BUDOWAĆ NA SKALE
ADORACJA
Panie Jezu Chryste, przychodzimy do Ciebie, aby w kolejny pierwszy piątek miesiąca przeprosić Cię za wszystkie nasze niewierności, dziękować za wszelkie dobrodziejstwa i prosić Cię o owoce naszej służby we wspólnocie parafialnej.
Pieśń
Świadomi jesteśmy tego, że jeżeli mamy w jakimś stopniu brać odpowiedzialność za naszą drugą rodzinę, którą jest wspólnota parafialna, to musimy zaangażować się w jej życie. Dlatego pragniemy naszą wiarę poprzeć tym, do czego zachęca nas św. Jakub w swoim liście: „Wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie” (Jk 2,17).
Panie, chcemy pozostać z Tobą na modlitwie, aby przypatrzyć się powołaniu naszemu. Pragniemy w czasie tej adoracji wspomnieć spotkanie z Ojcem Świętym Benedyktem XVI na krakowskich Błoniach, kiedy mówił do nas, aby budować swoje życie na Skale.
Panie Jezu, zgodnie z tym, do czego zachęcał nas papież, nie lękamy się Ciebie. Tęsknimy za Tobą jako fundamentem naszego życia. Rozpalamy w sobie pragnienie tworzenia naszego życia z Tobą i dla Ciebie.
Wiemy jednak, że nie zawsze byliśmy Ci wierni i dlatego chcemy Cię za to wszystko, co było w nas niedoskonałe i słabe, przeprosić.
Będziemy powtarzać: PRZEPRASZAMY CIĘ, PANIE
Þ Za brak pamięci o Twojej obecności w Eucharystii i w drugim człowieku...
Þ Za niedbałą modlitwę lub jej zaniechanie...
Þ Za brak żywej wiary, która winna kształtować nasze życie...
Þ Za grzechy pychy, samolubstwa, niesprawiedliwości i wszelki gniew...
Þ Za budowanie naszego życia na nietrwałym fundamencie...
Panie Jezu Chryste, Skało Ocalenia, chcemy budować tylko i wyłącznie na tym fundamencie, któremu na imię miłość ukrzyżowana. Ty, Panie, jesteś zawsze wierny, nawet jeśli my nie dochowujemy Ci wierności. Ty stale pochylasz się nad zranionym sercem ludzkim i z wysokości krzyża wyciągasz do nas swoje ramiona. Dlatego chcemy złożyć Ci płynące z serca podziękowanie za to, że zawsze pragniesz być z nami.
Będziemy powtarzać: DZIĘKUJEMY CI, CHRYSTE
Þ Za to, że jesteś źródłem naszej wiary, nadziei i miłości...
Þ Za to, że pozwalasz nam budować nasze życie na Tobie...
Þ Za to, że wspierasz nas w naszych trudach...
Þ Za to, że uczysz nas życia zgodnego z Twoją Ewangelią...
Þ Za to, że gromadzisz nas przy Twoim ołtarzu...
„Panie, nasz Boże, przyjmij podziękowanie za to, że na nas spoglądasz.
Towarzyszysz każdemu krokowi, który czynimy;
Znasz każde nasze słowo, jeszcze zanim je wypowiemy.
Dziękujemy Ci, że wyznaczasz naszą drogę;
Nie przypadek, nie gwiazdy, których pytają niektórzy ludzie.
Ty sam jesteś Tym, który nas prowadzi.
Dziękujemy Ci za każdy przeżyty przez nas dzień,
Gdyż pochodzi z Twojej dobrej ręki”.
Trwamy przed Tobą, Panie, z wiarą, a jednocześnie z wątpliwościami, z całym „bagażem” problemów. Jednak, gdy jesteśmy przy Tobie, przede wszystkim wypełnia nas zdumienie, że jednocząc się z nami, stałeś się Chlebem dającym życie wieczne.
Żyjąc w dzisiejszym świecie nasza wiara niejednokrotnie zostaje poddawana próbie. Świadomi naszej słabości pokornie Cię, Panie, prosimy: nie opuszczaj nas i nie dozwól nam nigdy oddalić się od Ciebie. Ożywiaj naszą pamięć o Twej bliskości przy nas. Naucz nas, byśmy w świecie wypełnionym hałasem, umieli się wyciszyć i jednocześnie odczuć radość życia w przyjaźni z Tobą.
Panie Jezu, Ty powiedziałeś: „Jeżeli dwaj spośród was zgodnie o coś poproszą, otrzymają wszystko od mojego Ojca, który jest w niebie” (Mt 18,19). Pouczeni tymi słowami ośmielamy się zwrócić do Ciebie z naszymi prośbami.
Będziemy powtarzać: UDZIEL NAM, PANIE
Þ Wiary w Twoje niezgłębione miłosierdzie...
Þ Modlitwy płynącej z głębi serca...
Þ Widzenia Ciebie w każdym napotkanym człowieku...
Þ Współpracy z Twoją łaską...
Þ Wytrwania w Twojej miłości do końca naszego życia...
Na zakończenie naszej adoracji powierzamy Ci, Panie, całe nasze zaangażowanie w życie wspólnoty parafialnej i prosimy, aby to wszystko, co się na nie składa, mówiło o Tobie i pomagało innym zbliżać się do Ciebie.
Dodawaj nam sił, byśmy nawet w trudnych chwilach naszego życia umieli Ci szczerze powiedzieć: „Tylko z Tobą i za Tobą chcemy iść przez życie”.
Pragniemy być – jak mówił do nas Benedykt XVI – świadkami nadziei; tej nadziei, która nie boi się budować domu swojego życia, bo dobrze wie, że może oprzeć się na fundamencie, który nigdy nie zawiedzie, czyli na Tobie – Jezu Chryste, nasz Panie.
2
ZNAJDZ_CZAS_NA_MODLITWE