Palmer Diana - Aniołek.pdf - DA CAPO - wwwwiolka

DIANA PALMER

ANIOŁEK

Pami ħ ci Ryana Pattona Hendncksa,

którego Ļ wiatło wci ĢŇ jasno płonie

w sercach tych wszystkich, którzy go kochali.

PROLOG

Ulica była szeroka i zakurzona, a poniewa Ň działo si ħ to pó Ņ nym popołudniem, w

małym miasteczku Terrell w Nowym Meksyku, wokół panowało o Ň ywienie. Wi ħ kszo Ļę

powozików i wozów stan ħ ła jednak, Ň eby przyjrze ę si ħ awanturze rozgrywaj Ģ cej si ħ przed

siedzib Ģ s Ģ du, gdzie s ħ dzia okr ħ gowy ogłosił wyrok przeciwko drobnym ranczerom.

- Sprzedałe Ļ nas! - wrzeszczał w Ļ ciekły kowboj do wysokiego, eleganckiego

m ħŇ czyzny w wytwornym garniturze. - Pomogłe Ļ temu brytyjskiemu synowi szatana

wykopa ę nas z naszej ziemi! Co zrobimy, jak przyjdzie zima i nie b ħ dziemy mieli dachu nad

głow Ģ ani jedzenia dla naszych dzieci? Dok Ģ d pójdziemy, skoro zabrali Ļ cie nam ziemi ħ ? W

dodatku Hugh wcale jej nie potrzebuje. Przecie Ň ma ju Ň pół hrabstwa, na Boga!

Jared Dunn, elegancki m ħŇ czyzna, stan Ģ ł nieruchomo naprzeciwko kowboja, nie

mrugn Ģ wszy nawet okiem. Jego bł ħ kitne oczy spogl Ģ dały gro Ņ nie, ale na szcz ħĻ cie kowboj

był zbyt daleko, by to zobaczy ę .

- To był uczciwy proces - powiedział m ħŇ czyzna. W jego mowie wykształconego

człowieka brzmiał leciutki akcent południowca. - Mieli Ļ cie adwokatów.

- Nie takich jak ty, wielki panie adwokacie z Nowego Jorku! - odpowiedział kowboj,

krzywi Ģ c si ħ wstr ħ tnie.

Miał u boku rewolwer. W 1902 roku wiele osób nosiło bro ı , co prawda nie w

miastach, gdzie obowi Ģ zywały Ļ cisłe przepisy. Ale ta mała mie Ļ cina nie zmieniła si ħ prawie

od ko ı ca lat osiemdziesi Ģ tych dziewi ħ tnastego wieku i prawo docierało tu bardzo powoli.

Było to wci ĢŇ jeszcze terytorium, a nie stan.

Szeryf tego miasteczka był łagodnym osobnikiem wybranym ze wzgl ħ du na swe

usposobienie, a nie stanowczo Ļę , tak wi ħ c z tej strony nie mo Ň na było oczekiwa ę pomocy.

Zreszt Ģ , gdy tylko kowboj zacz Ģ ł wykrzykiwa ę pogró Ň ki, szeryf czujnie znikn Ģ ł.

Kowboj stał teraz bli Ň ej, z r ħ k Ģ na lufie.

- Nie rób tego - ostrzegł go Jared gł ħ bokim i d Ņ wi ħ cznym głosem.

- Dlaczego? Boisz si ħ strzelania, panie wa Ň niaku? Czy wy, chłopaki z miasta, nie

umiecie strzela ę ?

Powolnym ruchem Jared odpi Ģ ł eleganck Ģ marynark ħ i przesun Ģ ł dłoni Ģ po plecach, a Ň

wytarta skórzana kabura zsun ħ ła mu si ħ na biodra. Znajdował si ħ w niej Colt 45, z równie

wytart Ģ czarn Ģ kolb Ģ . Sposób zało Ň enia rewolweru, a nawet ostro Ň ny i wprawny manewr z

marynark Ģ powinien był by ę ostrze Ň eniem. Stał spokojnie, w wytwornej pozie, pozornie

rozlu Ņ niony, z oczami utkwionymi w kowboja.

- Ed, daj spokój - radził jeden z przyjaciół kowboja. - Nie mo Ň esz strzela ę do

adwokatów. A szkoda. Znajdziemy jak ĢĻ inn Ģ ziemi ħ i tym razem sprawdzimy, czy

sprzedaj Ģ cy ma na ni Ģ legalne dokumenty.

- To moja ziemia! Do cholery z papierami! Nie mam zamiaru wynosi ę si ħ z niej tylko

dlatego, Ň e jaki Ļ bogacz zapłacił miastowemu adwokatowi za to, Ň eby mija odebrał! - Coraz

mocniej podekscytowany zacisn Ģ ł r ħ k ħ na kolbie. - Wyci Ģ gaj bro ı albo zginiesz, kole Ļ .

- Jak za dawnych czasów - mrukn Ģ ł do siebie Jared. Przymru Ň ył bł ħ kitne oczy i nie

mrugn Ģ wszy okiem, u Ļ miechn Ģ ł si ħ chłodno.

- Wyci Ģ gaj! - wrzasn Ģ ł kowboj. Jared nie ruszał si ħ . Po prostu stał. Tchórz!

Jared wci ĢŇ jeszcze czekał. Nauczył si ħ w ci Ģ gu wielu lat, Ň e wygrywa niekoniecznie

ten, który jest szybszy, tylko ten, który odczeka i strzeli celnie.

Nagle kowboj si ħ gn Ģ ł po rewolwer. Zd ĢŇ ył go wyj Ģę , a nawet odda ę strzał, lecz

przedtem kula Jareda przeszyła mu rami ħ . Padaj Ģ c na zakurzon Ģ ulic ħ , upu Ļ cił rewolwer.

Wystrzelona za pó Ņ no kula ugrz ħ zła w nodze Jareda tu Ň nad rzepk Ģ , lecz nie upadł ani

nie krzykn Ģ ł. Nie odrywaj Ģ c wzroku od swego przeciwnika, podszedł wolno do le ŇĢ cej,

j ħ cz Ģ cej postaci, trzymaj Ģ c wci ĢŇ w r ħ ku dymi Ģ cego Colta.

- Sko ı czyłe Ļ , czy chcesz spróbowa ę jeszcze raz? - spytał bez cienia sympatii. Palec

wskazuj Ģ cy trzymał na spu Ļ cie, a bro ı skierowan Ģ miał na le ŇĢ cego. Było jasne, Ň e je Ļ li

kowboj si ħ gnie po bro ı , Jared bez wahania wpakuje w niego drug Ģ kul ħ .

Kowboj zbladł. Dotarło do niego, Ň e Ļ mier ę jest blisko.

- Słuchaj no - zdołał wykrztusi ę . - Czy ja ci ħ nie znam?

- W Ģ tpi ħ .

Kowboj skrzywił si ħ z bólu.

- Oczywi Ļ cie, Ň e znam - upierał si ħ . - Widziałem ci ħ ... w Dodge City. Byłem... na

pocz Ģ tku lat osiemdziesi Ģ tych. Był tam rewolwerowiec z Teksasu. Zabił innego

rewolwerowca... Nie zauwa Ň yłem nawet, jak ruszył r ħ k Ģ ... tak jak ty teraz...

Tracił przytomno Ļę z upływu krwi, a ludzie stoj Ģ cy dot Ģ d obok pobiegli po lekarza.

W ko ı cu przez tłum przepchn Ģ ł si ħ Ciemnooki m ħŇ czyzna z lekarsk Ģ torb Ģ . Spojrzał

najpierw na krwawi Ģ c Ģ nog ħ Dunna, a pó Ņ niej na pokryte czerwieni Ģ rami ħ kowboja le ŇĢ cego

na ziemi.

- Mamy rok tysi Ģ c dziewi ħę set drugi - poinformował Dunna. - Powinni Ļ my ju Ň by ę

cywilizowani. Odłó Ň to Ļ wi ı stwo!

Dunn schował rewolwer do kabury wprawnym ruchem, który nie uszedł uwagi

doktora.

- Strzaskałe Ļ mu r ħ k ħ , w której trzyma bro ı , co? - Zbadał kowboja i skin Ģ ł do jego

kompanów. - Zanie Ļ cie go do mojego gabinetu.

Odwrócił si ħ i spojrzał na krwawi Ģ c Ģ nog ħ Jareda Dunna, który spokojnie obwi Ģ zywał

j Ģ biał Ģ chustk Ģ - natychmiast stała si ħ czerwona.

- Pan te Ň mo Ň e przyj Ļę . My Ļ lałem, Ň e jest pan prawnikiem.

- Jestem.

- Nie powiedziałbym, s Ģ dz Ģ c po tym, jak si ħ pan obchodzi z broni Ģ . Mo Ň e pan

chodzi ę ?

- Jestem tylko postrzelony, a nie zabity - powiedział oschle Jared. - Ju Ň nie raz do

mnie strzelano.

- Po adwokacie mo Ň na si ħ tego spodziewa ę .

- O, anarchista, jak s Ģ dz ħ ?

- Nie, nie jestem anarchist Ģ - odparł doktor - ale nie uwa Ň am, Ň e garstka ludzi powinna

rz Ģ dzi ę tym Ļ wiatem.

- Mo Ň e mi pan wierzy ę albo nie, ale ja te Ň tak s Ģ dz ħ . Jared szedł sam, cho ę który Ļ z

gapiów zaoferował mu pomoc. Nie rozgl Ģ daj Ģ c si ħ na boki, szedł wprost za swoj Ģ ofiar Ģ i

lekarzem do jego gabinetu. Rozbawiło go to, Ň e towarzysze kowboja, schroniwszy si ħ w

poczekalni, spogl Ģ dali nerwowo w jego kierunku. W ostatnich latach przyzwyczaił si ħ do

takich reakcji.

Gdy dziesi ħę lat temu wyjechał z Teksasu, by zosta ę prawnikiem, s Ģ dził, Ň e czasy

zimnej stali i gor Ģ cego ołowiu ma ju Ň za sob Ģ . Jednak wi ħ kszo Ļę spraw, które prowadził,

wiodła go na Zachód, gdzie ludzie wci ĢŇ jeszcze uwa Ň ali, Ň e spory nale Ň y rozstrzyga ę za

pomoc Ģ broni.

Strzelanina zdarzała si ħ nawet w takich cywilizowanych miasteczkach jak Fort Worth.

Czytał o tym w gazetach, jakie babka przysyłała mu do Nowego Jorku. Wprawdzie wydano

przepis zakazuj Ģ cy u Ň ycia broni w Fort Worth, ale mimo obecno Ļ ci du Ň ych sił policyjnych w

mie Ļ cie niewiele osób go przestrzegało. Tu, w Terrell, szeryf chciał by ę wybrany ponownie,

wi ħ c nie nalegał na egzekwowanie takich niepopularnych zarz Ģ dze ı . Takiego przedstawiciela

prawa nie tolerowano by w Teksasie.

Lekarz wraz ze swym młodym pomocnikiem opatrywał rannego kowboja. Jared usiadł

ci ħŇ ko. Rozmy Ļ lał o zako ı czonej sprawie nie zwa Ň aj Ģ c na ból. Nauczył si ħ tego w młodym

wieku. Teraz miał trzydzie Ļ ci sze Ļę lat i dobrze pami ħ tał nauki z młodo Ļ ci.

Przekonywano go, Ň e to wła Ļ ciciel ziemski był ofiar Ģ miasteczka. Dopiero pod koniec

procesu zorientował si ħ , Ň e to nieprawda. Pozostał oczywi Ļ cie lojalny w stosunku do klienta i

po zbadaniu dokumentów wiedział, Ň e drobni ranczerzy nie mieli praw do tej ziemi. ĺ wia-

domo Ļę ta nie poprawiła mu jednak samopoczucia, kiedy s ħ dzia ogłosił, Ň e nale Ň y ich usun Ģę

z ziemi, któr Ģ uprawiali i na której pa Ļ li bydło przez pi ħę łat, nim nieobecny wła Ļ ciciel w

ogóle si ħ pojawił.

Dla takich osadników nie istniało jednak prawo. Fakt, Ň e nieuczciwy inspektor

sprzedał im ziemi ħ , do której nie miał prawa, był bez znaczenia. Sprzedaj Ģ cy dawno znikn Ģ ł i

Ļ lad po nim zagin Ģ ł.

- Powiedziałem, Ň eby pan pokazał t ħ nog ħ - powtórzył lekarz.

Jared popatrzył nieprzytomnie i zorientował si ħ , Ň e s Ģ z lekarzem sami, gdy Ň

pomocnik wyszedł odprowadzi ę kowboja. Jared wdrapał si ħ na stół i patrzył, jak doktor

odcina nogawk ħ jego spodni, by mie ę dost ħ p do rany. Przyjrzał si ħ jej dokładnie i

zdezynfekował, nim ruszył j Ģ długim przyrz Ģ dem. Znalazł kul ħ i wyj Ģ ł. Spojrzał w gór ħ , Ň eby

przekona ę si ħ , czy pacjent bardzo cierpi, ale stalowo bł ħ kitne oczy adwokata były tak

spokojne, jakby czytaj gazet ħ .

- Twardy z pana typ, co? - mrukn Ģ ł doktor, gdy wyci Ģ gn Ģ ł kulk ħ i rzucił j Ģ na

metalow Ģ tack ħ .

- Wychowałem si ħ w ci ħŇ kich czasach - powiedział cicho Jared.

- Ja te Ň . - Zdezynfekował ran ħ jeszcze raz i zacz Ģ ł j Ģ banda Ň owa ę . - Troch ħ to

uszkodzone. Ko Ļ ci w porz Ģ dku, ale co najmniej kilka Ļ ci ħ gien jest zerwanych. Niech pan si ħ

stara oszcz ħ dza ę i poka Ň e si ħ swojemu lekarzowi po powrocie. Nie s Ģ dz ħ , Ň eby nast Ģ piło

trwałe kalectwo, ale przez kilka tygodni b ħ dzie si ħ panu trudno chodziło. Mo Ň e pan mie ę

gor Ģ czk ħ , wi ħ c niech lekarz w Nowym Jorku sprawdzi, czy nie nast Ģ piło zaka Ň enie. Istnieje

niebezpiecze ı stwo gangreny.

- B ħ d ħ pilnował.

- Przepraszam za spodnie. Jared wzruszył ramionami.

- Jak to na wojnie. Zapłac ħ oba rachunki - swój i tego, którego zraniłem. Tego Hugha

te Ň bym najch ħ tniej rozszarpał. Oszukał mnie. My Ļ lałem, Ň e weszli na jego ziemi ħ niedawno.

Doktor uniósł brwi.

- Nie wiedział pan, Ň e ci ludzie zało Ň yli tam domy ju Ň pi ħę lat temu?

- A Ň do dzi Ļ nie wiedziałem. Doktor gwizdn Ģ ł przez z ħ by.

Jared wstał i si ħ gn Ģ ł do portfela. Wyj Ģ ł kilka banknotów i wr ħ czył lekarzowi.

Palmer Diana - Aniołek.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: