Laboratorium z Zielonej Chemii
Sprawozdanie 2
Wykonała:
Kierunek: Technologia Chemiczna
Specjalność: Chemia i Technologia Polimerów
Łódź 2010
WSTĘP
Zaproponowane przez Anastasa i Warnera zasady zielonej chemii były od dawna przeczuwane intuicyjnie, a szereg z nich ze względu na swą oczywistość było stosowanych zarówno w fazie projektowania na poziomie molekularnym jak i procesów inżynieryjnych. Zielona chemia to nowy perspektywiczny i długofalowy sposób myślenia chemików zawarty w 12 podanych zasadach uszczegółowionych później przez Wintertona (Winterton, 2000).
I. TWÓRCY ZASAD ZIELONEJ CHEMII
Ø Paul T. Anastas
Dyrektor Center for Green Chemistry and Green Engineering Teresa i H. J. Heinz III.
Profesor w praktyce Chemii Środowiska.
Członek wydziału Yale School of Forestry & Environmental Studies od 2007 r.
Obronił pracę licencjacką w 1984r. na Uniwersytecie w Massachusetts.
W 1989r. uzyskał tytuł doktora na Uniwersytecie Brandeis.
Uzyskane wyróżnienia:
- EPA Silver Medal - Design and Development EPA’s Green Chemistry Program, 1997
- Vice-President’s Hammer Award – Green Chemistry Program, 1998
- EPA Bronze Medal - Development of Green Chemistry Expert System, 1999
- Joseph Seifter Award for Scientific Excellence in Risk Assessment, 1999
- Nolan Sommer Award - Distinguished Contributions to Chemistry, 1999
- Special Professor, University of Nottingham, 1999
- Honorary Professor, Queens University, Belfast, N. Ireland, 2001
- Erskine Scholar, University of Canterbury, New Zealand, 2002
- Greek Chemical Society Award for Contributions to Chemistry, 2002
- Inaugural Canadian Green Chemistry Medal, Montreal, Canada, 2004
- Scientific American 50 Award, Policy Innovation, 2005
- H. John Heinz III Award, Environment, 2006
- Honorary Doctorate, Queen’s University, Belfast, 2007
- John Jeyes Award, Royal Society of Chemistry, 2007
- Annual Leadership in Science Award, Council of Scientific Society Presidents, 2008
- “ICIS Top Forty” Individuals to the Chemical Industry, 2008
Ø John C. Warner
Profesor i dyrektor Centrum UML's Center for Green Chemistry.
Specjalizacja: Zielona chemia i materiały, przyjazne środowisku syntezy i produkcje, nanokompozyty tlenków metali, niekowalencyjna derywatyzacja i projektowanie reakcji.
Obronił pracę licencjacką w 1984r. na uczelni Chemistry UMas Boston.
W 1986r. uzyskał tytuł magistra na Uniwersytecie Chemii Organicznej w Princeton.
Tytuł doktora uzyskał w 1988r. na Uniwersytecie Chemii Organicznej w Princeton.
John Warner pracował w Polaroid Corporation dziewięć lat, a następnie udał się do UMASS Bostonie, gdzie rozpoczął pierwszy na świecie program Green Chemistry PhD. Obecnie na Uniwersytecie w Massachusetts Lowell kieruje dużą grupą badawczą pracującą nad różnorodnymi projektami związanymi z zieloną chemią z zastosowaniem zasad inżynieryjnych kryształu oraz identyfikacji molekularnej. Jego praca łączy aspekty działań społecznych, polityki rządu i współpracy przemysłowej. Jest on redaktorem czasopism „Organic Preparations” i „Procedures Interantional” oraz jest członkiem komitetów redakcyjnych czasopism „Crystal Engineering” i „Crystal Growth and Design”. Otrzymał nagrody „The 2004 Presidential Award for Excellence in Science Mentoring od prezydenta Busha oraz „Outstanding Service to Nursing Award” od Sigma Theta Tau International Honor Society of Nursing. Otrzymał także „American Institute of Chemistry’s Northeast Division’s Distinguished Chemist of the Year” na rok 2002. Jego ostatnie patentów z dziedziny konstrukcji półprzewodnikowych, tworzyw sztucznych ulegających biodegradacji, produktów do pielęgnacji ciała i polimerów fotolitograficznych są przykładem, jak zasad zielonej chemii mogą być niezwłocznie wykorzystane w komercyjnych aplikacjach. Profesor Warner jest współautorem książki „Green Chemistry: Theory and Practice and serves on the Board of Directors of the Green Chemistry Institute in Washington DC”.
Ø N. Winterton
II. CZASOPISMA POŚWIĘCONE ZIELONEJ CHEMII
r Journal of Clean Processes and Products (wydawca: Springer-Verlag)
r Green Chemistry (wydawca: UK Royal Society of Chemistry)
r Environmental Science and Technology (wydawca: American Chemical Society)
III. NAGRODY PRESIDENTAL GREEN CHEMISTRY CHALLENGE AWARD
Od 1996 roku w USA przyznawane są corocznie nagrody za opracowanie i wdrożenie nowych, bezpiecznych i przyjaznych środowisku naturalnemu technologii chemicznych zgodnych z zasadami zielonej chemii (Presidental Green Chemistry Challenge Award). Najlepszym przykładem zastosowania zielonej chemii w praktyce są te nagrody. Oto niektóre z nich:
1. W 2003 roku firma Sud-Chemie otrzymała nagrodę za opracowanie proekologicznej metody otrzymywania stałych katalizatorów tlenkowych, która pozwala na znaczną redukcję ilości wody procesowej oraz nie używania w procesie kwasu azotowego w wyniku czego unika się powstawania uciążliwych i niebezpiecznych dla środowiska naturalnego odpadów azotanowych oraz emisji tlenków azotu w czasie prażenia katalizatora. Różnorodne postacie katalizatorów tlenkowych są powszechnie stosowane w przemyśle chemicznym i rafineryjnym oraz w badaniach nad czystymi paliwami drugiej generacji z biomasy, z węgla i gazu ziemnego. Produkcja tych katalizatorów w skali światowej wynosi około 1 mln ton rocznie. Obecne metody otrzymywania tych katalizatorów, polegają na utlenianiu sproszkowanego metalu lub opiłek metalicznych kwasem azotowym w podwyższonej temperaturze przy energicznym mieszaniu i wprowadzaniu do powstałego roztworu azotanu, wody amoniakalnej lub sody kalcynowanej w celu wytrącenia wodorotlenku lub soli. Otrzymany osad przemywa się kilkakrotnie wodą w celu usunięcia rozpuszczalnych azotanów i innych jonów oraz suszy i poddaje kalcynacji. W nowej metodzie synteza przebiega w temperaturze pokojowej w wyniku reakcji metalu z wodnym roztworem kwasu karboksylowego jako czynnikiem aktywującym i tlenem z powietrza jako czynnikiem utleniającym. Przemiana metalu w jego tlenek trwa 24÷48 godzin, a iloś...
issirit