Smoki.pdf

Smoki

SMOK, potwór z mitologii, legend i folkloru wielu ludów; znany od

najwcześniejszych czasów (Sumer, Egipt staroż.); wyobrażany jako rodzaj gada o

skrzydłach nietoperza, orlich lub lwich pazurach, z uzębioną paszczą ziejącą ogniem

oraz z ogonem węża; w staroż. cywilizacjach Bliskiego Wschodu i w Europie smok

był najczęściej uosobieniem wrogiej siły zagrażającej porządkowi w kosmosie (mity

kosmogoniczne) lub w społeczeństwie (uprowadzał kobiety, kradł bogactwa i bydło,

tyranizował ludzi, wymuszając od nich okup); centr. motywem wielu mitów i legend

jest walka ze smokiem toczona przez bogów lub bohaterów (np. wiking Beowulf ze

staroang. eposu o tym tytule). Złowrogi aspekt smoka utożsamiło chrześcijaństwo z

mocą szatańską, grzechem i pogaństwem; wg Apokalipsy św. Jana archanioł Michał

z zastępem aniołów walczył ze smokiem, tzn. Lucyferem, wodzem upadłych

aniołów; legendy o walce świętych osób ze smokiem utrwaliły się zwł. w

średniowieczu (szczególnie legendy dotyczące św. Jerzego). W mitologiach

chińskiej i jap., w przeciwieństwie do tradycji zach., smok uchodzi najczęściej za

istotę dobroczynną, odgrywającą ważną rolę w utrwalaniu ładu w kosmosie i w

społeczeństwie; w tradycji chińskiej smok jest ściśle związany ze zjawiskiem

deszczu, płodnością i urodzajem, a także z osobą cesarza, który jako Syn Nieba

reprezentuje kosm. moc na Ziemi.

Nowa encyklopedia powszechna PWN © Wydawnictwo Naukowe PWN SA.

Smoki według Joseppe

"Eyck, choć niesiony galopem,

nie uderzył na wprost, na oślep.

W ostatniej chwili zmienił

zwinnie kierunek, przerzucił

kopię nad końskim łbem.

Przelatując obok smoka, z całej

mocy pchnął, stając w

strzemionach. Wszyscy

wrzasnęli jednym głosem.

Smok uniknął pchnięcia w

delikatnym, zwinnym, pełnym

gracji obrocie i zwijając się jak

żywa, złota wstęga,

błyskawicznie, ale miękko,

iście po kociemu, sięgnął łapą

pod brzuch konia. Koń kwiknął, wysoko wyrzucając zad, rycerz zakolebał się w

siodle, ale nie wypuścił kopii. W momencie, gdy koń prawie zarywał się chrapami w

ziemię, smok ostrym pociągnięciem łapy zmiótł Eycka z siodła. Wszyscy widzieli

lecące w górę, wibrujące blachy pancerza, wszyscy usłyszeli brzęk i huk, z jakim

rycerz zwalił się na ziemię.

Smok przysiadając przygniótł konia łapą, zniżył zębatą paszczę. Koń kwiknął

przeraźliwie, zaszamotał się i ścichł. W ciszy, jaka zapadła, wszyscy usłyszeli

głęboki głos smoka Villentretenmertha.

- Mężnego Eycka z Denesle można zabrać już z pola, jest niezdolny do dalszej walki.

Następny, proszę.

- O, kurwa! - powiedział Yerpen Zigrin w ciszy, jaka zapadła..."

Smoki to potężne istoty zamieszkujące Stary jak i Nowy Świat. Od wieków były

najpotężniejszymi istotami w znanym świecie. Do czasu. Najpierw przybyły Elfy,

rasa inteligentna i pokojowa, z którą Smoki przezornie zawarły pokój a nawet coś w

rodzaju niepisanego sojuszu. Jednak za Elfami pojawiły się Krasnoludy, chciwe i

tworzące w górach, ulubionym siedlisku Smoków, przeliczne twierdze, warownie i

faktorie. Jednak to jeszcze Smoki wytrzymały jako rasa potężna i wyposażona w

wielką inteligencję dostosowały się do nowych warunków. Jednak nawet one nie

były w stanie przewidzieć i powstrzymać tego co wydarzyło się później. Na świecie

zjawili się ludzie, a wraz z nimi chaos i mroczni bogowie. Wiele Smoków zginęło w

efekcie prześladowań, ludzkiej głupoty, a także działań chaosu. Wiele odeszło do

nieznanych nikomu krain. W końcu wiele uległo wpływowi chaosu. Jednak nieliczne

pozostały. Ukrywają się teraz w majestatycznych górach i tylko od czasu do czasu

pozwalają sobie na kontakty z innymi rasami. Smoki, jak wszystko w znanym

świecie, upadają, nikomu już nie ufają i nikt nie ufa im. Jednak niech nie myśli sobie

byle pyszałkowaty rycerz, że zdoła bez problemów pokonać bestię, bo są teraz

słabsze i głupsze niż kiedyś. Niech się strzeże, ludzkie mięso, choć niezbyt smaczne,

nadal uważane jest wśród smoków za spory rarytas.

Smoki to rasa przypominająca w wyglądzie latające jaszczurki. Osiągają rozmiary od

ok. 4 do 20 metrów, a całe ich ciało, łącznie z błonowatymi skrzydłami, jest osłonięte

łuską. Ich bronią jest zianie ogniem (czasami innymi substancjami) i pazury. Jak u

każdej rasy tak i wśród Smoków zdarzają się osobnicy dobrzy i źli, mądrzy i głupi.

Najczęściej żyją w wysokich górach, w niedostępnych jaskiniach, śpiąc na

zgromadzonych przez wrodzoną chciwość górach złota. Latają częściowo dzięki

skrzydłom, a częściowo dzięki wrodzonej magii, ponieważ ich skrzydła często same

nie były by w stanie unieść kilkutonowego ciężaru jakim jest Smok.

Przedstawicieli tej starożytnej rasy dzieli się zazwyczaj na główne rodzaje, które

wymienię według potęgi (czyli wielkość, inteligencja i jak bardzo niebezpiecznie jest

z nimi zadzierać):

a) Zielone - najpopularniejsze i najłatwiejsze do odnalezienia, są, jeżeli można tak

powiedzieć, typowymi przedstawicielami gatunku.

b) Czerwone - potężniejsze od swych zielonych kuzynów są bardziej ogniste, można

je spotkać we wnętrzu wulkanu, czy nawet w olbrzymich podziemnych grotach.

c) Srebrne - ziejące lodom Smoki Mrozu, żyją w bardzo wysokich górach w pobliżu

lodowców, tam gdzie śnieg utrzymuje się przez cały rok. Ich łuski świetnie maskują

je na śniegu, ale również wystawiają na łatwy cel w księżycową noc.

d) Tęczowe - Smoki te są rzadkością, ich barwa zależy od ich woli i nastroju. Jak na

Smoki są niewielkie, ponieważ nie przekraczają 5m. Ich wielką zaletą jest

umiejętność posługiwania się magią, głównie będą to czary iluzyjne, ale po tych

istotach można się spodziewać wszystkiego. Pochodzą one z dalekiego wschodu i

najczęściej nie są ani dobre ani złe.

e) Czarne - te potężne smoki są "czarną owcą" swojego gatunku. Rodzą się raz na

kilkaset miotów i są naprawdę duże (mogą dochodzić do 15 metrów długości i 20

metrów rozpiętości skrzydeł). To właśnie one wyrabiają smokom złą opinię.

Najczęściej są to istoty żyjące absolutnie samotnie i dobrze strzegące swojego

terytorium łowieckiego. Zdarzają się osobniki ziejące trującym gazem zamiast ognia.

Z nielicznymi wyjątkami są oczywiście złe albo chaotyczne.

f) Złote - są właściwie legendą. Niewielu śmiertelników widziało złotego Smoka. Te

najpotężniejsze ze swego gatunku istoty są wybranymi. Potrafią dowolnie zmieniać

kształty i władają wieloma językami. Są obrońcami Smoków, choć wolą nie

ujawniać swojej obecności. Mają różne rozmiary i jak większość zieją ogniem.

Jedyną rasą, która jest w stanie nadarzyć za ich myślami są Elfy. Najczęściej są dobre

i potrafią leczyć.

Oczywiście jest też wiele innych gatunków i "kuzynów" Smoków (w tym Wąż

Smoczy), oraz wiele przekształconych przez chaos. Wszystkie jednak bez wyjątku są

na swój sposób piękne, groźne i fascynujące.

Smoki dzisiaj

Ze smokami w dzisiejszych czasach możemy spotkać się różnorodnymi drogami:

pierwsza i najważniejsza to nasza osoba. Smok drzemie w każdym z nas symbolizuje

wnętrze człowieka jeżeli jesteśmy uczciwi, dobrzy, tolerancyjni smok drzemiący w

nas także taki będzie, ale jeśli utorzsamiamy się ze złem smoki również postępować

będą tak jak my. Do komunikacji z naszym wewnętrznym smokiem służy

wyobraźnia wystarczy zamknąć oczy włączyć relaksacyjną muzykę (np. eRa,

Enigma, Enya etc.), oraz skupić się wtedy dostrzeżemy w nas smoka; brzmi to trochę

nieprawdopodobnie ale spróbójcie przy odrobinie szczęścia i dobrej woli uda się a

wtedy sami zobaczycie że się opłacało. Wróćmy teraz do rzeczywistości. Kolejną

drogą do spotkania ze smokami jest literatura jest to chyba najprostsza i najbardziej

rozpowszechniona wersja spotkania. Czytanie książek to same plusy, do tego chyba

nie trzeba nikogo przekonywać zapamiętujemy pisownię wyrazów, poznajemy

tajniki liryki, kształtujemy naszą wyobraźnię - ale to zależy od tego co czytamy, to

tylko nieliczne plusy tej wspaniałej czynności. Zajmijmy się teraz rozpatrzeniem

czynności czytania w sensie zdobywania informacji o smokach. Smoki pojawiły się

na papierze w mitologii. W tych także mitach znajduje się większość jeśli nie

wszystkie informacje o smokach; dowiadujemy się z nich o wyglądzie, zachowaniu a

także o stosunku do nich ludzi. Jedynym problemem uzyskania takich informacji jest

zbyt mały zasób w takie mitologiczne księgi naszych bibliotek i księgarni,

przynajmniej w mojej miejscowości. Miejmy nadzieje że takie i podobne książki

staną się dostępniejsze... poczekamy.

Materiały pochodzą ze strony: www.smok.phg.pl

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: