61) 1 List do Tymoteusza.pdf

(65 KB) Pobierz
1 List do Tymoteusza
Rozdział 1
1 Paweł, apostoł Chrystusa Jezusa według nakazu Boga naszego, Zbawiciela, i Chrystusa
Jezusa, naszej nadziei - 2 do Tymoteusza, swego prawowitego dziecka w wierze. Łaska,
miłosierdzie, pokój od Boga Ojca i Chrystusa Jezusa, naszego Pana! 3 Jak prosiłem cię,
byś pozostał w Efezie, kiedy wybierałem się do Macedonii, [tak proszę teraz], abyś
nakazał niektórym zaprzestać głoszenia niewłaściwej nauki, 4 a także zajmowania się
baśniami i genealogiami bez końca. Służą one raczej dalszym dociekaniom niż planowi
Bożemu zgodnie z wiarą. 5 Celem zaś nakazu jest miłość, płynąca z czystego serca,
dobrego sumienia i wiary nieobłudnej. 6 Zboczywszy od nich, niektórzy zwrócili się ku
czczej gadaninie. 7 Chcieli uchodzić za uczonych w Prawie nie rozumiejąc ani tego, co
mówią, ani tego, co stanowczo twierdzą. 8 Wiemy zaś, że Prawo jest dobre, jeśli je ktoś
prawnie stosuje, 9 rozumiejąc, że Prawo nie dla sprawiedliwego jest przeznaczone, ale dla
postępujących bezprawnie i dla niesfornych, bezbożnych i grzeszników, dla niegodziwych
i światowców, dla ojcobójców i matkobójców, dla zabójców, 10 dla rozpustników, dla
mężczyzn współżyjących z sobą, dla handlarzy niewolnikami, kłamców,
krzywoprzysięzców i [dla popełniających] cokolwiek innego, co jest sprzeczne ze zdrową
nauką, 11 w duchu Ewangelii chwały błogosławionego Boga, którą mi zwierzono. 12 Dzięki
składam Temu, który mię przyoblekł mocą, Chrystusowi Jezusowi, naszemu Panu, że
uznał mnie za godnego wiary, skoro przeznaczył do posługi mnie, 13 ongiś bluźniercę,
prześladowcę i oszczercę. Dostąpiłem jednak miłosierdzia, ponieważ działałem z
nieświadomością, w niewierze. 14 A nad miarę obfitą okazała się łaska naszego Pana wraz
z wiarą i miłością, która jest w Chrystusie Jezusie. 15 Nauka to zasługująca na wiarę i
godna całkowitego uznania, że Chrystus Jezus przyszedł na świat zbawić grzeszników,
spośród których ja jestem pierwszy. 16 Lecz dostąpiłem miłosierdzia po to, by we mnie
pierwszym Jezus Chrystus pokazał całą wielkoduszność jako przykład dla tych, którzy w
Niego wierzyć będą dla życia wiecznego. 17 A Królowi wieków nieśmiertelnemu,
niewidzialnemu, Bogu samemu - cześć i chwała na wieki wieków! Amen. 18 Ten właśnie
nakaz poruczam ci, Tymoteuszu, dziecko [moje], po myśli proroctw, które uprzednio
wskazywały na ciebie: byś wsparty nimi toczył dobrą walkę, 19 mając wiarę i dobre
sumienie. Niektórzy odrzuciwszy je ulegli rozbiciu we wierze; 20 do nich należy Hymenajos
i Aleksander, których przekazałem szatanowi, ażeby się oduczyli bluźnić.
Rozdział 2
1 Zalecam więc przede wszystkim, by prośby, modlitwy, wspólne błagania, dziękczynienia
odprawiane były za wszystkich ludzi: 2 za królów i za wszystkich sprawujących władze,
abyśmy mogli prowadzić życie ciche i spokojne z całą pobożnością i godnością. 3 Jest to
bowiem rzecz dobra i miła w oczach Zbawiciela naszego, Boga, 4 który pragnie, by
wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. 5 Albowiem jeden jest Bóg,
jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, 6 który wydał
siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie. 7 Ze
względu na nie, ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem - mówię prawdę, nie
kłamię - nauczycielem pogan we wierze i prawdzie. 8 Chcę więc, by mężczyźni modlili się
na każdym miejscu, podnosząc ręce czyste, bez gniewu i sporu. 9 Podobnie kobiety - w
skromnie zdobnym odzieniu, niech się przyozdabiają ze wstydliwością i umiarem, nie
przesadnie zaplatanymi włosami albo złotem czy perłami, albo kosztownym strojem, 10
lecz przez dobre uczynki, co przystoi kobietom, które się przyznają do pobożności. 11
Kobieta niechaj się uczy w cichości z całym poddaniem się. 12 Nauczać zaś kobiecie nie
pozwalam ani też przewodzić nad mężem lecz [chcę, by] trwała w cichości. 13 Albowiem
Adam został pierwszy ukształtowany, potem - Ewa. 14 I nie Adam został zwiedziony, lecz
zwiedziona kobieta popadła w przestępstwo. 15 Zbawiona zaś zostanie przez rodzenie
dzieci; [będą zbawione wszystkie], jeśli wytrwają w wierze i miłości, i uświęceniu - z
umiarem.
Rozdział 3
1 Nauka ta zasługuje na wiarę. Jeśli ktoś dąży do biskupstwa, pożąda dobrego zadania. 2
Biskup więc powinien być nienaganny, mąż jednej żony, trzeźwy, rozsądny, przyzwoity,
gościnny, sposobny do nauczania, 3 nieprzebierający miary w piciu wina, nieskłonny do
bicia, ale opanowany, niekłótliwy, niechciwy na grosz, 4 dobrze rządzący własnym domem,
trzymający dzieci w uległości, z całą godnością. 5 Jeśli ktoś bowiem nie umie stanąć na
czele własnego domu, jakżeż będzie się troszczył o Kościół Boży? 6 Nie [może być]
świeżo ochrzczony, ażeby wbiwszy się w pychę nie wpadł w diabelskie potępienie. 7
Powinien też mieć dobre świadectwo ze strony tych, którzy są z zewnątrz, żeby się nie
naraził na wzgardę i sidła diabelskie. 8 Diakonami tak samo winni być ludzie godni, w
mowie nieobłudni, nienadużywający wina, niechciwi brudnego zysku, 9 [lecz] utrzymujący
tajemnicę wiary w czystym sumieniu. 10 I oni niech będą najpierw poddawani próbie, i
dopiero wtedy niech spełniają posługę, jeśli są bez zarzutu. 11 Kobiety również - czyste,
nieskłonne do oczerniania, trzeźwe, wierne we wszystkim. 12 Diakoni niech będą mężami
jednej żony, rządzący dobrze dziećmi i własnymi domami. 13 Ci bowiem, skoro dobrze
spełnili czynności diakońskie, zdobywają sobie zaszczytny stopień i ufną śmiałość w
wierze, która jest w Chrystusie Jezusie. 14 Piszę ci to wszystko spodziewając się przybyć
do ciebie możliwie szybko. 15 Gdybym zaś się opóźniał, [piszę], byś wiedział, jak należy
postępować w domu Bożym, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy.
16 A bez wątpienia wielka jest tajemnica pobożności. Ten, który objawił się w ciele,
usprawiedliwiony został w Duchu, ukazał się aniołom, ogłoszony został poganom, znalazł
wiarę w świecie, wzięty został w chwale.
Rozdział 4
1 Duch zaś otwarcie mówi, że w czasach ostatnich niektórzy odpadną od wiary, skłaniając
się ku duchom zwodniczym i ku naukom demonów. 2 [Stanie się to] przez takich, którzy
obłudnie kłamią, mają własne sumienie napiętnowane. 3 Zabraniają oni wchodzić w
związki małżeńskie, [nakazują] powstrzymywać się od pokarmów, które Bóg stworzył, aby
je przyjmowali z dziękczynieniem wierzący i ci, którzy poznali prawdę. 4 Ponieważ
wszystko, co Bóg stworzył, jest dobre, i niczego, co jest spożywane z dziękczynieniem,
nie należy odrzucać. 5 Staje się bowiem poświęcone przez słowo Boże i przez modlitwę. 6
Przedkładając to braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jezusa, karmionym słowami
wiary i dobrej nauki, za którą poszedłeś. 7 Odrzucaj natomiast światowe i babskie baśnie!
Sam zaś ćwicz się w pobożności! 8 Bo ćwiczenie cielesne nie na wiele się przyda;
pobożność zaś przydatna jest do wszystkiego, mając zapewnienie życia obecnego i tego,
które ma nadejść. 9 Nauka to zasługująca na wiarę i godna całkowitego uznania. 10
Właśnie o to trudzimy się i walczymy, ponieważ złożyliśmy nadzieję w Bogu żywym, który
jest Zbawcą wszystkich ludzi, zwłaszcza wierzących. 11 To nakazuj i tego nauczaj! 12
Niechaj nikt nie lekceważy twego młodego wieku, lecz wzorem bądź dla wiernych w
mowie, w obejściu, w miłości, w wierze, w czystości! 13 Do czasu, aż przyjdę, przykładaj
się do czytania, zachęcania, nauki. 14 Nie zaniedbuj w sobie charyzmatu, który został ci
dany za sprawą proroctwa i przez nałożenie rąk kolegium prezbiterów. 15 W tych rzeczach
się ćwicz, cały im się oddaj, aby twój postęp widoczny był dla wszystkich. 16 Uważaj na
siebie i na naukę, trwaj w nich! To bowiem czyniąc i siebie samego zbawisz, i tych, którzy
cię słuchają.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin