, źródłowe mają charakter treściowy, przejawiają się w tendencji do spostrzegania pewnych obiektów; może nimi być : własna osoba, inne ważne osoby, zawód, kariera, sport, praktyka

o       postawy- dynamiczne,powierzchniowe,  środowiskowe mają charakter treściowy; znajdują się najbliżej obwodu, stanowią tendencję do działania w określony sposób wobec pewnych obiektów, może ale nie musi być werbalnie wyrażona np. żona, dzieci, rodzice / można badać wprost – kwestionariuszem/

-          temperamentalne – głównie konstytucjonalny charakter z formalnymi stanami zachowania, szybkość reakcji, itp., niezależne od sytuacji, ( względnie) nie wiążą się z określonymi przedmiotami

-          uzdolnieniowe – cechy poznawcze konstytucjonalne i środowiskowe, określają jak dobrze jednostka może wykonywać określone zadania – inteligencja płynna i skrystalizowana

·         zdolności :

o       centralne – ogólne parametry pracy mózgu jako całości, które determinują wszystkie czynności poznawcze; tempo pracy umysłu, łatwości kojarzenia, sprawności pamięci ( inteligencja płynna- zdeterminowana przez kompetencję jednostki

o       lokalne- wrodzona i nabyta organizacja pól sensorycznych mózgu leżących u podstaw zdolności specjalnej pracy mózgu i motoryki

o       pośredniczące- nabyte nawyk umysłowe pod wpływem uczenia się, wiążą się z inteligencją skrystalizowaną

 

 

 

 

 

 

 

podział CECH

 

indywidualne                                                                                  wspólne

 

                                                                                    źródłowe                                    powierzchniowe

 

*    konstytucjonalne                                               - środowiskowe

·         dynamiczne                                                       - dynamiczne

·         temperamentalne                                               - temeramentalne

·         uzdolnieniowe                                                   - uzdolnieniowe

 

7. Główne tezy teorii Adlera

 

Adler – twórca psychologii indywidualnej. Był wiedeńskim psychiatrą, wspólnie z Freudem akcentował rolę dzieciństwa w kształtowaniu się jednostki. Cofając się do dzieciństwa szukał przyczyn zaburzeń.

-          w. Adlera głównym motywem postępowania jest poczucie niższości, walka o uzyskanie znaczenia, widoczna od najwcześniejszych lat życia. Poczucie niższości jest błogosławieństwem dla człowiek, bowiem jest to czynnik rozwoju jednostki. Drugim bardzo ważnym czynnikiem jest uspołecznienie wynikające z kontaktu z matką.

 

Przyczyny poczucia niższości

-          człowiek rodzi się słaby, mały, od dzieciństwa czuje się słabszy od innych i uzależniony od innych

-          niższa wartościowość narządów np. : mowy, słuchu, wzroku, kalectwo . brak urody, przewlekłe choroby – czynniki te powodują zależność, czynniki biologiczne

-          rozmaite czynniki rozmaite np. ubóstwo

-          przynależność do dyskryminowanej, mniejszościowej grupy lub kategorii społecznej    ( np. ojciec alkoholik)

-          różne błędy wychowawcze: rozpieszczanie uczy dziecko postawy roszczeniowej, egoistycznej, ciągła krytyka

KOMPLEKS NIŻSZOŚCI

-          brak uspołecznienia jednostki wiąże się z kompleksem niższości ( pychą, próżnością, chełpliwością, nadmiernym wywyższaniem się, snobizmem, męskim zachowaniem u kobiet, kobiecym u mężczyzn, przypisywanie dużego znaczenia drobiazgom.

o       Te dwa  kompleksy mogą przejawiać w różny sposób

§         Pozytywny – powoduje wyrównanie braków, uzyskanie suksesu, a czasem znaczne nawet przewyższanie innych ( kompensacja, hiperkompensacja)

§         Negatywny – u osób biernych ucieczka od życia w świat fikcji 9 muzycy, poeci), ucieczka w chorobę ( nerwica, świadome tworzenie symptomów chorobowych).U osób aktywnych ucieczka w alkoholizm, narkomanię, a w konsekwencji nawet  samobójstwo.

 

Znaczna część uspołecznienia wiąże się z kontaktem z MATKĄ i OJCEM .Może to w sposób pozytywny wpływać na wychodzenie z kompleksów. Duże znaczenie na kolejność narodzin.

-          pierwsze dziecko – obdarzone przesadną troską, co rodzi poczucie niższości, gdy rodzą się kolejne dzieci; starsze odczuwa wówczas negatywne nastawienie otoczenia. Wśród tych dzieci najwięcej jest alkoholików,  przestępców.

-          Drugie dziecko – jest bardzo ambitne. Musi przecież dojść do głosu i swoich praw

-          Dziecko najmłodsze – zwykle rozpieszczane i zepsute

 

Teoria Adlera ma duże zastosowanie w pedagogice, większość trudności wynika z poczucia

niższości, sukces można osiągnąć nie karcąc dziecka, ale nagradzając je.

 

POJĘCIE CECH, DYMENSJI I TYPÓW

 

I. 1.Wg. Teorii cech osobowość składa się z cech rozłożonych hierarchicznie. Allport: cecha to zorganizowany system wemopsychiczny? Powodujący, że podmiot reaguje w jednolity sposób na pewną klasę bodźców.  Cecha istnieje obiektywnie, jest  bardziej ogólna niż nawyk  

            - cecha może być określona empirycznie, jest   względnie niezależna  od innych cech.                                                    Zachowanie człowieka nie jest zawsze zgodne z cechami, lecz należy pamiętać, że nie tylko cecha wpływa na zachowanie

-          cecha  a postawa.  Postawa jest  specyficzna lub ogólna. Cecha jest zawsze ogólna. Cecha nie musi mieć przedmiotu, nie zawiera też stosunku negatywnego lub pozytywnego.

 

2. Podział cech:

a)      indywidualne – charakterystyczne dla danej osoby

b)     wspólne – pozwalają porównać ludzi między sobą

c)      zasadnicze- centralne

d)     wtórne - drugorzędowe

3. Z cech wypływa zachowanie, cecha jest wrodzona, kształtowana wewnątrz jednostki

4. Wg. Zawadzkiego : cecha nie jest zmienną obiektywną, lecz zmienną hipotetyczną, nazwą pewnych zachowań, wnioskowaną z powtarzających się zachowań

 

II. 1.Wg.teorii dymensji: dymensja to przestrzeń między najwyższym a najniższym wymiarem danej cechy, albo między cechą a jej przeciwieństwem (np. introwersja – ekstrawersja)

-          Dymensja zakłada nieskończoną ilość stopni między najwyższy a najniższym wymiarem cech, albo między cechą a jej przeciwieństwem poszczególnych osób wartości mogą występować w różnym nasileniu, różne osobowości można umieszczać na różnym poziomie.

-          Osobowość to zbiór dymensji, pozycji danej jednostki na poszczególnych wymiarach to  indywidualność ( Eysenck)

III. Typy ( np. typologie konstytucjonalne Kreschmera, Sheldona)

1.      Trzeba odróżnić typ od klasy czy kategorii

2.      Typ to idealny wzorzec ( np.typ.atlety, leptosomika); teoria typów zakłada, że istnieje pewien związek między cechami, cechy takie idą ze sobą w parze i tworzą ze sobą typ.( np. ekstrawertyka)

3.      teoria typów zakłada związek między np. cechami budowy ciała a cechami psychiki

4.      ludzi porównuje się do idealnego wzorca – typu

5.      Rzadko zdarzają się idealne, czyste typy; najczęściej występują przypadki mieszane

6.      Podział typów

-          typy budowy fizycznej ( kretschmer, Sheldon, )

-          typy fizjologiczne ( typ układu nerwowego Pawłowa, Eysencka)

-          typy psychiczne ( typologia Junga)

 

CECHY OSÓB PSYCHOPATYCZNYCH

 

              Osoby psychopatyczne przejawiają wiele charakterystycznych cech ujawnionych na podstawie badań

-          poszukiwanie doznań, impulsywność

-          nonkonformizm, brak zahamowań i odpowiedzialności

-          brak potrzeby odpowiedniej struktury poznawczej

-          brak starania o to by żyć zgodnie z normami społecznymi i moralnymi

-          posiadają niebywałą umiejętność wnikania w psychikę innych

-          duża „siła przebicia”, skłonność do działania w pojedynkę

-          umiejętność czynienia z siebie osoby popularnej

-          tworzenie własnej legendy

-          potrafią wzbudzić wokół siebie charyzmę

-          pewni siebie, niezachwiana wiara w swoje możliwości

-          nie uczą się z własnego doświadczenia- daje to możliwości przewidywania działań

-          wg Pawłowa mają krańcowo silny układ nerwowy

-          odmienne obrazy impulsów bioelektrycznych mózgu – inne EEG

-          dużo mniejsze przewodnictwo skóry

-          występowanie zmian „spontanicznych”- nie uwarunkowanych

-          większa niewrażliwość na bodźce otoczenia

-          wg. Eysecka – występuje u nich : warunkowy odruch leku”

-          mniejsza reaktywność – większa potrzeba stymulacji

-          brak zdrowego rozsądku, niedojrzałość emocjonalna

-          niezdolność do miłości, niewierni

-          opóźniona mielinizacja

-          opóźnione dojrzewanie dendrytów

-          późniejszy rozwój płatów przedczołowych

 

PERYFERYCZNE I CENTRALNE SKŁADNIKI SAMOWIEDZY

             

              Wśród peryferycznych składników samowiedzy znajdują się :

1.      Sądy o regułach generowania wiedzy o sobie – sądy   te mogą być nie tylko opisowe, ale też normatywne

2.      Reguły komunikowania wiedzy o sobie – opisowe i normatywne – jak jednostka prezentuje siebie w środowisku

3.      Formalne oceny sądów osobistych

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin