pierscien_atlantow.pdf

Nie b´dziesz mia∏ bogów

rysunku figur geometrycznych wyrytych

na pierÊcieniu. PierÊcieƒ ze znakiem Atlan-

tów – czyli mieszkaƒców legendarnej

Atlantydy (NB, nie wiadomo czy ona kie-

dykolwiek istnia∏a) prezentowany jest nie-

jednokrotnie jako „wspania∏y dar przeka-

zywany ludzkoÊci przez wy˚ej rozwini´tà

cywilizacj´”. O pochodzeniu tego pierÊcie-

nia wiadomo jedynie, ˚e oko∏o roku 1860

francuski egiptolog, markiz d’Agrain, od-

nalaz∏ w Dolinie Królów w Egipcie pier-

Êcieƒ z geometrycznym wzorem, nietypo-

wym dla kultury egipskiej.

Oto przyk∏ad „terapeutycznych w∏aÊci-

woÊci” pierÊcienia noszonego na ma∏ym

palcu, który ∏àczy si´ z Merkurym. Na∏o-

˚enie na niego pierÊcienia pobudza logicz-

ne myÊlenie, zdolnoÊç do refleksji, spo-

strzegawczoÊç, poprawia zdolnoÊç zapa-

mi´tywania, usprawnia intelekt, u∏atwia

nawiàzywanie kontaktów, a tak˚e wspo-

maga energi´ seksualnà cz∏owieka. Pier-

Êcieƒ Atlantów powinni zak∏adaç na ma∏y

palec zw∏aszcza nauczyciele, dziennikarze

i handlowcy. Noszenie go na tym palcu po-

maga w przypadku: bólu z´bów, nie˚ytu

nosa, zapalenia spojówek, chorób goràcz-

kowych, ostrego bólu g∏owy, karku i poty-

licy, dzwonienia czy szumu w uszach, pa-

daczki, chorób wàtroby i woreczka ˚ó∏cio-

wego, os∏abienia wzroku, zapalenia dzià-

se∏, kaszlu, tików i przykurczy mi´Êni twa-

rzy, bólu ucha i os∏abienia s∏uchu. Uwa˚a

si´, ˚e za∏o˚enie pierÊcienia na ma∏y palec

ma dzia∏anie relaksujàce, odm∏adzajàce

i odchudzajàce. Rzecz jasna, na innym pal-

cu powinni go nosiç policjanci, a jeszcze

na innym bankierzy. Zadziwiajàcy jest

fakt, ˚e wielu ludzi bierze to na powa˚nie

i faktycznie stosuje si´ do tego typu zale-

ceƒ i nosi go na odpowiednim palcu, w za-

le˚noÊci od wykonywanego zawodu, czy

od rodzaju dolegliwoÊci, na które cierpià!

Z publikacji na temat nadzwyczajnych

w∏aÊciwoÊci pierÊcienia mo˚emy dowie-

dzieç si´, ˚e „skutecznoÊç jego nie pocho-

dzi ani z materia∏u, z którego jest wykona-

ny, ani z jakiegokolwiek ∏adunku, magne-

tycznego, psychicznego, religijnego czy

magicznego”. Innymi s∏owy – rozwija

zdolnoÊci medialne i pozwala wejÊç

w kontakt ze Êwiatem duchów. Zwolen-

nicy pierÊcienia atlantów powo∏ujà si´ na

bli˚ej nieokreÊlone „bioenergie” i „ener-

gi´ kszta∏tu” . Nie wiadomo w∏aÊciwie

czym on jest. Towarzyszy mu niezmien-

nie aura tajemniczoÊci, charakterystyczna

dla wszelkich przejawów okultyzmu.

Ró˚nego rodzaju badania specjalistów od

para-nauk czy pseudo-nauk stwierdzajà

jedynie, ˚e jest w tym pierÊcieniu coÊ ta-

jemniczego, co dzia∏a – ale nie wiadomo

w∏aÊciwie jakà mocà i w jaki sposób.

Gdyby ktoÊ sàdzi∏ , ˚e pierÊcieƒ atlan-

tów wp∏ywa jedynie dobroczynnie na

zdrowie i nie ma nic wspólnego z okulty-

zmem, niech zajrzy do pism ezoterycz-

nych. Znajdzie tam zapewnienia, ˚e znak

atlantów mo˚e s∏u˚yç „równie˚ do pobu-

dzania zdolnoÊci jasnowidzenia i telepa-

tii oraz jako rodzaj energetycznej tarczy

ochronnej”. Nadzieja, ˚e magiczny ten

pierÊcieƒ uchroni od przeciwnoÊci i za-

gwarantuje pomyÊlnoÊç, jest oszustwem,

które ˚eruje na ludzkiej sk∏onnoÊci do

wierzenia w byle co i byle komu. O skut-

kach noszenia pierÊcienia atlantów

Êwiadczy jeden z polskich ksi´˚y egzor-

cystów: utrata pracy przez m∏odà kobiet´,

rozbicie ma∏˚eƒstwa, wypadek drogowy,

wielkie niepowodzenia w firmie budow-

lanej, dok∏adnie w miesiàc po za∏o˚eniu

tego talizmanu przez jej w∏aÊciciela.

Wszyscy wierzymy w czyÊciec i mo-

dlimy si´ za zmar∏ych. W Drugiej Ksi´-

dze Machabejskiej (2 Mch 12, 38-45) jest

opis wydarzenia, kiedy przy poleg∏ych

wojownikach ˚ydowskich znaleziono po-

gaƒskie talizmany. „Pod chitonem u ka˚-

dego ze zmar∏ych znale˝li przedmioty po-

Êwi´cone bóstwom (...) Dla wszystkich

sta∏o si´ jasne, ˚e to oni i ˚e z tej w∏aÊnie

przyczyny zgin´li.(...) Z∏o˚ono ofiar´

przeb∏agalnà za zabitych, aby zostali

uwolnieni od grzechu”. Jaki grzech po-

pe∏nili ci wojownicy? Nosili przedmioty

poÊwi´cone pogaƒskim bóstwom, pod-

czas gdy Bóg tego zabrania w pierwszym

przykazaniu: „Nie b´dziesz mia∏ bogów

cudzych przede Mnà” . Ten zakaz obo-

wiàzuje tak˚e i dziÊ. PowinniÊmy byç

konsekwentni w wierze i nie nosiç pogaƒ-

skich amuletów. A jeÊli ktoÊ nosi∏ taki

przedmiot nie wiedzàc, ˚e jest w tym coÊ

z∏ego – powinien wyznaç grzech i pozbyç

si´ tego przedmiotu. Pomijajàc nawet nie-

bezpieczeƒstwo otwarcia si´ na ingeren-

cje Êwiata duchowego, zastanówmy si´

jakie skutki przynosi uciekanie si´ do te-

go rodzaju „ochraniarzy”. Widaç to po

osobach, które noszà ró˚nego rodzaju

„amulety” (np. pierÊcieƒ atlantów), ˚e po

pewnym czasie czujà si´ wr´cz od nich

uzale˚nione! Nawet przy chwilowym bra-

ku tego przedmiotu, czujà si´ nieswojo,

albo wr´cz wpadajà w panik´ – „: skoro

nie wzià∏em mojego amuletu, to nic mnie

nie chroni, a skoro nic mnie nie chroni, to

na pewno spotka mnie coÊ z∏ego” – albo:

„zachorowa∏em, bo nie nosi∏em pierÊcie-

nia” . A przecie˚ „do wolnoÊci wyzwoli∏

nas Chrystus”. Skoro jesteÊmy dzieçmi

Bo˚ymi i mamy sakramentalia: poÊwi´-

cony krzy˚, obraz, ró˚aniec, szkaplerz,

Cudowny Medalik, wod´ i sól Êwi´conà –

to, po co, nam symbole pogaƒskiego po-

chodzenia?, które dzia∏ajà – i owszem –

tyle, ˚e mocà Ksi´cia ciemnoÊci! Nie zba-

wi nas fakt posiadania czy noszenia przy

sobie okreÊlonego przedmiotu, ani sukces

czy zdrowie za wszelkà cen´, gwaranto-

wane noszeniem „pierÊcienia atlantów”

na palcu serdecznym czy na kciuku, ale

pokorne poddanie si´ woli Bo˚ej – nawet

jeÊli wià˚e si´ to z cierpieniem.

Wanda i ks. Edmund (egzorcysta)

PierÊcieƒ Atlantów

Na proÊb´ wielu Czytelników przypo-

minamy artyku∏ o pierÊcieniu atlantów,

który jest obecnie tak bardzo populary-

zowany i modny, a o którego wp∏ywie

na sfer´ duchowà, tak wielu z noszàcych

go nic nie wie.

Nierzadko razem z krzy˚ykiem, szka-

plerzem czy Cudownym Medalikiem mo-

˚emy u ludzi wierzàcych zobaczyç „dziw-

nà bi ˚uteri´”, którà w najlepszym wypad-

ku sà wisiorki w postaci znaków zodiaku

albo japoƒskie „monety szcz´Êcia” na

szyi, „bransoletki energetyczne” na prze-

gubach d∏oni, „pierÊcieƒ atlantów” na

palcu , itd., itp. Majà one s∏u˚yç jako tali-

zman lub amulet. Poj´cia te w zasadzie

u˚ywane sà zamiennie, chocia˚ istnieje

mi´dzy nimi pewna ró˚nica. Talizman

rzekomo przynosi szcz´Êcie i dzia∏a

obronnie, amulet natomiast ma jedynie

chroniç przed z∏ymi mocami. Noszenie te-

go typu przedmiotów jest formà magii,

jest przejawem fetyszyzmu, wiary w jakàÊ

nadzwyczajnà moc przedmiotu, a nie

w to co dla chrzeÊcijanina powinno byç

najwa˚niejsze czyli wiara, zaufanie Bo-

gu. Nie zapominajmy, ˚e talizmany i amu-

lety sà symbolami religijnymi – tyle ˚e

symbolami religii pogaƒskich . Noszenie

takich przedmiotów i wiara w ich moc jest

ba∏wochwalstwem, czyli grzechem

przeciwko pierwszemu przykazaniu.

Katechizm KoÊcio∏a Katolickiego mó-

wi wyra˝nie: „Wszystkie praktyki magii

lub czarów , przez które dà˚y si´ do pozy-

skania tajemnych si∏, by pos∏ugiwaç si´

nimi i osiàgaç nadnaturalnà w∏adz´ nad

bli˝nim – nawet w celu zapewnienia mu

zdrowia – sà w powa˚nej sprzecznoÊci

z cnotà religijnoÊci. Jest równie˚ nagan-

ne noszenie amuletów” (2117).

Talizman i amulet wyrasta z okreÊlonej

religii i tradycji, i nie jest przedmiotem

neutralnym. To okreÊlony symbol, który

przywo∏uje konkretnà rzeczywistoÊç du-

chowà – i to bez wzgl´du na to, czy ktoÊ

w to wierzy czy nie.

PierÊcieƒ atlantów jakoby zapewnia je-

go posiadaczowi niewyt∏umaczalnà niety-

kalnoÊç, chroniàc go przed ka˚dà niewi-

dzialnà agresjà czy chorobà, kradzie˚à,

klàtwà czy urokiem, a równoczeÊnie przy-

noszàc szcz´Êcie i powodzenie, w zale˚-

noÊci od tego, na którym palcu jest noszo-

ny. Dzieje si´ tak rzekomo, dzi´ki bli˚ej

nieokreÊlonej i tajemniczej „energii kszta∏-

tu” promieniujàcej ze ÊciÊle okreÊlonego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: