Machiny neurobalistyczne
Machiny neurobalistyczne (neuron - struna, ballo - rzucam, wyrzucenie pocisku następowało na skutek rozprężenia się elastycznego materiału, w którym energia zmagazynowana została przez jego wygięcie, skręcenie lub ściśnięcie) można podzielić na trzy grupy: machiny, których działanie oparto na wykorzystaniu energii magazynowanej poprzez odgięcie elastycznego materiału (gastrafetes, chalkotonon, kusza ręczna i wałowa, arkbalista, espringola oraz bricoli), urządzenia, w których energia zgromadzona została w skręconych włóknach pochodzenia zwierzęcego (palintonon, euthytonon, skorpion, balista, monankon i onager), oraz te, w których energia magazynowana jest poprzez sprężanie powietrza (konstrukcja Ktesibiosa) i ściskanie materiału elastycznego (areotonon oraz urządzenia do miotania ognia greckiego i bizantyjskiego). Machiny neurobalistyczne, skomplikowane i zarazem bardzo delikatne, swój triumf święcą w starożytności. Wraz z upadkiem cesarstwa rzymskiego, poza nielicznymi wyjątkami, całkowicie znikają z areny dziejowej.
ksiestwo.nyskie