Flannery Sean - Kryptonim Zebra.pdf - kryminał_i_sensacja - ptwod

SEAN

FLANNERY

KRYPTONIM

„ZEBRA”

Przekład PAWEŁ CZAJCZYŃSKI

Tytuł oryginału

THE ZEBRA NETWORK

Ilustracja na okładce

PAUL ROBINSON

Redakcja merytoryczna

KRYSTYNA PETRYK

Redakcja techniczna

ANDRZEJ WITKOWSKI

Korekta

KATARZYNA PASCHALSKA

ISBN 83-7169-093-2

Wydawnictwo Amber Sp. z o.o.

Warszawa 1996.

Wydanie I

Druk: Zakłady Graficzna ATEXT SA

Gdańsk, ul. Trzy Lipy 3

tel. (0-68) 32-57-69, (0-58) 32-64-41

Powieść tą poświęcam Laurie.

Przedmowa

WASZYNGTON

Gruba ryba rosyjskiej siatki szpiegowskiej, oskarżony James Franklin O’Haire, lat

42, w poniedziałek przyznał się do szpiegostwa i uchylania się od obowiązku płacenia

podatku dochodowego.

Wraz ze swym młodszym bratem, kapitanem lotnictwa Stanów Zjednoczonych,

Liamem Caseyem O’Haire’em, lat 37, który w ubiegłym tygodniu przyznał się do winy

obciążony tymi samymi zarzutami, najprawdopodobniej zostaną skazani na karę

dożywotniego więzienia. Bracia będą mogli uzyskać zwolnienie warunkowe po

upływie dwudziestu pięciu lat.

O’Haire’owie zostali postawieni w stan oskarżenia w lipcu po dwuletnim

dochodzeniu prowadzonym przez Departament Sprawiedliwości Stanów

Zjednoczonych, Federalne Biuro Śledcze oraz Urząd Podatkowy. Prowadzący

śledztwo zarzucają, że James O’Haire stał na czele organizacji szpiegowskiej, w której

skład, oprócz jego brata, wchodziło jeszcze siedem osób. Zadanie ich polegało na

przekazywaniu technicznych i wojskowych tajemnic do Związku Radzieckiego.

Proces pozostałej siódemki, która również przyznała się do winy, odbędzie się w

Sądzie Okręgowym w przyszłym miesiącu.

Prowadzący śledztwo twierdzą, że nigdy nie będą dokładnie znane pełne rozmiary

szkód, jakie wyrządziła interesom Stanów Zjednoczonych organizacja szpiegowska

O’Haire’ów. Określają je jednak jako „rozległe i podają, że dotyczą przecieku

informacji na temat tak zwanych Wojen Gwiezdnych i Inicjatywy Strategii Obronnej.

Ostatni podobny przypadek szpiegostwa dotyczył rodziny Walkerów i miał

miejsce w roku 1986.

CZĘŚĆ

PIERWSZA

Rozdział 1

Październik wcześnie zawitał do Moskwy. Pod koniec miesiąca, kilka minut po

dwudziestej drugiej, powietrze zrobiło się rześkie i mroźne jak w styczniu. Śnieg leżał

wszędzie, tworząc duże, brudne sterty. Moskwa była wschodnim miastem: ponurym,

zamyślonym i tajemniczym. Cebulaste kopuły cerkwi Wasyla Błogosławionego na

placu Czerwonym sprawiały wrażenie naturalnej przeciwwagi dla Spaskiej wieży

Kremla. Zaterkotał rozklekotany trolejbus. Dwóch żołnierzy, spitych na umór wódką,

zatrzymało się pod uliczną latarnią, aby wymienić między sobą butelkę. Urzędowy ził

limuzyna niknął prawym pasem, konsekwentnie ignorując czerwone światła.

Wysoki, dobrze zbudowany Amerykanin pojawił się w drzwiach przysadzistej

kamienicy przy ulicy Jelizarowoj, na której rogu znajdowała się ambasada Czadu.

Mężczyzna postawił kołnierz płaszcza, rozejrzał się w obie strony ogarniając wzrokiem

opustoszałą ulicę, i ruszył w kierunku swego samochodu, który zaparkował dwie

przecznice dalej. Sprawiał wrażenie podenerwowanego i niezadowolonego z siebie.

Od czasu do czasu spoglądał przez ramię, jakby przeczuwał, że ktoś lub coś może

podążać jego śladem.

Przy końcu przecznicy odwrócił się ponownie i popatrzył w okno dwupiętrowej

kamienicy, które nadal jaśniało przymglonym żółtym światłem. Nigdy już tam nie

wróci. Nie było ku temu powodu. Patrz na Waszyngton. Patrz na Moskwą. Zebra

Jeden, Zebra Dwa . W umyśle tętniły mu słowa Woronina. Tajemnicze słowa.

Wypowiedziane w pełnym rozczulania się nad sobą alkoholowym otumanieniu. Po nie

ogolonej brodzie kaleki poleciała ślina, jego kaprawe oczy przymglone były zaćmą,

gdy zaciśniętymi pięściami walił w bezużyteczne nogi.

A zatem to koniec, pomyślał Amerykanin, odwracając się raz jeszcze i

przemierzając ostatnie metry dzielące go od samochodu. „Kiedy zaczyna się czcza

gadanina, chłopcze, najwyższy czas, żeby się z tego wyplątać, żeby przypadkiem nie

złapali cię wczepionego pazurami w majtki jakiejś dziewczynki. Przez sześć miesięcy

rozpracowywał Wiktora Woronina, który osiemnaście miesięcy temu przestał być

czynnym oficerem w KGB. Głupi, bezsensowny wypadek samochodowy uczynił z

niego kalekę do końca życia. KGB przeniosło go oczywiście w stan spoczynku, a on

zaczął ostro pić jeszcze tego samego wieczora, kiedy nastąpiło jego „cudowne

nawrócenie. Nigdy więcej wojny, mamrotał. Świat, w którym wszyscy są równi.

Socjalizm doskonały. Woronin był jednak kopalnią złota. Macierzystą żyłą.

Informacje, jakie im dostarczył, były zaskakujące. Warte ryzyka. Lecz dziś wieczorem

zegar się zatrzymał. Woronin w końcu osunął się w świat fantazji, w którym zaczął

konsekwentnie mieszać prawdę ze swymi dzikimi wyobrażeniami. Nie można go było

dłużej uważać za wiarygodnego.

Patrz na Waszyngton. Patrz na Moskwę . Co to, u diabła, miało oznaczać? Zebra

Jeden, Zebra Dwa.

Zdecydował, że końcowy raport może zaczekać do rana. Wyruszy do Langley wraz

z codziennymi streszczeniami przed szesnastą czasu moskiewskiego. Operacja „Spójrz

w tył zakończyła się i cieszyło go to. Od początku nie była w jego stylu.

„Wysłuchiwanie starych, zgorzkniałych ludzi zapalczywie wyrzekających się swych

własnych krajów, wyrzucających z siebie nienawiść i chęć zemsty jest jak

przekopywanie czyichś gnijących śmieci w poszukiwaniu godziwego posiłku -

stwierdził kiedyś.

Flannery Sean - Kryptonim Zebra.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: