70_037 (23-19).pdf
(
5932 KB
)
Pobierz
osla10.qxd
93
A5
Ośla łączka
Informacje dotyczące zestawu EdW−A05 do „Oślej łączki“
znajdują sie na stronie 80.
Bramki XOR, XNOR
Ćwiczenie 3
Przerzutnik RS
Zbuduj układ według
rysunku 5
z bramkami NOR z układu scalonego
4001 (nie zapomnij o końcówkach zasi−
lania). Bramki U1A, U1D (oznaczone
A, D) tworzą tak zwany
przerzutnik
RS
, dwie pozostałe bramki sterują dio−
dami LED. Zauważ, że bramki B, C peł−
nią funkcję negatorów.
Przerzutnik ten jest elementem pa−
miętającym – zapamiętuje i pokazuje
świeceniem diod LED, który z przyci−
sków został ostatnio naciśnięty.
Jeśli chcesz, układ o takich właściwo−
ściach zbudujesz z bramkami NAND
według
rysunku 6
. Tym razem stany
wyjść zmieniamy zwierając wejścia
z masą. W układzie pokazanym na
foto−
grafii 6
wolne bramki pełnią rolę nega−
torów i są sterownikami dwóch kontro−
lek LED.
Rysunek 14
pokazuje symbole i działanie
bramek XOR i XNOR (EXOR i EXNOR). Są
wykorzystywane stosunkowo rzadko i nie bę−
dziemy się na razie nimi zajmować. Informu−
ję tylko o ich istnieniu.
Zasady ich działania są takie same, jak po−
danych wcześniej bramek dwuwejściowych.
Rys. 5
Czy wiesz, że...
Określenie CMOS (
Complementary
MOS
) informuje, iż układ scalony jest zbudo−
wany z tranzystorów komplementarnych (dopeł−
niających) MOS, czyli z MOSFET−ów N
i MOSFET−ów P. Bipolarny układ scalony
to układ zawierający zwykłe, czyli
bipolarne tranzystory.
Fot.
.
.
6
Układy rodziny CMOS 4000
W ramach Oślej łączki wykorzystujemy
układy logiczne (cyfrowe) rodziny CMOS
4000, ponieważ mają bardzo dobre właści−
wości i od ponad trzydziestu lat zasłużenie
cieszą się wielką popularnością wśród prak−
tyków. Oto najważniejsze cechy układów
CMOS 4000, z których większość można
sprawdzić w ćwiczeniach:
1. Mogą być zasilane napięciem stałym
w szerokim zakresie: 3...18V.
2. Ogromnie cenną zaletą jest fakt, że
ukła−
dy CMOS w spoczynku nie pobierają prą−
du ze źródła zasilania
. Prąd jest pobierany
tylko w krótkich chwilach, gdy na wejściach
i wyjściach zmieniają się stany logiczne.
3. Wejścia mają ogromną rezystancję wej−
ściową. W praktyce oznacza to, że
wejścia
nie pobierają prądu
− sterowanie odbywa
się na drodze napięciowej.
Dlaczego „cemos”?
Działanie tranzystorów MOSFET omawialiśmy podczas
drugiej wyprawy (A2). Ponieważ są to elementy składo−
we bramek i wszystkich innych układów logicznych
CMOS, warto krótko przypomnieć ich działanie. Pomo−
cą będzie
rysunek A
. Połączenie dwóch komplementar−
nych tranzystorów MOSFET daje najprostszy element
logiczny – inwerter. Tak właśnie zbudowane są inwertery
układu CMOS 4069. Gdy na wejściu napięcie jest równe
zeru (stan logiczny niski), przewodzi górny tranzystor
MOSFET P i na wyjściu jest stan wysoki. Dolny tranzystor
A
(MOSFET N) jest za−
tkany. Gdy na wejściu
jest stan wysoki, czyli
napięcie bliskie napię−
ciu zasilania, przewo−
dzi dolny tranzystor,
a górny jest zatkany −
na wyjściu napięcie
jest równe zeru, czyli
utrzymuje się tam stan
niski.
Zwróć uwagę, że
w normalnych warunkach pracy,
gdy na wejściu występują „czyste” stany logiczne, zawsze
jeden z tranzystorów jest zatkany, więc spoczynkowy po−
bór prądu jest równy zeru
. Dotyczy to wszystkich ukła−
dów CMOS. Jedynie w czasie, gdy napięcie na wejściu
ma wartość zbliżoną do połowy napięcia zasilania −
w praktyce wtedy, gdy napięcie wejściowe się zmienia,
przez krótką chwilę przewodzą oba tranzystory i układ
CMOS pobiera prąd z zasilacza.
Rysunek B
pokazuje budowę wewnętrzną dwuwej−
ściowej bramki NAND z kostki 4011 oraz dwuwejściowej
Elektronika dla Wszystkich
37
Ośla łączka
A5 94
Uwaga! Wejść układów CMOS w żad−
nym wypadku nie można pozostawić nie−
podłączonych, czyli jak mówimy „zawie−
szonych w powietrzu”.
Niewykorzystane
wejścia koniecznie trzeba połączyć albo do
masy, albo do plusa zasilania, albo do ja−
kiegoś wyjścia
.
4. Pomimo, że „wewnętrzna” bramka
w spoczynku nie pobiera prądu, z jej wyj−
ścia można pobierać prąd. Wartość tego prą−
du jest rzędu kilku...kilkudziesięciu miliam−
perów i zależy od wartości napięcia zasila−
nia. W praktyce obwód wyjściowy bramki
CMOS można traktować jako przełącznik
z wbudowanym rezystorem według
rysun−
ku poniżej
. Czym wyższe napięcie zasila−
nia, tym większy prąd można pobrać z wyj−
ścia (czyli wartość „rezystora” maleje ze
wzrostem napięcia zasilajacego).
5. Delikatne wejścia układów CMOS mają
wbudowane wewnętrzne obwody zabezpie−
Takie przerzutniki RS
dość często wykorzystu−
jemy w praktyce.
Przeanalizuj samo−
dzielnie, ewentualnie
sprawdź woltomierzem,
jak zmieniają się stany lo−
giczne (napięcia) na wej−
ściach i wyjściach pod−
czas i po naciśnięciu
przycisku S1, a potem S2
w obu układach. Możesz
śmiało naciskać jednocze−
śnie oba przyciski, nic
złego się nie stanie.
Rys. 6
Ćwiczenie 4
Przełącznik sensorowy
i usunąć
S1, S2, a układ zasilany z zasilacza bę−
dzie reagował na dotykanie punktów A,
B. Układ jest mało praktyczny, bo pod
wpływem różnych zakłóceń może nastą−
pić samoczynne przełączenie. Aby
zmniejszyć czułość na zakłócenia, moż−
na dodać na wejściach obwody filtrujące
RC według
rysunku 7a
. Jeśli jednak
Ω
zdecydowanie zwiększysz stałą czasową
RC, np. zwiększając C1, C2 do 100nF,
układ przestanie reagować na dotknięcie
czujników – obwody RC o dużej stałej
czasowej stłumią przebieg zmienny, in−
dukowany w Twoim ciele.
Przekonaj się, że układ nie będzie
działał przy zasilaniu bateryjnym,
a także przy jednoczesnym dotknięciu
czujników i obwodu masy. Jeśli jednak
dotkniesz jednocześnie do czujnika
i do dodatniej szyny zasilania, układ
według rysunku 7a na pewno zadziała,
nawet z dużymi pojemnościami. W tym
czające. Są to rezystory i diody włączone
zwykle jak na
rysunku poniżej
. Najczę−
ściej nie ma to żadnego znaczenia dla dzia−
łania układów, ale w niektórych przypad−
kach (np. generatory, układy czasowe) trze−
ba pamiętać o istnieniu tych obwodów
i uwzględniać ich wpływ.
Rys. 7
B
bramki NOR z kostki 4001. Przeanalizuj te dwa rysunki,
by wiedzieć, jak z grubsza zbudowana jest bramka.
Z grubsza, bo wszystkie układy CMOS mają na wejściach
i wyjściach obwody zabezpieczające, a do tego pewne pa−
sożytnicze struktury.
TTL, MOS, CMOS...
Jak już wiesz, bramki logiczne można zrealizować różnymi
sposobami. Realizowano je z użyciem przekaźników, lamp
elektronowych, diod i tranzystorów. Później pojawiły się
układy scalone.
Pierwsze naprawdę popularne scalone układy cyfrowe
(logiczne)
zawierały tranzystory bipolarne
. Były to ukła−
dy tak zwanej rodziny TTL (Transistor Transistor Logic),
38
Elektronika dla Wszystkich
W ćwiczeniu 3 testowaliśmy przerzutnik
RS. Możesz w bardzo prosty sposób
zbudować przełącznik dotykowy (sen−
sorowy) z takim przerzutnikiem. Wy−
starczy w układzie z rysunku 5 zwięk−
szyć wartość R1, R2 do 10M
95
A5
Ośla łączka
przypadku nie wykorzystujemy „śmie−
ci” indukowanych w ciele, tylko prze−
pływ prądu stałego przez rezystancję
skóry. Wykorzystaliśmy
czujnik rezy−
stancyjny
. Tym razem jeden czujnik
zawiera dwie elektrody.
W praktyce częściej stosujemy ukła−
dy z czujnikiem rezystancyjnym, gdzie
jedna z elektrod czujnika jest dołączona
nie do plusa zasilania tylko do masy –
przykład pokazany jest na
rysunku 7b
.
W czujniku rezystancyjnym obwody fil−
trujące R3C1, R4C2 mają dużą stałą cza−
sową i skutecznie eliminują „śmieci” −
przebiegi zmienne.
Fotografia 7
pokazuje model z kon−
trolkami LED, wykorzystujący układ
z poprzedniego ćwiczenia. Elektrodami
są kawałki drutu, zaznaczone na fotogra−
fii czerwonymi literami A, B.
Obwody te, o których istnieniu przekonu−
jemy się w ćwiczeniach 7 i 8, chronią przed
niszczącym działaniem tak zwanych ładun−
ków statycznych.
Fotografia poniżej
pokazuje kilka ukła−
dów scalonych rodziny CMOS 4000.
Rys.
.
.
7
Ćwiczenie 5
Sygnalizator uniwersalny
Detektor wilgoci
W ćwiczeniu 2 w układzie z rysunku
4b stan diody LED zależał od napięcia
stałego na wejściu.
Jeśli zamiast potencjometru zastosu−
jemy rezystor i fototranzystor, termistor,
itp., otrzymamy atrakcyjny czujnik
światła, temperatury, itp.
Pamiętasz chyba jednak, że już na
poprzednich wyprawach natknęliśmy
się na kłopoty, gdy zmiany wielkości
mierzonej były bardzo powolne. Teraz
po próbach z ćwiczenia 2 wiesz, że jed−
Najpopularniejsze kostki
Jak już wiesz, najczęściej wykorzystywane
są inwertery oraz dwuwejściowe bramki
NAND i NOR. W rodzinie CMOS są to ko−
stki o oznaczeniach 4069, 4011 i 4001.
Scalone układy cyfrowe, których bę−
dziesz używać, są umieszczone w tak zwa−
nych obudowach DIL (Dual−in−line). Nie bę−
dziesz mieć trudności z numeracją nóżek –
zasada jest bardzo prosta. Każdy układ ma
wcięcie, punkt lub inny znaczek przy jednym
krótszym boku. Jak patrzymy na układ od
góry, gdy ten znaczek znajduje się z lewej
strony, wtedy dolna nóżka w pobliżu tego
znaczka ma zawsze numer 1, a numeracja
wzrasta w kierunku przeciwnym do ruchu
wskazówek zegara. Ilustruje to
fotografia
poniżej
.
nym z większych problemów są elek−
tromagnetyczne „śmieci”, przedostają−
ce się na wejścia układów CMOS.
Co prawda można je odfiltrować za
pomocą obwodów RC, jednak to nie
do końca załatwia sprawę. Nieprzypad−
kowo już na wcześniejszych wypra−
wach w różnorodnych sygnalizatorach
stosowaliśmy obwody zapewniające
histerezę. Wykorzystywaliśmy prze−
rzutnik Schmitta, zbudowany z dwóch
tranzystorów.
zasilane napięciem 5V – można je było poznać po pierw−
szych dwóch cyfrach oznaczenia (SN74XX,
UCY74XX...).
Rysunek C,
znany z niemal wszystkich
podręczników, pokazuje schemat wewnętrzny bramki
NAND z klasycznej kostki 7400 standardowej rodziny
TTL. Trochę później pojawiły się układy scalone z tranzy−
storami unipolarnymi MOS (z tranzystorami polowymi),
a potem ukazały się tak zwane układy CMOS (Comple−
mentary MOS) zawierające, jak wskazuje nazwa, komple−
mentarne tranzystory MOS, czyli zarówno tranzystory
MOSFET z kanałem N, jak i z kanałem P. Ogromną popu−
larność zdobyły i utrzymują do dziś kostki rodziny
CMOS4000 (oznaczenie zaczyna się od cyfry 4). Pełnią
one takie same funkcje, jak układy rodziny TTL, ale mają
odmienny układ wyprowadzeń i różnią się pewnymi istot−
nymi parametrami (np. zakresem dopuszczalnych napięć
zasilania). Co ciekawe, właśnie rodzina CMOS 4000 oka−
C
zała się tak atrakcyjna, że przetrwała bez większych zmian
trzydzieści lat aż do dziś.
Trzeba jednak lojalnie przyznać, że rodzina TTL
(74XX) ze „zwykłymi” tranzystorami rozwijała się i to
nieporównanie szybciej niż rodzina CMOS4000. Powsta−
wały kolejne, ulepszane generacje: 74HXX, 74SXX,
74LXX, 74LSXX, 74FXX. Co ciekawe, z czasem pojawi−
ły się wersje z tranzystorami polowymi CMOS, w pełni
wymienne z układami 74XX: 74HCTXX, 74ACTXX, itd.
Obecnie układów podstawowej, bipolarnej rodziny TTL
(kostek o oznaczeniach 74, a także 74H, 74L, 74S) nikt
już nie produkuje. Dzisiejsi następcy, pełniący identyczne
funkcje i mający rozkład wyprowadzeń identyczny jak
stare bipolarne kostki 74XX, to też wersje CMOS: 74HC,
74HCT, 74AC, 74ACT. W technice cyfrowej królują obe−
cnie układy CMOS, natomiast układy bipolarne są w zde−
cydowanej mniejszości. Natomiast w technice analogowej
Elektronika dla Wszystkich
39
Ośla łączka
A5 96
Symbole i rozkład wyprowadzeń najpo−
pularniejszych bramek znajdziesz na sche−
matach. Spróbuj zapamiętać rozkład wypro−
wadzeń inwerterów i bramek dwuwejścio−
wych, żeby za każdym razem nie zaglądać
do katalogu. Właśnie te kostki są zdecydo−
wanie najpopularniejsze i umożliwiają bu−
dowę zadziwiająco wielu ciekawych i przy−
datnych w praktyce układów.
Jeśli więc chcesz wykonać podobny
sygnalizator z bramkami, nie zapomnij
o histerezie. Histerezę zrealizujemy
w bardzo prosty sposób za pomocą
dwóch rezystorów i dwóch negatorów –
zestaw któryś układ według
rysunku
8a...8c
. Dodaj potencjometr PR1 i diodę
LED według
rysunku 8d
. W modelu
z
fotografii 8a
znów wykorzystałem ne−
gatory z kostki 4069. Układ jest podobny,
jak na rysunku 4c. Czy teraz uda Ci się
ustawić PR1, by dioda LED świeciła po−
łową jasności? W żadnym wypadku!
Dzięki obecności rezystorów Rx, R1
układ gwałtownie „przeskakuje” z jedne−
go stanu do drugiego – daje o sobie znać
Rys. 8
W rodzinie CMOS 4000 znajdziesz
bramki trzy−, cztero− i ośmiowejściowe, nie
ma natomiast scalonych bramek pięcio−,
sześcio− czy siedmiowejściowych. Układy
scalone o oznaczeniach 4081 i 4071 zawie−
rają po cztery dwuwejściowe bramki AND
i OR. Układ wyprowadzeń wszystkich bra−
mek rodziny CMOS 4000 znajdziesz w czę−
ści pt.
Biblioteczka praktyka
w EdW
11/2001.
Uwaga!
W przypadku rodziny CMOS
4000 końcówki zasilania umieszczone są
w narożnikach. W omawianych najpopular−
niejszych kostkach 14−nóżkowych są to koń−
cówki o numerach 7 (minus) oraz 14 (plus).
W układach 16−nóżkowych będą to końców−
ki nr 8 i 16, w 24−nóżkowych: 12 i 24.
Rys.
.
.
8
nadal stosowanych
jest wiele układów bi−
polarnych, jak choćby
poznane wcześniej
stabilizatory.
Fotogra−
fia obok
pokazuje kil−
ka starszych i now−
szych kostek rodziny
74xx.
Czy chcesz być
kustoszem muzeum?
Prawdopodobnie wpadną Ci w ręce układy starej, standar−
dowej rodziny TTL. Produkowane w Polsce układy bipo−
larnej rodziny TTL miały oznaczenia zaczynające się od
UCY74. Dziś są to układy zdecydowanie przestarzałe i nie
będziemy się nimi zajmować. Jeśli wpadną w Twe ręce
układy serii UCY..., możesz je śmiało traktować jako muze−
alne zabytki. Podobnie wszystkie układy za−
wierające w oznaczeniu 74xx, 74Hxx,
74Sxx, 74Lxx.
czas, tylko podczas zmian stanów. Ilustrują to
rysunek D
iE.
Rysunek D wskazuje, że prąd pobierany jest tylko wte−
dy, gdy napięcia na wejściach nie są „czystymi” stanami lo−
gicznymi. Największy prąd (w sumie wcale nie tak duży,
mniejszy niż 1mA) jest pobierany, gdy napięcie na wej−
ściu(−ach) jest równe połowie napięcia zasilania. Poza tym,
pobór prądu silnie zależy od napięcia zasilania.
Rysunek E pokazuje, że nawet prosty inwerter popra−
wia stromość zboczy (co wynika z faktu, że jest też
wzmacniaczem), a co ważniejsze, prąd jest pobierany
w sposób impulsowy. Właśnie ze względu na takie impul−
Czy wiesz, że...
Przed laty najpopularniejsze wówczas cy−
frowe układy scalone rodziny TTL zasilane były
napięciem 5V (4,5...5,5V). Ze względu na specy−
ficzną budowę bipolarnych układów TTL jako
poziom logiczny niski traktowane były napię−
cia w zakresie 0...0,8V, natomiast jako po−
ziom wysoki napięcia 1,4V...5V.
Prądożercy?
Wszystkie cyfrowe układy
CMOS podłączone do źródła za−
silania i pozostające w spoczynku
praktycznie nie pobierają prądu.
Prąd jest pobierany tylko wtedy, gdy
w układzie „coś się dzieje”, a i to nie cały
D
40
Elektronika dla Wszystkich
97
A5
Ośla łączka
histereza. Sprawdź za pomocą woltomie−
rza, jak zmienia się wielkość pętli histere−
zy, gdy rezystor Rx ma wartości 10M
. Model z
fotografii 9
po−
kazuje sygnalizator zmierzchowy. Wy−
korzystałem tu fototranzystor z poprze−
dnich ćwiczeń. Jeśli takowego nie masz,
możesz zastosować inny czujnik, np. ter−
mistor czy fototranzystor. Możesz wyko−
nać prosty czujnik wilgoci, np. sygnali−
zator suchego kwiatka. Czujnikiem będą
dwa druty wbite w doniczkę. Musisz in−
dywidualnie dobrać wartość rezystora
R1, by sygnalizator odzywał się, gdy
kwiatek będzie wymagał podlania.
Ω
...1M
Ω
Wyjątek stanowią kostki 4049 i 4050 zawie−
rające negatory i bufory o większej wydaj−
ności prądowej.
Pamiętaj, iż na schematach z reguły nie
zaznacza się końcówek zasilania układów
cyfrowych, traktując to jako coś oczywiste−
go.
Choć w spoczynku układy CMOS nie
pobierają prądu, końcówki zasilające za−
wsze muszą być podłączone do szyn zasila−
jących.
Ω
i wyciągnij wnioski.
Oczywiście możesz stosować dowolne
rezystory z zakresu 1k
Ω
, 10k
Ω
, 1k
Ω
. Na fo−
tografii 8b zobaczysz podobny układ
z kostką 4011. Pozwoli on zrealizować
uniwersalny sygnalizator. Możesz wy−
korzystać układ z
rysunku 9
. Zazwyczaj
wystarczy niewielka histereza, którą
osiągniemy z rezystorem R3 o wartości
Ω
...10M
Ω
Czy wiesz, że...
Układy cyfrowe pobierają prąd
w sposób impulsowy. Głównie dlatego ko−
nieczne jest stosowanie kondensatorów filtrują−
cych (inaczej odsprzęgających). W obwodzie za−
silania każdego urządzenia powinien być włą−
czony przynajmniej jeden kondensator elektro−
lityczny (10...100µF) i przynajmniej po jed−
nym kondensatorze ceramicznym
100nF na każde pięć układów
scalonych.
Rys. 9
Oznaczenia układów
Układy CMOS 4000 (i inne) wytwarzane są
przez wielu producentów. Choć pełnią iden−
tyczne funkcje, różnią się oznaczeniem. Na
obudowie układów scalonych zazwyczaj
znajdziesz znaczek – logo producenta. Dwie
pierwsze cyfry oznaczenia też wskazują pro−
ducenta (licencjodawcę). Nie są one dla Cie−
bie istotne. Układy oznaczone CD4011,
MM4011, V4011, GD4011, TC4011,
HCF4011, HEF4011, MMC4011 to ta sama
kostka 4011 zawierająca cztery dwuwejścio−
we bramki NAND.
Uwaga!
Możesz napotkać dwa wyjątki.
Znana firma Motorola dodaje na początku
oznaczenia cyfrę 1, a literki oznaczenia to za−
wsze MC. Stąd MC14011 to też kostka 4011.
Drugi wyjątek to wciąż obecne na rynku kostki
CMOS produkcji nieistniejącej już polskiej fir−
my CEMI. Oznaczone były literami MCY, a do
numeru oznaczenia dodana była początkowa
cyfra 7. Stąd MCY74011 to też układ 4011.
Litery za oznaczeniem, na przykład
41011BP, 4011B, 4011D, 4011BE, 4011BCP
nie mają dla Ciebie żadnego znaczenia – nio−
są one informacje o szczegółach istotnych
dla profesjonalnych konstruktorów.
Rys
.
.
.
9
sy prądu zasilania, w układach cy−
frowych koniecznie należy stoso−
wać kondensatory filtrujące w ob−
wodzie zasilania – producenci za−
lecają jeden „elektrolit“ 100µF
i dodatkowo przynajmniej jeden
ceramiczny 100nF na każde pięć
układów scalonych. Zwróć uwagę,
że zastosowałem je w większości
układów. Ich brak w bardziej
skomplikowanych układach może
spowodować różne przykre nie−
spodzianki. Nie zapominaj więc
o kondensatorach filtrujących na−
pięcie zasilania.
Czy wiesz, że...
Układy rodziny CMOS 4000 mają odmienny rozkład
wyprowadzeń niż pełniące identyczne funkcje
logiczne kostki wywodzące się z rodziny
TTL.
E
Wyścig z czasem
Cieszymy się, że bramki CMOS w spoczynku nie pobie−
rają prądu. To, że podczas pracy pobierają pewien prąd nie
jest wcale tragedią. Ogólnie biorąc, jedna bramka CMOS
pobiera bardzo mało prądu, nawet przy dużych częstotli−
wościach. Na przykład w generatorze większy wpływ na
Elektronika dla Wszystkich
45
100k
,
1M
Plik z chomika:
zdrzala
Inne pliki z tego folderu:
70_037 (23-19).pdf
(5932 KB)
Inne foldery tego chomika:
Algebra
Analiza
Analiza książki całki
Angielski mp3 - rozmówki i inne
ATMEGA16
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin