· Koń, jaki jest, każdy widzi.
· Nikt nie kupuje konia z maści, ale z cnoty.
· Konia rączego chłostać nie należy.
· W koniu wiosna, w pannie ślub wady odkrywa
· Koń ma cztery nogi, a też się potknie.
· Złociste siodło z podjezdka nie uczyni bieguna.
· Dziewczyna piegowata, a kobyła tarantowata ma płeć delikatną.
· Gdzie koni brakuje, tam osłów używają.
· Kto bywa na koniu, bywa i pod koniem.
· Dzielność i cnota z kulbaką i koniem się nie rozstają.
· Jak byłem kawalerem tom w cztery konie latał, a jakem się ożenił, tom buty czapką łatał.
· Żołnierz na dobrym koniu sławy i chleba nabywa.
· Koniowi bystremu munsztuka, nie ostróg potrzeba.
· Koń za brzmiącym trąby głosem chęć do boju chwyta.
· Koń i kulbaka-majątek wojaka.
· Bo i o szkapę trudno gdy jechać za cnotą.
· Koń bez uzdy, Tatar przez Podole, pigułki przez brzuch nie przejdą bez szkody.
· Na złej szkapie brodu nie próbuj.
· I koń hardo stąpa, gdy w bogatym rzędzie.
· Niechaj niewola na bedwiach albo na dzianetach hardzie jedzie, zawsze niewolą będzie.
· Po obietnicę na szybkim jechano koniu.
· Kto nie ma konia, piechotą chodzi.
· Na wronym koniu nie jedź do boju.
· Kawaleria w wojsku jest jak poezja w literaturze.
· Do dobrego konia trzeba dobrego jeźdźca, inaczej wkrótce się rozstaną.
· Koń jeźdźcem żona mężem stoi.
· Koń Turek, chłop Mazurek, czapka magierka, szabla węgierka.
· Końska sława, jako i przyjaźń człowiecza, na okazaniu ludzi polega zawżdy.
· Kto nie miał karego, ten nie miał żadnego.
· Darowanemu koniowi w zęby nie zaglądaj.
· Pańska łaska na pstrym koniu jeździ.
· Największe szczęście w świecie na końskim leżey grzbiecie.
StarszyPan