Syndrom DDA 2.pdf

Opracowała: Katarzyna Zborowska - psycholog

Temat: Doświadczenia z alkoholowego dzieciństwa.

Doświadczenia, o których najczęściej mówią osoby wychowywane w rodzinie z

problemem alkoholowym, składają się na obraz krzywdy, jakiej doznały one żyjąc w

rodzinnie dysfunkcyjnej.

Otocznie, w jakiej dorastają dzieci alkoholików jest wszędzie podobne. Charaktery

alkoholików mogą być różne, ale to co dzieje się w ich domach, nie bardzo różni się od

siebie. Alkoholizm jest chorobą całej rodziny. Ogólnie środowisko jednego domu alkoholika

jest podobne do drugiego. Różnice bardziej leżą w sposobie reagowania na przeżyte

doświadczenia niż w samych doświadczeniach. Rodzina alkoholowa przeżywa wiele

destrukcyjnych uczuć, z którymi próbuje na swój sposób sobie radzić.

• Wstyd to pierwsze z trudnych uczuć, które są udziałem bliskich alkoholika. Im

bardziej rozpędza się koło uzależnienia tym częściej rodzina odczuwa bezradność, tym

mniej można liczyć na postanowienia i obietnice alkoholika. Straszna niepewność

związana z huśtawką nastrojów powoduje, że dla dzieci świat jawi się jako pełen

chaosu i zagrożenia.

• Zawsze wyczuwalna jest atmosfera napięcia i niepokoju. Lęk i strach uporczywie

towarzyszą życiu bliskich alkoholika. Później niezmienne następuje ból i poczucie

winy, przeradzające się w odczuwana krzywdę.

• Gniew, złość i agresja są trwałym elementem emocjonalnej atmosfery w domu z

problemem alkoholowym.

Alkoholicy będący ludźmi chorymi, wywierają niekorzystny wpływ na tych, z którymi są

związani. Rodzina wkręcana jest w usprawiedliwienia i krycie picia, w nie spełniane obietnice

poprawy alkoholika.

Najbardziej cierpią najbliżsi. To na rodzinie najmocniej odbijają się konsekwencje picia,

kiedy alkoholik traci pracę, krewni i znajomi zaczynają odsuwać się, a dzieci są bezpośrednio

narażone na niekontrolowane zachowania alkoholika.

Można powiedzieć, że dziecko w rodzinie alkoholowej uczy się trzech rzeczy:

NIE UFAĆ

NIE MÓWIĆ

NIE ODCZUWAĆ

• Nie ufać jest wynikiem chaosu i urazów jakie oferuje życie. Ponieważ ufności i porządku

świata dziecko uczy się od rodziców i poprzez rodziców, brak oparcia w dorosłych

pozbawia je pewności i rozeznania. Nie spełnione obietnice, nie dotrzymane umowy,

zagubienie dorosłych, niespójność ich działań, niekonsekwencje wychowawcze - wszystko

to nie sprzyja kształtowaniu się atmosfery zaufania. Nieufność budzi obronność, zaś brak

porządku rodzi chaos, także chaos wewnętrzny, chaos myśli i nieuporządkowani życia

uczuciowego.

• Nie mówić jest silnym komunikatem od dorosłych wobec dzieci w sprawach związanych z

problemami alkoholowymi. Nie można mówić o ty, że ojciec lub matka pije.

Otaczane tajemnica jest złe samopoczucie, czy zła kondycja rodzica. Ludzie latami krążą

wokół tematu, dzieciom zaś nie wolno ujawniać tego, co dzieję się z tatą, czy mamą.

Picie i wszystko co z nim związane jest tematem tabu. Nie wolno mówić innym, ani

przyznawać się przed sobą. Wszyscy doskonale wiedzą, jak dzieci milkną i chronią niby

największy skarb tajemnicę rodzinną o alkoholu i incydentach z tym związanych. Robią to

ze wstydu, strachu i nadziei, że będzie lepiej i że nie jest tak naprawdę najgorzej.

Ogromnie trudno jest się przebić przez to dziecięce zaprzeczanie, a ten stan rzeczy

owocuje często poczuciem samotności dziecka w rodzinie alkoholowej.

• Nie odczuwać - to efekt nauki znieczulania. Nie tylko przerażające uczucia powodują

odcinanie się od nich, ale także nienawiść, czy uporczywa złość do któregoś z rodziców

albo też do ich obojga. Gdy jest się małym dzieckiem grozi to odebraniem rodzicielskiej

miłości. Czasami trzeba samego siebie przekonywać, że nie doświadcza się trudnych

uczuć, bo tak jest bezpieczniej. Niestety rodzi to groźbę odłączenia się od świata swoich

emocji i utraty rozeznania o przeżywanych uczuciach. Zafałszowanie wewnętrznej

rzeczywistości powoduje osłabienie lub wyłączenie czujnika emocjonalnego niezbędnego

w dalszym życiu do orientacji w świeci i samym sobie.

Być dzieckiem alkoholika oznacza mieć doświadczenia, które przerastają możliwości

sprostania im. Dzieci z rodzina alkoholowych charakteryzuje rozstrojenie życia uczuciowego,

np. nadmierna płaczliwość, lękliwość, ale też nieopanowana agresywność, wybuchowość,

niezrozumiały upór, czy złośliwość. Owo rozstrojenie odbija się na podstawowych

czynnościach życiowych, jak sen ( trudności z zasypianiem, koszmary senne, bezsenność );

jedzenie ( brak apetytu lub przejadanie się ); wydalanie ( nie trzymanie kału, moczenie się ).

Konsekwencją trudności emocjonalnych są także zaburzenia w kontaktach z innymi ludźmi:

trudności w nawiązywaniu bliskich relacji, wycofywanie się, bierność lub agresywność, czy

przemoc.

Bibliografia:

Anna Dodziuk: „Trudna nadzieja”. Instytut Psychologii Zdrowia PTP Warszawa.

Ewa Woydyłło: „Aby wybaczyć”. Instytut Psychologii Zdrowia PTP Warszawa.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: