Clancy T - Centrum 07 Dziel i zdobywaj.pdf - Clancy Tom - markiz_z

TOM CLANCY

DZIEL I ZDOBYWAJ

TOM CLANCY

w Wydawnictwie Amber

BEZ SKRUPUŁÓW

CZAS PATRIOTÓW

CZERWONY KRÓLIK

CZERWONY SZTORM

DZIEL I ZDOBYWAJ

KARDYNAŁ Z KREMLA

POLOWANIE NA „CZERWONY PAŹDZIERNIK"

STAN ZAGROŻENIA

TĘCZA SZEŚĆ

ZĘBY TYGRYSA

TOM

CLANCY

OP-CENTER CENTRUM SZYBKIEGO REAGOWANIA

DZIEL I ZDOBYWAJ

Seria Toma Clancy'ego i Steve'a Pieczenika

Tekst Jeff Rovin

Przekład

Kamil Gryko

Tomasz Wilusz

AMBER

Tytuł oryginału TOM CLANCY'S OP-CENTER: DIVIDE AND CONQUER

Wydawnictwo Amber zaprasza na stronę Internetu

http://www.amber.sm.pl

http://www.wydawnictwoamber.pl

PROLOG

Waszyngton

Niedziela, 13.55

Dwaj mężczyźni siedzieli w skórzanych fotelach w kącie wyłożonej boazerią

biblioteki. Zaciszny pokój mieścił się w dostojnym budynku przy Massachusetts

Avenue. Zaciągnięte zasłony chroniły dzieła sztuki przed promieniami słońca.

Jedynym źródłem światła był przyćmiony blask dopalającego się w kominku ognia,

który napełniał stary pokój nikłym zapachem dymu.

Jeden z mężczyzn, wysoki, tęgi i swobodnie ubrany, o przerzedzonych siwych

włosach i pociągłej twarzy, pił czarną kawę z niebieskiego kubka z napisem CAMP

DAVID i uważnie studiował kartkę tkwiącą w zielonej teczce. Jego towarzysz,

siedzący naprzeciwko, plecami do szafy z książkami, był niski, krępy jak buldog,

miał trzyczęściowy szary garnitur i krótko ostrzyżone rude włosy. W dłoni trzymał

pusty kieliszek, który jeszcze przed chwilą wypełniony był po brzegi szkocką.

Siedział z nogą założoną na nogę, stopa drgała mu nerwowo. Drobne skaleczenia

na policzku i podbródku świadczyły, że golił się niestarannie, w pośpiechu.

Wyższy mężczyzna zamknął teczkę i uśmiechnął się.

- Celne uwagi. Bardzo celne.

- Dziękuję - powiedział rudy. - Jen świetnie pisze. - Niespiesznie zdjął nogę z nogi i

pochylił się do przodu. Skórzane siedzenie zaskrzypiało. - W połączeniu z

dzisiejszą odprawą to nada sprawom szybszy bieg. Jesteś tego świadomy, mam

nadzieję?

- Oczywiście - powiedział wyższy. Odstawił kubek na stolik, wstał, podszedł do

kominka i wziął pogrzebacz. - Boisz się?

- Trochę - przyznał rudowłosy.

- Dlaczego? - spytał wyższy i wrzucił teczkę do ognia. Szybko się zajęła.

- Nie zostawiliśmy żadnych śladów.

- Nie o nas się martwię. To będzie miało swoją cenę - powiedział rudowłosy ze

smutkiem.

- Już o tym rozmawialiśmy - powiedział wyższy. - Wall Street będą zachwyceni.

Naród jakoś się z tym pogodzi. A państwa, które spróbują wykorzystać sytuację,

gorzko tego pożałują. - Szturchnął pogrzebaczem palącą się teczkę. - Jack

opracował portrety psychologiczne. Wiemy, z czym mogą być kłopoty. Ucierpi

tylko jeden człowiek, ten, który nas w to wplątał. A i tak wyjdzie na swoje. Mało

tego, będzie pisał książki, wygłaszał przemówienia... zarobi grube miliony.

Te słowa zabrzmiały cynicznie, ale rudy wiedział, że to tylko złudzenie. Znał

swojego rozmówcę od przeszło trzydziestu pięciu lat, służyli razem w Wietnamie.

Walczyli ramię w ramię w Hue podczas ofensywy Tet, bronili składu amunicji, gdy

reszta plutonu została wybita do nogi. Gorąco kochali swój kraj i to, co robili, było

wyrazem ich głębokiego patriotyzmu.

- Jakie wieści z Azerbejdżanu? - spytał wysoki.

- Wszyscy są na miejscu. - Rudowłosy spojrzał na zegarek. - Będą obserwować cel

z bliska, pokażą naszemu człowiekowi, co ma robić. Następnego meldunku

spodziewamy się za jakieś siedem godzin, nie wcześniej.

Wyższy skinął głową. Zapadła cisza, zakłócana tylko trzaskiem płonącej teczki.

Rudowłosy westchnął, odstawił kieliszek i wstał.

- Musisz się przygotować do odprawy. Masz do mnie coś jeszcze?

Wysoki rozrzucił popiół. Odłożył pogrzebacz i spojrzał na swojego rudowłosego

towarzysza.

- Tak - powiedział. - Musisz się odprężyć. Możemy bać się tylko jednego.

Rudowłosy uśmiechnął się porozumiewawczo.

- Strachu.

- Nie. Paniki i zwątpienia. Wiemy, czego chcemy i jak to osiągnąć. Jeśli

zachowamy spokój i zimną krew, wszystko będzie dobrze.

Rudy skinął głową. Podniósł skórzaną teczkę leżącą obok fotela.

- Jak to mówił Benjamin Franklin? Rewolucja jest zawsze legalna w pierwszej

osobie, czyli kiedy jest „naszą" rewolucją. Za to w trzeciej osobie jest nielegalna,

bo wtedy jest „ich" rewolucją.

- Pierwsze słyszę - powiedział wysoki. - Ale to dobre.

Rudy uśmiechnął się.

- Wmawiam sobie, że robimy to samo, co ojcowie naszego narodu. Zmieniamy złą

formę rządów w lepszą.

- Otóż to - powiedział jego towarzysz. - A teraz idź do domu, odsapnij, obejrzyj

mecz. Nie przejmuj się. Wszystko będzie dobrze.

- Chciałbym w to wierzyć.

- Czy to nie Franklin powiedział, że na tym świecie nie ma nic pewnego,

oprócz śmierci i podatków? Daliśmy z siebie wszystko, zrobiliśmy co w naszej

mocy. Musimy wierzyć.

Rudowłosy pokiwał głową.

Uścisnął dłoń towarzysza i wyszedł.

Za dużym, mahoniowym biurkiem pod drzwiami biblioteki siedziała młoda

asystentka. Uśmiechnęła się do niego, zanim ruszył długim, szerokim, wyłożonym

dywanem korytarzem w stronę drzwi.

Wierzył, że plan się powiedzie. Naprawdę. Obawiał się tylko, że niełatwo będzie

zapanować nad konsekwencjami.

Nieważne, pomyślał, kiedy strażnik otworzył mu drzwi. Wyszedł na słońce. Wyjął

z kieszeni koszuli ciemne okulary i założył je. Trzeba działać, i to już.

Idąc brukowanym podjazdem, powtarzał sobie w duchu, że zdaniem wielu

ojcowie-założyciele dopuścili się zdrady, powołując do życia naród amerykański.

Myślał też o Jeffersonie Davisie i przywódcach Południa, którzy utworzyli

Konfederację, by zaprotestować przeciwko wyzyskowi. To, co robił on i jego

ludzie, nie było ani bezprecedensowe, ani niemoralne.

Było za to niebezpieczne, nie tylko dla nich samych, ale i dla całego narodu.

Wiedział, że będzie mógł odetchnąć dopiero w chwili, kiedy kraj znajdzie się pod

ich całkowitą kontrolą.

ROZDZIAŁ 1

Baku, Azerbejdżan

Niedziela, 23.33

david Battat spojrzał ze zniecierpliwieniem na zegarek. Spóźniali się już prawie

trzy minuty. To żaden powód do niepokoju, powiedział sobie niski, zwinny

Amerykanin. Mogło ich zatrzymać tysiąc rzeczy, ale w końcu się zjawią. Przypłyną

szalupą albo motorówką, może z innej łodzi, a może z nabrzeża położonego

czterysta metrów na prawo. Najważniejsze, że tu będą.

Oby, pomyślał. Nie mógł znowu nawalić. Choć poprzednim razem to nie on

zawinił.

Czterdziestotrzyletni Battat był szefem małego biura CIA w Nowym Jorku,

znajdującego się naprzeciwko siedziby Organizacji Narodów Zjednoczonych. Jego

mała grupa odpowiadała za elektroniczne szpiegowanie szpiegów. Innymi słowy,

mieli na oku zagranicznych „dyplomatów", którzy wykorzystywali swoje konsulaty

jako bazy obserwacyjne i wywiadowcze. Jedną z podwładnych Battata była młoda

agentka, Annabelle Hampton.

Przed dziesięcioma dniami przyjechał do amerykańskiej ambasady w Moskwie.

CIA miała przeprowadzić próbę łączności z nowym satelitą akustycznym. Gdyby

Clancy T - Centrum 07 Dziel i zdobywaj.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: