Wprowadzenie do liturgii Wśród naszych trosk doczesnych, w ten święty dzień, pamiątkę zmartwychwstania, przychodzimy na Mszę św., bo jesteśmy pewni, że Bóg troszczy się o nas, chce naszego dobra i nigdy nas nie opuści. Niech więc ta najświętsza ofiara będzie znakiem naszej ufności wobec Boga, który w swym ręku ma nasze losy i wie, czego nam potrzeba do życia duchowego i doczesnego. Jednak tak mało mamy ufności i bardziej troszczymy się o życie materialne niż duchowe. Przeprośmy Boga za brak ufności i wszystkie nasze winy, bo On nas nigdy nie opuści i nigdy o nas nie zapomni. Wprowadzenie do liturgii słowa Ewangelia dzisiejsza wzywa nas do ufności w Opatrzność Bożą, w sprawach materialnych, bo Bóg nigdy nie opuści człowieka. Mamy na pierwszym miejscu postawić troskę o sprawy Boże i losy Królestwa Bożego na ziemi, a resztę otrzymamy od Boga. Ludzie jednak odwracają hierarchię wartości, dlatego św. Paweł poucza nas, że Bóg jest sędzią i On sam oceni naszą postawę i nagrodzi za właściwe ustawienie spraw duchowych i materialnych.
Przed prefacją Eucharystia to dziękczynienie za Boże dary i zbawienie. Częściej jednak potrafimy prosić niż dziękować. Złóżmy teraz nasze podziękowanie za Bożą Opatrzność, za zbawienie i za dobra doczesne otrzymane od Boga. Przed rozesłaniem „Nie możemy służyć Bogu i mamonie". Troszcząc się o sprawy życia doczesnego, nie zapominajmy o Królestwie Bożym, ale zaufajmy Bogu, który nas błogosławi i darzy swymi dobrami. W naszych codziennych sprawach postawmy Boga na pierwszym miejscu, a wtedy nasze życie, praca i troska o chleb nabiorą wartości wiecznych, bo Bóg nas nigdy nie opuszcza i zawsze jest z nami.
Syjka