GRAMATYKA ANGIELSKA-ZESTAWIENIE.doc

Przedimki

1. Przedimek nieokreślony 'a/an'

Przedimek nieokreślony "a/an" oznacza, że następujący po nim rzeczownik określa jeden przedmiot lub osobę pochodzące ze zbioru takich samych przedmiotów lub osób; wykazuje on cechy typowe dla zbioru takich przedmiotów lub osób.

He is a doctor.
On jest lekarzem. (Należy do zbioru osób zwanych lekarzami.)

W pewnych sytuacjach może znaczyć "jakiś, dowolny":

Give me an apple.
Daj mi jabłko. (Jakieś, jakiekolwiek jabłko.)

Przedimek "a" stosowany jest przed rzeczownikami zaczynającymi się od spółgłoski:

This is a pencil.
To jest ołówek.

Przedimek "an" natomiast jest stosowany przed rzeczownikami zaczynającymi się od samogłosek:

This is an apple.
To jest jabłko.

Zasada "an" dotyczy wszystkich wyrazów, które następują bezpośrednio po przedimku, tj. jeśli rzeczownik jest określany przymiotnikiem zaczynającym się od samogłoski, wówczas również używamy przedimka "an".

This is an empty bottle.
To jest pusta butelka.

2. Przedimek nieokreślony 'the'

Przedimek "the" oznacza, że przedmiot lub osoba, o których mówimy nie są dowolnymi obiektami pochodzącymi ze zbioru przedmiotów, lecz konkretne, zdefiniowane; posiadają cechy wyróżniające je od innych.

Przedimek określony "the" może występować zarówno w liczbie pojedynczej jak i mnogiej. Przedimek nieokreślony "a/an" może być użyty tylko w liczbie pojedynczej.

3. Użycie Przedimków 'a/an'

1. Kiedy wymieniamy daną rzecz po raz pierwszy:

There is a table in the kitchen. The table is big.
Stół znajduje się w kuchni. Stół jest duży.

2. Kiedy mówimy o jakimś przedmiocie lub osobie tylko jako o elemencie zbioru:

He is a policeman.
On jest policjantem. (Jednym ze zbioru wielu policjantów.)

3. Przy określaniu ilości w wyrażeniach:

a lot of
dużo, mnóstwo
a few
kilka
a little
trochę

We have a lot of food.
Mamy mnóstwo jedzenia.

4. Przy liczebnikach:

a hundred = one hundred
a thousand = one thousand
itp.

5. Kiedy mamy do czynienia z rzeczownikiem oznaczającym materiał lub substancję niepoliczalną, ale z pewną jej konkretną ilością lub jednostką:

a tea = a cup of tea
filiżanka herbaty.

4. Użycie przedimka 'the'

1. Kiedy wymieniamy jakiś przedmiot po raz drugi:

There is a window in the room. The window is dirty.
Okno znajduje się w tym pokoju. (To) okno jest brudne.

2. Kiedy mamy na myśli przedmiot lub osobę należące wprawdzie do pewnego zbioru, ale posiadające cechy unikalne:

He is the doctor that I know.
On jest lekarzem, którego znam.

3. Przed rzeczownikami, które oznaczają rzeczy istniejące tylko w jednym egzamplarzu:

the sun
słońce
the earth
ziemia
the sky
niebo
the moon
księżyc

4. Przed nazwami instrumentów muzycznych:

She plays the guitar.
Ona gra na gitarze.

5. Przy stopniowaniu przymiotników przed przymiotnikiem w stopniu najwyższym:

She is the nicest girl in our school.
Ona jest najładniejszą dziewczyną w naszej szkole.

5. Kiedy nie używamy przedimka

1. Przed rzeczownikami niepoliczalnymi i oznaczającymi substancje:

Milk is white.
Mleko jest białe.

Iron is a metal.
Żelazo jest metalem.

2. Kiedy mówimy o kilku przedmiotach nieokreślonych:

He buys and sells cars.
On kupuje i sprzedaje samochody.

3. Przed nazwami własnymi:

He is from France.
On jest z Francji.

His name is Paul.
On ma na imię Paul.

4. Przed nazwami posiłków:

breakfast
śniadanie
lunch
obiad (jedzony ok. 13-tej)
tea
podwieczorek
dinner
obiad, kolacja (jedzone ok. 18-tej)
supper
kolacja (póżna)

Na przykład:

I eat breakfast at 10.00.
Jem śniadanie o 10.00.

5. Przed słowami:

bed - łóżko
church - kościół
hospital - szpital
prison - więzienie
school - szkoła
work - praca

kiedy mamy na myśli czynności właściwe dla tych miejsc:

She was taken to hospital.
Zabrano ją do szpitala. (Ponieważ jest chora i będzie się tam leczyć.)

He is in prison.
On jest w więzieniu. (Odbywa tam karę.)

6. Kiedy rzeczownik jest już określony zaimkiem wskazującym lub dzierżawczym:

This is my book.
To jest moja książka.

Give me that cup.
Daj mi tamtą filiżankę.

Przymiotniki

1. Stopniowanie regularne

Jest to stopniowanie za pomocą końcówek -er i -est.

W ten sposób stopniuje się przymiotniki jednosylabowe oraz dwusylabowe zakończone na -y (wówczas -y zamienia się w stopniu wyższym i najwyższym w -i). Jeżeli przymiotnik zawiera jedną samogłoskę, po której następuje jedna spółgłoska, końcowa spółgłoska jest podwajana.

2. Stopniowanie opisowe

Wszystkie przymiotniki dwusylabowe (z wyjątkiem kończących się na -y) oraz te o większej ilości sylab stopniujemy opisowo, tj. za pomocą wyrazów "more" i "most".

3. Stopniowanie nieregularne

Istnieje grupa przymiotników stopniowanych w sposób nieregularny. Są to:

Zaimki i określniki

Zaimek (Pronoun) jest to część mowy, która może zastępować rzeczownik lub grupę nominalną:

A cat is nice. = It is nice.
That tall girl is a good student. = She is a good student.

Natomiast osobną grupą są określniki (Determiners), dawniej często zaliczane do zaimków lub przymiotników. Różnią się one od zaimków tym, że nie zastępują rzeczowników, lecz je opisują, np.:

Please give me that apple.
Proszę, daj mi to jabłko.
"That" występuje tu jako określnik, tj. opisuje następujący po nim rzeczownik.

Please give me that.
Proszę, daj mi to.
Tutaj "that" jest zaimkiem, który zastępuje rzeczownik "an apple".

Niektóre z grup tych części mowy w dużej mierze pokrywają się znaczeniowo, różnią się jedynie funkcją.

W języku angielskim zaimki i określniki dzielimy na:

1. Zaimki osobowe

Zaimki osobowe różnią się w zależności od tego, czy występują w zdaniu jako podmiot, czy też w charakterze dopełnienia.