Dyn_bryly_5.6-5.7.doc

(319 KB) Pobierz
5

5.6. Równania Eulera.

 



Moment sił działających na bryłę względem środka układu inercjalnego

XYZ   jest:

Wygodniej jest prowadzić obliczenia względem układu sztywno związanego z ciałem – układu nieinercjalnego X’Y’Z’. Transformacja wektora przy przejściu z układu inercjalnego do układu obracającego się z prędkością kątową w:

              gdzie

Wektor jest więc rozpatrywany w układzie wirującym.

Zatem równanie wektorowe na moment siły możemy zapisać dla trzech składowych:

Gdy Mx= My= Mz= 0 , to ciało wykonuje swobodny ruch obrotowy (precesja swobodna).

Kula.

Ixx= Iyy= Izz   wówczas równania Eulera są następujące:

Skoro więc   to

czyli np. Ixxwx= const    a zatem wx= const    czyli ogólnie



Obręcz.

Cienka obręcz o promieniu R. 

Ixx= Iyy

Izz=mR2

równania Eulera

dla osi X :            

dla osi Y :      

dla osi Z :     

co możemy odpowiednio zapisać:

  Þ wz = const;   Lz = const

podstawiając   otrzymujemy:            (1)  

oraz                                                                                                      (2)  

różniczkując te równania po czasie dostajemy:          

                                                                                    

skoro z (1) wynika, że      to ostatecznie:  

Jest to równanie analogiczne do równania ruchu harmonicznego:

m×a = - k×x   czyli        gdzie  

rozwiązaniem tego równania jest:  x =Asin(wt + j)

 

W przypadku obręczy: rozwiązaniem jest:               

oraz                                                                                   



Jeżeli więc to wektor jest stały w przestrzeni, natomiast składowe x i y wektora są prostopadłe do osi symetrii obręczy i wektor  obraca się wokół osi Z ze stałą prędkością kątową gdzie jest tzw. częstością precesji obręczy.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


5.7. Precesja – przykłady: bąk i spin elektronu.



Bąk symetryczny.

gdzie jest momentem pędu w układzie własnym

   czyli:

skoro M = mgRsina     to

mgRsina = w’Lsina

stąd    



oznacza to, że prędkość kątowa precesji jest stała !!

             

        czyli  

prędkość kątowa precesji:

 

 

 

 



Precesja spinu.

 

Elektron krążący po orbicie.

Moment pędu (orbitalnego):

    czyli

L = ×r×m×V =r2m×w

Moment magnetyczny elektronu o wartości:                           

ponieważ                                więc                             

              ostatecznie:  

 

współczynnik giromagnetyczny                              czyli              

 



Jeżeli teraz przyłożymy zewnętrzne pole magnetyczne B (0, 0, Bz)

Działa wówczas moment siły:

czyli jest precesja spinu !!

stąd         

a więc Mx= gLyBz;              My= -gLxBz;                Mz= 0              czyli rzut na oś Z jest zachowany.

Częstość precesji spinu     W = g × B

 

Lx(t) = A sinWt;              Ly(t) = A cosWt;              Lz = const

 

Rezonans spinowy Þ               elektronowy                            paramagnetyczny

                                                        jądrowy                            ferromagnetyczny

                                                                                                  NMR

 

Pole magnetyczne o o zmiennej z częstością w składowej w kierunku X:

Równania ruchu obliczamy na podstawie działającego momentu siły:

              skąd              Mx = gLyBz;             

My = -gLxBz + LzgB1sinwt    czyli  My = -WLx + gLzB1sint

Mz = -gLyB1sinwt

 

Założenie:              Lz >> Ly  to kąt precesji Q jest mały

                            Bz >> Bx = B1sinwt

 

Szukamy rozwiązań Lx(t)  Ly(t)

Lx= Asinwt;              Ly= C coswt   gdzie w jest takie samo jak w zmiennego pola w kierunku X !

Warunek rezonansu: A i C maja wartość maksymalną !

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin