ZATWIERDZAM
(Stopień, imię, nazwisko)
………………………….
(Data)
ZEZWALAM NA PONOWNE UŻYCIE
Stopień, imię, nazwisko
Data
Podpis
z żołnierzami III plutonu KOL
w dn. 12.09.2005r.
TEMTA: T - 2 Organizacja, wyposażenie i działanie posterunku obserwacji wzrokowej.
CEL: Nauczanie żołnierzy pracy na posterunku obserwacji wzrokowej
METODA: Zajęcia praktyczne
CZAS: 2x 45min’
MIEJSCE: Teren
ZAGADNIENIA:
· Wybór miejsca na stanowisko obserwacji wzrokowej
· Prowadzenie obserwacji przedpola, wykrycie celów przeciwnika i meldowanie o nich
LITERATURA:
· „Poradnik metodyczny do szkolenia taktycznego pododdziałów piechoty" Wyd. MON 1990.
WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE
· Zajęcie prowadzić zgodnie z PLANEM-KONSPEKT
· Na trzy dni przed zajęciami udzielam d-com drużyn instruktażu
· Na dzień zajęciami sprawdzam karty pracy.
· Zajęcia prowadzone są równolegle we wszystkich drużynach
ZAPOTRZEBOWANIE MATERIAŁOWE
· Maski przeciw gazowe MP-4 – 100%
· Karabinki kbkAK – 100%
· Łopatki piechoty – 100%
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA
· Wykonywać tylko polecenia instruktora w miejscach nauczania
· W czasie pokonywanie terenu szczególna uwagę zwrócić na różnego rodzaju nierówności, zagłębienia terenu wystające kawałki drutów belki oraz innych niebezpiecznych przedmiotów
· W miejscu ćwiczeń znajdują się wybetonowane transzeje i wpadnięcie do nich grozi stłuczeniami , połamanymi a nawet śmiercią, nakazuje pokonywać je powoli i ze szczególną uwagą
· Zakazuje samowolnego oddalania się od miejsca ćwiczeń przerwy tylko w wyznaczonych do tego miejscach
· Zabraniam kierowania broni do ludzi i celowania do nich
· Zabraniam zbierania jakichkolwiek przedmiotów pozoracji pola walki
· Zabraniam zbliżania się do rzuconych petard
Lp.
Zagadnienie, czas
Czynności dowódcy
( objaśnienia )
Wskazówki metodyczne
1.
Część wstępna
10’
· zbiórka plutonu
· sprawdzenie obecności
· podanie tematu, celu i organizacji zajęć
zwracać uwagę na dyscyplinę
2.
Wybór miejsca na stanowisko obserwacji wzrokowej
Wybór miejsca na stanowisko obserwacji wzrokowej.
Stanowisko obserwatora wyznacza się w pobliżu punktu dowodzenia d-cy.
W razie ograniczonej widoczności (wzgórza, lasy, osiedla, doliny itd.) obserwatorów należy rozmieszczać tak, aby mogli odpowiednia wcześniej wykrywać samoloty i śmigłowce nisko lecące oraz zbliżającego się nieprzyjaciela. Można ich wówczas wysunąć na odl. do 1 km. w rejon o dobrych warunkach widoczności. Mogą oni być rozmieszczeni na dachu
Zajęcia prowadzić metodą wykładu powiązaną z pokazem
3.
Prowadzenie obserwacji przedpola, wykrywanie celów przeciwnika i meldowanie o nich.
15’
Powszechna obrona przeciwlotnicza ma na celu samoobronę pododdziałów przed uderzeniem z powietrza i obejmuje:
ROZPOZNANIE WZROKOWE przeciwnika powietrznego, ALARMOWANIE pododdziałów o zagrożeniu z powietrza; PROWADZENIE ZORGANIZOWANEGO OGNIA do celów powietrznych niespecjalistycznymi środkami, a także MASKOWANIE przed rozpoznaniem z powietrza, ROZŚRODKOWANIE PODODDZIAŁÓW, PRZYGOTOWANIE SCHRONÓW i UKRYĆ (szczelin) przeciwlotniczych oraz LIKWIDACJĘ SKUTKÓW napadu powietrznego.
ROZPOZNANIE: przeciwnika powietrznego na szczeblu pododdziału prowadzą obserwatorzy. Rozpoznanie powinno zapewnić zaalarmowanie w odpowiednim czasie pododdziałów o zagrożeniu z powietrza oraz otwarci ognia do celów powietrznych środkami pododdziału.
ALARMOWANIE: pododdziałów o zagrożeniu z powietrza organizuje się i realizuje na podstawie danych z własnych źródeł rozpoznania oraz sygnałów alarmowych otrzymywanych od przełożonego. Prowadzi się je dla uniknięcia lub ograniczenia strat od uderzeń środków napadu powietrznego przeciwnika (uniemożliwiając terminowe wykorzystanie przygotowanych schronów (szczelin) i ukryć oraz wprowadzenia stanu gotowości do natychmiastowego otwarcia ognia dla pododdziałów dyżurnych.
Zajęcia prowadzić metodą wykładu powiązaną z pokazem działania
4.
Prowadzenie rozpoznania wzrokowego
Celem rozpoznania wzrokowego jest:
- wykrycie na czas samolotów i śmigłowców przeciwnika oraz zaalarmowanie wojsk własnych w celu niedopuszczenia zaskoczenia atakiem z powietrza,
- identyfikacja obiektu swój-obcy,
- zapewnienie pododdziałom warunków do prowadzenia walki ogniowej z przeciwnikiem powietrznym.
Rozpoznanie wzrokowe powinno zapewnić:
- wykrywanie i rozpoznawanie obiektów powietrznych,
- ustalenie przynależności swój-obcy.
- ustalenie parametrów lotu
- określenie parametrów obiektów powietrznych (rodzaj, typ, liczba)
- meldowanie o wykrytych celach,
- alarmowanie o zagrożeniu.
8.
lewaPnaP