SRC GMDSS - skrypt dla kandydatów na operatora.pdf

(1529 KB) Pobierz
SKRYPT
SKRYPT
dla kandydatów na
ŚWIADECTWO
OPERATORA ŁĄCZNOŚCI BLISKIEGO ZASIĘGU (SRC) GMDSS
SPIS TREŚCI
Część I. REGULAMINY
str. 1-7
1. Podstawy prawne
str. 1
2. System GMDS
str.
1-7
A. Założenia systemu GMDS.
str.
1
B. Podział na akweny.
str.
1
C. Funkcje systemu GMDS.
str.
2
D. Podstawowe składniki systemu GMDS.
str.
2
E. Rodzaje łączności.
str.
2
F. Wyposażenie.
str.
3
G. Morska służba radiowa.
str.
3
H. Identyfikacja.
str.
4
I. Dokumenty radiostacji.
str.
4
J. Wydawnictwa.
str.
6
K. Gotowość operacyjna.
str.
6
3. Podział morskiego pasma V
str. 6
Część II. RADIOTELEFONIA
str.
7-9
1. Częstotliwość
str.
7
2. Podział częstotliwości
str.
7
3. Propagacja fal radiowych
str.
7
4. Emisje.
str.
8
5. Modulacja.
str.
8
6. Rodzaje kanałów.
str.
8
7. Rodzaje pracy.
str.
8
8. Schemat blokowy.
str.
9
9. Schemat funkcjonalny.
str.
9
10. Obsługa UKF.
str.
9
Część III. KORESPONDENCJA
str.
9-13
1. Lista pierwszeństwa łączności.
str.
9
2. Procedury.
str.
10
3. Korespondencja publiczna.
str.
11
4. Rozliczanie łączności.
str.
12
a. Sposób rozliczania.
str.
12
b. Opłaty.
str.
13
Część IV. SYSTEM DSC
str.
13-18
1. Wstęp.
str.
13
2. Skład komunikatu DSC
str.
13
3. Wywołanie w niebezpieczeństwie.
str.
14
4. Skład większości innych komunikatów.
str.
14
5. Skład komunikatu w niebezpieczeństwie.
str.
15
6. Obsługa DSC.
str.
15-16
a. Przeznaczenie przycisków w
urządzeniu DCS:
str.
15
b. Czynności przygotowawcze.
str.
15
7. Procedury łączności.
str.
16-18
a. Wywołanie w kategorii DISTRESS.
str.
16
b. Wywołanie w kategorii DISTRESS RELAY.
str.
17
c. Pośrednictwo w niebezpieczeństwie za
pomocą DSC.
str.
17
d. Odwołanie fałszywych alarmów.
str.
17
e. Łączność w kategorii URGENCY.
str.
17
f. Łączność w kategorii SAFETY.
str.
17
g. Łączność w kategorii rutynowej.
str.
17
h. Wywołanie do stacji brzegowej
w ruchu automatycznym.
str.
18
Część V. SYSTEM NAVSAT
str.
18
Część VII.
UKF PRZENOŚNA
str.
18
Część VIII.
RADIOPŁAWA
str.
19-
1. Wiadomości ogólne.
str.
19
2. System COSPAS-SARSAT.
str.
19
3. System INMARSAT.
str.
19
4. Obsługa radiopławy.
str.
20
a. Sposoby uruchamiania.
str.
20
b. Test.
str.
20
c. Fałszywy alarm.
str.
20
Część IX. TRANSPONDER RADAROWY
str.
21
1. Zasada działania.
str.
21
2. Obsługa.
str.
21
 
Część X. ZASILANIE
str.
21
Część XI. ZAŁĄCZNIKI
str.
22
1. Wykaz skrótów.
str.
22
2. Słownik terminów - angielsko-polski
str.
24
Część I.
REGULAMINY
I. Podstawy prawne.
Są dwa podstawowe dokumenty dotyczące służby radiowej na morzu:
1. Regulamin Radiokomunikacyjny ( RR ) wydany przez Międzynarodową Unię Telekomunikacyjną ( ITU - International
Telekomunikation Union ).
2. Konwencja SOLAS dotycząca wszystkich aspektów bezpieczeństwa i życia na morzu, w tym oczywiście radiokomunikacji,
wydana przez Międzynarodową Organizację Morską ( IMO - International Maritime Organization ).
Ponadto problematyki tej dotyczą:
3. Konwencja STCW dotycząca standardów szkolenia służby na morzu.
4. Konwencja SAR dotycząca ratownictwa na morzu.
5. Światowy Morski System łączności alarmowej i bezpieczeństwa GMDSS .
Wszystkie sprawy poruszone w dalszej części tego opracowania wynikają z powyższych dokumentów.
II. System GMDSS.
GMDSS jest to światowy morski system łączności alarmowej i bezpieczeństwa. System funkcjonuje od 1 lutego 1992 r. i od 1 lutego
1999 r. obowiązuje wszystkie jednostki tzw. konwencyjne.
Rozróżnia dwie kategorie jednostek pływających:
- jednostki konwencyjne: statki pasażerskie od 12 pasażerów i statki towarowe powyżej 300 BRT,
- jednostki nie konwencyjne, wszystkie pozostałe, w tym jachty do 24 m długości. Na tych jednostkach GMDSS dopiero jest
wprowadzany i obowiązywać będzie od 1 lutego 2005 r. -„załącznik 2”
A. Założenia systemu GMDSS.
1. Korzysta się z telegrafii morskiej ( zniknęli ze statków radiotelefoniści ) .
2. Wprowadzono zautomatyzowane systemy cyfrowe.
3. Nasłuch prowadzi urządzenie na kanale 16 , 13 ( DW ) i 70 , automatycznie powiadamia operatora o odebranej wiadomości.
4. Każda jednostka musi posiadać dwa systemy (urządzenia) łączności, które mogą być odbierane przez stacje brzegowe.
Jeżeli jednostka nie wypływa poza akwen A1 (o czym dalej) , to wystarczy VHF DSC .
w akwenie A2 ponadto - MF DSC ,
w A3
- INMARSAT ,
w A4
- radiostacje krótkofalowe .
B. Podział na akweny.
System przewiduje podział wód morskich i oceanicznych na następujące akweny:
- A1 - akweny żeglugi pozostające w zasięgu co najmniej jednej stacji brzegowej, pracującej w paśmie VHF DSC
(~ 30 ÷ 40 Mm), na której zapewniona jest całodobowa łączność alarmowa.
- A2 - akweny żeglugowe pozostające w zasięgu co najmniej jednej stacji brzegowej pracującej w paśmie MF DSC , z
wyłączeniem akwenów A1 (~ 150 - 200 Mm).
- A3 - akweny żeglugowe pozostające w zasięgu systemu INMARSAT , z wyłączeniem akwenów A1 i A2 . Są to morza i
oceany w paśmie o szerokości geograficznej od 70 0 N do 70 0 S . ( Rys. 1 )
A4
A3
Rys. 1.
A4
- A4 - wszystkie pozostałe akweny (powyżej 70 0 N i 70 0 S ).
C. Funkcje systemu GMDSS.
1/. Łączność w niebezpieczeństwie;
2/. Łączność dla zapewnienia bezpieczeństwa;
3/. Łączność (korespondencja) publiczna (GC - general comunication).
ad. 1/. Musi gwarantować sprawne przeprowadzenie akcji ratunkowej. W związku z tym musi umożliwiać:
a. nadawanie i odbieranie sygnałów wzywania pomocy - ze wskazaniem pozycji,
b. łączność koordynacyjną (lokalizacja wszystkich statków),
c. łączność roboczą między ratownikami i stacją brzegową .
ad. 2/. Musi umożliwiać:
a. odbieranie (o ile to możliwe w sposób automatyczny) morskich informacji bezpieczeństwa ( MSI ) - ostrzeżenia nawigacyjne,
prognozy pogody, informacje o funkcjonowaniu systemu radiowego itp.),
b. łączność „mostek - mostek” jednostek pływających - np. w czasie manewrów, kontrola ruchu, raportowanie pozycji,
c. korespondencję publiczną - ale prowadzoną dla potrzeb statku i armatora.
ad. 3/. Odpłatna łączność publiczna .
694519332.001.png
D. Podstawowe składniki systemu GMDSS.
W skład systemu GMDSS wchodzą:
1/. System DSC pozwalający na nawiązywanie połączeń (można umówić się na łączność), ale nie pozwalający na prowadzenie
korespondencji. Służy przede wszystkim do wywołań w niebezpieczeństwie.
2/. System INMARSAT umożliwiający rozmowy, transmisję danych, fax, telex itd. W praktyce wyparł łączność radiofonii i doprowadził
do likwidacji większości stacji brzegowych ( w Polsce Gdynia Radio i Szczecin Radio) .
3/. System radiotelefonów pracujących na falach UKF, krótkich ( HF ) i średnich ( MF ).
4/. System MS I - system bezpieczeństwa (prognozy pogody, ostrzeżenia nawigacyjne itp). Realizowany poprzez systemy:
EGC - część INMARSATU (do rozsyłania informacji bezpieczeństwa, w pełni automatyczny);
NAVTEX - działa na falach średnich, automatycznie odbiera i drukuje wiadomości z dziedziny
bezpieczeństwa
NAVAREA - działa na falach krótkich (nas nie interesuje)
Radiotelefony (RTF)
5/. System EPIRB - pławy awaryjne, włącza się automatycznie
6/. SART - transponder radarowy -system lokalizacji rozbitków.
E. Rodzaje łączności w GMDSS.
1/. Alarmowanie - jednostka zagrożona nadaje alarm dla wezwania pomocy z podaniem pozycji.
a. VHF DSC (dwa przyciski wciśnięte jednocześnie automatycznie uruchamiają urządzenie);
b . RTF kanał 16 VHF
c. Radiopława .
2/. Łączność koordynacyjna dla akcji ratunkowej (ze stacją ratownictwa i statkami biorącymi udział w akcji).
3/. Lokalizacja rozbitków ( SART ), dodatkowo przenośne UKF na które namierzają się statki ratunkowe posiadające radionamierniki,
oraz radiopławy (które też można namierzyć).
4/. Łączność na miejscu akcji ratunkowej ( pomiędzy ratującymi ) - za pomocą UKF i radiotelefonów .
5/. Łączność MSI ( morskie informacje bezpieczeństwa ). Zgłaszanie morskich informacji bezpieczeństwa: system NAVTEX , dodatkowo
radiotelefony (w paśmie VHF ).
6/. Łączność bezpieczeństwa („mostek - mostek”) - radiotelefony ( kanał 13 )).
7/. Łączność publiczna (płatna).
F. Wyposażenie.
Obowiązkowe wyposażenie jednostek konwencyjnych w obszarze A1 .
a. radiotelefon VHF z terminalem DSC (nadającym w kanale 70 )
b. odbiornik NAVTEX ;
c. radiopława EPIRB ;
d. transponder radarowy ;
e. przenośny radiotelefon VHF z DSC ( 70 kanał ) - dla środków ratunkowych (tratwa).
Obowiązkowe wyposażenie dla jednostek nie konwencyjnych w obszarze A1 określają administracje poszczególnych krajów (w
Polsce Obwieszczenie dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni z dnia 2 lipca 2002 r.).
Rejony żeglugi dla jednostek sportowych o długości do 20 m są następujące:
a. akweny treningowe (Zalew Wiślany, Zatoka Pucka itp.), oraz pas do 2 Mm od brzegu;
b. żegluga osłonięta (Zatoka Gdańska, wody morskie do 6 Mm od brzegu dla jachtów motorowych, dla żaglowych 6 Mm od
punktu schronienia);
c. żegluga przybrzeżna (20 Mm od brzegu);
d. żegluga pełnomorska (200 Mm od miejsca schronienia);
e. żegluga oceaniczna (bez ograniczeń).
Dla rejonów a , b, i c . wymagany jest odbiornik radiowy do odbierania prognoz pogody i zalecany aparat UKF .
Dla rejonu d wymagany jest radiotelefon stacjonarny VHF z DSC, oraz radiopława ).
Dla rejonu „e” radiotelefon stacjonarny UHF + DSC, terminal satelitarny INMARSAT , lub radiostacja średnio i krótkofalowa z
DSC , odbiornik NAVTEX lub EGC do odbioru MSI , radiopława i transponder radarowy .
G. Morska służba radiowa.
1/. Podległość służbowa
Operator podlega bezpośrednio kapitanowi (obowiązek codziennego podpisu kapitana w dzienniku radiowym, otrzymywanie
meldunków o awarii sprzętu, zgłoszenie alarmów itp.).
2/. Tajemnica korespondencji.
Nie wolno zdradzać treści, ale również faktu prowadzenia korespondencji prywatnej. Prawo wglądu ma tylko kapitan, ale jego
również obowiązuje tajemnica.
3/. Kategorie radiostacji.
Kategoria nadawana jest przez Urząd Morski i określa wymiar służby radiowej.
5
694519332.002.png 694519332.003.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin