WYKŁAD 7 3.04.2006
ICD – 10
DSM – IV
PSYCHOPATOLOGIA
Autyzm wczesnodziecięcy – zespół Kannera
- uszkodzenie centralnego układu nerwowego
to:
ciężkie globalne zaburzenia w wielu sferach rozwoju, przejawiające się:
v poważnymi zaburzeniami w sferze kontaktów społecznych
v nieprawidłowościami rozwoju komunikacji werbalnej i pozawerbalnej
v sztywnym i ograniczonym repertuarem zachowań (występowaniem rutyny i stereotypii aktywności)
7x częściej u chłopców niż u dziewczynek
Etiologia:
- w latach 40-tych koncepcje psychogenne
- od lat 60-tych przeważają poglądy biologiczne
Przyczyny:
- genetyczne
- infekcje wirusowe
- obciążenia płodu w okresie ciąży i porodu
Ujawnia się do 36 m. ż., ale są informacje, że objawy występowały do 31 r.ż. (po opryszczkowym zapaleniu mózgu)
Rozpowszechnienie:
Różne źródła podają od 0,3 do 1,5 % populacji
Ad. 1 genetyczne
Częstsze występowanie u bliźniąt monozygotycznych niż dwuzygotycznych
64% i 9%
91-92% i 10-36%
- zespół kruchego chromosomu X
TEORIA UMYSŁU – Permarck i Woodruff 1978
U jej podstaw leży zdolność do pozorowania (12 – 15 m-cy)
1. dziecko używa przedmiotów tak, jakby były czymś innym
2. przypisuje obiektom właściwości, jakich nie mają
3. odnosi się do nieobecnych obiektów tak, jakby były obecne
Autyzm
- dziecko w wieku 3-4 m-cy nie reaguje na pojawienie się matki
- nie uśmiecha się do ludzi
- nie próbuje nawiązywać kontaktu z dorosłymi
- lubi samotność
- nie lubi być przytulane, dotykane
- zwykle opóźniony rozwój mowy
- stereotypie – wypowiedzi często powtarzane
- echolalie – powtarzanie tego, co usłyszy
- nieumiejętność modulowania głosu
- zaburzone tempo mowy
- stereotypie ruchowe – powtarzanie jakiegoś gestu, ruchu
- dzieci wrażliwe na zmiany w ich otoczeniu
- zmniejszenie uczucia bólu
- obniżona sprawność intelektualna, ale występują zdolności wysypkowe
Metoda holdingu – najczęściej matka ma mocno do siebie przytulić i trzymać
polichtanna