wentylatory (3)do druku zmienic gestosc.doc

(97 KB) Pobierz
W wyrobiskach oprócz strat występujących na całej długości mogą występować również straty lokalne związane ze zmianą przekroju

 

LABORATORIUM Z AEROLOGII GÓRNICZEJ

Tomasz Kulczycki

Paweł Krawczyk

Temat ćwiczenia:

Zdejmowanie charakterystyki

wentylatora.

Data wykonania: 22.03.2004

 

 

 

 

Zdejmując charakterystyki wentylatora głównego wykorzystujemy zasuwę w kanale wentylacyjnym.

Przy każdym położeniu zasuwy wyznaczamy:

-        spiętrzenie statyczne i za pomocą rurki Prandtla zabudowanej w kanale wentylacyjnym połączonej wężami grubościennymi z manometrem wodnym umieszczonym na zewnątrz kanału

-        średnie prędkości przepływu powietrza u wylotu dyfuzora za pomocą anemometrów

-        temperaturę powietrza za pomocą termometru suchego i  termometru wilgotnego

-        ciśnienie powietrza za pomocą baroluksu

-        moc elektryczną za pomocą watomierza

-        liczbę obrotów wentylatora.

Zadaniem wentylatora jest przekazywanie powietrzu energii wystarczającej na pokonanie oporów ruchu w przewodzie oraz na nadanie powietrzu odpowiedniej energii kinetycznej.

Wentylator może współpracować z przewodem w następujący sposób:

  1. przez zasysanie powietrza z sieci położonej w całości po stronie ssącej wentylatora (przewietrzanie ssące)
  2. przez doprowadzenie powietrza do sieci znajdującej się po stronie tłoczącej wentylatora ( przewietrzanie tłoczące)
  3. przez zasysanie powietrza z jednego elementu sieci i tłoczenie do kolejnego elementy ( przewietrzanie ssąco- tłoczące)

 

Całkowite spiętrzenie wentylatora jest równe różnicy całkowitych ciśnień absolutnych na wylocie i wlocie wentylatora:

                                                       

W przypadku przewietrzania ssącego:

                           

                                                                     

W przypadku przewietrzania tłoczącego:

 

                                                                     

 

 

 

gdzie:

- - spiętrzenie statyczne zmierzone sondą statyczną umieszczoną między wentylatorem a zasuwą [N/m2]

- - spiętrzenie dynamiczne [N/m2]

Moc użyteczną wentylatora obliczamy z poniższego wzoru:

 

                                                                      [W]

Sprawność h [%] urządzenia wentylacyjnego, obejmującego silnik i wentylator, obliczamy za pomocą wzoru:

 

                                                                      [%]

W czasie zdejmowania charakterystyki wentylatorów głównego przewietrzania należy określić tzw. wskaźnik rewersyjności:

                                                                     

                                                                     

gdzie:

- Q1 - wydajność wentylatora uzyskana przy pracy w układzie rewersyjnym

- Q2 -  wydajność wentylatora uzyskana przy pracy w układzie ssącym.

 

Wskaźnik rewersyjny jest wystarczający, jeżeli jest nie mniejszy od 0,7.

 

Zestawienie wyników:

 

Temperatura sucha: 22,8             

Temperatura wilgotna: 16,8

Ciśnienie barometryczne: 760 mmHg

Gęstość powietrza: 1,18 kg/m3

 

              Wentylator 1 – układ ssący

 

Lp.

 

v[m/s]

 

vrz [m/min]

 

U  [N/m2]

 

W  [W]

 

Q  [m3/s]

 

v[m/s]

 

Dpd [N/m2]

 

Dpc [N/m2]

 

Nu [W]

 

h  [%]

 

1

1,0667

64

4414,50

130

0,01425

1,78

0,67

4413,83

62,91

48,39

2

1,225

73,5

4237,92

132

0,01637

2,05

0,88

4237,04

69,35

52,54

3

1,4667

88

3472,74

138

0,01960

2,45

1,27

3471,47

68,03

49,30

4

1,75

105

3109,77

142

0,02338

2,92

1,80

3107,97

72,68

51,18

5

2,1833

131

2452,50

146

0,02917

3,65

2,81

2449,69

71,47

48,95

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin