Okowy życia[M].pdf

obsesja

Okowy ż ycia

obsesja

Okowy ż ycia

Stał na ulicy, wmawiając sobie, że wcale nie trzęsie się ze strachu. Drżące ręce ukrył

w kieszeniach spodni, starając się opanować. Miał ochotę zapalić papierosa, ale zwyczajnie

nie było go na niego stać. Nie chciał się poniżać jeszcze bardziej, zbierając pety z ulicy.

Był zdesperowany. Nie miał pojęcia, jak powinien się zachować. Bał się tego, co

zamierza zrobić, a ostatnie pieniądze wydał chwilę wcześniej na paczkę prezerwatyw. Nigdy

się nie spodziewał, że posunie się do czegoś takiego.

Zerknął w bok na drogi, pięciogwiazdkowy hotel. Jak powinien to załatwić? Czekać

razem z prostytutkami na okazję, czy może samemu podejść i zaproponować swoje usługi?

Zagryzł dolną wargę. Nie był taki. Nigdy nawet nie uprawiał seksu, a teraz był zmuszony

działać w taki sposób.

Po raz kolejny przeklął swoją matkę, która dzień przed jego osiemnastymi urodzinami

po prostu się spakowała, zabrała większość pieniędzy i zostawiła go, życząc mu powodzenia.

Miał nadzieję, że suka zdechnie gdzieś w samotności. Nienawidził jej z całego serca, bo to

ona zmusiła go do posunięcia się do czegoś takiego. Gdyby tylko ojciec żył… Gdyby żył, nie

pozwoliłby na to. Pomógłby mu, ale nie żył i Sean musiał radzić sobie sam. Nie mógł liczyć

na pomoc.

Jeszcze raz przeanalizował wszystkie oferty pracy, by dojść do tych samych

wniosków, do których dochodził od trzech miesięcy – tam, gdzie zarabiałby wystarczającą

ilość pieniędzy, nie chcieli go przyjąć, bo nawet nie ukończył szkoły średniej. Do innej pracy

po prostu nie mógł iść, bo zbyt mało płacili. To, co miał zamiar zrobić, było jedynym

sposobem na spłacenie wszystkich długów. Dłużej już nie mógł tego odciągać. Jeśli nie

zapłaci czynszu za mieszkanie i nie opłaci rachunków, nawet dom mu zabiorą.

Przez cały czas, kiedy kręcił się pod hotelem, serce biło mu jak oszalałe. Tylko siłą

woli powstrzymał się przed ucieczką. Gdy zobaczył jakiegoś mężczyznę wychodzącego z

hotelu, przełknął głośno ślinę. Teraz albo nigdy.

- Hej…

Zamarł i obejrzał się przestraszony. Tuż za nim stał wysoki jegomość ubrany w drogi

garnitur. Miał kruczoczarne, krótkie włosy i piwne oczy. Był… w średnim wieku, czyli jak

na gust Seana, około trzydziestu paru lat.

- Jesteś jednym z nich? – zapytał, wskazując głową na kilka prostytutek stojących

nieopodal. Jego głos był ciepły, miał przyjemne dla ucha brzmienie, a oczy lśniły dziko w

blasku ulicznych lamp.

Sean, niezdolny do wypowiedzenia chociażby słowa, skinął głową. Ani na moment nie

oderwał wzroku od mężczyzny, którego miał przed sobą. Uniósł wyżej głowę, nie chcąc

pokazać, że się boi. Nie mógł się bać.

- Jesteś pełnoletni? – spytał mężczyzna ponownie. Sean skinął głową.

Brunet uśmiechnął się lekko.

- Umiesz mówić, co? Jak masz na imię?

No, wykrztuś to z siebie, pomyślał osiemnastolatek.

- Sean.

- Sean – mężczyzna pokiwał głową z aprobatą. – W porządku. Chciałbyś trochę

zarobić, Sean?

obsesja

Okowy ż ycia

Chłopak skinął głową, zaciskając rękę na paczce prezerwatyw. Czekał na reakcję

nieznajomego.

- Chodź.

Facet skierował swoje kroki w stronę hotelu, a Sean wręcz zmusił swoje nogi, żeby

podążyły za nieznajomym. Zacisnął mocniej ręce w kieszeniach.

- Nie spyta pan, ile biorę?

Brunet zerknął na niego przez ramię.

- Cena nie gra roli.

Sean nie odezwał się już ani kiedy mężczyzna odbierał od recepcjonisty klucz do

apartamentu, ani kiedy jechali do góry windą. Z każdą chwilą denerwował się coraz bardziej,

ale wtedy przypominał sobie, dlaczego musi to zrobić. Nie było co się nad sobą użalać.

Innego wyjścia po prostu nie miał. To była jego jedyna szansa na ratunek. Jedyne wyjście z

sytuacji.

Mężczyzna otworzył drzwi do apartamentu i wpuścił nastolatka do środka. Sean

rozejrzał się uważnie, kiedy nieznajomy zapalił tylko lampki nocne.

Apartament był ogromny i urządzony ze smakiem. Salon był połączony z sypialnią i

tylko częściowo od niej oddzielony ścianką. Łóżko było bardzo duże i stało na delikatnym

podwyższeniu. Całe pomieszczenie było utrzymane w czerni i bieli, z delikatnymi akcentami

czerwieni i brązu. Nic więcej Sean nie zauważył, skupiając wzrok na swoim… kliencie.

Mężczyzna zdjął marynarkę i rzucił ją niedbale na fotel, a potem rozluźnił krawat i

westchnął cicho. Sean skorzystał z okazji i spojrzał w lusterko wiszące na jednej ze ścian,

chcąc się upewnić, że nie wygląda na tak przerażonego jak się czuł. Mógł niejako odetchnąć z

ulgą, bo zdradzały go jedynie oczy.

- Napijesz się czegoś? Mam wodę, sok, piwo… Może coś mocniejszego?

- Nie, dziękuję – odparł cicho. Gdyby się czegoś napił, jego skurczony żołądek albo

zacząłby dawać sygnał, że jest głodny, albo po prostu by zwymiotował.

- Idę pod prysznic. Możesz w tym czasie się przygotować.

Sean omal nie dostał zawału, kiedy to usłyszał. Na szczęście nieznajomy zniknął za

drzwiami łazienki i nastolatek miał chwilę czasu na uspokojenie się. Przeczesał palcami swoje

rudawe, lekko zmierzwione włosy i niepewnym krokiem podszedł do łóżka. Zdjął przez

głowę sweter, a potem T-shirt. Miał problemy z rozpięciem paska od spodni, ale po kilku

nieudanych próbach wreszcie mu się udało. Zdjął spodnie, buty i skarpetki i położył wszystko

w jednym miejscu. Położył na łóżku prezerwatywy i usiadł na nim, czując się okropnie. Niżej

już nie mógł upaść.

Przejechał ręką po szyi i westchnął cicho. Jego krzyżyk, który nosił od dziecka, też już

został sprzedany razem z łańcuszkiem. Za pieniądze, które dostał, kupił trochę jedzenia i

opłacił jeden z mniejszych rachunków.

Zamknął oczy i wziął kilka uspokajających oddechów. Powtarzał sobie, ż zaraz

będzie po wszystkim, a w ręce będzie miał sporą sumkę, która co prawda będzie kroplą w

morzu, ale już jakimś początkiem do wyjścia na prostą drogę. Prawdą było, że mógł coś

ukraść, ale za bardzo się bał. Jeśli będzie musiał się posuwać do czegoś takiego, to nie w

takim miejscu. Nie tak…

obsesja

Okowy ż ycia

Drzwi od łazienki otworzyły się i Sean od razu tam spojrzał. Nieznajomy miał na

sobie jedynie biały ręcznik zawiązany w pasie, a drugim tarmosił swoje krótkie włosy. Sean

nie widział zbyt dobrze, ponieważ w pomieszczeniu panował półmrok, a poza tym, był

krótkowidzem. Ze swojego miejsca mógł jedynie dostrzec, że ciało nieznajomego jest

szczupłe i całkiem przyjemnie umięśnione. On sam też miał ładne mięśnie i wyglądał

naprawdę dobrze, zanim matka odeszła. Odkąd zwinęła manatki, schudł już całe pięć

kilogramów. Głodówka jak widać robi swoje.

- Zgaś lampkę przy łóżku – poprosił cicho brunet.

Sean uczynił to, w duchu ciesząc się, że podczas TEGO jego twarz będzie ukryta

przed nieznajomym. Boże, przecież on nawet nie był gejem! Co on tu robi?!

Łóżko ugięło się pod ciężarem drugiego ciała.

- Czego pan oczekuje? – spytał chłopak opanowanym głosem.

- Hm… Jeszcze nie wiem. Nie uważasz, że planowanie seksu jest nudne? Wyjdzie w

trakcie. Czemu się nie rozebrałeś do końca?

- Niektórzy lubią sami to ze mnie ściągać – skłamał Sean, ale posłusznie zdjął

bokserki.

Mężczyzna parsknął. Odrzucił na bok ręcznik i przesunął się na środek łóżka.

Nastolatek nie wiedział, czy to on powinien zacząć, czy może jednak nie. Przemyślał to

wszystko i doszedł do wniosku, że to on powinien tym kierować, chyba że… klient będzie

chciał to zmienić. Sean wolałby, żeby to nieznajomy przejął inicjatywę, bo jego

doświadczenia były zerowe i nie bardzo wiedział, co powinien zrobić.

Dając sobie mentalnego kopa, wszedł na czworaka na łóżko i zbliżył się do bruneta.

Ręką odnalazł jego twarz i nachylił się, składając na jego policzku niepewny pocałunek. Gdy

mężczyzna go nie odepchnął, przesunął się lekko i złączył ich usta. Jego ręce zaczęły dotykać

obce ciało w takim tempie, żeby mężczyzna nie mógł wyczuć ich drżenia.

Poczuł dziwne zgrubienie na lewym boku mężczyzny. Zmarszczył brwi.

- Blizny? – zdziwił się.

- Nieważne – mruknął facet, sadzając go na sobie okrakiem.

- Wstydzi się ich pan?

- Mam na imię Dominik i tak się do mnie zwracaj. I nie zadawaj mi żadnych pytań, to

mało profesjonalne.

W głosie mężczyzny usłyszał ledwie wyczuwalny chłód. Nie chcąc, żeby złość

Dominika odbiła się na nim później, przestał się odzywać.

Ku jego rozpaczy, mężczyzna nie chciał przejąć inicjatywy. Sean dwoił się i troił,

starając się jak najlepiej go pieścić. Lizał go po szyi, całował, dotykał, podgryzał sutki.

- Lód też – mruknął Dominik, kiedy Sean zjechał ustami na jego biodra.

Nastolatek zadrżał lekko, ale zamknął oczy i posłusznie wsunął sobie do ust penisa.

Już teraz był pewien, że źle trafił. Dominik był zbyt postawnym mężczyznom, żeby zbliżenie

z nim było w miarę znośne. Starając się myśleć o czymś innym, ssał zawzięcie czubek

członka, co jakiś czas zanurzając go głęboko w usta. Robił to tak, żeby się nie krztusić. Nie

był na tyle głupi, żeby pokazywać brak doświadczenia. Z trudem też powstrzymał odruch

wymiotny. To było straszne, ale wyglądało na to, że szło mu całkiem dobrze, bo po dłuższej

chwili brunet pociągnął go za włosy i oderwał od swojego penisa. Ciekawskie ręce zaczęły

obsesja

Okowy ż ycia

obmacywać całe jego ciało, co było niezwykle krępujące. Zagryzał wargę aż do krwi, żeby się

z niczym nie zdradzić. Nie mógł pozwolić, żeby z jakiegoś powodu Dominik nie doprowadził

sprawy do końca. Potrzebował pieniędzy. Musiał je zdobyć!

Wytrzymam, pomyślał. Muszę wytrzymać.

Sam nie wiedział, co ma czuć, kiedy Dominik kazał mu się położyć na brzuchu. Od

razu to zrobił, chociaż serce omal nie wyrwało mu się z piersi ze strachu. Miał nadzieję, że

facet okaże mu chociaż minimum delikatności. Tylko tyle, nic więcej.

- Gumka – powiedział cicho.

- Wiem.

Chwilę czekał, aż Dominik nałoży prezerwatywę. Potem usłyszał, że bierze w ręce żel,

który stał na stoliku nocnym. Sean wzdrygnął się lekko, kiedy śliskie i zimne palce znalazły

się między jego pośladkami i zaczęły smarować jego wejście.

- Coś nie tak? – mruknął brunet.

- Zimne.

Nie, to nie dzieje się naprawdę, myślał z rozpaczą. Nie dzieje się! To nie ja, to ktoś

inny albo jakiś głupi koszmar! To nie może się dziać, nie może, nie…

Jęknął, gdy brunet wsunął się w niego jednym szybkim pchnięciem. Przeczytał, że żel

zmniejsza ból, a przecież bolało go jak cholera! Nie wyobrażał sobie, jak odczułby to

wszystko bez użycia go.

- W porządku? – spytał Dominik.

Weź się w garść, Sean!

- Tak, jest ok – powiedział opanowanym głosem, przełykając łzy upokorzenia. Jeszcze

tylko trochę, tylko chwila. Jeszcze chwila…

Brunet poruszył się lekko, jakby na próbę, a Sean po raz kolejny zawył jak zwierzę.

Ból nasilił się, więc nastolatek zacisnął mocno dłonie w pięści. Zagryzł dolną wargę i nie

wydał z siebie nawet jednego pisku bólu, lecz zdołał nawet udawać, że stosunek sprawia mu

przyjemność. Tylko dzięki temu, że jego penis ocierał się o pościel, udało mu się dojść mimo

wszystko. W końcu był nastolatkiem, nie potrzebował wiele.

Mężczyzna jęczał cicho, coraz gwałtowniej poruszając biodrami. W pewnym

momencie pchnął brutalnie w głąb i znieruchomiał, by w następnej chwili opaść na drobne

ciało rudzielca.

Kiedy Dominik dochodził do siebie po przebytym orgazmie, Sean próbował rozluźnić

palce zaciśnięte na kołdrze. Gdy mu się to udało, przymknął lekko oczy. Już prawie koniec…

Brunet uniósł się na łokciach i delikatnie opuścił ciało Seana. Odwrócił się na wznak,

zdjął prezerwatywę i zawiązał ją z wprawą, po czym rzucił niedbale na podłogę.

- Jak na takiego gówniarza, jesteś całkiem niezły – stwierdził mężczyzna.

Sean miał ochotę roześmiać mu się w twarz, ale tak naprawdę nie zrobił nic.

Spróbował się lekko poruszyć i skrzywił się. Już teraz tyłek pulsował mu tępym bólem, co

będzie następnego dnia? Był pewien, że będzie miał poważne problemy, ale teraz, kiedy już

miał to za sobą, niejako odetchnął z ulgą. Już koniec. Zrobił to. Teraz tylko weźmie pieniądze

i pójdzie do domu, a potem może wreszcie zaśnie spokojnie…

Wstał i obszedł łóżko, chcąc już zabrać swoje rzeczy. Kiedy tu przychodził, był pełen

różnych emocji. Teraz czuł tylko pustkę. Sprzedał się jak ostatnia dziwka nieznajomemu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: