Jak rozumieć pojęcie pustki.docx

Jak rozumieć pojęcie pustki ?

Trudność w rozumieniu pustki pojawia się stąd, że postrzegamy tylko wycinek czasu, akurat ten, który się aktualnie wydarza. Widzimy np. człowieka – tu i teraz, ma on pewną formę, można z nim porozmawiać, dotknąć (jeśli pozwoli oczywiście J). Gdyby jednak zabrać czas, to, co byśmy dostrzegli? Nic, pustkę. Człowiek, jego forma pojawia się jakby z niczego, w pewnym momencie łączy się plemnik z jajem, zarodek czerpie materię potrzebną do budowy z organizmu matki, wzrasta, rodzi się, dalej wzrasta kosztem świata zewnętrznego pochłaniając świnki, krówki, roślinki itd. Umysł napełnia się koncepcjami z zewnątrz. Wszystko co składa się na formę człowieka pochodzi z zewnątrz, sęk w tym, że całe „zewnątrz” pojawiło się w taki sam lub podobny sposób. 
Co dalej z tym człowiekiem? No cóż, starzeje się i w końcu umiera, ciało rozpada się w proch z którego czerpią materię inne organizmy i nie tylko organizmy. Tak przy okazji – gdy wybieram się na wspinaczkę w skałki Jury Krakowsko Częstochowskiej zawsze mam świadomość, że te wspaniałe skały powstały z niezliczonej ilości żywych niegdyś organizmów. 
Gdybyśmy mogli objąć świadomością jakiś niewyobrażalnie długi odcinek czasu, to zobaczylibyśmy, że wszystko powstaje i znika, pulsuje, zmienia się niczym kolory na bańce mydlanej. Nie ma w świecie trwałości i niezmienności, nie ma czegoś takiego jak forma istnieje ciągła, nieprzerwana zmiana którą można prześledzić lub wyobrazić sobie tylko dzięki temu, że nasz umysł postrzega wszystko w pewne kolejności. Tą kolejność nazywamy czasem. Bez czasu pozostaje pustka i ten przykładowy człowiek rodził by się i umierał w tej samej chwili – czyli nie istniał by i istniał jednocześnie. Jeśli ten człowiek postrzegał by czas a my nie, to dla nas byłby on nieistniejący, ale sam dla siebie ów człowiek przeżył by całe życie. Forma jest pustką, pustka jest formą. Stół stoi w naszym pokoju, a za kilka, kilkanaście lat będzie zmielony na trociny. Teraz jest, a jeśli na to samo miejsce popatrzymy za kilka lat, to go nie będzie.