Legendy Diuny 01 - Dżihad Bulteriański.pdf - #Diuna - LoboCorazon

Kevin J. Anderson

Dżihad

Butleriański

GTW

Księżna Irulana pisze:

Każdy prawdziwy badacz musi sobie uświadomić, że historia nie ma początku. Bez

względu na to, gdzie się zaczyna opowieść, zawsze są wcześniejsi bohaterowie i wcześniejsze

tragedie.

Zanim ktoś zdoła zrozumieć Muad'Diba czy obecny dżihad, który rozpoczął się po obaleniu

mojego ojca, Imperatora Szaddama IV, musi zrozumieć, przeciwko czemu walczymy. Dlatego

spójrzmy w naszą odległą o ponad dziesięć tysięcy lat przeszłość, na to, co się działo dziesięć

tysiącleci przed narodzinami Paula Atrydy.

Ujrzymy tam narodziny Imperium, ujrzymy, jak z popiołów po bitwie pod Corrinem

powstał Imperator, by zjednoczyć poobijaną resztkę ludzi. Zagłębimy się w najstarsze zapiski, w

mity Diuny, w czasy Wielkiej Rewolty, bardziej znanej jako Dżihad Butleriański.

Genezą naszego polityczno-handlowego wszechświata była owa straszna wojna z

myślącymi maszynami. Wysłuchaj teraz mojej opowieści o wolnych ludziach, buntujących się

przeciwko władzy robotów, komputerów i cymeków. Zauważ, co legło u podstaw wielkiej

zdrady, która sprawiła, iż ród Atrydów i ród Harkonnenów stały się śmiertelnymi wrogami, a

która to wendeta trwa i w naszych czasach. Poznaj korzenie zgromadzenia żeńskiego Bene

Gesserit, Gildii Kosmicznej i jej nawigatorów, mistrzów miecza z Ginaza, Akademii Medycznej

Suk, mentatów. Przyjrzyj się życiu uciskanych zensunnitów, którzy uciekli na pustynną planetę

Arrakis, gdzie stali się naszymi najwspanialszymi wojownikami - Fremenami.

Wydarzenia te doprowadziły do narodzin i życia Muad'Diba.

Na długo przed Muad'Dibem, w ostatnich dniach Starego Imperium ludzkość straciła swoją

siłę napędową. Ziemska cywilizacja rozprzestrzeniła się w systemach gwiezdnych, ale pogrążyła

się w stagnacji mając niewielkie ambicje, większość ludzi zdała się na wydajne maszyny, które

wykonywały za nich codzienne czynności. Stopniowo rodzaj ludzki przestał myśleć, marzyć a

nawet żyć pełnią życia.

Potem pojawił się człowiek z odległego układu Thalimy, wizjoner, który przybrał imię

Tlaloca, starożytnego boga deszczu. Przemawiał do ospałych tłumów, starając się ożywić ducha

ludzkości, ale bez widocznych rezultatów. Jednak paru odmiennie myślących usłyszało jego

przesłanie.

Myśliciele ci spotykali się w sekrecie i dyskutowali o tym, jak zmieniliby Imperium, gdyby

tylko udało im się obalić głupich władców. Odrzuciwszy prawdziwe imiona i nazwiska, przyjęli

przydomki związane z wielkimi bogami i bohaterami starożytności. Najznamienitszymi z nich

byli generał Agamemnon i jego kochanka Junona, geniusz taktyki. Dwójka ta zwerbowała

specjalistę z zakresu programowania, Barbarossę, ten zaś uknuł spisek w celu przekształcenia

wszechobecnych w Imperium maszyn służebnych w nieustraszonych agresorów, poprzez

wszczepienie w ich sztuczne mózgi pewnych cech ludzkich, w tym żądzy podbojów. Potem do

mających nieposkromione ambicje buntowników dołączyło jeszcze kilkanaścioro ludzi. W sumie

dwadzieścia mózgów stworzyło zarodek rewolucji, która obaliła Stare Imperium.

Zwycięzcy nazwali się Tytanami, po najstarszych greckich bogach. Pod przewodem

wizjonera Tlaloca owa dwudziestka podzieliła między siebie władzę nad planetami i ludami,

narzucając im za pośrednictwem agresywnych myślących maszyn Barbarossy swoje

rozporządzenia. Podbili większość znanej galaktyki.

Niektóre grupy oporu zajęły pozycje obronne na kresach Starego Imperium. Utworzywszy

konfederację - Ligę Szlachetnych - walczyły z dwudziestoma Tytanami i po wielu krwawych

bitwach zachowały wolność. Powstrzymały napór Tytanów i odepchnęły ich.

Tlaloc przysiągł, że pewnego dnia narzuci panowanie tym niepokornym, ale po niespełna

dziesięciu latach sprawowania władzy zginął w tragicznym wypadku. Generał Agamemnon objął

po nim przywództwo, lecz zgon jego przyjaciela i mentora był ponurym przypomnieniem, że i

Tytani są śmiertelni.

Pragnąc rządzić setki lat, Agamemnon i jego kochanka Junona zdecydowali się na

ryzykowny krok. Polecili usunąć chirurgicznie swoje mózgi i umieścić je w pojemnikach

ochronnych, które można było instalować w różnych mechanicznych formach. Kiedy nad

pozostałymi Tytanami zawisło widmo starości i niedołęstwa, również oni przekształcili się, jeden

po drugim, w „cymeki" - maszyny z ludzkimi mózgami.

Epoka Tytanów trwała sto lat. Uzurpatorzy cymeki władali swoimi planetami,

wykorzystując zaawansowane komputery i roboty do utrzymywania porządku. Jednak pewnego

feralnego dnia Kserkses, Tytan o hedonistycznych skłonnościach, chcąc mieć więcej czasu na

przyjemności, dał zbyt wiele swobody swojej wszechobecnej sieci sztucznej inteligencji.

Obdarzona czuciem sieć komputerowa opanowała całą planetę, a potem szybko inne.

Rozprzężenie szerzyło się ze świata na świat niczym zaraza, komputerowy „wszechumysł" zaś

stawał się coraz potężniejszy i coraz bardziej zwiększał swój zasięg. Nazwawszy się Omniusem,

inteligentna i potrafiąca się przystosować sieć podbiła wszystkie pozostające dotąd we władzy

Tytanów planety, zanim cymeki zdążyły ostrzec towarzyszy przed niebezpieczeństwem.

Następnie Omnius ustanowił porządek na własny, ściśle zorganizowany sposób, trzymając

upokorzone cymeki pod pantoflem. Agamemnon i jego kompani, ongiś władcy Imperium, stali

się, choć niechętnie, sługami szeroko rozgałęzionego wszechumysłu.

W czasach Dżihadu Butleriańskiego Omnius i jego myślące maszyny trzymali

„Zsynchronizowane Światy" w żelaznym uścisku od tysiąca lat.

Mimo to na kresach pozostały zbiorowiska wolnych ludzi, połączone dla wspólnej obrony,

tkwiąc niczym cierń w boku myślących maszyn. Ilekroć wszechumysł atakował, Liga

Szlachetnych skutecznie się broniła.

Ale zawsze powstawały nowe plany maszyn.

Kiedy ludzie stworzyli komputer, który potrafił gromadzić

informacje i uczyć się na ich podstawie, podpisali wyrok na

ludzkość .

- siostra Becca Skończona

Salusa Secundus zawieszony był w pustkowiach kosmosu niczym wysadzany

drogocennymi kamieniami klejnot. Była to oaza zasobów mineralnych i żyznych pól, spokojna i

miła dla sensorów optycznych. Niestety roiło się na niej od ludzkiego paskudztwa.

Flota robotów zbliżała się do stołecznej planety Ligi Szlachetnych. Krążowniki najeżone

były bronią, niesamowicie piękne ze swoimi odbijającymi światło pancerzami kompozytowymi

oraz zdobiącymi je antenami i sensorami. Silniki rufowe zionęły czystym ogniem, nadając

statkom przyspieszenie, które zmiażdżyłoby czysto biologicznych pasażerów. Myślące maszyny

nie potrzebowały żadnych systemów podtrzymujących życie ani fizycznej wygody. Skupiały się

na zniszczeniu resztek odwiecznego ludzkiego oporu na dzikich kresach Zsynchronizowanych

Światów.

Atak prowadził ze swego statku w kształcie piramidy generał Agamemnon. Logicznie

myślące maszyny nie dbały o chwałę ani o zemstę. Ale on na pewno dbał. Jego w pełni sprawny

mózg w pojemniku ochronnym obserwował realizację planów.

Przed nim główna flota kierowanych przez roboty statków wnikała w głąb opanowanego

przez ludzi układu, zmiatając załogi zaskoczonych statków wartowniczych niczym tocząca się z

przestrzeni kosmicznej lawina. Jednostki ludzi otworzyły ogień, nadciągali obrońcy, by stawić

czoło siłom maszyn. Pięć statków Ligi oddało potężne salwy, ale większość ich pocisków była

zbyt wolna, by trafić nacierającą jak błyskawica flotę. Celne strzały zniszczyły lub uszkodziły

garść statków robotów, jednak tyle samo statków pilotowanych przez ludzi eksplodowało w

jarzących się płomieniach gazów - nie dlatego, że stanowiły jakieś szczególne zagrożenie dla

najeźdźców, lecz po prostu dlatego, że znalazły się na ich drodze.

Tylko kilku odległym zwiadowcom udało się przesłać ostrzeżenie na bezbronnego Salusę

Secundusa. Statki robotów rozbiły w pył przerzedzoną wewnętrzną linię obronną ludzi, nie

zwalniając nawet w pędzie ku swojemu prawdziwemu celowi. Trzęsąc się pod wpływem

ogromnego, spowodowanego hamowaniem przeciążenia, pojawią się niedługo po dotarciu do

stołecznej planety sygnału ostrzegawczego.

Legendy Diuny 01 - Dżihad Bulteriański.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: