"ZATWIERDZAM" Dęblin, dnia 09.10 2006 r.
DOWÓDCA
KOMPANII OBSŁUGI LOTNISK
kpt. Jacek MADEJ
.....................................
do przeprowadzenia zajęć z taktyki w dniu 12.10.2006 roku.
TEMAT: PLUTON W NATARCIU.
MIEJSCE: Taktyczny pas ćwiczeń.
CZAS: 50'
METODA: Musztra bojowa.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
ZAGADNIENIA
I CZAS
CZYNNOŚCI
SZKOLONYCH
UWAGI
Sposoby
pokonywania
terenu
30'
„BACZNOŚĆ - będę was uczył czołgania się na brzuchu - SPOCZNIJ”. Czynność ta umożliwia pokonywanie terenu odkrytego pod ogniem broni maszynowej przeciwnika, gdy nie ma możliwości pokonania terenu innym sposobem.
Czynność tę wykonuje się na komendę: „szer. Kos - kierunek krzak, na wysokość okopu, czołgając się na brzuchu - NAPRZÓD”.
Podaję sytuację taktyczną. Karabin maszynowy przeciwnika prowadzi ogień z rejonu wykopu na wzgórzu. Drużyna otrzymała zadanie pokonać odkryty teren do pni drzew i zniszczyć przeciwnika. Pokazuję (wykonuje praktyczny pokaz). Pokazuję i omawiam.
Wskazuję najlepiej i najgorzej ćwiczących.
„BACZNOŚĆ - będę was uczył pokonywania terenu na czworakach – SPOCZNIJ”.
Czynność ta umożliwia pokonywanie terenu pod ogniem broni maszynowej przeciwnika.
Czynność tę wykonuje się na komendę: „szer. Kos – kierunek krzak, na wysokość okopu czołganiem się na czworakach – NAPRZÓD”.
Podaję sytuację taktyczną. Na wzgórzu przeciwnik obsadził bunkier, z którego prowadzi ogień z km. Drużyna otrzymała zadanie wykonania manewru oskrzydlającego i zniszczenia obsługi km.
Pokazuję (wykonuje praktyczny pokaz).
Pokazuję i omawiam.
CZOŁGANIE SIĘ NA BOKU
„BACZNOŚĆ – będę was uczył pokonywania terenu przez czołganie się na boku – SPOCZNIJ”. Czynność ta umożliwia pokonywanie terenu odkrytego pod ogniem przeciwnika podczas transportowania rannego lub skrzynki z amunicją. Czynność tę wykonuje się na komendę: „szer. Kos – kierunek wzgórze, na wysokość zagajnika przez czołganie się na boku – NAPRZÓD”.
Podaję sytuację taktyczną. Na lewo od drogi na wzgórzu w rejonie sosen wykryto grupę strzelców przeciwnika. Drużyna otrzymała zadanie dostarczenia amunicji 2. plutonowi w rejon zagajnika.
Stoją na zbiórce
i słuchają
instruktora.
Wykonują
komendy
Zwracam uwagę
na bezpieczne
poruszanie się
w terenie.
wykonywania
ataku
20'
„BACZNOŚĆ – będę was uczył pokonywania terenu podczas ataku w postawie wyprostowanej i chyłkiem – SPOCZNIJ”. Czynność ta umożliwia umiejętność pokonywania terenu pod ogniem przeciwnika podczas ataku oraz wzajemną asekurację. Służy to do pokonywania terenu zakrytego lub będącego poza zasięgiem broni maszynowej, a także zachowania się w przypadku ostrzelania z broni maszynowej i moździerzy. Czynność tę wykonuje się na komendę: „Szer. Kowalski (drużyna) – kierunek wzgórze – Naprzód”, „Padnij”, „szer. Kowalski na rubież drzew chyłkiem - Naprzód”.
Wykonuje wzorowy pokaz.
Ustawia żołnierzy w szereg frontem do pokazu i wykonuje go w kierunku przyszłego działania żołnierzy. Pokazuje i objaśnia:
Na komendę - ”szer. Kowalski – kierunek wzgórze - marsz” - zdejmuje broń z położenia na pas, chwyta prawą ręką za uchwyt, a lewą za nakładki lufy, kolbę stawia nad biodrem i przyciska przedramieniem prawej ręki do prawego boku, lufa skierowana w kierunku działania. Z chwilą ostrzelania z broni maszynowej na komendę „Padnij” przyjmuje postawę strzelecką leżąc, odczołgowuje się, energicznie wstaję i kontynuuje marsz w nakazanym kierunku. Z chwilą ostrzelania przez moździerze na komendę: „szer. Kowalski - na rubież drzew chyłkiem - Naprzód” - chwyta broń prawą ręką za nakładkę lufy i mając nisko pochyloną sylwetkę biegnie w nakazaną rubież, pada, odczołgowuje się, przyjmuje postawę strzelecką leżąc.
Atakujący powinien zwrócić uwagę na wybór techniki pokonywania terenu w zależności od jego ukształtowania oraz od natężenia ogniowego oddziaływania przeciwnika.
Zapoznając z sytuacją taktyczną instruktor wskazuje kierunek działania, na którym – za naturalną lub sztuczną przeszkodą terenową – znajduje się stanowisko ogniowe przeciwnika. W części praktycznej należy zwracać uwagę na zasady prowadzenia ognia w ruchu, a także na opanowane wczesnej zasady reagowania na zagrożenie. Po przećwiczeniu tego elementu instruktor uczy sposobów wykonania skoku, zwracając uwagę na czynności poprzedzające i kończące go (wybór kierunku przemieszczania się i potencjalnego miejsca stanowiska ogniowego, ewentualne „ostrzelanie” przeciwnika, zabezpieczenie broni, odczołganie się i rozpoczęcie kolejnego skoku, przyjęcie postawy strzeleckiej leżącej i odczołganie się w kierunku stanowiska upatrzonego wcześniej lub wybranego w czasie wykonywania skoku, odbezpieczenie broni). Efektem finalnym szkolenia może być wykonanie skoku parami z uwzględnieniem wzajemnego osłaniania się, a także ogniowego oddziaływania przeciwnika. Niezmiernie ważnym elementem szkolenia jest właściwy dobór miejsca nauczania poszczególnych sposobów przemieszczania się na polu walki. Organizując natarcie należy:
- w celu rozpoznania terenu wysyłać patrole rozpoznawcze, po uprzednim dokonaniu oceny terenu według mapy;
- zawczasu przygotować drogi zbliżenia do przeciwnika (przetrzeć szlak), do rejonu wyjściowego, ześrodkowania itd.
- unikać prowadzenia natarcia czołowego w otwartym terenie, prowadzić natarcie skrzydłowe i na tyły przeciwnika, podczas mgły, lub opadów rezygnując ze środków wsparcia na rzecz zaskoczenia.
Ćwiczenie praktyczne.
Ustawia żołnierzy w tyralierę, wydaje komendę do rozpoczęcia dla pierwszej trójki. Rzuca petardę i obserwuje działanie żołnierzy. W przypadku popełniania błędów przerywa działania i omawia, nakazuje powtórzyć ćwiczenie.
Słuchają
i wykonują
polecenia.
Żołnierze
stają tyralierą
w odstępach
ok. 5m. Wykonują
natarcie pojedynczo, a następnie
w drużynie.
na dyscyplinę.
na zachowanie warunków
...
lewaPnaP