Śpiewnik Pielgrzyma I.doc

(646 KB) Pobierz

1   Alleluja, chwalcie Pana, Nućcie Jemu chwałę, cześć! Chwalcie, wszyscy anio­łowie, Głosząc Jego łaski wieść! Chwal Go, słońce i księżycu, Chwal Go, mnóstwo jas­nych gwiazd, Chwalcie, góry, chwalcie, drze­wa, Chwalcie, ptaki, z swoich gniazd!

Refr.: Wysławiajcie imię Pańskie, Uwiel­biajcie Jego moc! [:Niech są pełne Jego chwały,:] Niech są pełne Jego chwały Niebo, ziemia w dzień i w noc!

2. Chwalcie wszystkie Go narody, Złóżcie przed Nim chwałę swą! Chwalcie ziemscy Go królowie, Niech się przed Nim głowy gną! Chwalcie kornie, starcy, Pana, Z głębi serc i z głębi dusz, Chwalcie, dzieci i młodzieńcy, Wszak, to Pan wasz i wasz Stróż.

3. Lecz niech chwali swego Ojca Przede wszystkim Boży lud, Wszak on poznał i do­świadczył, Co to jest miłości cud. Bóg nam posłał Syna Swego; By przez krew zgniótł złego moc, Za to wiecznie chcemy sławić Jego łaskę w dzień i w noc.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2  Barankowi chwałę,   cześć  Wszyscy wiecznie chcemy nieść, To potężny z Judy Lew, On zwyciężył przez Swą krew. Chwała Barankowi! Cześć Zwycięzcy, starty wróg. Świat u Jego leży nóg. Zwalcz w mym sercu. Panie mój, Co Twój czysty mąci idrój. By zajaśniał obraz Twój!

2. Pan przełamał śmierci noc, Przyniósł cu­dną życia moc. W krwawym boju za nas zmarł I tak głowę węża starł. Chwała Baran­kowi! Stratę przez Adama czyn Nam przy­wrócił Boży Syn. Życie nowe Zeń nam lśni, Więc niech pieśń wdzięczności, czci Wiecz­nie, Panie, płynie Ci!

3. O, ta łaska, której cud Wiedzie mię w ojczysty gród! O, ta miłość, której zdrój Mię przekształca w obraz Twój! Chwała Ba­rankowi! O Zwycięzco w sercu mym, Spal, co nie jest dziełem Twym! Śmierci grot złama­ny wżdy, Świat i piekło pierzcha, drży, Boś potężnym Królem Ty!

4. Już korona błyszczy nam, Wnet u Oj­ca będziem tam, Gdzie hymn nowej pieśni brzmi, Przez Twój lud niesiony Ci: Chwała Barankowi! Barankowi wieczną cześć Zaw­sze wszyscy chciejmy nieść; Nasze w Nim zwycięstwo lśni, Niech Mu hymn nasz wzniosły brzmi: Wieczne, Panie, dzięki Ci!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3.Bądź Panu cześć! O, nućcie pieśni chwały! Niech sławę Jego łaski słyszy świat! On dobry jest! Niech wie o tym świat cały, Ze Jezus życie za nas grzesznych kładł.

Refr.: Chcemy w cichym uwielbieniu Słu­żyć wciąż Królowi chwał, Chcemy świadczyć o zbawieniu, Jako Pan nam rozkaz dał

2. Bądź Panu części Z głębokiej dziś -wdzięczności Z serca śpiewajcie pieśni kor­nych chwał! On dobry jest, bo z wielkiej Swej litości Skałą zbawienia grzesznym nam się stał.

3. Bądź Panu cześć! Bo sprawą najpięk­niejszą Jego wysławiać za miłości czyn. On dobry jest! Niech wierni dziś się cieszą, Ze mogą śpiewać, wyzwoleni z win

 

4.Boże wielki, pełnyś chwał, Wielbim Twą potęgę, Panie! Tyś stworzeniom życie dał, Podziwiamy Twe działanie; Jakiś od wieczności był, Tak na wieki będziesz żył.

2. Wszyscy Ciebie chwalić chcą, Wszyscy święci, aniołowie; Wielbią wielkość, dobroć Twą Cherubowie, Serafowie. Śpiew otacza Boski tron: ,,Święty, święty, święty On!"

3. Święty jest niebieski Wódz, Pan Zastę­pów święty, święty. Nędzę naszą może zmóc; Chwałą Jego świat przejęty. Niebo ziemia, morze brzmi Głośną pieśnią Jego czci.

4. Spojrzyj, Panie, na Swój lud, Skłoń ku Swemu się stworzeniu! Prowadź go do życia wód, By nie zginął w utrudzeniu! A gdy przetrwa życia znój, Niech majestat ujrzy Twój.

5. Zmiłuj, Panie, zmiłuj się, Pobłogosław dziatwie Swojej! Objaw się nam w łasce Swej, Z której płyną pociech zdroje! Tyś na­dzieją naszą Sam, Nie daj przeto zginąć nam.

5.Chcę o Jezusie moim śpiewać, Wysła­wiać wielką Jego moc, Śpiewać o Jego mękach gorzkich, W których zwyciężył śmierci noc.

Refr.: Wysławiajcie mego Jezusa, Miłość i wielką Jego moc, Nućcie o Jego mękach gorzkich, W których zwyciężył śmierci noc.

2. Chcę cudownego ja wysławiać Grzesz­ników Przyjaciela w głos. Z Bogiem łaskawie mię pojednał, Światło niebieskie w duszę wniósł.

3. Drogiego Zbawcę chcę uwielbiać; To jest ów niezwalczony Wódz. Zwycięsko Swo­ich przeprowadzi, Grzech, śmierć i piekło da im zmóc.

 

6.[:Barankowi cześć, Barankowi cześć. Ba­rankowi cześć, chwała Mu!:] |:Alleluja, alleluja! Barankowi cześć, chwała Mu!:]

2. [: Jezus, z Judy Lew, On Zwycięzcą jest, Bo zwyciężył już diabła moc.:] [:Alleluja, alleluja! Pan zwyciężył już diabła moc.:]

 

7. Chciejmy Zbawcę wielbić szczerze, Któ­ry umiłował nas, Cześć i chwałę nieść w ofierze W każdej chwili, w każdy czas. Jezu, naszą Tyś ozdobą I radością, chlubą jest; Choć w cierpieniu, jednak z Tobą Bło­go zawsze życie wieść.

2. Odkądś nasze serca zdobył I zapłacił grzechów dług, Przez cierniste życia drogi Wiedziesz nas w ojczysty próg. Gdy wspom­nienia lat odległych Gorzką w duszy zrodzą łzę, Ty nie wspomnisz chwil ubiegłych, Te­mu pewnie wierzyć śmiem.

3.. Przyjmij, Panie, dzięki nasze, Które z serca Tobie ślem. Ucz drogami Twymi zaw­sze W świecie się kierować złym; Pomóż wszystkie nasze siły Tobie tu poświęcić raz, By w królestwie Twym służyły, Nim do Sie­bie wezwiesz nas.

8.Chwalże, ma duszo, Mocarza i Króla wszechświata! Niech się twa prośba go­rąca z podzięką przeplatał W górę się zwróć, Harfo i lutnio, się zbudź! Niech pieśń twa w niebo ulata!

2. Chwalże Mocarza, co wszystkim tak mądrze kieruje! Który na skrzydłach cię or­lich bezpiecznie piastuje; Który ci dał W do­brach rozlicznych twój dział. Czy serce two­je to czuje?

3. Chwalże Mocarza, co cudnie cię tak ukształtował, Zdrowiem obdarzył i drogi ci zawsze torował! Z iluż to trwóg Wielki, po­tężny cię Bóg Dziwną Swą mocą ratował!

4. Chwalże, ma duszo, Mocarza, co ci bło- gosławił, Coc się w strumieniach miłości tak dziwnie objawił! Duchu mój, miej Boga w pamięci wciąż swej, Byś miłość Jego rad sławił!

5. Chwalże, ma duszo, Mocarza gorącym westchnieniem, Chwalże Go, wszystko, co ży­je, z Abrama nasieniem! On blaski Swe W ser­ce twe biedne d śle; Chwal Go na wieki swym pieniem!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

9. Chwałę daj Panu, o duszo moja! Chwa­lić Go pragnę aż po zgon. Póki tu ży­ję, Bóg ma ostoja. Niech płynie pieśń przed Jego tron! Ten, co nam ciało, duszę dał, Go­dzien jest wiecznych pień i chwał. Alleluja, alleluja!

2. Błogosławiony jest ten zaiste, Którego mocą jest Sam Bóg; Który, jak dziecię, Ci ufa, Chryste, Twych niezachwianie strzeże dróg. Kto w Tobie, Panie, ufność ma, Temu Twa łaska pomoc da. Alleluja, alleluja!

3. Sąd prawy czynić Pan nie ustaje, Sam Swoich wiernych koi łzy; Krzepi strudzo­nych, a głodnym daje Pokarm po wszystkie życia dni. Niewoli pęta zrywa Pan — O, niech Mu pokłon będzie dań! Alleluja, alle­luja!

