12 i 13.doc

zbudowanym w sposób dający możliwość jednoczesnego respektowania i pra­wa, i ustaleń polityki (szerzej w rozdziale o działaniach).

Zatem możemy już wyznaczyć pole, na którym administrację można oglądać, wydzielać i badać w kontekście analizy politycznej. Polem tym jest:

I Obszar wszystkich stosunków przedwyborczych obejmujących usta­lenia zmierzające do osobowej obsady stanowisk w administracji publicz­nej (wszystkich jednoosobowych i kolegialnych organów administracji

samorządowej pochodzących z wyborów), a także ustalenia zmierzające do formowania programów wyborczych.

II. Pole stosunków i sytuacji w zakresie wyszukiwania, obsadzania i odwoływania ze stanowisk publicznych w państwie w zakresie, w którym nie jest to uregulowane, expressis verbis w prawie.

III. Pole sposobów i treści wpływów, jakie mogą być wywierane na organy publiczne i na pracowników ich urzędów w zakresie, w którym nie

jest to uregulowane prawem lub w którym to nie jest z prawem sprzeczne, i w granicach prawa mieszczące się.

IV. Pole merytorycznego wpływu na działania regulujące zadania administracji publicznej w zakresie, w którym nie jest to uregulowane

prawem lub w którym to nie jest z prawem sprzeczne, a w granicach prawa się mieści.

V. Pole wszystkich nie uregulowanych prawem zachowań zmierzających łącznie do ustanowienia aktu normatywnego lub aktu prawa wewnętrznego.

Trzeb tu pamiętać, iż to właśnie parlament jest polem prawdziwej walki politycznej.

VI. Pole sposobów, dróg i procedur przekształcania cząstkowych i ca­łościowych celów uważanych przez grupy społeczne czy lud za ważne czy też niezbędne w budowaniu koncepcji przekształceń i postępu w strukturze i funkcjonowaniu państwa i wszystkich w jego obrębie działających urzą­dzeń publicznych łącznie z wszelkimi rodzajami samorządów.

   VII. Pole sposobów wyrażania, motywowania i propagowania wyodrębnionych i uznanych za ważne celów publicznych.

VIII. Pole ustaleń decyzyjnych opartych na nieobowiązujących bezwzględnie formach kolektywnego wyrazu społecznego (zwłaszcza referendum i konsultacji).                             

IX. Pole ustaleń decyzyjnych w zakresie przyśpieszania lub opóźniania  procesów mających swe podstawy w obowiązującym prawie, a także pole ustalania priorytetów w sytuacjach, w których mogą być realizowane tylko  niektóre zadania.

X. Pole ustaleń, co do bliskich i dalszych reform w państwie.

Prawie w ogóle w Polsce nie obserwujemy form ruchów zbiorowości lokalnych zmierzających do obywatelskiego oddziaływania na administrację publiczną. Zdarzające się drobne wyrazy drobnych grup mają charakter pro­testu.

A już zupełnym nieporozumieniem jest sądowe ustalenie, iż nazwę ulicy może ustalić wbrew woli jej mieszkańców tylko rada gminy; czyli że obywa­tele tam mieszkający nie mają nic do powiedzenia. Tymczasem Europejska Karta Samorządu Lokalnego wskazuje tu na konsultacje, a jej unormowania jako sprzeczne z ustawą o samorządzie gminnym obowiązują w Polsce przed prawem ustawowym.

C. Kontekst językowy

„Etymologicznie rzecz ujmując - wyrażenia «administracja», «administrować», «administrator», «administracyjny» i inne od nich pochodne niewąt­pliwie nawiązują do języka łacińskiego. Język ten posługiwał się określeniem ministrare dla oznaczenia działalności służebnej wykonawczej w celu speł­nienia cudzej woli albo przynajmniej według wcześniej przyjętych założeń lub dyrektyw. Gdy starożytni Rzymianie chcieli określić działalność wykonawczą w celu spełnienia własnej woli, używali czasowników: dominare - dla za­akcentowania pozycji pana domu, któremu podporządkowani byli członkowie rodziny, a także niewolnicy, imperare - dla uwypuklenia władzy wojskowej

13