Qfant 08 (styczeń 2011).pdf

ISSN 2080-2633

numer 8/11

styczeń 2011

bezpłatny kwartalnik fantastyczno-kryminalny

Stefan Darda

o początkach

pisania

Miniatury

z Qforumowej

Olimpiady Pisarskiej

Mariusz Gandzel

Galeria autorska

Graika okładki: Piotr Szot

Publicystyka: Gajek,

Grzelak-Barczewska,

Lewandowski,

Kubica, Świderska

Opowiadania : Budzyński,

Darkaraghel, Klonowski,

Moń, Medwid, Nowak,

Wieteska, Zieliński, Żatuchin

o s t at n i c h

t y g o d n i

w całości zostały

zdominowane (przy-

najmniej w redak-

cji i Stowarzyszeniu)

przez galę Hory-

zontów Wyobraźni,

która miała miejsce

na lubelskim konwencie miłośników fanta-

styki – Falkonie. To właśnie na niej światło

dzienne ujrzał Tomik zawierający opowiadania

z poprzedniej edycji HW oraz najlepsze teksty

z wcześniejszych numerów kwartalnika. Jeste-

śmy bardzo dumni z tego osiągnięcia.

Chciałbym w tym miejscu podziękować ca-

łej redakcji i ekipie Stowarzyszenia, a zwłaszcza

Natalii Bieniaszewskiej i minizespołowi – bez

nich nie byłoby to możliwe. Wyjście na papier

z takimi ludźmi jest jedynie kwestią czasu.

Jednak gala to nie tylko Tomik HW, lecz

także ogłoszenie zwycięzców samego konkur-

su. Gratuluję serdecznie wszystkim uczestni-

kom i przypominam osobom, którym się nie

udało, że wciąż mogą przysyłać swoje opowia-

dania do kwartalnika. Kilka z nich znalazło się

już w tym numerze.

Niespodziewanym zmianom uległ sam

Qfant. Jarosław Makowiecki oraz Michał Sto-

nawski zostali mianowani zastępcami redakto-

ra naczelnego.

Na łamach Qfantu możecie znaleźć krótki,

aczkolwiek treściwy tekst o początkach pisa-

nia napisany przez Stefana Dardę. Rozpoczy-

na on cykl, w którym pisarze będą zdradzali,

jak u nich rozpoczęła się historia z literaturą.

Oprócz tego polecam opowiadanie „Strażnik

nocy” autorstwa Michała Medwida – warto

zwrócić na nie uwagę.

Mam nadzieję, że ósmy numer Qfantu przy-

padnie Wam do gustu.

Bez zbędnego przeciągania zapraszam

do lektury.

PUBLICYSTYKA

Joanna Kubica - W krainie, gdzie króluje

wyobraźnia ...................................................................4

Iza Grzelak-Barczewska - Dlaczego lubię (-my)

Herkulesa Poirota? .....................................................8

Grzegorz Gajek - Alien: I Want to Believe ................ 12

Maciej Lewandowski - Mordercze pisanie ............... 16

Joanna Świderska - I need a hero!!! ........................... 18

Stefan Darda - Początki pisania .................................. 22

GALERIA

Mariusz Gandzel ............................................................. 24

Tomasz Pacyna ................................................................ 30

LITERATURA

Darkaraghel - Kobieta Zmienną Jest ......................... 32

Michał Medwid - Sztuka dialogu ................................ 33

Kornel Kwieciński - Sztuka dialogu ........................... 34

Michał Medwid - Strażnik Nocy .................................. 36

Marek Nowak - Frank Stein .......................................... 40

Marcin Moń - Inwestycja ............................................... 46

Herman Żatuchin - Diabeł tkwi w szczegółach ....... 52

Darkaraghel - Biała Kozetka ........................................ 56

Sławomir Zieliński - Homo Infectus ........................... 62

Mateusz Budzyński - Narodziny Empaty .................. 70

Jarosław Klonowski - Metro ......................................... 76

Jarosław Klonowski - Piasecznicy .............................. 80

Grzegorz Wieteska - CUD ............................................. 84

POLECANKI

Rafa Armagedonu ........................................................... 98

Najczarniejszy strach................................................... 100

Siedemdziesiąt dwie litery ........................................ 102

Achtung! Banditen! ...................................................... 104

Lot nad kukułczym gniazdem .................................... 105

Mucha.............................................................................. 107

Kogo kocham, kogo lubię............................................ 108

Mroczna Wieża - Narodziny Rewolwerowca........... 110

Piotr Dresler

kwartalnik fantastyczno-kryminalny

W ydarzenia

WydaW nicTWo iniTiUM Poleca

Clayton, na co dzień redaktor

w bostońskim wydawnictwie, zos-

taje wynajęty do spisania wspo-

mnień Luciana, upadłego anioła.

Kiedy diabeł dzieli się z nim szcze-

gółami opowieści o raju i bun-

cie, o stworzeniu i zbawieniu oraz

o nieustającej miłości Boga do lu-

dzi, Clay uświadamia sobie, że tak

naprawdę spisuje własną historię.

Czy wybór, do którego zostaje zmu-

szony, przyniesie mu zbawienie czy

potępienie?

Wzruszająca i zaskakująca historia,

w której śmierć nie jest końcem, ale

początkiem zwiastującym ponow-

ne narodziny. Szesnastoletnia Liz

po tragicznej śmierci zaczyna swoje

życie Gdzie Indziej. Tu mieszkańcy

młodnieją, ludzie i psy mogą się ze

sobą porozumieć, tworzą się nowe

związki, a stare, kiedyś tragicznie

przerwane, rozkwitają feerią barw.

Gdzie Indziej to powieść o smutku,

miłości i szczęściu, o nadziei, odku-

pieniu i ponownych narodzinach,

osnuta wokół najbardziej urzekają-

c yc h relacji m ię d z ylud z k ic h. Rozbr a-

jająco szczera, pełna niecodziennych

pomysłów i podnosząca na duchu.

Gdy wojownik Jared po latach służ-

by jako niewolnik dla przyjemności

zabija swoją właścicielkę, traia na

targ w Raej. Tam kupuje go Szara

Pa ni, K rólowa, której nie wolnic y po -

dobno znikają bez śladu. Wraz z po-

zostałymi, których zakupiła, wyru-

sza ona w drogę powrotną na swoje

terytorium, uciekając przed ludźmi

Dorothei SaDiablo, Najwyższej Ka-

płanki Królestwa Terreille. Jared jest

gotów na śmierć, ale szybko przeko-

nuje się, że nikt z jego towarzyszy

nie jest tym, za kogo się podaje. A co

najgorsze – jest wśród nich zdrajca

pracujący dla samej Dorothei.

Już w sprzedaży

Premiera: 21 stycznia 2011

Krag Magii

– Ksiega Sandry

Tamora Pierce zaliczana jest do czołówki najbardziej utalentowanych twórców

fantasy. Księga Sandry – pierwszy tom jej głośnej serii już w lutym 2011 w Polsce.

Sandry – niedawno osierocona szlachcianka ma niezwykły talent do nici. Potrai je prząść

i tkać, a także wiązać węzły. Pochodząca z rodziny Handlarzy Daja jako jedyna przeżywa ka-

tastrofę statku, w której giną jej rodzice. Handlarze uznają, że przynosi pecha, i wykluczają ją

ze społeczności. Daja uczy się więc obrabiać metal, a także poznaje tajniki magii. Tris, córka

kupca, nie jest sierotą, ale rodzina wyrzeka się jej. Briar to ulicznik, złodziej i skazaniec. Do-

piero w świątynnym mieście Wiatrowego Kręgu odkrywa, że jego upodobanie do hodowania

roślin to coś więcej niż zwykły talent ogrodnika. Cała czwórka spotyka się w domu za mu-

rami świątynnego miasta i pod okiem czterech magów: Larka, Rosethorna, Frostpine i Niko

uczy się, jak pielęgnować przyjaźń, uprawiać magię i walczyć o przetrwanie. Każda księga

opowiada o losach jednego z przyjaciół, ale nie dajcie się zwieść: więź między nimi jest tak

silna, że wydarzenia wpływające na jedno z nich wywierają wpływ na pozostałych.

Joanna Kubica

ją najczęściej? Jakiego rodzaju teksty, czy

to opowiadania lub powieści, leżą w olbrzy-

mich ilościach na półkach redaktorów w dużych

wydawnictwach? Zapewne znacie odpowiedź

na to pytanie: oczywiście mowa o utworach z krę-

gu fantastyki. Większość świeżo upieczonych

entuzjastów pisarstwa zabiera się właśnie za ten

rodzaj literatury. Młody człowiek, przeczytaw-

szy z wypiekami na twarzy kilka lub kilkanaście

książek o tej tematyce, ochoczo chwyta za pióro

– a właściwie raczej za klawiaturę – i zabiera się

do pisania.

Co tu dużo ukrywać – sama byłam taka osobą.

Któregoś dnia naszła mnie jednak następująca

releksja: Co ja wiem o fantastyce? O jej korze-

niach? Wybitnych twórcach, bez których nie by-

łoby tego tematu? Czy jako osoba pretendująca

do miana przyszłego pisarza fantastyki nie po-

winnam posiadać jakiejś wiedzy w tym zakresie?

Doszłam do wniosku, że tak. Dlatego też, zdecy-

dowałam się wyruszyć w podróż po literaturze

fantasy , która obok takich gatunków jak science

iction i horror mieści się w szeroko rozumia-

nym nurcie fantastyki. Zapraszam wszystkich

Czytelników, aby niczym hobbit Bilbo Baggins

udali się wraz ze mną naprzeciw wielkiej literac-

kiej przygodzie. Gotowi? Ruszajmy!

i języka polskiego, pojawiały się elementy fan-

tastyki. Tytułowy bohater, mityczny Gilgamesz,

półbóg – ktoś w typie Herkulesa – walczył mię-

dzy innymi z olbrzymem Humbabą, „z którego

ust buchał płomień, a oddech niesie śmierć”.

Magia, fantastyczne istoty i zjawiska nie są więc

pomysłem współczesnych autorów – istniały nie-

mal od zawsze.

Później były baśnie. Nie znam nikogo, kto nie

słyszałby o baśniach braci Grimm, Hansa Chri-

stiana Andersena czy o „Księdze tysiąca i jednej

nocy”. Trzeba by dodać, że fantastyka dla dzie-

ci uważana była za bardziej akceptowalną – być

może też za bardziej „naturalną” dla młodych czy-

telników – niż fantastyka dla dorosłych. Dlatego

też, to w opowieściach dla najmłodszych pisarze

puszczali wodze wyobraźni i tworzyli najbardziej

nieprawdopodobne historie. Nawet klasykę ga-

tunku, powieść fantasy „Władca Pierścieni” Tol-

kiena przez jakiś czas uznawano za książkę dla

dzieci.

Przystanek pierwszy – łapać królika!

W 1865 roku, angielski wykładowca mate-

matyki Charles Lutwidge Dodgson, posługujący

się pseudonimem Lewis Carroll, wydaje swoją

książkę „Alicja w Krainie Czarów”.

Od tego czasu utwór zdążył już oczarować

miliony osób na całym świecie, zarówno dzieci,

jak i dorosłych. „Alicja...” okazuje się być trud-

na do sklasyikowania – polski pisarz i tłumacz

Maciej Słomczyński w przedmowie do polskiej

wersji książki pisze, że „jest to zapewne jedyny

wypadek w dziejach piśmiennictwa, gdzie jeden

tekst zawiera dwie zupełnie różne książki: jedną

dla dzieci i drugą dla bardzo dorosłych”.’

W przygodach Alicji wkraczamy w nowy nie-

zwykły świat, gdzie wszystko, ale to wszystko jest

możliwe: Biały Królik spogląda na zegarek i ucie-

ka, tłumacząc, iż jest spóźniony; magiczny napój

i ciastko pozwalają dziewczynce zwiększać się

i zmniejszać; Gąsienica każe jej mówić wierszyk;

kot o niepokojącym szerokim uśmiechu raz poja-

wia się, by za chwilę zniknąć; bezlitosna Królowa

Kier ścina karciane głowy... Carroll odważył się

wyjść wyobraźni naprzeciw i odniósł niebywały

sukces. Bo ludzie kochają takie historie.

Zamknijcie oczy i pomyślcie: Gdybyście

spotkali gdzieś ubranego królika z zegarkiem

w ręku, czy pobieglibyście za nim do króliczej

Na początku było...

Motywy fantastyczne pojawiały się w litera-

turze już od początku jej powstania. Chociażby

w mitach i legendach, najczęściej skandynaw-

skich, celtyckich, greckich, rzymskich, egipskich,

prekolumbijskich anglosaskich i słowiańskich,

ale również judeochrześcijańskich czy bliskow-

schodnich. Nawet w najdawniejszych, znanych

ludzkości utworach takich jak „Epos o Gilgame-

szu”, o którym słyszeliśmy na lekcjach historii

kwartalnik fantastyczno-kryminalny

Joanna Kubica

W krainie,

gdzie króluje

wyobraźnia

P o jaki typ literatury młodzi ludzie sięga-

W krainie, gdzie króluje wyobraźnia

nory a stamtąd do Krainy Czarów? Kto jest więc

głównym odbiorcą „Alicji w Krainie Czarów”?

Najprościej byłoby powiedzieć: dzieci. Jednak

w czasie seansu kinowego na ostatnim ilmie

Tima Burtona o tym samym tytule na sali byli

wyłącznie dorośli!

naprawdę sporo wysiłku, aby stworzyć na użytek

ikcyjnej rzeczywistości geograię, historię, kul-

turę oraz mitologię Śródziemia.

Przystanek trzeci – Tam, gdzie Śmierć mówi:

WON, SKURCZYBYKU!

Przystanek drugi – herbatka w Hobbitonie

Kto powiedział, że powieści fantasy muszą być

poważne, bohaterowie zawsze odważni a madzy

biegli w czarach? A gdyby tak świat był płaski,

w kształcie dysku, spoczywający na grzbietach

czterech słoni stojących na skorupie wielkie-

go żółwia A’Tuina? Dlaczego nie? I czy Śmierć

nie ma prawa schować kosy, po czym wyjechać

na urlop? Terry Pratchett, angielski pisarz fan-

tasy i science iction , – co ciekawe wszyscy wy-

mienieni wyżej autorzy to Brytyjczycy! – w cy-

klu o Świecie Dysku opisuje nasz realny świat

w krzywym zwierciadle, w zabawny, ironiczny

i celny sposób komentując współczesną kulturę.

Na początek parodiuje fantasy w „Kolorze magii”

i „Blasku fantastycznym”, ale tak naprawdę żaden

temat mu niestraszny: polityka, religia, mechani-

zmy władzy, potęga prasy, rock and roll czy Hol-

lywood. Wszystkim się dostanie wedle zasług.

Moim faworytem jest sama Śmierć, a właści-

wie sam Śmierć, gdyż u Pratchetta to bohater

płci męskiej, a w każdym razie sugerujący ro-

dzaj męski. Wysoki szkielet z kosą, sam siebie

nazywający „antropomoriczną personiikacją

ludzkich wyobrażeń na swój temat” uwielbia

kota, curry i swoją wnuczkę Susan. Podróżuje

na białym koniu o wdzięcznym imieniu Pimpuś.

Jego wypowiedzi są pisane wyłącznie WIELKIMI

LITERAMI – co ma symbolizować głuchy i pu-

sty głos, traiający bezpośrednio do umysłu, a nie

przez fale dźwiękowe. Pratchett stanowi klasę

samą w sobie. Chyba nie muszę kogokolwiek

do niego dłużej przekonywać?

Jedną z najważniejszych dat w historii gatunku

fantasy był rok 1954, kiedy to ukazał się pierwszy

tom – podzielonej przez wydawców na trzy części

i przez co mylnie uznanej za trylogię – powie-

ści „Władca Pierścieni” oksfordzkiego profesora

i ilologa angielskiego Johna Ronalda Tolkiena.

Od tego momentu literatura fantasy przeżywa

rozkwit, a wielu pisarzy czy fanów rozkochanych

w świecie Śródziemia i hobbitach z Shire’u, pró-

buje stworzyć coś na miarę mistrza Tolkiena. Jak

dotąd bezskutecznie.

Trzy pierścienie dla królów Elfów pod otwar-

tym niebem,

Siedem dla władców krasnali w ich kamien-

nych pałacach,

Dziewięć dla śmiertelników, ludzi śmierci pod-

ległych,

Jeden dla Władcy Ciemności na czarnym tro-

nie

W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.

Jeden, by wszystkimi rządzić, Jeden, by wszyst-

kie odnaleźć,

Jeden, by wszystkie zgromadzić i w ciemności

związać

W Krainie Mordor, gdzie zaległy cienie.

Tłumaczenie: Maria Skibniewska

Gdy rozważałam słynne motto utworu, naszła

mnie następująca releksja: z utworami fantasy

jest podobnie jak z powyższymi pierścieniami;

mamy kilku całkiem dobrych autorów, którzy

piszą barwnym językiem, tworzą dobre histo-

rie, ciekawych bohaterów – tych też nagrodzimy

mniejszymi pierścieniami, podobnymi do tych,

które otrzymali królowie Elfów, władcy krasna-

li czy zwykli śmiertelnicy. Natomiast ten Jeden,

by wszystkimi rządzić, najpotężniejszy i najistot-

niejszy ze wszystkich, wciąż należy do Tolkiena.

I póki co nadal będzie do niego należał. Autor pi-

sał powieść przez jakieś siedemnaście lat i włożył

Przystanek czwarty – szkoła, do której cho-

dziłbyś z przyjemnością

Jedna z postaci kolejnej, może nie fundamental-

nej dla gatunku, ale fundamentalnej dla popular-

ności nurtu fantasy książki, ze złością stwierdza

o głównym bohaterze: On nie jest wyjątkowy ani

utalentowany! Po prostu jest sławny, z tą swoją

głupią blizną w kształcie błyskawicy na czole!

Zabawne, ale wielu przeciwników siedmioksięgu

opowieści o nastoletnim czarodzieju, powtarza

QFANT.PL - numer 8/11

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: