Ćwiczenia pobudzające motywację do czynności grafomotorycznych.
Dzieci mało sprawne ruchowo nie lubią rysować. Często dotyczy to także dzieci leworęcznych. Nie widząc wyraźnych efektów swojej pracy szybko się zniechęcają i nie ponawiają nowych prób. Aby zachęcać je do rysowania można zorganizować tzw. Zabawy w rysowanie. Zaczynamy od czynności najprostszych: rysowania patykiem na piasku, mazania palcem po papierze itp., które nie wymagają specjalnych umiejętności . Później można organizować zajęcia indywidualne, lub lepiej grupowe i stosować różnorodne formy takie jak np.: malowanie palcami – dzieci moczą palce lub całe ręce w farbie i malują na dużych arkuszach papieru najpierw indywidualnie na temat dowolny później na wspólnym arkuszu z innymi dziećmi.
Dziecko przy mazaniu kolorowymi farbami rozluźnia się, zmniejsza się jego napięcie mięśniowe, uwalnia się od zahamowań pokonuje lęk, wzmacnia zaufanie we własne siły.
- Ślady – pozostawione na papierze odcisków dłoni i stóp umoczonych w farbie – dziecko poznaje schemat swojego ciała, wzmacnia poczucie własnego „ja” poznając nazwy poszczególnych palców (kciuk, wskazujący, duży, serdeczny, mały) . Dzieci mogą wykonać wspólną kompozycję z odcisków swych rąk na jednym arkuszu papieru.
- Malowanie grubym pędzlem( 1 cm grubości) na dużych arkuszach papieru.
- Malowanki – niespodzianki – dzieci pokrywają farbą rysunek wykonany przez dorosłego świecą. Dziecko jest mile zaskoczone gdy jego oczom ukazuje się obrazek.
- Obrysowywanie dłoni i stóp – dzieci obrysowują je kredą lub ołówkiem, ozdabiają w dowolny sposób ( np. portret swój lub kolegi) podpisując własnym imieniem. Można obrysować ręce wspólnie z rodzicami z terapeutą a później spróbować je podać sobie tak jak na kartce. Bliskość, kontakt fizyczny z drugą osobą daje dużo pozytywnych emocji.
- Obrysowywanie całego ciała – dzieci obrysowują ciało swojego kolegi a następnie go ozdabiają np. malując farbami i grubym pędzlem.
- Obrysowywanie przedmiotów takich jak: klucze, ekierki, klocki, zabawki itp. , które później można wyciąć, przykleić tworząc różne kompozycje.
- Rysowanie wg Szablonów – rysowanie wzdłuż ścianek różnorodnych otworów: figury geometryczne, litery, cyfry a później ich zamalowywanie, wycinanie.
- Zabawa w „mapę” – dorosły ustawia na dużym arkuszu samochód i maluje dwie równoległe linie oznaczające ulicę. Dzieci dorysowują inne ulice, drzewa, jezioro, trawę, itp. Mogą też dolepiać elementy z plasteliny np. góry czy ustawić klocki np. domy. Ciekawym dopełnieniem będą postacie ludzi, zwierząt itp.
- Zabawy ruchowo- słuchowo- wzrokowe- są pomostem pomiędzy powyższymi ćwiczeniami a samodzielnym rysunkiem. Jest to wykonanie schematów rysunkowych w formie zabawy
- 1) rysowanie piosenki- dorosły śpiewa rytmiczną piosenkę- dziecko rysuje jej schemat: np.: do piosenki o deszczyku wystukuje kredką świecową krople deszczu ślad kresek na kartce
- 2) rysowanie wyliczanki- wyliczanka to rytmiczna piosenka lub wierszyk służący do wybrania jednego dziecka z grupy. Jest ona związane z gestem, który łatwo zilustrować rysunkiem ( pionowe kreski )
- 3) szlaczki recytowane i śpiewane – wraz z jednoczesnym wypowiadaniem wierszyka lub piosenki dziecko rysuje szlaczki
- 4) rysowanie wierszyka – dorosły mówi wierszyk ilustrując go rysunkiem, zawsze powtarza go tak samo, z czasem dziecko naśladuje to i próbuje samo wykonać rysunek.
- Rysowanie prostych schematów- dorosły rysuje jakiś prosty schemat dołączając jakąś bajeczkę, opowiadanie, wierszyk, piosenkę .Np. literę E można przekształcić w dziką prerię, J w tory kolejowe, F drzewo a O jabłuszko. Warto też łączyć kilka schematów np. jeż może nieść jabłko do spiżarni.
- Próby samodzielnego rysowania – obecność dorosłego jest nadal bardzo konieczna. Jeśli rysunki są jeszcze „słabe” dziecko może doprowadzić brakujące elementy, dorosły może odgrywać co przedstawia rysunek. Atmosfera spokoju, życzliwości i humoru jest nieodzowna. Każda próba rysowania przez dziecko powinna być chwalona, jako prace eksponowane na wystawie.
marlena99