WYKŁAD 1
22.02.2010
KC:
Art. 45. Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
Art. 46. § 1. Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
Art. 47. § 1. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
§ 2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
§ 3. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
Art. 48. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.
Art. 553. (25) Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.
Art. 143. (74) W granicach określonych przez społeczno-gospodarcze przeznaczenie gruntu własność gruntu rozciąga się na przestrzeń nad i pod jego powierzchnią. Przepis ten nie uchybia przepisom regulującym prawa do wód.
Art. 191. Własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową.
Art. 235. § 1. (110) Budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.
Ust. o kształtowaniu ustroju rolnego
Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) "nieruchomości rolnej" - należy przez to rozumieć nieruchomość rolną w rozumieniu Kodeksu cywilnego, z wyłączeniem nieruchomości położonych na obszarach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele inne niż rolne;
Ust. o lasach
Art. 3. Lasem w rozumieniu ustawy jest grunt:
1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami
i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony:
a) przeznaczony do produkcji leśnej lub
b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo
c) wpisany do rejestru zabytków;
2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i
budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod
liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na
parkingi leśne i urządzenia turystyczne.
Art. 4. 1. Lasami stanowiącymi własność Skarbu Państwa zarządza Państwowe Gospodarstwo
Leśne Lasy Państwowe, zwane dalej "Lasami Państwowymi".
Ust. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa
Art. 1.
Ustawa reguluje zasady gospodarowania mieniem Skarbu Państwa w odniesieniu do:
1) nieruchomości rolnych w rozumieniu Kodeksu cywilnego położonych na obszarach
przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele
gospodarki rolnej, z wyłączeniem gruntów znajdujących się w zarządzie Lasów
Państwowych i parków narodowych;
2) innych nieruchomości i składników mienia pozostałych po likwidacji państwowych
przedsiębiorstw gospodarki rolnej oraz ich zjednoczeń i zrzeszeń;
Art. 3.
1. Tworzy się Agencję Nieruchomości Rolnych, zwaną dalej „Agencją”. Agencja
jest państwową osobą prawną.
Ust. o zakwaterowaniu sił zbrojnych
Art. 14.
1. Skarb Państwa powierza Agencji wykonywanie w jego imieniu i na jego rzecz
prawa własności i innych praw rzeczowych w stosunku do nieruchomości stanowiących
jego własność
Ust. o gospodarowaniu nieruchomościami
Art. 31.
Oddanie w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej zabudowanej następuje
z równoczesną sprzedażą położonych na tej nieruchomości budynków i innych urządzeń
Ust. o własności lokali
Art. 2.
1. Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej
„lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.
2. Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona
trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na
stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu
ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również
do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele
inne niż mieszkalne.
4. Do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby
nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości
gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a
w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami
przynależnymi”.
1. W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział
w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można
żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna
własność lokali.
2. Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które
nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.
3. Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada
stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń
przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami
do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali
niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni
użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych
do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami
do nich przynależnymi.
Art. 6.
Ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy
wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać
zobowiązania, pozywać i być pozwana.
WYKŁAD 2
1.03.2010
Ust. prawo geodezyjne i kartograficzne
Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) pracach geodezyjnych – rozumie się przez to projektowanie i wykonywanie
pomiarów geodezyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych, dokonywanie obliczeń,
sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a także zakładanie
i aktualizację baz danych, pomiary i opracowania fotogrametryczne,
grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane z realizacją zadań
w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego systemu informacji o
terenie;
2) pracach kartograficznych – rozumie się przez to opracowywanie, merytoryczne
i techniczne redagowanie map i opracowań pochodnych oraz ich reprodukowanie;
3) (uchylony);
4) osnowach geodezyjnych – rozumie się przez to usystematyzowany zbiór
punktów geodezyjnych, dla których określono matematycznie ich wzajemne
położenie i dokładność usytuowania;
5) znakach geodezyjnych – rozumie się przez to znaki z trwałego materiału,
określające położenie punktów osnowy geodezyjnej;
6) mapie topograficznej – rozumie się przez to opracowanie kartograficzne o
treści przedstawiającej elementy środowiska geograficznego powierzchni
Ziemi i ich przestrzenne związki;
7) mapie zasadniczej – rozumie się przez to wielkoskalowe opracowanie kartograficzne,
zawierające aktualne informacje o przestrzennym rozmieszczeniu
obiektów ogólnogeograficznych oraz elementach ewidencji gruntów i
budynków, a także sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych, naziemnych i
podziemnych;
8) ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości) – rozumie się
przez to jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji
o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach
fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i lokalami;
9) terenach zamkniętych – rozumie się przez to tereny o charakterze zastrzeżonym
ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa, określone przez
właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych;
10) państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym – rozumie się przez to
zbiór map oraz materiałów fotogrametrycznych, teledetekcyjnych, rejestrów,
wykazów, informatycznych baz danych, katalogów danych geodezyjnych
i innych opracowań powstałych w wyniku wykonania prac geodezyjnych
i kartograficznych;
11) sieci uzbrojenia terenu – rozumie się przez to wszelkiego rodzaju nadziemne,
naziemne i podziemne przewody i urządzenia: wodociągowe, kanalizacyjne,
gazowe, cieplne, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne i inne, z
wyłączeniem urządzeń melioracji szczegółowych, a także podziemne budowle,
jak: tunele, przejścia, parkingi, zbiorniki itp.;
12) gleboznawczej klasyfikacji gruntów – rozumie się przez to podział gleb na
klasy bonitacyjne ze względu na ich jakość produkcyjną, ustaloną na podstawie
cech genetycznych gleb;
13) powszechnej taksacji nieruchomości – rozumie się przez to wycenę nieruchomości,
realizowaną według odrębnych przepisów;
14) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu – rozumie się przez to uporządkowany
zbiór danych przestrzennych i opisowych sieci uzbrojenia terenu,
a także informacje o podmiotach władających siecią;
15) systemie informacji o terenie – rozumie się przez to bazę danych przestrzennych
dotyczących określonego obszaru oraz procedury i techniki służące
systematycznemu zbieraniu, aktualizowaniu i udostępnianiu danych.
Art. 20.
1. Ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące:
1) gruntów – ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków gruntowych
oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych lub
zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w skład
której wchodzą grunty;
2) budynków – ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych
danych technicznych;
3) lokali – ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej.
2. W ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także:
1) właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych –
inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i
budynki lub ich części;
2) miejsce zamieszkania lub siedzibę osób wymienionych w pkt 1;
3) informacje o wpisaniu do rejestru zabytków;
4) wartość nieruchomości.
Art. 21.
1. Podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków
i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki
publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych
stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.
Art. 22.
1. Ewidencję gruntów i budynków oraz gleboznawczą klasyfikację gruntów prowadzą
starostowie.
Art. 24.
1. Informacje o gruntach, budynkach i lokalach zawiera operat ewidencyjny, który
składa się z map, rejestrów i dokumentów uzasadniających wpisy do tych rejestrów.
3. Starosta wydaje wypis z operatu ewidencyjnego zawierający dane osobowe, o
których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i 2, na żądanie:
1) właścicieli lub osób fizycznych i prawnych, w których władaniu znajdują się
grunty, budynki lub lokale będące przedmiotem wypisu;
2) podmiotów publicznych lub podmiotów niebędących podmiotami publicznymi,
realizującymi zadania publiczne na podstawie odrębnych przepisów
albo na skutek powierzenia lub zlecenia przez podmiot publiczny, które
związane są z gruntami, budynkami lub lokalami będącymi przedmiotem
wypisu;
3) innych podmiotów, niż wymienione w pkt 1 i 2, które mają interes prawny
związany z gruntami, budynkami lub lokalami będącymi przedmiotem wypisu.
Art. 40.
2. Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, składający się z zasobu centralnego,
zasobów wojewódzkich i zasobów powiatowych, stanowi własność Skarbu
Państwa i jest gromadzony w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej.
3. Gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz udostępnianie tego
zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym i fizycznym należy
do:
1) Głównego Geodety Kraju – w zakresie zasobu centralnego;
2) marszałków województw – w zakresie zasobów wojewódzkich;
3) starostów – w zakresie zasobów powiatowych.
Rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków
§ 5. Jednostkami powierzchniowymi podziału kraju
dla celów ewidencji są:
1) jednostka ewidencyjna,
2) obręb ewidencyjny,
3) działka ewidencyjna.
§ 6. 1. Jednostkę ewidencyjna stanowi obszar gruntów położonych w granicach administracyjnych
gminy, a w przypadku gdy w skład gminy wchodzi miejscowość o statusie miasta—również w granicach administracyjnych miasta.
2. W miastach, w których utworzone zostały dzielnice, jako jednostki pomocnicze gminy, jednostka ewidencyjna może być obszar dzielnicy lub kilku sąsiadujących ze sobą dzielnic.
§ 7. 1. Jednostka ewidencyjna dzieli się na obręby ewidencyjne.
2. Przy projektowaniu przebiegu granic obrębów uwzględnia się podział na rejony statystyczne i obwody spisowe.
3. Granice obrębów wiejskich powinny być zgodne z granicami wsi i sołectw.
4. Granice obrębów na obszarach miast powinny być zgodne z granicami dzielnic i w miarę możliwości
pokrywać się z granicami osiedli i zespołów urbanistycznych oraz naturalnymi granicami wyznaczonymi W szczególności przez cieki, ulice, linie kolejowe i inne obiekty fizjograficzne.
5. Na odcinkach wybrzeża morskiego granice obrębów bo powinny być zgodne z linia podstawowa morza terytorialnego.
6. Teren zamknięty, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy, może stanowić odrębny obręb ewidencyjny
zastrzeżony ze względu na obronnośc i bezpieczeństwo państwa.
7. Obręb w jednostce ewidencyjnej jest określony przez jego nazwę i numer lub wyłącznie przez numer.
§ 9. 1. Działka ewidencyjna stanowi ciągły obszar gruntu, położony w granicach jednego obrębu, jednorodny pod względem prawnym, wydzielony z otoczenia za pomocą linii granicznych.
2. Sąsiadujące ze sobą działki ewidencyjne, będące przedmiotem tych samych praw oraz władania tych samych osób lub jednostek organizacyjnych, wykazuje się w ewidencji jako odrębne działki ewidencyjne,
4. W obszarze obrębu działka ewidencyjna jest wyróżniana przez jej numer, który ma postać liczby naturalnej.
5. W razie podziału nieruchomości, nowo powstałe działki ewidencyjne oznacza się numerami w postaci ułamka q/p
§ 67. Użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:
1) użytki rolne,
2) grunty leśne oraz zadrzewione i zakrzewione,
...
mdsuperstar