4. Za to bezbożne grzeszników plany Po­tężny Jego zburzy gniew, Ze się rozprysną, jak wodne piany, Rozsypią się, jak garstka plew. Pan Królem wiecznym — Nim się zbrój! Syjonie, Bóg obrońca twój! Alleluja, alleluja!

5. Chwała ze wszech stron niech brzmi dokoła!   Potędze  cudów  Bożych  cześć! Wszystko, co żyje, niech ,,amen" woła, Chwałę z radością śpieszy nieść! Niech śpie­wa, kto wziął Ducha chrzest, Bo Pan ten go­dzien chwały jest! Alleluja, alleluja!

 

 

 

 

 

 

 

 

10. Czego chcesz od nas, Panie, Za Twe hojne dary? Czego za dobrodziejstwa, Którym nie masz miary?

2. Kościół Cię nie ogarnie. Wszędy pełno Ciebie, I w morzu, i w otchłaniach, Na zie­mi, na niebie.

3. Złota też, wiem, nie pragniesz, Bo to wszystko Twoje, Cokolwiek na tym świecie Człowiek mieni swoje.

4. Wdzięcznym Cię tedy sercem, Panie, wyznajemy, Bo nad to przystojniejszej Ofia­ry nie mamy.

5. Na wieki bądź pochwaleń, Nieśmiertel­ny Panie! Twa łaska, Twoja dobroć Nigdy nie ustanie.

6. Chowaj nas, póki raczysz, Na tej nis­kiej ziemi, Tylko niech zawsze będziem Pod skrzydłami Twymi

 

11.Dajcie Panu chwałę, Dajcie Panu chwa­łę, Bo nas wykupił świętą krwią! O, daj­cie Panu chwałę!

2. Dajcie Panu chwałę, Dajcie Panu chwa­łę! Duchem nas chrzci i ogniem Swym. O, dajcie Panu chwałę!

3. O, daj Panu chwałę, O, daj Panu chwa­łę! Wysoko ceń, gdy cierpisz Zań! O, oddaj Panu chwałę!

4. O, daj Panu chwałę, O, daj Panu chwa­łę! Przez ciemną noc ty wiarą idź! O, oddaj Panu chwałę!

 

 

 

 

 

 

 

 

12,Dziękujmy Bogu wraz I sercem, i ustami, Bo wielkość Jego spraw Objawia się nad nami! On nas od pierwszych lat W opiece Swojej miał I niezliczonych łask Dowodów tyle dał.

2. Niezmiennie dobry Bóg Niech wciąż nam błogosławi, Niech radość w serca tchnie I błogi pokój sprawi! Niech On nas w łasce Swej Zachować raczy Sam I od wszelkiego zła Wybawi tu i tam!

3. Niech będzie chwała, cześć I Ojcu, i Synowi, I hołd równemu Im Świętemu też Duchowi! Jedyny w Trójcy Bóg, Jak od po­czątku trwa, Tak zawsze będzie trwał — Niech cześć na wieki ma!

 

13.Jezusowi chcę śpiewać ku chwale, Bo On jest siłą mą, życiem mym, On rato­wał mnie z nędzy i śmierci, Bez. nadziei gdym szedł światem tym.

Refr.: Tyś Swą krwią mnie wykupił, mój Jezu, Tyś mnie wyrwał i wiódł z drogi złej. Chcę Ci śpiewać, wysławiać Cię stale; Niech Twa cześć płynie wciąż z duszy mej!

2. Jezusowi chcę śpiewać ku chwale, On radością co dnia syci mnie. Ja nie mogę Go zaprzeć milczeniem; Jego sławić me serce się rwie.

3. Jezusowi chcę śpiewać ku chwale Po­śród gwaru i trosk szarych dni. Choć i boleść, lub bój sercem miota, W jego głębi niech chwała wciąż brzmi.

4. Jezusowi chcę śpiewać ku. chwale, W drodze wzwyż wielbić Go z wszystkich sił, Potem stać wiecznie przed Jego tronem, Gdzie

zbawionych Go chór będzie czcił.

 

14.Gdybym języków miał tysiące I ust ty­siącem śpiewać mógł, To wszystkie, og­niem pałające, Głosiłyby, jak dobry Bóg, W zawody niosąc pienia chwał Za to, co w łasce wielkiej dał.

2. O, niechże pienia moje zdążą Aż do sło­necznych niebios stref; Strumienie krwi, co w żyłach krążą, Niech triumfalny wzniosą śpiew! Niechajże każde tchnienie me, Jak hołd dziękczynny, w niebo mknie!

3. Ale za słabe moje siły I pieśni mojej braknie piór; Trzeba, by głosy swe złączyły Stworzenia wszystkie w jeden chór. Niech śpiewa ze mną cały świat I chwałę Bożą wielbi rad.

4. O, Jezu drogi, jak Cię chwalić Za wiel­kie miłosierdzie Twe, Żeś się mej nędzy chciał użalić I łaską Swoją darzysz mnie? Wyrwałeś mnie z szatana rąk, Bym Twą własnością zostać mógł.

5. Chcę dobroć Twoją, Ojcze, głosić, Dopó­ki język służy mi. Chcę modły swe do Cie­bie wznosić, Dopóki serce w piersiach drży. A gdy do śpiewu braknie sił, Wzdychaniem będę Ciebie czcił.

6. Ach, przyjmij moją pieśń z padołu I nie odbieraj łaski Swej! W niebiesiech chwalić Cię pospołu Ze zbawionymi będzie lżej. Po tysiąckroć tam będzie zbór Powta­rzał swój dziękczynny chór

 

 

 

 

 

 

 

 

15.Gdy na ten świat spoglądam, wielki Boże. Coś stworzył go wszechmocnym Słowem Swym, A kiedy znów na te narody spojrzę, Którymi Ty wciąż opiekujesz się,

Refr.: (:Me serce w uwielbieniu śpiewa Ci:

Jak wielkimś Ty, jak wielkimś Ty!:]

2. Gdy wznoszę wzrok ku jasnym światom w górze I widzę gwiazd niepoliczony rój. Jak słońce tam i księżyc w swojej porze Spokoj­nie bieg wciąż odbywają swój,

3. Gdy z słowem Swym stanąłeś na mej drodze, O Panie mój, gdym ujrzał łaskę Twą. Co zmyła grzech, co cieszy w życia trwo­dze, Co w mych słabościach pomoc daje swą,

4. Gdy widzę znów, jak grzesznych wielka rzesza, Zamiast Cię czcić, Twe imię święte Izy, A mimo to Twa łaska się nie zmniejsza, Owszem ich znosisz w cierpliwości Swej,

5. Gdy życia mię przytłacza ciężkie brze­mię, Gdy jest na śmierć zraniona dusza ma; Ojcowska Twoja dłoń, gdy ciężar zdejmie, Pomoże nieść, co się nieznośnym zda,

6. Gdy, Panie mój, odwołasz mię ze świa­ta, Gdy olśni mię Twej chwały wiecznej blask, Gdy dana będzie mi czystości szata I Ciebie ujrzę, Jezu, Królu łask, [:Me serce wtedy hymn zaśpiewa Ci: Jak wielkimś Ty, jak wielkimś Ty I:]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

16.Królu niebios, któż imienia Twego zgłę­bi treść? Któż wspaniałe światów gma­chy, Któż Ci pomógł wznieść? Tylko w łaski Twej osłonie Żywy zostać śmiem. Światy wstały, światy runą Za skinieniem Twym

2. O nasz Panie ukochany, Któż Cię poj­mie, któż? Tyś nad głębią stał potopu W bla­sku krwawych zórz. Niebo jeszcze raz poru­szysz,  Wstrząśniesz ziemi grunt. Zgładzi wszystkich obłudników Sprawiedliwy sąd.

3. Królu chwały, choć tak wielka Twojej ręki moc, Jednak hańbę przecierpiałeś, Zsze­dłeś w śmierci noc. Grzeszny świat Cię w dziatkach Twoich Jeszcze trapi zły; Wszyst­ko masz, a miejsca w świecie Nie znalazłbyś Ty.

4. O, nasz Królu wywyższony, Przyjm wdzięczności ślub! Wszyscy serca przynosi­my Do Twych świętych stóp. Służyć Ci, umierać z Tobą, To nasz ziemski dział, Po­tem w niebie z Tobą władać Pośród wiecz­nych chwał!

 

17 O, Panu bądź cześć, że nas kocha —

Swój lud, 2e nas kupił Swą krwią. wiedzie w cudny Swój gród!

Reir.: Alleluja, bądź pochwaleń! Niech Twa cześć płynie wzwyż! Alleluja, bądź pochwaleń! Błogosław nam dziś!

2. O, Panu bądź cześć, iż nam Ducha On dał! Życie nowe w nas tchnął, a do serc po­kój wlał.

3. Niech płynie dziś wzwyż cześć i chwała, i moc Barankowi, że śmierci pokonał już noc.

 

 ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin