Gdzieś w hotelowym korytarzu krótka chwila e H e
Splecione ręce, gdzie? na plaży, oczu błysk D G
Wysłany w biegu krótki list, stokrotka śniegu, dobra myśl E a
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć D G
Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd H e
I nie wybaczy nikt, chłodu ust twych a H e
Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach
Kropelka żalu, której winien jesteś ty
Nieprawda, że tak miało być, że warto w byle pustkę iść
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć
Uciekaj skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt, chłodu ust, braku słów
I nie wybaczy nikt, chłodu ust twych
Odloty nagłe i wstydliwe, niezabawne
Nic nie wiedzący a zdradzony pies czy miś
Żałośnie chuda kwiatów kiść i nowa złuda, nowa nić
hansecho