wymagania techniczne i ekolog stacji demontazu.pdf

gr inż. ariusz Staiarski arszaa, 7 lutego 2006

PIAP, Warszawa

Wymagania techniczne i ekologiczne dla stacji demontażu

i punktów zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji

oraz podstawowe metody spełniania tych wymagań

1. Uwagi wstępne

Opracowanie prezentowane na naradzie dotyczącej zorganizowanej w dniu 7 lutego 2006 r. W

Warszawie przez Ministerstwo Środowiska. Prezentowane opracowanie składa się z dwóch

części o następujących tytułach:

•

„Rozwiązania techniczne oraz ekologiczne dla stacji demontażu i punktów zbierania

działających zgodnie z ustawą z dnia 20 stycznia 2005 o recyklingu pojazdów wycofanych z

eksploatacji”

•

„Wyposażenie techniczne dla stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji” 1

2. Rozwiązania techniczne i ekologiczne dla stacji demontażu i punktów zbierania pojazdów

wycofanych z eksploatacji oraz podstawowe metody spełniania tych wymagań

2.1. Rozwiązania dla stacji demontażu

Stacja demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji (skrót SDP) realizować musi zgodnie z

artykułem 3 pkt 10 Ustawy z dnia 20 stycznia 2005 o recyklingu pojazdów wycofanych z

eksploatacji zwanej dalej „ustawą” następujące czynności

a ) usunięcie z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów i substancji niebezpiecznych, w

tym płynów,

b) wymontowanie z pojazdów wycofanych z eksploatacji przedmiotów wyposażenia i części

nadających się do ponownego użycia,

c) wymontowanie z pojazdów wycofanych z eksploatacji elementów nadających się do odzysku

lub recyklingu;

Ponadto stacja musi zapewnić właściwe:

−

przyjmowanie pojazdów wycofanych z eksploatacji (skrót PWE) od ich właścicieli

magazynowanie przyjętych PWE oraz usuniętych z nich materiałów, części i

zespołów, w tym części i zespołów przeznaczonych do ponownego użytku jako części

zamienne

1 Tekst opracowania (w wersji elektronicznej) może być przesłany przez PIAP na życzenie Urzędów Wojewódzkich

i Wojewódzkich Inspektoratów Ochrony Środowiska zainteresowanych tematyką recyklingu pojazdów wycofanych

z eksploatacji oraz poziomem technicznym i ekologicznym

- stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji

- punktów zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji

realizującym zadania wynikające z ustawy z dnia 20 stycznia 2005 o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji

−

W związku z tym, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Gospodarki i Pracy, o którym mowa w

art. 22 ustawy, w sprawie minimalnych wymagań dla stacji demontażu oraz sposobu demontażu

pojazdów wycofanych z eksploatacji, na stacji demontażu powinny istnieć następujące sektory:

Sektor I – Przyjmowania PWE

Sektor II – Magazynowania przyjętych (nieosuszonych) PWE

Sektor III – Usuwania materiałów niebezpiecznych z PWE

Sektor IV – Demontażu części i materiałów z PWE

Sektor V – Magazynowania części i materiałów wymontowanych z PWE

Sektor VI – Magazynowania osuszonych i zdemontowanych PWE

I. Sektor przyjmowania PWE

W sektorze przyjmowania PWE, w którym powinno istnieć odpowiednie pomieszczenie dla

obsługi właścicieli PWE przekazujących pojazdy do stacji, powinny być zainstalowane

wymagane rozporządzeniem:

−

Waga samochodowa (lub inne urządzenie ważące) o zakresie ważenia minimum

3,5 Mg

Metalowa szafa na gromadzenie dokumentów związanych z przyjmowaniem

pojazdów

Zalecane jest ze względów technicznych i ekonomicznych ( aczkolwiek nie wymaga tego

cytowane rozporządzenie) aby w sektorze tym stosowane było również specjalistyczne

urządzenie diagnostyczne dla dokonania oceny stanu technicznego części i zespołów

mechanicznych przyjmowanego pojazdu które, przeznaczone byłyby, po ich wymontowaniu z

pojazdu, do sprzedaży przez stację jako sprawne części zamienne.

Przykładowe rozwiązanie Sektora przyjmowania PWE przedstawia rys. 1.

Pojazdy wycofane z eksploatacji dostarczane do stacji (w tym wraki pojazdów i pojazdy

rozbite) wprowadzane są na teren stacji przez bramę wjazdową (1). Po ich zważeniu na wadze

samochodowej (2) są one wprowadzane na stanowisko (4) wyposażone w specjalne urządzenie

diagnostyczne dla PWE, pozwalające dokonywać oceny stanu technicznego części PWE

przeznaczonych do sprzedaży jako części zamienne. Wraki pojazdów oraz pojazdy rozbite, lub

inne, które nie mogą być wprowadzone na stanowisko diagnostyczne, są kierowane na plac (5),

usytuowany na zewnątrz hali, pod zadaszeniem, naprzeciw kantoru przyjmowania pojazdów, w

którym załatwiane są wszystkie sprawy formalne i finansowe związane z PWE.

Ważenie przyjmowanych PWE i odpadów wywożonych ze stacji umożliwia prowadzenie

ewidencji odpadów zgodnej z obowiązującymi przepisami, oraz określenie stopnia odzysku

części i materiałów z PWE wymaganego ustawą.

Istnienie dwu stanowisk przyjmowania PWE (na hali i pod zadaszeniem) pozwala na

usprawnienie przyjmowania pojazdów do stacji i uniknięcie ewentualnych "wąskich gardeł".

−

Rys. 1. Przykład rozwiązania Sektora przyjmowania PWE

1 – brama wjazdowa

2 – waga

3 – kantor przyjęć

4 – urządzenie diagnostyczne do testowania zespołów PWE przeznaczonych do sprzedaży

5 – miejsce przyjmowania wraków i pojazdów rozbitych

6 – parking pojazdów przyjętych (nie osuszonych)

S – separator koalescencyjny

Przykładowe urządzenia służące do testowania zespołów mechanicznych i elektro-

mechanicznych PWE przeznaczone do sprzedaży (np. silnika, skrzyni biegów, sprzęgła, wału

napędowego, przekładni, prądnicy lub alternatora, rozrusznika itp.). Przykład takiego urządzenia

testującego przedstawiono na rys. 7.

II. Sektor magazynowania przyjętych (nie osuszonych) PWE

Po przyjęciu do stacji pojazdy wycofane z eksploatacji jeszcze nie osuszone są kierowane na

parking (6), na których oczekiwać będą na osuszenie i usunięcie z nich pozostałych odpadów

niebezpiecznych a następnie na demontaż.

Parking (6) ma nawierzchnię utwardzoną, nieprzepuszczalną dla olejów i paliw (ze względu

na możliwość wyciekania tych płynów z PWE na podłoże). Powierzchnia parkingu powinna być

nie mniejsza niż 200m 2 . Spływ wód opadowych i innych z parkingu powinien być ujęty przez

korytka ściekowe i przewody rurowe a następnie kierowany do separatora koalescencyjnego

substancji ropopochodnych.

Podstawowe znaczenie dla ochrony ziemi i wód na terenie stacji i w jej otoczeniu ma:

−

Istnienie na terenie stacji utwardzonych powierzchni nieprzepuszczalnych dla olejów i

pozostałych płynów eksploatacyjnych z PWE w miejscach narażonych na wycieki

tych płynów.

−

Zbieranie wszystkich płynów eksploatacyjnych pochodzących z PWE rozlanych na

powierzchniach stacji, usuwanie tych płynów (np. za pomocą odpowiednich

sorbentów wchłaniających je) oraz skierowanie ich wraz z innymi ściekami siecią

rynienek i przewodów do odpowiedniego separatora koalescencyjnego w celu

oczyszczenia ścieków do tego stopnia, aby mogły być, bez szkody dla środowiska,

odprowadzone do kanalizacji miejskiej lub do gruntu.

Utwardzoną powierzchnię, nieprzepuszczalną dla olejów i pozostałych płynów

eksploatacyjnych na terenie stacji można wykonać dwiema metodami:

Metoda I. Przez pokrycie nawierzchni betonowej warstwą odpowiedniego tworzywa

(zazwyczaj na bazie żywicy epoksydowej). W takim przypadku należy zwrócić

szczególną uwagę na odpowiednio wysoką wytrzymałość wierzchniej warstwy

betonowej, zapewniającej właściwą przyczepność do siebie obu warstw oraz

odporność warstwy betonowej na rozwarstwienia i uszkodzenia. Przy tym sposobie

zabezpieczenia powierzchni należy również zwrócić baczną uwagę na odpowiednie

wypełnienie tworzywem elastycznym szczelin dylatacyjnych w betonie dla uniknięcia

pęknięć. Przykładowe rozwiązanie takiego uszczelnienia przedstawia rysunek 2.

Metoda II. Przez umieszczenie pod warstwą betonu lub kostki brukowej nieprzepuszczalnej

folii chroniącej przed przedostaniem się olejów i innych płynów eksploatacyjnych do

wód gruntowych. Na rys. 3 przedstawiono schematyczną strukturę szczelnej

nawierzchni na terenie zakładu, uzyskaną przy zastosowaniu folii z polietylenu o

wysokiej gęstości (PEHD). Przy realizacji takiego uszczelnienia należy starannie

przygotować powierzchnię, na której układa się folię, w celu uniknięcia jej rozdarcia,

zaś krawędzie folii wywinąć przy krawężnikach i całość połączyć (np. przez

zgrzewanie) dla utworzenia szczelnej niecki.

Metodę I (tańszą) można stosować skutecznie w budynkach stacji, w których panują

temperatury dodatnie i w których nawierzchnie nie są narażone na uszkodzenia powstające przy

intensywnych ruchu pojazdów.

Metodę II (zazwyczaj droższą) należy stosować dla powierzchni narażonych na intensywny

ruch pojazdów i bezpośrednie wpływy atmosferyczne.

W odniesieniu do obu metod niezbędne jest kierowanie ścieków z tych powierzchni przez

system korytek lub / i przewodów rurowych do separatora substancji ropopochodnych.

Celowe jest również, szczególnie w odniesieniu do metody I stosowanie sorbentów do

neutralizacji plam olejowych na powierzchni stacji.

Rys. 2. Przykładowa struktura szczelnej nawierzchni z zastosowaniem powłoki chemoodpornej

1 -powłoka chemoodporna na bazie żywicy epoksydowej,

2 – powłoka gruntująca,

3 – obrobiona zewnętrznie stara powłoka betonowa reprofilowana warstwą wiążącą

Przy usuwaniu substancji ropopochodnych z parkingów należy uwzględnić wpływ

intensywnych niekiedy odpadów atmosferycznych powodujących okresową dużą ilość ścieków,

zanieczyszczonych płynami eksploatacyjnymi z PWE, kierowanych wiatrem w stronę

powierzchni nieutwardzonych i przepuszczalnych lub bezpośrednio do wlotów do kanalizacji.

Dla zapobieżenia tej sytuacji niezbędne jest więc ograniczenie tych parkingów odpowiednio

szczelnymi krawężnikami, a w miejscach przejazdu pojazdów mechanicznych odpowiednimi

korytkami ściekowymi przykrytymi rusztami (kratkami) o wytrzymałości odpowiadającej

rodzajowi obciążeń transportowych (w przypadku stacji demontażu głównie przejazdom wózków

widłowych). Korytka (rys. 4c) kierują strumień ścieków przez system odstojników do separatora,

w tym przypadku separatora koalescencyjnego olejów i paliw, a następnie do kanalizacji lub do

ziemi. Korytka tworzą zazwyczaj tzw. system odwodnień liniowych (rys. 4a). Możliwy jest

również np. w budynkach, wiatach system odwodnień punktowych ze studzienkami

odpływowymi (rys. 4b).

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: