Phillips Susan Elizabeth - Na przekor wszystkim.pdf - Phillips Susan Elizabeth - ssaaggaa

Phillips Susan Elizabeth

Na przekór wszystkim

Prolog

Przez trzy przeraŜające dni 1958 roku panna młoda była najsłynniejszym

dzieckiem Ameryki. Osiemnaście lat później Susannah Faulconer znowu poczuła się

jak przeraŜona siedmiolatka. Kroczyła u boku ojca po białym chodniku, który wiódł

środkiem ogrodu w posiadłości Faulconerów Miała wraŜenie, Ŝe rodowy klejnot –

ciasno opinający szyję naszyjnik z pereł - tamuje jej oddech. Wiedziała, Ŝe to

niemoŜliwe, naszyjnik wcale nie był za ciasny, nosiła go przecieŜ nieraz. Pierwszy raz

załoŜyła go na bal debiutantek, gdy miała osiemnaście lat. Ale dzisiaj nic nie powinno

tamować jej oddechu. Miała ochotę zerwać naszyjnik z szyi i cisnąć w tłum elegancko

ubranych gości.

Ale tak naprawdę, nigdy by tego nie zrobiła. Nie ona, nie poprawna Susannah

Faulconer.

Miała wprawdzie rude włosy, ale nikomu nie przyszłoby na myśl posądzać ją o

ognisty temperament. MoŜe dlatego, Ŝe jej włosy nie miały bynajmniej płomiennego

odcienia z reklam farb do włosów, tylko kasztanowy – szlachetny, patrycjuszowski.

Gdy się na nie patrzyło, przypominały się inne, spokojniejsze czasy: czasy polowań na

lisy o świcie, porcelanowych filiŜanek i kobiet pozujących Gainsboroughowi. Tego

dnia związała włosy w gruby węzeł na karku. Była to fryzura nieco zbyt surowa, zbyt

skromna dla panny młodej, pasowała jednak do niej. Zamiast zapierającej dech w

piersiach kreacji miała na sobie prostą suknię ze starej koronki. Mandaryński

kołnierzyk podkreślał szczupłą arystokratyczną szyję, opasaną pięcioma sznurami

pereł – naszyjnikiem, który

przyprawiał ją o taki stres. Wszystko to świadczyło o bogactwie, klasie i

opanowaniu zupełnie nie na miejscu u dwudziestopięcioletniej kobiety.

Sto lat temu Susannah Faulconer uchodziłaby za skończoną piękność, jednak w

latach siedemdziesiątych jej regularne rysy były zbyt delikatne, zbyt subtelne, by

konkurować z wyrazistą urodą modelek z okładek magazynów. Miała długi prosty

nos, wąskie, ale pięknie wykrojone usta. Tylko jej oczy były na wskroś współczesne:

szeroko rozstawione, duŜe, świetliście szare. Nie umiały takŜe kłamać, dlatego cza-

sami rozmówcom Susannah zdawało się, Ŝe ich nie słucha, Ŝe ucieka w miejsce, do

którego nikt poza nią nie ma dostępu.

Od godziny towarzyska śmietanka Kalifornii zjeŜdŜała się na ślub. Limuzyny

pokonywały drogę ocienioną drzewami, zatrzymywały się na podjeździe w kształcie

półksięŜyca przed Falcon Hill, posiadłościąFaul-conerów Mogło się wydawać, Ŝe

Falcon Hill stanowi część wzgórz San Francisco od wieków - w rzeczywistości jednak

rezydencja liczyła zaledwie dwadzieścia lat. Wybudowałją w zamoŜnej dzielnicy

Atherton Joel Faulconer, ojciec Susannah, niedługo po tym, jak przejął Faulconer Bu-

siness Technologies od własnego ojca.

Mimo róŜnicy wieku goście siedzący na ozdobnych krzesełkach z białego kutego

Ŝelaza, byli do siebie bardzo podobni. Bogaci i konserwatywni, przywykli wydawać

polecenia, a nie ich słuchać. Wyjątek stanowiła piękna młoda kobieta w ostatnim

rzędzie. Wśród kreacji Halstona i Saint Laurenta tania brązowa sukienka Paige

Faulconer, młodszej siostry panny młodej, rzucała się w oczy, nie wspominając o

róŜowym boa z marabuta na ramionach.

Muzyka stawała się coraz głośniejsza. Susannah Faulconer ostroŜ-nie zerknęła w

bok i napotkała cyniczny uśmiech siostry. Nie, nie pozwoli, by stare waśnie zepsuły

dzień jej ślubu. I tak dobrze, Ŝe Paige przyszła na uroczystość. Po ostatnich

wydarzeniach Susannah nie spodziewała się, Ŝe siostra się pojawi.

Po raz kolejny pomyślała o tym, jak ciasny jest naszyjnik. Starała się nie

zaprzątać sobie głowy problemami Paige, tylko skupić się na pięknie ogrodu.

Marmurowe posągi z Vicenzy i fontanny z jednego z zamków nad Loarą nadawały

ogrodom klimat starego świata. Dziesiątki wazonów białych róŜ rozmieszczono

wśród zielonych krzewów. W fontannach pływały gardenie, białe wstąŜki powiewały

na ciepłym czerwcowym wietrze. Wszystko było dokładnie tak, jak zaplanowała.

Skoncentrowała się na Calu, który czekał na nią pod nieskazitelnie białym

baldachimem, przy największej fontannie. Calvin Theroux przypominał

dŜentelmenów z reklam szkockiej whisky w drogich magazynach

dla panów. W wieku czterdziestu dwóch lat był jednym z najbardziej

wpływowych ludzi w korporacji Faulconerów Choć dzieliło ich siedemnaście lat,

powszechnie uwaŜano, Ŝe Susannah i Cal są dla siebie stworzeni. Mieli tyle

wspólnego: oboje dorastali w dostatku - ona w San Francisco, on w Filadelfii,

uczęszczali do najbardziej ekskluzywnych prywatnych szkół, obracali się w

najlepszym towarzystwie. Oczywiście Cala nie porwano, gdy miał siedem lat, ale teŜ

nie spotkało to znakomitej większości ludzi.

Naszyjnik dusił ją coraz bardziej. Gdzieś z oddali dobiegał monotonny warkot

kosiarki. Pomyślała, Ŝe ojciec musi być niezadowolony, Ŝe ogrodnik z sąsiedniej

posiadłości akurat teraz zabrał się za koszenie. Będzie miał do niej pretensje, Ŝe nie

uprzedziła sąsiadów o uroczystości.

Cal musnął jąramieniem, gdy podawał jej rękę.

- Pięknie wyglądasz - szepnął. Zmarszczki w kącikach oczu pogłę-biły się, gdy

się uśmiechnął.

Pastor odchrząknął i przemówił:

- Moi drodzy, zebraliśmy się tu, by...

Wiedziała, Ŝe postępuje słusznie, wychodząc za Cala. Zawsze postępuje słusznie.

Cal jąkocha. Jest dojrzały i troskliwy, będzie doskonałym męŜem. Jednak rosnąca w

gardle gula zagłuszała głos rozsądku.

- Kto oddaje tę kobietę temu męŜczyźnie?

- Ja. - Ojcowska duma łagodziła nieco surowe rysy Joela Faulcone-ra, gdy podał

rękę Susannah Calowi. Odsunął się. Usłyszała, jak zajmuje miejsce w drugim rzędzie.

Warkot kosiarki przybierał na sile.

Druhna wzięła od niej bukiet i Susannah dyskretnie dotknęła naszyjnika. Wsunęła

palec pod rodowy klejnot Bennettów i odsunęła go od szyi. Cal z uwagą słuchał

kapłana, więc niczego nie zauwaŜył.

- Ja, Calvin James Theroux, biorę sobie ciebie, Susannah Bennett Faulconer...

Hałas kosiarki tak się nasilił, Ŝe inni takŜe zwrócili na nią uwagę. Nozdrza Cala

poruszyły się nieznacznie, jakby dotarł do niego nieprzyjemny zapach. Susannah stała

bez ruchu, spokojna i opanowana.

AŜ nagle zrozumiała, Ŝe to wcale nie kosiarka.

Gwałtownie zaczerpnęła tchu, krew odpłynęła jej z twarzy. Pastor zwracał się

teraz do niej. Nie mogła się skupić. Hałas narastał, był coraz bliŜej ogrodu. Cal

odwrócił się w stronę, skąd dobiegał, pastor urwał w pół słowa. Susannah poczuła, Ŝe

się poci.

I wtedy to się stało. W atmosferę spokoju i dostatku panującą w ogrodach

Faulconerów wdarł się głośny, wulgarny ryk potęŜnego harleya.

Motocykl minął posąg Andromedy, niszcząc wypielęgnowany trawnik. Krzyk

kierowcy zagłuszył nawet ryk silnika:

- Suzie!

Ze stłumionym jękiem odwróciła się na pięcie. Czuła, Ŝe serce wali jej jak

młotem.

Ojciec zerwał się na równe nogi, przewracając krzesło. Cal obronnym gestem

złapał ją za rękę. Motocykl zatrzymał się na skraju chodnika, którym szła przed

chwilą. Koła skalały nieskazitelną biel tkaniny.

Nie, pomyślała, to nieprawda. To tylko zły sen. Kolejny zły sen.

- Suzie!

Miał na sobie czarną skórzaną kurtkę i dŜinsy opięte na muskularnych udach.

Jego oczy były ciemne, przenikliwe, a kości policzkowe wystające jak u Indianina,

choć on akurat zawdzięczał to krwi śródziemnomorskiej. Był śniady, miał wąskie,

niemal okrutne usta. Bryza znad zatoki San Francisco rozwiewała długie do ramion

włosy – trzepotały jak pióra kruka.

- Co jest, Suzie? Zapomniałaś mnie zaprosić? - Jego głos zagłuszał ryk harleya.

Czuła, Ŝe ciemne, gorące oczy niemal ją parzą.

Wśród gości dały się słyszeć pomruki i szepty – wyraz oburzenia, zaskoczenia i

zachwytu pomieszanego z przeraŜeniem. CzyŜby to był jeden z przyjaciół Susannah?

Nie, to niemoŜliwe. Były chłopak Paige, owszem, ale nie Susannah!

Susannah jednym uchem słyszała, jak druhna powtarza bezmyślnie: „O mój

BoŜe, o mój BoŜe, o mój BoŜe” jak mantrę. Zorientowała się, Ŝe kurczowo trzyma

ramię Cala, jakby był ostatnią deską ratunku. Chciała coś powiedzieć, ale właściwe

słowa nie przechodziły jej przez gardło. Pociągnęła za naszyjnik. Długie

arystokratyczne palce drŜały, gdy mocowała się ze sznurami pereł.

- Nie rób tego, Suzie - powiedział motocyklista.

- Co to ma znaczyć! - wrzasnął ojciec. Usiłował wyplątać się z girlandy

oddzielającej krzesła od podestu, na którym stali państwo młodzi.

Była tak zdenerwowana, Ŝe nawet nie pomyślała o upokorzeniu przed tłumem

gości. Panuj nad sobą, powtarzała. Bez względu na to, co się stanie, panuj nad sobą.

MęŜczyzna na motorze wyciągnął do niej rękę.

- Chodź, Suzie.

- Susannah - powiedział Cal - kim jest ten osobnik?

- Wezwijcie policję! - zawołał ktoś w tłumie. Motocyklista nie opuścił dłoni.

- Dalej, Suzie. Wskakuj.

Naszyjnik Bennettów uległ wreszcie drŜącym palcom Susannah, perły potoczyły

się na biały chodnik i dalej, na trawę. To dzień mojego ślubu, myślała rozpaczliwie.

Dlaczego taki wulgarny, nieodpowiedni incydent zdarza się akurat dzisiaj? Babka nie

posiadałaby się z oburzenia.

Zatoczył pogardliwy łuk ramieniem.

- Chcesz wydawać przyjęcia do końca Ŝycia, czy razem ze mną postawić świat na

głowie?

Odsunęła się od Cala, zakryła uszy dłońmi - niewłaściwe, szokują-ce zachowanie

u idealnej Susannah Faulconer. W końcu wykrztusiła:

- Idź stąd! Nie chcę tego słuchać! Nie będę tego słuchać! - Z tymi słowami

odsuwała się od ołtarza, jakby chciała oddalić się od wszystkich.

- Chodź ze mną, skarbie - kusił. - Rzuć to wszystko i chodź ze mną. - Jego oczy

hipnotyzowały, przyciągały. - Wskakuj na motor, skarbie. Wskakuj na motor i chodź

ze mną.

- Nie - wykrztusiła. - Nie, nie zrobię tego.

To renegat, wyrzutek. Od wielu lat Susannah panowała nad swoim Ŝyciem.

Robiła wszystko, jak naleŜy, przestrzegała zasad, nie popełniła Ŝadnej gafy. Jak to

moŜliwe? Jakim cudem jej Ŝycie tak szybko wymykało się jej spod kontroli?

Za nią stał silny, spokojny Cal Theroux, bratnia dusza, męŜczyzna, który

przegonił jej demony. Przed nią– sprytny włóczęga na harleyu. Pod wpływem impulsu

poszukała wzroku siostry, ale na jej twarzy dostrzegła tylko szok. Paige jej nie

pomoŜe. Nigdy jej nie pomagała.

Susannah dotknęła szyi, ale naszyjnika juŜ nie było. Poczuła, jak powraca stary

strach i koszmar tamtego wiosennego dnia 1958 roku, dnia, gdy stała się

najsłynniejszym dzieckiem Ameryki.

Otoczyły jąwspomnienia. Nagle zobaczyła, Ŝe ojcu udało się w końcu wyplątać z

girland, i zebrała wszystkie siły, by powrócić do teraźniejszo-ści. Ma tylko chwilę,

ułamek sekundy, by coś zrobić, zanim ojciec przejmie kontrolę nad sytuacją.

Po jej prawej stronie Calvin Theroux obiecywał miłość, bezpieczeń-stwo i

komfort. Mesjasz na motocyklu po lewej stronie nie obiecywał niczego. Ze

stłumionym okrzykiem poprawna Susannah Faulconer dokonała wyboru.

Część pierwsza

Wizja

Cokolwiek moŜesz zrobić lub wydaje ci się, Ŝe moŜesz zrobić, zrób to. Śmiałość to

geniusz, siła i magia.

Goethe

Rozdział pierwszy

Prawdziwym ojcem Susannah nie był Joel Faulconer, tylko Anglik nazwiskiem

Charles Lydiard. Poznał matkę Susannah w Nowym Jorku w 1949 roku. Katherine -

Kay Bennett była piękną córką niedawno zmarłego nowojorskiego finansisty.

Zobaczyła Lydiarda na jachcie znajomego, gdy palił tureckie cygaro i sączył drinka.

Kay – wieczna poszukiwaczka przystojnych wolnych męŜczyzn – jeszcze tego sa-

mego dnia zakochała się w jego arystokratycznych rysach i cynizmie.

Kay nie naleŜała od osób szczególnie spostrzegawczych, toteŜ dopiero po roku

małŜeństwa dowiedziała się, Ŝe jej elegancki mąŜ nad jej uroki przedkłada

atrakcyjnych młodych męŜczyzn.

Błyskawicznie zabrała dwumiesięczną córeczkę i wróciła do matki, do

apartamentu przy Park Avenue. Natychmiast rzuciła się w wir Ŝycia towarzyskiego,

by jak najszybciej zapomnieć o niesmacznym incydencie. Robiła teŜ wszystko, by

zapomnieć o małej dziewczynce ze smutną twarzyczką, która stanowiła Ŝywy dowód

na to, Ŝe Kay nie umie trafnie oceniać ludzi.

Charles Lydiard zginął w wypadku na motorówce w 1954 roku. Kay bawiła

wówczas w San Francisco. Niewiele wcześniej poślubiła Joela Faulconera,

kalifornijskiego przemysłowca, i interesował ją teraz jedynie młody, bardzo męski

małŜonek, a nie pomyłka z przeszłości. Nie zawracała teŜ sobie głowy trzyletnią

córeczką, którą zostawiła pod opieką matki na drugim końcu kontynentu.

Susannah Bennett Lydiard z szarymi oczami, wąskim noskiem i rudymi włosami

zaplecionymi ciasno w dwa warkoczyki wyrastała na

malutką smutną myszkę. Kiedy miała cztery lata, sama nauczyła się czytać i

poruszała się bezszelestnie po ogromnych pokojach w mieszkaniu babki, przemykała

jak cień koło okien zasłoniętych cięŜkimi aksamitnymi storami, które miały tłumić

wulgarny zgiełk ulicy. Jak szept muskała kosztowne grube dywany. śyła bezgłośnie

niczym wypchane ptaki pod szklanymi kloszami na wypolerowanych stoliczkach.

Babka Bennett stopniowo popadała w obłęd, lecz Susannah była zbyt mała, Ŝeby

to zrozumieć. Wiedziała tylko, Ŝe babka jest bardzo surowa, a nieposłuszeństwo

kończy się szybką i straszną karą. Babka Bennett zwykła powtarzać, Ŝe pobłaŜała

Phillips Susan Elizabeth - Na przekor wszystkim.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: